Will Smith (2019) | |
Imię i nazwisko | Willard Christopher Smith II. |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 września 1968 Filadelfia |
Zawód | aktor, producent filmowy, raper |
Współmałżonek |
Sheree Zampino (1992–1995) |
Lata aktywności | od 1985 |
Zespół artystyczny | |
DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince (1985–2013) | |
Strona internetowa |
Will Smith, właśc. Willard Christopher Smith Jr.[1][2][3] (ur. 25 września 1968[4][5] w Filadelfii[4][5]) – amerykański aktor[4], producent filmowy[4] i raper[5]. Laureat Nagrody Akademii Filmowej, Nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej, Złotego Globu[6][7], kilku statuetek Grammy oraz dwóch Złotych Malin.
Pod koniec lat 80. XX wieku uzyskał umiarkowany rozgłos jako raper, działając pod pseudonimem The Fresh Prince. W 1990 zaczął występować w serialu telewizyjnym Bajer z Bel-Air, dzięki czemu jego popularność gwałtownie wzrosła. W połowie lat 90. porzucił telewizję na rzecz kina, występując w wielu filmowych blockbusterach. Will jest jedynym aktorem w historii, którego osiem kolejnych obrazów zarobiło ponad 100 mln dol. i zadebiutowało na szczycie box office’u w Stanach Zjednoczonych[8].
Czternaście z dziewiętnastu filmów, w których zagrał Smith, osiągnęło międzynarodowe zyski w wysokości ponad 100 mln dol. każdy, natomiast kolejne cztery obrazy z jego udziałem wygenerowały zyski powyżej 500 milionów dolarów. Światowy dochód wszystkich filmów, w jakich wystąpił Smith, wynosi ok. 5,7 mld dol.[9].
Urodził się i dorastał w Filadelfii, jako jedno z czwórki dzieci Caroline i Willarda Smithów. Jego matka była administratorką w kuratorium oświaty w Filadelfii, a ojciec był inżynierem zajmującym się urządzeniami chłodniczymi[10][11]. Gdy Smith miał 13 lat, jego rodzice zdecydowali się na separację, jednak ich rozwód nastąpił, dopiero gdy ich syn ukończył 30 lat[12][13].
Wbrew powszechnej opinii, Smith nie odrzucił propozycji stypendium na Massachusetts Institute of Technology (MIT); nigdy bowiem nie aplikował do szkoły wyższej, mimo że włączony został do programu dla przyszłych studentów MIT[14][13]. Smith wytłumaczył tę sytuację w jednym z wywiadów mówiąc: Moja mama, która pracowała w kuratorium oświaty, miała przyjaciela, będącego kierownikiem przyjęć w MIT. Osiągnąłem całkiem wysokie wyniki SAT, a oni potrzebowali czarnych dzieci, więc prawdopodobnie zostałbym przyjęty, ale ja nie zamierzałem iść do college’u[15].
Działalność muzyczną rozpoczął jako MC w formacji hip hopowej DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince, którą utworzył wraz z przyjacielem z dzieciństwa Jeffreyem „DJ Jazzy Jeffem” Townesem – turntablistą i producentem, a także beatboxerem Clarence’em „Ready Rock C” Holmesem. Trio słynęło z humorystycznych, radiowych utworów, takich jak „Parents Just Don't Understand” oraz „Summertime”. W 1988 grupa zdobyła pierwszą nagrodę Grammy w kategorii rapowej. Wraz z początkami kariery Smith prowadził rozrzutny styl życia i nie wywiązywał się z opłat związanych z podatkiem dochodowym[16]. W konsekwencji Internal Revenue Service wycenił jego dług względem państwa na kwotę 2,8 milionów dolarów, zajmując część dochodu aktora oraz jego prywatnych posesji[16].
