Solidarna Polska

Solidarna Polska
Skrót SP
Prezes Zbigniew Ziobro
Data założenia 24 marca 2012
Adres siedziby ul. Mokotowska 4/6 lok. 304, 00-641 Warszawa
Ideologia polityczna narodowy konserwatyzm, eurosceptycyzm, solidaryzm
Poglądy gospodarcze solidaryzm
Liczba członków ok. 5 tys. (2012)[1]
Grupa w Parlamencie
Europejskim
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy
Młodzieżówka Forum Młodych Solidarnej Polski
Barwy      biel
     czerwień
     granat
Obecni posłowie
19/460
Obecni senatorowie
2/100
Obecni eurodeputowani
2/52
Obecni radni wojewódzcy
21/552
Strona internetowa
Polska
Godło RP
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Polski
Portal Polska
Prezes Solidarnej Polski Zbigniew Ziobro
Wiceprezes Solidarnej Polski, posłanka Beata Kempa

Solidarna Polska (SP) – polska partia polityczna założona 24 marca 2012, zarejestrowana 1 czerwca 2012. Została utworzona przez byłych działaczy Prawa i Sprawiedliwości. Posiadała reprezentację w Sejmie VII kadencji (do marca 2013 także w Senacie VIII kadencji), składającą się z grupy parlamentarzystów wybranych w wyborach w 2011. Grupa jej działaczy zasiadła również w klubie PiS w Sejmie VIII i IX kadencji oraz w Senacie IX i X kadencji. Do 2014 partia posiadała posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w wyborach w 2009 z list PiS, ponownych reprezentantów w PE (także z list PiS) ugrupowanie zyskało w 2019. Założycielem i prezesem ugrupowania jest Zbigniew Ziobro. Do 2018 pełna nazwa partii brzmiała „Solidarna Polska Zbigniewa Ziobro”. Od 2015 Solidarna Polska wraz z PiS i Porozumieniem (do 2017 Polską Razem) współtworzy rząd.

Historia

2011

Klub parlamentarny „Solidarna Polska” został założony 7 listopada 2011 (formalnie zaczął funkcjonować następnego dnia, wraz z rozpoczęciem nowej kadencji Sejmu). Utworzyło go 16 posłów i 1 senator, wszyscy wybrani z ramienia Prawa i Sprawiedliwości[2]. Jego powstanie wiązało się z usunięciem z PiS trzech posłów do Parlamentu Europejskiego (Tadeusza Cymańskiego, Jacka Kurskiego i Zbigniewa Ziobry), do czego doszło 4 listopada[3]. Parlamentarzyści zakładający SP motywowali tę decyzję gestem solidarności z eurodeputowanymi, wyrażając nadzieję na pozytywne rozpatrzenie odwołania przez nich od decyzji o wykluczeniu z partii. Parlamentarzyści SP zadeklarowali chęć pozostania członkami Prawa i Sprawiedliwości[2] (członkami partii nie byli Mariusz Orion Jędrysek i Jan Ziobro). Decyzją komitetu politycznego PiS członkowie partii zasiadający w klubie Solidarna Polska przestali jednak wraz z końcem 1. posiedzenia Sejmu (1 grudnia) być członkami ugrupowania[4].

Przewodniczącym klubu parlamentarnego został Arkadiusz Mularczyk, później wiceszefowymi klubu zostały Beata Kempa i Marzena Wróbel. Wkrótce do klubu SP zaczęli dołączać kolejni parlamentarzyści wybrani z list PiS: Bartosz Kownacki[5] (wówczas członek Ruchu Odbudowy Polski), Andrzej Dąbrowski, Kazimierz Ziobro[6] i były marszałek Sejmu Ludwik Dorn. Do klubu parlamentarnego przystąpił także drugi z senatorów, Kazimierz Jaworski[7]. 16 grudnia 2011 z projektem SP związał się czwarty z eurodeputowanych, Jacek Włosowicz.

Politycy związani z inicjatywą rozpoczęli tworzenie klubów na terenie całej Polski, powołując pełnomocników okręgowych. Ponadto powstał m.in. klub radnych SP w sejmiku małopolskim[8]. Działacze Solidarnej Polski zapowiedzieli na 2012 rok powołanie partii i podjęli rozmowy o zjednoczeniu z Prawicą Rzeczypospolitej[9] (połączenie nie doszło jednak ostatecznie do skutku[10]).

