Stabat Mater

Rogier van der Weyden, Chrystus, Maryja i św. Jan (ok. 1460)

Stabat Mater – jedna z sekwencji wprowadzonych przez Kościół katolicki do liturgii i wykonywana w czasie wielkiego postu.

Stabat Mater (dolorosa) po łacinie oznacza Stała Matka (bolejąca) – utwór dotyczy boleści Matki Boskiej po ukrzyżowaniu Chrystusa. Słowa napisał Jacopone da Todi w XIII wieku. Muzykę do nich komponowało wielu znanych kompozytorów:

Istnieje także znacznie mniej znany utwór tego samego autora, Stabat mater speciosa, opisujący narodziny Jezusa[1].

W liturgii mariawickiej używania jest jako sekwencja w uroczystość Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny.

Przypisy

  1. Muza łacińska. Antologia poezji wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej (III-XIV/XV w.), opr. ks. M. Starowieyski, Wrocław 2007, s. 555.

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Stabat Mater w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-02-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=59986