W 1990 Smith był bliski bankructwa. Przełomem w jego sytuacji finansowej okazał się kontrakt z telewizją NBC i rola w sitcomie Bajer z Bel-Air. Serial odniósł duży sukces komercyjny i na dobre zapoczątkował karierę aktorską Smitha. On sam stwierdził w jednym z wywiadów, że jego celem było stanie się „największą gwiazdą filmową na świecie”, dlatego dokładnie studiował wspólne cechy największych hitów kasowych w historii[12].
W 1996 zagrał główną rolę w filmie Dzień Niepodległości, który stał się drugim najbardziej dochodowym obrazem w historii ówczesnego box office’u wszech czasów[17]. W 1998 wystąpił u boku Gene Hackmana w filmie Wróg publiczny. Następnie odrzucił propozycję roli Neo w serii Matrix na rzecz obrazu Bardzo dziki zachód. Pomimo rozczarowania związanego z komercyjnym zyskiem Bardzo dzikiego zachodu, Smith przyznał, że nie żałuje swojej decyzji, dodając, iż występ Keanu Reevesa jako Neo był zdecydowanie lepszy, niż to, co on sam mógłby pokazać w tej roli[18].
Latem 1997 rozpoczął solową karierę muzyczną od wydania „Men in Black”, piosenki przewodniej filmu, która znalazła się na szczycie list przebojów w kilku regionach na całym świecie, w tym w Wielkiej Brytanii[19]. Zarówno „Men in Black”, jak i drugi singiel – „Just Cruisin '”, zostały później umieszczone na debiutanckim albumie Smitha pt. Big Willie Style, który znalazł się w pierwszej dziesiątce amerykańskiej listy Billboard 200 i uzyskał dziewięciokrotną platynę certyfikowaną przez Recording Industry Association of America[20]. Trzeci singiel z albumu „Gettin 'Jiggy wit It” stał się pierwszym numerem Smitha na liście Billboard Hot 100, kiedy ukazał się w 1998.
W 2004 znalazł się na liście 40 najbogatszych osób w Stanach Zjednoczonych, które nie ukończyły 40 roku życia[21]. W 2005 został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa, jako że w ciągu 24-godzin obecny był na rekordowych trzech premierach filmowych[22]. W kwietniu 2007 został określony przez tygodnik „Newsweek” mianem najbardziej wpływowego aktora w Hollywood[23]. 10 grudnia 2007 pozostawił odcisk swojej dłoni i stopy przed Grauman’s Chinese Theatre na Hollywood Boulevard[24]. Cztery dni później premierę miał kolejny film z jego udziałem, Jestem legendą[25]. Jeden z recenzentów napisał, że sukces komercyjny obrazu „ugruntował pozycję Smitha jako najbardziej dochodowej postaci w Hollywood”[26].
W 2008 magazyn „Forbes” uznał Smitha za najlepiej zarabiającego aktora na świecie, z rocznym dochodem powyżej 80 milionów dolarów[27]. W specjalnym programie Barbary Walters, który 4 grudnia 2008 wyemitowała telewizja ABC, Smith przedstawiony został jako jedna z dziesięciu najbardziej fascynujących postaci 2008[28]. Prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama przyznał, że jeśli kiedykolwiek powstanie film o jego życiu, chciałby, aby w jego rolę wcielił się Smith[29]. Obama powiedział również, że rozmawiał ze Smithem o możliwości nakręcenia obrazu o wyborach z 2008, jednak nie może to nastąpić przed końcem jego prezydentury[29].
19 sierpnia 2011 potwierdzono, że Smith wrócił po kilku latach przerwy do studia nagraniowego, gdzie wraz z producentem La Marem Edwardsem pracuje nad nowym albumem muzycznym[30].
W 2012 premierę miał pierwszy od czterech lat film z udziałem Smitha – Faceci w czerni III. W tym samym roku pracowano nad filmem The Last Pharaoh, w którym Smith zagrał główną rolę – faraona Taharki[31]. W 2013 odbyła się premiera filmu 1000 lat po Ziemi, w którym Smith zagrał u boku syna, Jadena[32].