26 grudnia 2011 eurodeputowani Solidarnej Polski przeszli z grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (w której dotychczas zasiadali wszyscy deputowani wybrani z list PiS) do grupy Europa Wolności i Demokracji[11].

2012

20 stycznia 2012 ugrupowanie powołało swoje tymczasowe władze: radę programową i radę polityczną[12]. Prezesem Solidarnej Polski został Zbigniew Ziobro, wiceprezesami Beata Kempa i Jacek Kurski, a szefem rady programowej Tadeusz Cymański (później w jego miejsce szefem rady konsultacyjno-programowej został Ludwik Dorn). Funkcję sekretarza objął Jacek Włosowicz (w czerwcu zastąpił go Andrzej Dera, pełniąc tę funkcję do 2013; Jacek Włosowicz został natomiast skarbnikiem). Następnego dnia w Przemyślu Zbigniew Ziobro ogłosił powstanie partii[13].

24 marca w podwarszawskich Otrębusach odbył się kongres założycielski partii, na którym ogłoszono program oraz statut ugrupowania. Dokonano także wyboru jego stałych władz[14]. Na kongres przybyło 1600 delegatów z całej Polski. Podpisali oni wniosek o rejestrację partii (o pełnej nazwie „Solidarna Polska Zbigniewa Ziobro”). Sąd postanowił o rejestracji partii 1 czerwca.

12 maja przejście do Solidarnej Polski ogłosił kolejny poseł PiS Tomasz Górski[15]. 27 lipca klub Solidarnej Polski opuścili posłowie Bartosz Kownacki i Mariusz-Orion Jędrysek[16], a na początku grudnia z ugrupowania odszedł także poseł Jerzy Rębek[17]. Wszyscy znaleźli się ostatecznie w klubie PiS.

2013

10 stycznia 2013 klub Solidarnej Polski opuścił kolejny poseł Andrzej Dąbrowski, przechodząc do klubu PSL[18].

W marcu Marzena Wróbel została odwołana z funkcji wiceprzewodniczącej klubu parlamentarnego, a zastąpili ją Tomasz Górski i Andrzej Romanek[19].

13 stycznia Janusz Nawrot z Solidarnej Polski wziął udział w przedterminowych wyborach na burmistrza Kazimierzy Wielkiej (startując z własnego komitetu), zajmując 3. miejsce spośród 5 kandydatów (uzyskał 13,92% głosów). 23 czerwca w przedterminowych wyborach na prezydenta Elbląga szef warmińsko-mazurskich struktur partii Paweł Kowszyński zajął 5. miejsce spośród 10 kandydatów (uzyskał 5,58% głosów). 8 września w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu mielecko-dębickim Kazimierz Ziobro zajął 3. miejsce spośród 7 kandydatów, uzyskując 11,09% głosów.

7 grudnia senator Kazimierz Jaworski opuścił Solidarną Polskę, wiążąc się z nowo powstałą Polską Razem Jarosława Gowina[20].

14 grudnia miał miejsce „Kongres Antykorupcyjny Solidarnej Polski”. Przedstawiono na nim szereg postulatów programowych[21], dokonano także wyboru władz partii (obsada najwyższych funkcji nie uległa znaczącym zmianom, powołano natomiast radę główną ugrupowania).

2014

15 marca 2014 Solidarna Polska zawarła porozumienie z nieformalnym, reaktywowanym Polskim Blokiem Ludowym, przed wyborami do Parlamentu Europejskiego[22].

Jeszcze przed wyborami klub Solidarnej Polski opuściło kilku parlamentarzystów. 14 lutego wystąpił poseł Piotr Szeliga[23], zaś 26 marca uczynił to senator Maciej Klima[24] (pozbawiając tym samym partię reprezentacji w Senacie). 12 maja z kolei formację opuścił poseł Jacek Bogucki[25].

W wyborach do PE partia zarejestrowała listy we wszystkich okręgach. Oprócz polityków wśród kandydatów Solidarnej Polski znalazł się m.in. bokser Tomasz Adamek (były mistrz świata)[26]. Partia uzyskała w wyborach 3,98% głosów, zajmując 6. miejsce i nie uzyskując mandatów[27].

