Trubadurzy (zespół muzyczny)

Trubadurzy
Ilustracja
Trubadurzy podczas jednego z koncertów
Rok założenia 1964[1]
Pochodzenie Polska, Łódź
Gatunek bigbit, rhythm and blues, rock and roll, rock psychodeliczny, art rock, funk, hard rock, pop-rock, disco
Strona internetowa

Trubadurzy – polski zespół rhythm and bluesowy.

W klasycznym okresie swojej twórczości, między 1968 a 1976 rokiem, grupa wytworzyła charakterystyczne brzmienie łączące rock and rolla ze stylistyką wschodniosłowiańskiej muzyki ludowej. Na fuzji tej oparte są największe przeboje Trubadurów, takie jak Po co ja za tobą biegam, Znamy się tylko z widzenia czy Ej, Sobótka, Sobótka. Pierwsze albumy grupy zawierają również utwory utrzymane w konwencji art rocka (Będziesz ty), rocka psychodelicznego (Pejzaż i dziewczyna), funk rocka (Zaufaj sercu), a nawet rozbudowanego instrumentalnie rocka progresywnego (Alma Ata). Razem ze Skaldami oraz Czerwonymi Gitarami, Trubadurzy stawiani są wśród najważniejszych grup bigbitowych.

Został założony pod koniec 1963 w Łodzi[1]. W 1965 zespół odniósł pierwszy poważny sukces na festiwalu w Opolu, gdzie otrzymał nagrodę za debiut. Stroje dla członków zespołu zaprojektował Szymon Kobyliński[2].

Historia Trubadurów

Lata 60.

Zespół założyli w 1963 roku Krzysztof Krawczyk wraz z Marianem Lichtmanem, Sławomirem Kowalewskim, Jerzym Krzemińskim i Bogdanem Borkowskim. Jednak regularne występy grupa rozpoczęła w 1964 roku i od tego momentu liczona jest data powstania zespołu[1]. W 1965 roku na krótko dołączyła Sława Mikołajczyk, zaś w 1967 Ryszard Poznakowski. Po zdobyciu lokalnej popularności i nagraniu tytułowej piosenki do serialu Wojna domowa, kariera grupy rozwinęła się. Zespół wylansował wiele znanych przebojów, m.in. „Kasia”, „Znamy się tylko z widzenia”, „Krajobrazy”, „Słoneczniki-kwiaty”, „Byłaś tu”, „Kim jesteś”, „Ej, Sobótka, Sobótka”, „Cóż wiemy o miłości” (muzyka Bogusław Klimczuk, słowa Andrzej Kudelski) i „Przyjedź mamo na przysięgę”. W 1967, po ostatecznym odejściu Jerzego Krzemińskiego i Bogdana Borkowskiego do zespołu No To Co, także Krawczyk, Mikołajczyk i Lichtman odeszli do eksperymentalnego zespołu Izomorf 67. Jednak po kilku miesiącach zespół wznowił działalność w składzie kwartetu: Krawczyk, Lichtman, Kowalewski, Poznakowski.

Zespół występował w tych czasach m.in. w Opolu, Sopocie, Zielonej Górze i Kołobrzegu oraz za granicą, w NRD, Związku Radzieckim, Szwecji, Jugosławii, Bułgarii, Mongolii, Chinach, Wietnamie, Azerbejdżanie. Grupa zdobyła w tym czasie wiele nagród i wyróżnień, m.in. nagrodę na festiwalu w Opolu za udany debiut i piosenkę „Przyjedź mamo na przysięgę” oraz pięć Złotych Płyt.

Po pierwszej płycie Krajobrazy przyszedł drugi album Ej, sobótka, sobótka który przyniósł następną porcję superprzebojów i ugruntowanie pozycji grupy wśród „wielkiej czwórki polskiego rocka” przełomu lat 60. i 70. Ale gdy w końcu 1969 roku z zespołem rozstał się Ryszard Poznakowski, wydawało się, że dni grupy są policzone. Tymczasem trio wprowadziło w swoje szeregi wokalistkę i pianistkę Halinę Żytkowiak, z którą udanie wylansowało przebój „Wiera, Wiera, czarne oczy miałaś”.

Lata 70.

Kiedy w 1972 roku do zespołu powrócił Ryszard Poznakowski Trubadurzy w tym momencie stali się autentyczną supergrupą. Potwierdzili to zresztą szybko pierwszymi nagraniami z superhitem „Będziesz Ty” na czele. Po nagraniu w 1973 roku pierwszej solowej płyty przez Krzysztofa Krawczyka zespół uległ rozpadowi.

Na początku 1976 Krawczyk na krótko powrócił do Trubadurów i nagrał z nimi płytę Znowu razem, która zyskała status Złotej Płyty. Zespół odbył trasę koncertową po Polsce, po której Krawczyk definitywnie odszedł z grupy.

Lata 80.

