Wojciech Karolak

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Wojciech Karolak
Wojciech Karolak
Ilustracja
Wojciech Karolak gra na fortepianie
w klubie Tygmont (2006)
Imię i nazwisko Wojciech Krzysztof Karolak
Data i miejsce urodzenia 28 maja 1939
Warszawa
Data śmierci 23 czerwca 2021
Instrumenty organy Hammonda, fortepian, saksofon altowy i tenorowy
Gatunki jazz
Zawód muzyk, kompozytor
Aktywność 1956–2021
Powiązania Maria Czubaszek
Współpracownicy
Janusz Muniak, Jerzy „Duduś” Matuszkiewicz, Krzysztof Komeda, Andrzej Trzaskowski, Andrzej Kurylewicz, Jan „Ptaszyn” Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Andrzej Dąbrowski, Ewa Bem, Urszula Dudziak, Tomasz Szukalski, Czesław Bartkowski, Jarosław Śmietana, Grzegorz Ciechowski, Czesław Niemen, Dariusz Kozakiewicz, Michał Urbaniak.
Instrument
organy Hammonda B3
Zespoły
Jazz Believers
The Wreckers pod kier. Andrzeja Trzaskowskiego
The Karolak Trio
Studio M-2
Big Band Polskiego Radia
Polish Jazz Quartet
Mainstream
Time Killers
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons

Wojciech Krzysztof Karolak (ur. 28 maja 1939 w Warszawie, zm. 23 czerwca 2021[1]) – polski muzyk jazzowy, pianista, kompozytor, saksofonista altowy i tenorowy, aranżer, wirtuoz organów Hammonda.

Jego żoną była Maria Czubaszek.

Życiorys

Wojciech Karolak gra na organach Hammonda w klubie Tygmont (2006)
Wojciech Karolak podczas benefisu dla Tomasza Szukalskiego w Warszawie (2010)

Urodził się w Warszawie jako syn profesora Akademii Sztuk Pięknych Jerzego Karolaka i Marii z domu Kotschy-Orwid, córki Józefa Orwida.

Kariera muzyczna Wojciecha Karolaka zaczęła się w 1958, kiedy nawiązał współpracę z zespołem Jazz Believers, jako saksofonista. W zespole tym występowali także Jan Ptaszyn Wróblewski oraz Krzysztof Komeda. W latach 1959–1960 grał na saksofonie w grupie The Wreckers pod kierownictwem Andrzeja Trzaskowskiego.

W 1961 poświęcił się grze na fortepianie w zespole Andrzeja Kurylewicza. Współpracował także ze Swingtetem Jerzego Matuszkiewicza. Był też aranżerem i kompozytorem Studia M-2 i Big Bandem Polskiego Radia. W 1962 założył The Karolak Trio (wspólnie z Andrzejem Dąbrowskim) i wydał pierwszą autorską płytę.

Od 1963 współpracował z Janem „Ptaszynem” Wróblewskim w zespole Polish Jazz Quartet. W 1964, jako jego pianista wystąpił w odcinku specjalnym niemieckiego programu telewizyjnego Jazz – gehört und gesehen (program pt. Jazz in Poland w reż. Janusza Majewskiego prezentował dokonania najważniejszych wykonawców krajowej sceny jazzowej)[2]. W 1966 wyjechał do Szwecji, gdzie dorabiał, grając w klubach i restauracjach. W 1973 stał się właścicielem organów Hammonda-B3. W latach 1973–1978 współpracował z Janem Ptaszynem Wróblewskim w zespole Mainstream. Zimą 1976 roku wziął udział w warsztatach jazzowych „Radost '76” w Mąchocicach k. Kielc, co zostało uwiecznione w filmie dokumentalnym pt. Gramy Standard w reż. Andrzeja Wasylewskiego[3][4].

W latach 80. XX wieku razem z Tomaszem Szukalskim i Czesławem Bartkowskim stworzył formację Time Killers. Wspólnie nagrali album, który został uznany (w ankiecie krytyków „Jazz Forum”) za najlepszą płytę jazzową dekady. Przez wiele lat współpracował z Januszem Muniakiem, czego efektem była m.in. płyta Spotkanie. W 1988 Karolak brał udział w nagraniu płyty Obywatela GC Tak! Tak!, grał tam na organach Hammonda. Od lat 90. XX wieku współpracował regularnie z Jarosławem Śmietaną, z którym nagrał kilka albumów. Udzielał się także w projektach jazzowych Piotra Barona i Zbigniewa Lewandowskiego, w projekcie gospel Magdy Piskorczyk W hołdzie Mahalii Jackson, a także występował jako członek zespołu Guitar Workshop Leszka Cichońskiego.

Eksperymentował również jako kompozytor muzyki filmowej. Jednym z obrazów, do którego pisał muzykę, była Konopielka w reżyserii Witolda Leszczyńskiego, do której napisał m.in. bardzo charakterystyczny motyw, oddający specyfikę barokowej, polifonicznej muzyki organowej. Pisał też muzykę do tekstów żony. W 2007 roku pojawił się w filmie Ryś w roli Boogiewoogiewicza.

W 2007 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].

Dyskografia

Kompozycje

Filmografia

Spektakle teatralne

Piosenki

  • „Ballada o spełnionych dniach” (sł. M. Czubaszek)
  • „Była sobie para” (sł. J. Kleyny, M. Czubaszek)
  • „Każdy as bierze raz” (sł. M. Czubaszek)
  • „Krótki metraż” (sł. M. Czubaszek)
  • „Lubię nas” (sł. A. Osiecka)
  • „Miłość jest jak niedziela” (sł. M. Czubaszek)
  • „Nie mów mi prawdy, kochanie” (sł. A. Kreczmar)
  • „Wyszłam za mąż – zaraz wracam” (sł. M. Czubaszek)

Utwory instrumentalne

  • „Easy” – temat jazzowy
  • „Good Times, Bad Times” – temat jazzowy
  • „Moovin’ South” – temat jazzowy
  • „Od początku przez środek do końca” – suita
  • „Seven For Five” – temat jazzowy
  • „Uwertura makabryczna”

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

  1. ↑ Wojciech Karolak. culture.pl. [dostęp 2021-06-23].
  2. ↑ Ninateka: Jazz in Poland. Janusz Majewski (pol.). ninateka.pl. [dostęp 2020-07-08].
  3. ↑ Gramy Standard! (pol.). filmpolski.pl, 2017-02-11. [dostęp 2020-10-14].
  4. ↑ Mietek Jurecki – Oficjalna strona artysty – Biografia, część 1 (pol.). [dostęp 2020-10-14].
  5. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-20].
  6. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2005 roku, ZPAV [dostęp 2020-08-17].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Wojciech Karolak w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-29 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=622337