24 maja (na dzień przed wyborami, jednak poinformowano o tym już po wyborach) z klubu odeszli posłowie Ludwik Dorn (nie będący członkiem partii) i Tomasz Górski, pozbawiając partię klubu parlamentarnego[28]. Z partią rozstała się wkrótce także kolejna posłanka, Marzena Wróbel[29]. W Sejmie powołane zostało wówczas 12-osobowe koło ugrupowania (jego szefem został Arkadiusz Mularczyk, a wiceszefami Beata Kempa i Andrzej Romanek).

Banery Solidarnej Polski i Polski Razem przy wejściu do pokoju 134 w gmachu Sejmu

11 lipca posłowie Solidarnej Polski, wspólnie z trzema dotychczas niezrzeszonymi posłami Polski Razem Jarosława Gowina, utworzyli klub Sprawiedliwa Polska (od 6 marca 2015 działający pod nazwą Zjednoczona Prawica). Jarosław Gowin został jego przewodniczącym, zaś Solidarnej Polsce przypadły funkcje dwóch z trzech wiceprzewodniczących (zostali nimi Beata Kempa i Arkadiusz Mularczyk) oraz rzecznika prasowego (którym został Patryk Jaki)[30].

19 lipca Solidarna Polska i Polska Razem podpisały porozumienie o współpracy z Prawem i Sprawiedliwością, zakładające start partii z list PiS w kolejnych wyborach (samorządowych – do większości sejmików województw – oraz parlamentarnych), a także wystawienie wspólnego kandydata na prezydenta Polski[31].

W następnym tygodniu z Solidarnej Polski został wykluczony jeden z jej założycieli, Jacek Kurski[32].

W wyborach samorządowych Solidarna Polska wystartowała do sejmików województw z list PiS, uzyskując 5 mandatów radnych (dwa w województwie małopolskim, a po jednym w województwach opolskim, podkarpackim i śląskim; w podkarpackim Maria Kurowska została wicemarszałkiem województwa). Na niższych szczeblach partia startowała samodzielnie, z list PiS bądź z lokalnych komitetów. Uzyskała kilkadziesiąt mandatów radnych, w tym 10 z ramienia samodzielnego komitetu Solidarnej Polski. W wyborach na prezydentów miast partia popierała głównie kandydatów PiS. Kandydowało dwóch jej członków: Andrzej Dera w Ostrowie Wielkopolskim (z własnego komitetu, przy poparciu PiS) i Marian Koczur w Pabianicach (z lokalnego komitetu, bez poparcia PiS). Nie przeszli oni do II tury. Prezydentem Opola został Arkadiusz Wiśniewski współpracujący z działaczami Solidarnej Polski kandydat bezpartyjny (nie popierany oficjalnie przez żadną partię).

2015

W wyborach prezydenckich w 2015 Solidarna Polska, w ramach realizacji umowy z PiS, poparła kandydata tej partii Andrzeja Dudę[33] (który został wybrany na prezydenta). Andrzej Dera został później sekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta, jednak rezygnując z członkostwa w partii.

W wyborach parlamentarnych działacze Solidarnej Polski, zgodnie z umową, wystartowali z list PiS (nieliczni członkowie partii kandydowali ponadto bez powodzenia z list komitetów Grzegorza Brauna i Pawła Kukiza). Do Sejmu z list Prawa i Sprawiedliwości zostało wybranych 9 członków partii: Tadeusz Cymański (Gdańsk), Patryk Jaki (Opole), Beata Kempa (Wrocław), Arkadiusz Mularczyk (Nowy Sącz), Edward Siarka (Nowy Sącz), Piotr Uruski (Krosno), Tadeusz Woźniak (Sieradz), Michał Wójcik (Katowice) i Zbigniew Ziobro (Kielce). Ponadto Mieczysław Golba i Jacek Włosowicz zdobyli mandaty senatorskie w okręgach odpowiednio przemyskim i koneckim. Tadeusz Cymański został jednym z wiceprzewodniczących klubu PiS. Solidarna Polska weszła w skład koalicji rządzącej wraz z PiS i Polską Razem. Zbigniew Ziobro został ministrem sprawiedliwości, Beata Kempa ministrem bez teki i szefową Kancelarii Premiera, a Patryk Jaki wiceministrem sprawiedliwości. W województwach lubelskim, świętokrzyskim i opolskim Solidarna Polska zyskała po jednym radnym sejmikowym, w wyniku uzupełnienia wakatów powstałych po wyborach parlamentarnych (radny sejmiku lubelskiego w 2017 opuścił partię, przechodząc do PiS).

