Większość bezwzględna

Większość bezwzględna (większość absolutna) – większość osiągnięta, gdy podczas głosowania liczba głosów za wnioskiem jest większa od sumy głosów przeciw i wstrzymujących się^[1] (aby wniosek został przyjęty, liczba osób popierających go musi stanowić więcej niż 50% wszystkich głosów). Większość bezwzględna jest wymagana np. w Sejmie do odrzucenia poprawki Senatu, ogłoszenia referendum ogólnokrajowego czy uchwalenia tajności obrad.

Większość absolutna stosowana jest przeważnie w wyborach jednoosobowych organów władzy publicznej (np. prezydenta państwa, wójta, burmistrza) i referendach^[2]. Jeżeli nie zostanie osiągnięta, kontynuuje się procedurę wyborczą. Przykładowo, jeżeli żaden z kandydatów na Prezydenta RP nie zdobędzie w pierwszej turze ponad połowy głosów, zarządza się powtórne głosowanie. Biorą w nim udział dwaj kandydaci, którzy osiągnęli najwyższy wynik^[3].

Większość bezwzględna jest najczęściej stosowanym kryterium podejmowania decyzji także w innych ciałach zbiorowych (spółkach, spółdzielniach, zgromadzeniach, komisjach, stowarzyszeniach, radach itp.), w których funkcjonuje zasada zbiorowego podejmowania decyzji, np. w systemach demokratycznych.

Przedstawiana niekiedy definicja większości bezwzględnej jako „co najmniej 50% plus jeden głos” jest błędna w przypadku nieparzystej liczby głosujących (większość bezwzględna 201 głosujących wynosi bowiem 101).

Obliczanie

${\displaystyle a_{z}>a_{p}+a_{w},}$

gdzie:

${\displaystyle a_{z}}$ – liczba głosów za,

${\displaystyle a_{p}}$ – liczba głosów przeciw,

${\displaystyle a_{w}}$ – liczba głosów wstrzymujących się.

Zobacz też

• kworum
• ordynacja wyborcza
• większość kwalifikowana
• większość względna
• większość zwykła

Przypisy