Wojciech Kowalczyk

Wojciech Kowalczyk
Data i miejsce urodzenia 14 kwietnia 1972
Warszawa, Polska
Wzrost 182 cm
Pozycja napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub
Olimpia Warszawa
1985–1990 Polonez Warszawa
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1994 Legia Warszawa 109 (39)
1994–1999 Real Betis 62 (14)
1998–1999 Las Palmas 28 (6)
2001 Legia Warszawa 15 (3)
2001–2002 Anorthosis 27 (24)
2003–2004 APOEL 16 (3)
W sumie: 257 (89)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991–1999  Polska 39 (11)
1992 Polska Polska IO 6 (4)
W sumie: 45 (15)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Barcelona 1992 piłka nożna

Wojciech Kowalczyk (ur. 14 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski, srebrny medalista olimpijski z Barcelony.

Kariera klubowa

Od najmłodszych lat związany z drużynami warszawskimi. Ukończył sześć klas szkoły podstawowej. Zaczynał w Olimpii, po czym przez kilka lat występował w Polonezie. W listopadzie 1990 r. trafił do warszawskiej Legii. Przełomowym wydarzeniem w karierze zawodnika był występ w rewanżowym meczu 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów z Sampdorią 20 marca 1991, w którym zdobył dwie bramki, zapewniając Legii awans do półfinału. Wkrótce trafił do reprezentacji Polski, w której zadebiutował 21 sierpnia 1991 w meczu ze Szwecją.

W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Po przegranym dwumeczu z Hajdukiem Split – po którym Legii nie udało się awansować do Ligi Mistrzów – został wystawiony na listę transferową, a we wrześniu 1994 – w trakcie sezonu 1994/1995 – za 1 750 000 USD przeniósł się do hiszpańskiego Realu Betis. Później występował także w hiszpańskim UD Las Palmas (1998–1999), ponownie w Legii (2001) oraz na Cyprze w drużynach Anorthosis Famagusta (2001–2003) oraz APOEL Nikozja (2003–2004). W sezonie 2004/2005 niezwiązany z żadnym klubem. Od początku sezonu 2005/2006 występował w grającym w rozgrywkach A-klasy klubie AZS Absolwent UW Warszawa (wraz z innym byłym gwiazdorem LegiiKrzysztofem Iwanickim).

Największe sukcesy odniósł w barwach Legii. Ogółem wystąpił w drużynie Legii w 151 meczach i zdobył 54 bramki. Wywalczył mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002, Puchar Polski i Superpuchar w 1994. W barwach drużyny Anorthosis Famagusta zdobył Puchar Cypru i tytuł króla strzelców ligi w 2002, a z kolei wraz z zespołem APOEL Nikozja mistrzostwo Cypru w 2004 roku.

Uważany za błyskotliwego napastnika, świetnie spisywał się w meczach Legii, jednak nie udało mu się zrobić międzynarodowej kariery. Znany był z niepokornego charakteru. W 1993 po odebraniu Legii tytułu mistrza Polski zrezygnował na pewien czas z występów w drużynie narodowej. Dwukrotnie, w 1996 i 1997 wchodził w ostry konflikt z trenerem kadry narodowej Antonim Piechniczkiem. Uważa się, że najlepiej rozumiał się z trenerem Januszem Wójcikiem, z którym współpracował w olimpijskiej reprezentacji Polski (1991–1992), w Legii (1992–1993) oraz w reprezentacji Polski seniorów (1997–1999).

W 2018 został grającym menadżerem Klubu Towarzysko-Sportowego Weszło Warszawa[1][2].

Inna działalność

Wraz z dziennikarzem sportowym Krzysztofem Stanowskim napisał książkę „Kowal. Prawdziwa historia”. Początkowo była dostępna w odcinkach na łamach Przeglądu Sportowego i Tempa. W całości została wydana w 2003 roku nakładem wydawnictwa „Zysk i s-ka”. Książka wzbudziła wiele kontrowersji, gdyż autor szczerze ukazuje kulisy funkcjonowania środowiska piłkarskiego w Polsce. Popularność piłkarza, bezpośredniość, szczerość i jego cięty język sprawiły, że książka była jednym z bestsellerów w 2003 roku, a w 2012 została wznowiona nakładem wydawnictwa „Buchmann”.

Współpracował z redakcją stacji telewizyjnej o profilu sportowym Polsat Sport, w której zajmował się analizą i komentarzem wydarzeń piłkarskich[3]. W 2017 roku telewizja Polsat zakończyła współpracę z Kowalczykiem, powodem tej decyzji były wulgarne wpisy piłkarza na Twitterze odnoszące się do spraw politycznych[4].

W 2018 roku rozpoczął publikację felietonów na portalu Weszło.com[5].