2016

W marcu 2016, na mocy zmiany ustawy, prezes Solidarnej Polski Zbigniew Ziobro jako minister sprawiedliwości objął stanowisko prokuratora generalnego. W kwietniu wiceministrem sprawiedliwości został kolejny poseł Solidarnej Polski – Michał Wójcik.

W listopadzie z partii wystąpił szef jej dawnego klubu parlamentarnego, poseł Arkadiusz Mularczyk, decydując się na powrót do PiS[34].

2017

W czerwcu 2017 na wiceministra sprawiedliwości został powołany kolejny polityk związany z Solidarną Polską, bezpartyjny Michał Woś (był nim do marca 2018).

7 października odbyła się, pierwsza od 2014, konwencja partii. Podsumowano na niej dorobek polityków związanych z Solidarną Polską w ramach współrządzenia, a także omówiono zmiany w wymiarze sprawiedliwości. Gościem konwencji był prezes PiS Jarosław Kaczyński, który wygłosił pierwsze przemówienie[35]. Zabrakło na niej przedstawicieli Polski Razem (cztery tygodnie później – na kongresie, podczas którego przekształciła się ona w Porozumienie – zabrakło z kolei reprezentantów Solidarnej Polski).

9 grudnia odbył się kongres partii, na którym dokonano wyboru władz. Zbigniew Ziobro pozostał prezesem, Beata Kempa wiceprezesem, a Jacek Włosowicz skarbnikiem. Ponadto nowym wiceprezesem został Michał Wójcik, a sekretarzem generalnym Mariusz Gosek[36].

2018

19 stycznia 2018 Solidarna Polska wydała wraz z Porozumieniem wspólne oświadczenia, pozytywnie oceniając działania koalicji rządzącej, a także opowiadając się za likwidacją tajnych głosowań w Senacie (w związku z wynikiem głosowań dotyczących Stanisława Koguta i Jana Rulewskiego)[37].

W wyborach samorządowych Solidarna Polska wystartowała do sejmików z list PiS, uzyskując około 20 mandatów radnych w 10 województwach. Na niższym szczeblu jej kandydaci startowali także z lokalnych komitetów. Dwóch członków partii startowało bezskutecznie na prezydentów miast – w Inowrocławiu (z ramienia PiS) i w Piotrkowie Trybunalskim (z lokalnego komitetu, w konkurencji do PiS). Startujący z ramienia PiS na prezydenta Warszawy Patryk Jaki na krótko przed wyborami wystąpił z partii[38] (pozostając jednak z nią związanym). W Opolu reelekcję uzyskał współpracujący ze środowiskiem ugrupowania Arkadiusz Wiśniewski. Dwie osoby należące do Solidarnej Polski zostały wybrane na burmistrzów, a cztery na wójtów. Po wyborach 6 osób związanych z partią zasiadło w zarządach województw.

2019

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 Solidarna Polska wystawiła kilkoro kandydatów na listach PiS (w większości okręgów wyborczych). Znaleźli się wśród nich m.in. posłowie Beata Kempa, Patryk Jaki i Tadeusz Cymański. Patryk Jaki (z okręgu małopolsko-świętokrzyskiego) i Beata Kempa (z okręgu dolnośląsko-opolskiego) uzyskali mandaty. We wrześniu Patryk Jaki ponownie został członkiem partii.

W wyborach parlamentarnych działacze Solidarnej Polski ponownie wystartowali do Sejmu z list PiS (w zdecydowanej większości okręgów), Zbigniew Ziobro został liderem listy w okręgu kieleckim. Ponadto z ramienia PiS wystartowali ubiegający się o reelekcję senatorowie Solidarnej Polski. Obaj zdobyli mandaty, zaś do Sejmu spośród przedstawicieli ugrupowania zostali wybrani Tadeusz Cymański, Mariusz Kałużny (od 2018 dyrektor COS, w związku z wyborem na posła ustąpił z funkcji), Jan Kanthak, Janusz Kowalski, Maria Kurowska, Dariusz Olszewski, Jacek Ozdoba, Piotr Sak, Edward Siarka, Aleksandra Szczudło, Piotr Uruski, Marcin Warchoł, Michał Woś, Michał Wójcik, Tadeusz Woźniak i Zbigniew Ziobro, a także popierany przez partię członek PiS Sebastian Kaleta, który przeszedł do Solidarnej Polski po wyborach. Ponadto jeszcze przed upływem starej kadencji do partii przystąpił poseł Norbert Kaczmarczyk (wybrany z listy Kukiz’15, od lipca 2019 w klubie PiS), który uzyskał reelekcję. Po wyborach Zbigniew Ziobro pozostał ministrem sprawiedliwości i prokuratorem generalnym, a członkiem Rady Ministrów został także Michał Woś (w marcu 2020 objął on tekę ministra środowiska). Solidarna Polska zwiększyła także swoją reprezentację na stanowiskach wiceministrów.