W 2017 zasiadał w jury konkursu głównego na 70. MFF w Cannes. W maju 2018 wraz z Nicky Jam'em i Erą Istrefi nagrali utwór „Live It Up”, oficjalną piosenkę Mistrzostw świata w piłce nożnej, które odbyły się w Rosji.
W marcu 2022 na 94. ceremonii wręczenia Oscarów odebrał nagrodę dla najlepszego aktora pierwszoplanowego za rolę w filmie King Richard. Zwycięska rodzina. Podczas gali policzkował prowadzącego ceremonię Chrisa Rocka, który żartobliwie zwrócił się do żony Smitha, Jada Pinkett Smith[33][34][35]. Incydent wzbudził międzynarodowy skandal, a Smith w wydanym oświadczeniu przeprosił Rocka za swoją reakcję[36][37].
W 1992 poślubił Sheree Zampino, z którą rozwiódł się już trzy lata później. Mają syna Willarda Christophera Smitha III, znanego również jako „Trey”, który w 1998 pojawił się w wideoklipie do piosenki ojca „Just the Two of Us”.
W 1997 poślubił aktorkę Jadę Pinkett, z którą ma dwoje dzieci: Jadena Christophera Syre'a (ur. 1998) oraz Willow Camille Reign (ur. 2000). Jaden zagrał syna Willa w filmie W pogoni za szczęściem (2006), zaś Willow wcieliła się w rolę jego córki w obrazie Jestem legendą (2007). Jako wzór, z którego czerpie w wychowaniu własnych dzieci, Smith wymienia swojego ojca: Patrzę na mojego tatę i to, jak wiele wysiłku wkładał, by wykarmić i ubrać czwórkę dzieci, i do tego wciąż znajdował czas, by spędzać z nami swój czas[38].
Posiada prywatne rezydencje na Star Island w Miami Beach, w Los Angeles, Filadelfii oraz w Sztokholmie[39].
Wraz z bratem Harrym Smithem jest właścicielem firmy Treyball Development Inc.[40].
W 2008 wsparł finansowo kampanię prezydencką Demokraty Baracka Obamy[41]. 11 grudnia 2009 wraz z żoną poprowadzili w Oslo koncert z okazji wręczenia Pokojowej Nagrody Nobla, którą otrzymał Obama[42].
W dzieciństwie należał do Kościoła Baptystów[43]. W jednym z wywiadów przyznał, że studiował wiele religii, w tym scjentologię, wypowiadając się o niej w pozytywnym świetle: Myślę, że wiele idei scjentologii jest wspaniałych i rewolucyjnych, a zarazem nie-religijnych[44][45]. Dodał: 98% scjentologów jest takich samych, jak ci, którzy hołdują Biblii... Nie uważam, że jeśli ktoś zamiast słowa „duch” używa określenia „thetan”, zmienia się jego właściwa definicja[46]. Jednocześnie zaprzeczył, jakoby miał być członkiem Kościoła Scjentologicznego, mówiąc: Jestem chrześcijaninem. Studiuję wszystkie religie i szanuję wszystkich ludzi oraz wszystkie życiowe drogi[47]. W 2007 przekazał 1,3 mln dol. na cele charytatywne, z czego 450 tys. dol. trafiło do dwóch organizacji chrześcijańskich, natomiast 122 tys. dol. zostały przekazane organizacjom scjentologicznym; pozostałe środki przeznaczono na m.in. meczet w Los Angeles, kościoły i szkoły chrześcijańskie, a także Icchak Rabin Memorial Center w Izraelu[48]. Wraz z żoną założył w Calabasas prywatną szkołę podstawową New Village Leadership Academy, która wzbudziła kontrowersje ze względu na wykorzystanie Study Tech, metody nauczania, stworzonej przez L. Rona Hubbarda, założyciela Kościoła Scjentologicznego[49].
Artykuł Will Smith w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-04-09 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=173639