Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1972 Warszawa, Polska | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | napastnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Wojciech Kowalczyk (ur. 14 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski, srebrny medalista olimpijski z Barcelony.
Od najmłodszych lat związany z drużynami warszawskimi. Ukończył sześć klas szkoły podstawowej. Zaczynał w Olimpii, po czym przez kilka lat występował w Polonezie. W listopadzie 1990 r. trafił do warszawskiej Legii. Przełomowym wydarzeniem w karierze zawodnika był występ w rewanżowym meczu 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów z Sampdorią 20 marca 1991, w którym zdobył dwie bramki, zapewniając Legii awans do półfinału. Wkrótce trafił do reprezentacji Polski, w której zadebiutował 21 sierpnia 1991 w meczu ze Szwecją.
W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Po przegranym dwumeczu z Hajdukiem Split – po którym Legii nie udało się awansować do Ligi Mistrzów – został wystawiony na listę transferową, a we wrześniu 1994 – w trakcie sezonu 1994/1995 – za 1 750 000 USD przeniósł się do hiszpańskiego Realu Betis. Później występował także w hiszpańskim UD Las Palmas (1998–1999), ponownie w Legii (2001) oraz na Cyprze w drużynach Anorthosis Famagusta (2001–2003) oraz APOEL Nikozja (2003–2004). W sezonie 2004/2005 niezwiązany z żadnym klubem. Od początku sezonu 2005/2006 występował w grającym w rozgrywkach A-klasy klubie AZS Absolwent UW Warszawa (wraz z innym byłym gwiazdorem Legii – Krzysztofem Iwanickim).
Największe sukcesy odniósł w barwach Legii. Ogółem wystąpił w drużynie Legii w 151 meczach i zdobył 54 bramki. Wywalczył mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002, Puchar Polski i Superpuchar w 1994. W barwach drużyny Anorthosis Famagusta zdobył Puchar Cypru i tytuł króla strzelców ligi w 2002, a z kolei wraz z zespołem APOEL Nikozja mistrzostwo Cypru w 2004 roku.
Uważany za błyskotliwego napastnika, świetnie spisywał się w meczach Legii, jednak nie udało mu się zrobić międzynarodowej kariery. Znany był z niepokornego charakteru. W 1993 po odebraniu Legii tytułu mistrza Polski zrezygnował na pewien czas z występów w drużynie narodowej. Dwukrotnie, w 1996 i 1997 wchodził w ostry konflikt z trenerem kadry narodowej Antonim Piechniczkiem. Uważa się, że najlepiej rozumiał się z trenerem Januszem Wójcikiem, z którym współpracował w olimpijskiej reprezentacji Polski (1991–1992), w Legii (1992–1993) oraz w reprezentacji Polski seniorów (1997–1999).
W 2018 został grającym menadżerem Klubu Towarzysko-Sportowego Weszło Warszawa[1][2].
Wraz z dziennikarzem sportowym Krzysztofem Stanowskim napisał książkę „Kowal. Prawdziwa historia”. Początkowo była dostępna w odcinkach na łamach Przeglądu Sportowego i Tempa. W całości została wydana w 2003 roku nakładem wydawnictwa „Zysk i s-ka”. Książka wzbudziła wiele kontrowersji, gdyż autor szczerze ukazuje kulisy funkcjonowania środowiska piłkarskiego w Polsce. Popularność piłkarza, bezpośredniość, szczerość i jego cięty język sprawiły, że książka była jednym z bestsellerów w 2003 roku, a w 2012 została wznowiona nakładem wydawnictwa „Buchmann”.
Współpracował z redakcją stacji telewizyjnej o profilu sportowym Polsat Sport, w której zajmował się analizą i komentarzem wydarzeń piłkarskich[3]. W 2017 roku telewizja Polsat zakończyła współpracę z Kowalczykiem, powodem tej decyzji były wulgarne wpisy piłkarza na Twitterze odnoszące się do spraw politycznych[4].
W 2018 roku rozpoczął publikację felietonów na portalu Weszło.com[5].
W reprezentacji Polski w latach 1991–1999 wystąpił w 39 meczach, zdobył 11 goli. Ostatnią jego bramką była strzelona 10 lutego 1999 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Finlandią. Była to zarazem 1000 bramka reprezentacji Polski w meczu oficjalnym [strzelił ją w 1 minucie spotkania].
l.p. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 21 sierpnia 1991 | Gdynia | Szwecja | ||||
2. | 11 września 1991 | Eindhoven | Holandia | ||||
3. | 13 listopada 1991 | Poznań | Anglia | ||||
4. | 19 maja 1992 | Salzburg | Austria | ||||
5. | 26 sierpnia 1992 | Pietarsaari | Finlandia | ||||
6. | 9 września 1992 | Mielec | Izrael | ||||
7. | 23 września 1992 | Poznań | Turcja | ||||
8. | 14 października 1992 | Rotterdam | Holandia | ||||
9. | 26 listopada 1992 | Buenos Aires | Argentyna | ||||
10. | 29 listopada 1992 | Montevideo | Urugwaj | ||||
11. | 1 lutego 1993 | Nikozja | Cypr | ||||
12. | 3 lutego 1993 | Ramat Gan | Izrael | ||||
13. | 27 października 1993 | Stambuł | Turcja | ||||
14. | 17 listopada 1993 | Poznań | Holandia | ||||
15. | 9 lutego 1994 | Santa Cruz de Tenerife | Hiszpania | ||||
16. | 23 marca 1994 | Saloniki | Grecja | ||||
17. | 4 maja 1994 | Kraków | Węgry | ||||
18. | 17 maja 1994 | Katowice | Austria | ||||
19. | 17 sierpnia 1994 | Radom | Białoruś | ||||
20. | 4 września 1994 | Ramat Gan | Izrael | ||||
21. | 25 kwietnia 1995 | Zabrze | Izrael | ||||
22. | 7 czerwca 1995 | Zabrze | Słowacja | ||||
23. | 29 czerwca 1995 | Recife | Brazylia | ||||
24. | 16 sierpnia 1995 | Paryż | Francja | ||||
25. | 1 maja 1996 | Mielec | Białoruś | ||||
26. | 2 czerwca 1996 | Moskwa | Rosja | ||||
27. | 26 lutego 1997 | Goiânia | Brazylia | ||||
28. | 12 marca 1997 | Ostrawa | Czechy | ||||
29. | 2 kwietnia 1997 | Chorzów | Włochy | ||||
30. | 6 września 1997 | Warszawa | Węgry | ||||
31. | 24 września 1997 | Olsztyn | Litwa | ||||
32. | 7 października 1997 | Kiszyniów | Mołdawia | ||||
33. | 25 marca 1998 | Warszawa | Słowenia | ||||
34. | 22 kwietnia 1998 | Osijek | Chorwacja | ||||
35. | 10 listopada 1998 | Bratysława | Słowacja | ||||
36. | 3 lutego 1999 | Ta’ Qali | Malta | ||||
37. | 10 lutego 1999 | Ta’ Qali | Finlandia | ||||
38. | 27 marca 1999 | Londyn | Anglia | ||||
39. | 31 marca 1999 | Chorzów | Szwecja |
Artykuł Wojciech Kowalczyk w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-05-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=165964