| ||
Łukasz Szumowski (2018) | ||
Data i miejsce urodzenia | 3 czerwca 1972 Warszawa | |
Profesor nauk medycznych | ||
Specjalność: kardiologia | ||
Alma Mater | Akademia Medyczna w Warszawie | |
Doktorat | 19 czerwca 2002 Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego | |
Habilitacja | 2010 Instytut Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego | |
Profesura | 2 czerwca 2016 | |
Minister zdrowia | ||
Okres spraw. | 9 stycznia 2018–26 sierpnia 2020 | |
Poprzednik | Konstanty Radziwiłł | |
Następca | Adam Niedzielski | |
Łukasz Jan Szumowski (ur. 3 czerwca 1972 w Warszawie) — polski lekarz, kardiolog, elektrofizjolog i polityk.
Profesor nauk medycznych, pracownik naukowy Instytutu Kardiologii w Warszawie-Aninie. Podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016–2018), minister zdrowia w pierwszym i drugim rządzie Mateusza Morawieckiego (2018–2020), poseł na Sejm IX kadencji (od 2019).
Urodził się 3 czerwca 1972 w Warszawie[1]. Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1991)[2]. W 1997 ukończył studia na Akademii Medycznej w Warszawie. Po studiach Łukasz Szumowski wraz z żoną przez miesiąc pracował w Kalkucie w pierwszym domu opieki, który założyła Matka Teresa[3][4]. W 1998 podjął pracę w Instytucie Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego w warszawskim Aninie[1], gdzie doktoryzował się 19 czerwca 2002[5] na podstawie pracy doktorskiej pt. Czynniki ryzyka migotania przedsionków u chorych z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a, której promotorem był Franciszek Walczak, a recenzentami Maria Trusz-Gluza i Grażyna Świątecka[6]. W latach 2004–2011 kierował Pracownią Elektrofizjologii[7] i zasiadał w radzie naukowej instytutu[1]. Był także wiceprzewodniczącym działającego w tej jednostce związku zawodowego[8]. Habilitację uzyskał 26 stycznia 2010[1] również w Instytucie Kardiologii[5]. Od 2011 był kierownikiem Kliniki Zaburzeń Rytmu Serca[7]. 2 czerwca 2016 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk medycznych[5][9], nominację prezydent Andrzej Duda wręczył mu w tym samym miesiącu[7]. 12 września 2017 został wiceprzewodniczącym rady naukowej Instytutu Kardiologii[10]; w tym samym roku objął stanowisko redaktora naczelnego „Heart Beat Journal”[11][12].
Jest członkiem towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in. Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Jest autorem lub współautorem ponad 150 prac naukowych[1][5], a także promotorem kilku prac doktorskich oraz recenzentem kilku prac doktorskich i habilitacyjnych[5].
Pracował także jako lekarz w niepublicznych przedsiębiorstwach medycznych[13].
Podejmował rolę wspólnika w spółkach:
Od 2011 był przewodniczącym zespołu specjalistycznego nauk o życiu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego[1][5]. 24 listopada 2016 został podsekretarzem stanu w tym ministerstwie, kierowanym wówczas przez Jarosława Gowina. Odpowiadał m.in. za wprowadzenie Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA)[30] oraz projekt stworzenia Instytutu Biotechnologii Medycznej[31], zajmował się także parametryzacją czasopism naukowych oraz ośrodkami naukowymi[8]. Opowiedział się za powołaniem w Polsce centralnej agencji badań medycznych i stawianiem na rozwój sektora biotechnologii medycznej[7].
9 stycznia 2018, w ramach rekonstrukcji rządu Mateusza Morawieckiego, został mianowany ministrem zdrowia, zastępując na stanowisku Konstantego Radziwiłła[32]. W wyborach w 2019 kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca na liście Prawa i Sprawiedliwości w okręgu płockim. Uzyskał mandat posła IX kadencji, otrzymując 35 798 głosów[33].
15 listopada 2019 objął ponownie urząd ministra zdrowia, wchodząc w skład drugiego rządu dotychczasowego premiera[34]. Znacząco zyskał na popularności podczas pandemii COVID-19 i przez dłuższy czas według sondaży utrzymywał lokatę najbardziej zaufanego polityka w Polsce[35][36].
W maju 2020 zostały ujawnione informacje o otrzymanych przez rodzinę ministra grantów Narodowego Centrum Badań i Rozwoju opiewających na 150 milionów złotych[37][38]. Dodatkowe kontrowersje budził fakt, że w komisjach przyznające niektóre z grantów zasiadał brat Łukasza Szumowskiego, Marcin[39]. W tym samym miesiącu posłowie Koalicji Obywatelskiej zgłosili wniosek o wotum nieufności wobec Szumowskiego. Wniosek został odrzucony na posiedzeniu Sejmu 5 czerwca (za 213, przeciw 237, wstrzymujące 0, nie głosowało 10, wymagana większość 231)[40].
18 sierpnia 2020 złożył rezygnację ze stanowiska ministra zdrowia[41]. 20 sierpnia 2020 został odwołany przez Prezydenta RP z funkcji ministra zdrowia[42].
Podjął współpracę z organizacjami pozarządowymi:
W 2014 był sygnatariuszem Deklaracji wiary lekarzy katolickich i studentów medycyny w przedmiocie płciowości i płodności ludzkiej[45]. W 2018 już jako minister zdrowia brał udział w Ogólnopolskiej Pielgrzymce Służby Zdrowia, w czasie której został wypowiedziany Akt Zawierzenia Polskiej Służby Zdrowia Matce Bożej[46].
Od 1997 żonaty z lekarz anestezjolog Anną Henryką Szumowską (ur. 1972), mają czworo dzieci: Jana, Stanisława, Stefana i Marię[1][47]. Jest katolikiem. Należy do Zakonu Kawalerów Maltańskich[48]. Hobbystycznie trenuje boks[49].
28 września 2020 poinformowano o jego zakażeniu koronawirusem[50]. Zakażenie przeszedł bezobjawowo i następnego dnia skończył się jego okres izolacji. 13 października ponownie trafił do szpitala[51].
Współautor nagradzanych artykułów naukowych. W 2010 otrzymał nagrodę przyznaną przez prezesa Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego za oryginalny dorobek naukowy i nowatorskie rozwiązania wdrożeniowe w dziedzinie Kardiologii klinicznej[11].
29 kwietnia 2020 podczas gali z okazji siódmych urodzin Telewizji Republika, zorganizowanej z uwagi na pandemię COVID-19 w formie wideokonferencji, wygłosił przemówienie, w którym podziękował za przyznanie mu przez widzów tytułu „Osobowość Roku Polski 2019” i że „Ta nagroda to także uhonorowanie całego personelu medycznego, który w dobie pandemii walczy o życie i zdrowie Polaków”[52][53][54].
Artykuł Łukasz Szumowski w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4190481