W latach 80. Trubadurów próbowali reanimować Kowalewski i Poznakowski, m.in. z Elżbietą Jagiełło, znaną z występów w grupie Pro Contra, w składzie. Poza wylansowaniem utworu „Dżingis Chan” nie udało się jednak reaktywować grupy.

Lata 90.

Powodzenie przyniósł dopiero 1993 rok, kiedy to grupa powróciła z nowymi wykonaniami przebojów z lat 60. i 70. wydanymi na płycie Złote przeboje. Ten come-back udał się w składzie z Poznakowskim, Kowalewskim, Lichtmanem i Piotrem Kuźniakiem, który udanie zastąpił Krawczyka.

W 1994 zespół nagrał piosenkę „Gorąca krew” do serialu Fitness Club. W 1998 ukazała się płyta grupy Zagrajmy rock and rolla jeszcze raz. Rok wcześniej wydana została płyta Trubadurzy śpiewają piosenki Sławomira Kowalewskiego, natomiast w 1999 ukazał się krążek Trubadurzy śpiewają Lichtmana.

Najpopularniejsze piosenki stworzone przez członków zespołu powstałe w latach 90. to: „Najpiękniejsza z róż”, „Muzyka nocą”, „Moje rodzinne miasteczko”, „Dla Ciebie nie znaczy nic”, „Taki jazz”, „Mariana samba”, a także „Zagrajmy rock and rolla jeszcze raz”.

2000–2010

W 2004 roku członkowie zespołu zostali odznaczeni przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi[3].

W 2005 Trubadurzy w składzie Marian Lichtman, Sławomir Kowalewski, Piotr Kuźniak i Jacek Malanowski zaangażowali się w kampanię wyborczą Samoobrony, nagrywając m.in. piosenkę „Polskę trzeba zlepperować” będącą hymnem wyborczym Samoobrony RP, co spowodowało, że z zespołu odszedł Ryszard Poznakowski[4].

W 2008 roku jeden z członków zespołu Marian Lichtman próbował nieudanie kariery solowej wydając płytę Traces In The Sand. W grudniu 2008 roku Marian Lichtman i Sławomir Kowalewski stworzyli płytę Imieniny z premierowymi piosenkami. Wraz z nimi dwa utwory zaśpiewała Krystyna Giżowska.

W 2008 roku Trubadurzy nagrali premierową piosenkę „Nic nie wychodzi”, do której powstał również teledysk. W lipcu 2009 grupa wzięła udział w audycji „Rozmowy niedokończone” w TV Trwam i wystąpiła na antenie stacji z minirecitalem. W noc sylwestrową 2009/2010 TV Trwam wyemitowała koncert, w którym obok nich wystąpili m.in. Bogdan Trojanek, Iwan Komarenko, Eleni, Krystyna Giżowska, tenor Bogusław Morka i zespół Happy End. W tym samym czasie zespół na żywo brał udział w sylwestrowej „Gwiezdnej Odysei” w Łodzi, którą transmitowały TVP2 i TVP Polonia. W styczniu 2010 zespół nagrał piosenkę „W zimowy wieczór”, do której powstał także teledysk[5]. W tym roku nagrali jeszcze wraz z Krzysztofem Krawczykiem i Krzysztofem Jerzym Krawczykiem utwór „Marynarze szos”, do którego nagrano również teledysk[6]. W sierpniu 2010 grupa wystąpiła na koncercie wyemitowanym przez TV Trwam z Brodnicy. Obok znanych przebojów, można było usłyszeć nowe piosenki. Wraz z nimi wystąpiła także Krystyna Giżowska i zespół Wawele.

Do najbardziej znanych utworów zespołu tej dekady należą utwory: „Nic nie wychodzi”, „Moja fantazja”, „Mój rower”, „Pozostało to w nas”, „W zimowy wieczór”, „Marynarze szos”, „Bez Ciebie tak mi źle”.

2011–2019

Koncert w Kowalu

18 kwietnia 2011, na koncercie jubileuszowym Trubadurów, wojewoda łódzki Jolanta Chełmińska wręczyła członkom zespołu Srebrne Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” nadane przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego[7].

26 września 2017 podczas wielkiego koncertu jubileuszowego w Teatrze Wielkim w Łodzi minister Piotr Gliński wręczył im Medale „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Członkowie

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Trubadurów.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Biografia (na stronie zespołu). trubadurzy.pl. [dostęp 2014-12-03].
  2. Trubadurzy zaczynali jak Beatlesi, kobieta.interia.pl [dostęp 2020-07-27] (pol.).
  3. Złoty Krzyż Zasługi dla Trubadurów
  4. Trubadurzy śpiewają dla Leppera
  5. W zimowy wieczór
  6. Marynarze szos
  7. Znamy się tylko z widzenia, lodzkie.eu, 18 kwietnia 2011 [dostęp 2013-01-20].

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Trubadurzy (zespół muzyczny) w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=69306