Wojciech Olszański

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Wojciech Olszański
 Trwa dyskusja nad usunięciem tego biogramu, kliknij i weź w niej udział.
Wojciech Olszański
Ilustracja
Wojciech Olszański (2016)
Data urodzenia 7 lipca 1960
Zawód, zajęcie aktor, reżyser, działacz polityczny
Alma Mater Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Wojciech Józef Olszański, ps. „Aleksander Jabłonowski”, (ur. 7 lipca 1960 w Kłodzku) – polski aktor, reżyser inscenizacji historycznych, komentator i działacz polityczny.

Życiorys

Urodzony w 1960 roku, jego rodzina pochodzi z Gródka Jagiellońskiego i Lwowa w Galicji Wschodniej (dzisiejsza Ukraina). Wychowywał się w Lwówku Śląskim na Dolnym Śląsku[1].

Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, którą ukończył w 1983. W tym samym roku został laureatem nagrody za rolę Bojana w Pluskwie Włodzimierza Majakowskiego na I Ogólnopolskim Przeglądzie Spektakli Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi[2]. W latach od 1983 do 1987 był zatrudniony jako aktor w Teatrze Narodowym w Warszawie. W okresie 1984/85 występował w spektaklach Teatru Telewizji[3]. Po 2000 wziął udział jako aktor w kilku produkcjach filmowych, najbardziej znany z epizodycznej roli Faona w ekranizacji Quo Vadis w reżyserii Jerzego Kawalerowicza[4]. Towarzyszył w recitalach i występach estradowych żony oraz córki[5][6]. Uczestniczył również w uroczystościach radia Maryja[7].

Zajmuje się jazdą konną oraz jest członkiem Kawalerii Ochotniczej[8]. Od 2010 zajmuje się reżyserowaniem corocznej inscenizacji bitwy o Olszynkę Grochowską z czasów powstania listopadowego, w której odgrywa rolę gen. Franciszka Żymirskiego. Jako reżyser rekonstrukcji wystąpił kilkukrotnie w programie „Polski punkt widzenia” na antenie Telewizji Trwam oraz w innych mediach. W kwietniu 2018 wyreżyserował przedstawienie wystawione przez uczniów liceum w Radzanowie. Często ubiera się w historyczny mundur wojskowy[9]. Jego pseudonim nawiązuje do historyka i powstańca styczniowego Aleksandra Jabłonowskiego.

Od kwietnia 2016 działa jako polityk, komentator polityczny oraz uczestnik i współorganizator pikiet. W kwietniu 2017 był współtwórcą formacji politycznej Narodowy Front Polski[10]. Na kongresie założycielskim, jaki odbył się 10 czerwca 2017 w Warszawie został wybrany do jej organu zarządzającego, tzw. Rady Frontu[11]. W czasie drugiego zjazdu (16 grudnia 2017 w Czosnowie) Olszański i jego zwolennicy stracili miejsce w zarządzie NFP i zostali zawieszeni w prawach członka[12], po czym utworzyli alternatywną formację „Stowarzyszenie Narodowy Front Polski”, wpisaną do KRS jako stowarzyszenie w marcu 2018, którego Olszański został prezesem[13]. Wraz z Marcinem Osadowskim prowadzi kanał na YouTube NPTV, gdzie nadają transmisję na żywo oraz upubliczniają filmy o tematyce polityczno-historycznej.

Przed działalnością w Narodowym Froncie Polskim (NFP) Wojciech Olszański występował w stowarzyszeniu „Braterstwo Polsko-Rosyjskie” (BPR). Blisko współpracuje z kostiumologiem Maciejem Porębą, pełnomocnikiem BPR na okręg mazowiecki[14]. W lutym 2017 „środowiska narodowe” jak: Stowarzyszenie Endecja, Marsz Niepodległości, Młodzież Wszechpolska, Narodowcy RP, Obóz Narodowo-Radykalny, Ruch Narodowy oraz Stowarzyszenie Trzecia Droga odcięły się od działalności Aleksandra Jabłonowskiego oraz innych kontrowersyjnych osób[15].

Rodzina

Od 1983 był mężem aktorki i śpiewaczki Agnieszki Fatygi (1958–2020), z którą miał córkę aktorkę i pisarkę, Michalinę Olszańską[16].

Nagroda

  • 1983: Nagroda za rolę Bojana w Pluskwie Włodzimierza Majakowskiego w reżyserii Jerzego Treli w PWST w Krakowie.

Twórczość

Role teatralne

  • 1983: Zwolon jako Obywatel
  • 1983: Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale jako Krakowiak oraz jako Jonek
  • 1983: Koczowisko jako Manierus oraz jako kozak
  • 1983: Jak wam się podoba jako pan oraz jako Amiens
  • 1984: Proces jako Józef K.
  • 1985: Geniusz sierocy jako Poseł
  • 2013: Zabić nie zabić (wystąpił pod nazwiskiem Wojciech Chmielowski)

Teatr Telewizji

  • 1984: Pięć wieczorów jako Sławek
  • 1985: Zapiski ojca Hermanna jako Rado

Filmografia

Przypisy

  1. ↑ Agnieszka Fatyga nie żyje. Pasję dzieliła z mężem, zarazili nią także córkę [dostęp 2020-11-07].
  2. ↑ e-Teatr (dostęp 28 grudnia 2016) [dostęp 2020-09-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-28].
  3. ↑ Encyklopedia Teatru Polskiego (dostęp 26 grudnia 2016) [dostęp 2020-09-07].
  4. ↑ Internetowa Baza Filmu Polskiego (dostęp 26 grudnia 2016) [dostęp 2020-09-07].
  5. ↑ Gala Operetkowa w 2007 r. [dostęp 2020-09-07].
  6. ↑ V Festiwal Książki w Puławach w 2008 r. [dostęp 2020-09-07].
  7. ↑ XXIV Rocznica Powstania Radia Maryja, zapowiedź w 0:19, występ od 0:55 [dostęp 2020-09-07].
  8. ↑ Poranek RDC: Wiwat Polska Kawaleria! Święto Złotego Ułana [dostęp 2020-09-13].
  9. ↑ Aktor, który za bardzo wrósł w rolę. Aleksander Jabłonowski to żywy przykład trolla [dostęp 2020-09-07].
  10. ↑ Lista założycieli NFP (dostęp 2016-06-01) [dostęp 2020-09-08].
  11. ↑ Wyniki wyborów Rady NFP z 10.06.2017 [dostęp 2020-09-08].
  12. ↑ Wybory do Rady NFP [dostęp 2020-09-08].
  13. ↑ Skład zarządu NFP-WO [dostęp 2020-09-08].
  14. ↑ Rosyjski rajd samochodowy przez Polskę: w imię umacniania dyplomacji ludowej [dostęp 2020-09-08].
  15. ↑ Oświadczenie środowisk narodowych: Nacjonalizm chrześcijański – wielka idea i wielka odpowiedzialność [dostęp 2020-09-08].
  16. ↑ Dzień Dobry TVN (dostęp 26 grudnia 2016) [dostęp 2020-09-28].

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Wojciech Olszański w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2020-11-09 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4897106