Reprezentacja Polski

W reprezentacji Polski w latach 1991–1999 wystąpił w 39 meczach, zdobył 11 goli. Ostatnią jego bramką była strzelona 10 lutego 1999 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Finlandią. Była to zarazem 1000 bramka reprezentacji Polski w meczu oficjalnym [strzelił ją w 1 minucie spotkania].

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 21 sierpnia 1991 Gdynia  Szwecja
2-0
towarzyski
90'
Gol
2. 11 września 1991 Eindhoven  Holandia
1-1
towarzyski
od 72'
3. 13 listopada 1991 Poznań  Anglia
1-1
elim. Euro 1992
od 79'
4. 19 maja 1992 Salzburg  Austria
4-2
towarzyski
90'
Gol
5. 26 sierpnia 1992 Pietarsaari  Finlandia
0-0
towarzyski
od 55'
6. 9 września 1992 Mielec  Izrael
1-1
towarzyski
90'
7. 23 września 1992 Poznań  Turcja
1-0
elim. MŚ 1994
od 62'
8. 14 października 1992 Rotterdam  Holandia
2-2
elim. MŚ 1994
do 67'
Gol
9. 26 listopada 1992 Buenos Aires  Argentyna
0-2
towarzyski
90'
10. 29 listopada 1992 Montevideo  Urugwaj
1-0
towarzyski
od 46'
Żółta kartka
11. 1 lutego 1993 Nikozja  Cypr
0-0
towarzyski
90'
12. 3 lutego 1993 Ramat Gan  Izrael
0-0
towarzyski
90'
13. 27 października 1993 Stambuł  Turcja
1-2
elim. MŚ 1994
do 54'
Gol
14. 17 listopada 1993 Poznań  Holandia
1-3
elim. MŚ 1994
90'
15. 9 lutego 1994 Santa Cruz de Tenerife  Hiszpania
1-1
towarzyski
90'
Żółta kartka
16. 23 marca 1994 Saloniki  Grecja
0-0
towarzyski
do 45'
17. 4 maja 1994 Kraków  Węgry
3-2
towarzyski
90'
18. 17 maja 1994 Katowice  Austria
3-4
towarzyski
do 45'
19. 17 sierpnia 1994 Radom  Białoruś
1-1
towarzyski
do 45'
20. 4 września 1994 Ramat Gan  Izrael
1-2
elim. Euro 1996
90'
21. 25 kwietnia 1995 Zabrze  Izrael
4-3
elim. Euro 1996
90'
Gol Żółta kartka
22. 7 czerwca 1995 Zabrze  Słowacja
5-0
elim. Euro 1996
do 45'
23. 29 czerwca 1995 Recife  Brazylia
1-2
towarzyski
do 63'
24. 16 sierpnia 1995 Paryż  Francja
1-1
elim. Euro 1996
do 61'
25. 1 maja 1996 Mielec  Białoruś
1-1
towarzyski
90'
kpt. Gol
26. 2 czerwca 1996 Moskwa  Rosja
0-2
towarzyski
do 39'
kpt.
27. 26 lutego 1997 Goiânia  Brazylia
2-4
towarzyski
od 46'
28. 12 marca 1997 Ostrawa  Czechy
1-2
towarzyski
do 80'
29. 2 kwietnia 1997 Chorzów  Włochy
0-0
elim. MŚ 1998
od 44'
30. 6 września 1997 Warszawa  Węgry
1-0
towarzyski
90'
31. 24 września 1997 Olsztyn  Litwa
2-0
towarzyski
do 69'
Gol
32. 7 października 1997 Kiszyniów  Mołdawia
3-0
elim. MŚ 1998
do 60'
33. 25 marca 1998 Warszawa  Słowenia
2-0
towarzyski
do 69'
Gol
34. 22 kwietnia 1998 Osijek  Chorwacja
1-4
towarzyski
do 79'
35. 10 listopada 1998 Bratysława  Słowacja
3-1
towarzyski
do 81'
Gol Gol
36. 3 lutego 1999 Ta’ Qali  Malta
1-0
towarzyski
do 71'
37. 10 lutego 1999 Ta’ Qali  Finlandia
1-1
towarzyski
90'
Gol
38. 27 marca 1999 Londyn  Anglia
1-3
elim. Euro 2000
od 68'
39. 31 marca 1999 Chorzów  Szwecja
0-1
elim. Euro 2000
od 70'

Przypisy

  1. KTS Weszło. 90minut.pl. [dostęp 2018-09-19].
  2. No i stało się. KTS Weszło gotowy do gry!. weszlo.com. [dostęp 2018-09-19].
  3. Skrócona biografia na stronie Polsat Sport. [dostęp 2010-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)].
  4. Szymon Mierzyński: Polsat zakończył współpracę z Wojciechem Kowalczykiem. Poszło o ostre opinie na Twitterze (pol.). sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2017-04-02].
  5. Wojciech Kowalczyk: Jak co piątek... Wojciech Kowalczyk (pol.). weszło.com. [dostęp 2018-04-20].

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Wojciech Kowalczyk w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-05-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=165964