Na posiedzeniu zarządu partii 23 grudnia nowym sekretarzem generalnym partii został Mariusz Kałużny, a skarbnikiem Michał Woś (w 2020 objął on funkcję wiceprezesa). Ponadto pod nazwą Forum Młodych Solidarnej Polski zdecydowano reaktywować młodzieżówkę partii, za co odpowiedzialnym został Norbert Kaczmarczyk[39].

2020

8 lutego 2020 partia zorganizowała konwencję, na której zapowiedziano kontynuację reform w wymiarze sprawiedliwości, wprowadzenie instytucji sędziego pokoju, wprowadzenie dwuinstancyjności sądów oraz jednolitego stanowiska sędziowskiego, a także digitalizację akt sądowych[40]. Podczas konwencji przystąpienie do partii ogłosiła grupa dotychczasowych działaczy ruchu Kukiz’15, w tym byli posłowie Barbara Chrobak i Andrzej Kobylarz[41].

Po tzw. brexicie w lutym mandat w Sejmie po Dominiku Tarczyńskim z PiS, któremu przypadł mandat eurodeputowanego, objął Mariusz Gosek. W maju trzech działaczy związanych z Solidarną Polską objęło stanowiska II wicewojewodów[42].

W wyborach prezydenckich Solidarna Polska ponownie popierała Andrzeja Dudę, który uzyskał reelekcję. 26 września 2020, po sporach wewnątrz koalicji rządzącej, podpisano nową umowę koalicyjną[43]. 10 dni później doszło do rekonstrukcji rządu, w wyniku której Michał Woś został odwołany ze składu Rady Ministrów, a jej członkiem został (nie obejmując żadnej teki) Michał Wójcik[44].

2021

W lutym 2021 prezydent Rzeszowa Tadeusz Ferenc, który zrezygnował z pełnionej funkcji, jako kandydata na swojego następcę w przedterminowych wyborach poparł wiceministra sprawiedliwości i posła Solidarnej Polski Marcina Warchoła. Zapowiedział on rezygnację z członkostwa w partii, przy czym Solidarna Polska udzieliła mu poparcia w wyborach[45].

Program

Solidarna Polska opowiada się za ideą sprawiedliwości społecznej, za kompleksowym programem prorodzinnym, a także m.in. za systemem prezydenckim, mieszaną ordynacją wyborczą (częściowo z jednomandatowymi okręgami wyborczymi), likwidacją immunitetów, likwidacją Senatu i zmniejszeniem liczby posłów o połowę, powołaniem Sądu Odpowiedzialności Państwowej, powszechnymi wyborami Prokuratora Generalnego, marszałków województw oraz starostów powiatów, a także decentralizacją władzy czy wzmocnieniem instytucji referendum[46]. W kwestiach obyczajowych prezentuje poglądy konserwatywne. Opowiada się m.in. przeciwko rejestracji związków partnerskich oraz za delegalizacją aborcji w przypadku uszkodzenia płodu. Zaangażowała się w protesty i działania na rzecz przyznania Telewizji Trwam miejsca na multipleksie cyfrowym.

Władze partii

Prezes:

Wiceprezesi:

Sekretarz generalny:

Przewodniczący Rady Głównej:

Źródło: Skład władz na stronie Solidarnej Polski

Posłowie, senatorowie i eurodeputowani

Posłowie SP IX kadencji
(w klubie PiS)
poseł w Sejmie
1 Tadeusz Cymański 1997–2009, od 2015
2 Mariusz Gosek od 2020
3 Norbert Kaczmarczyk od 2015
4 Sebastian Kaleta od 2019
5 Mariusz Kałużny od 2019
6 Jan Kanthak od 2019
7 Janusz Kowalski od 2019
8 Maria Kurowska od 2019
9 Dariusz Olszewski 2005–2007, od 2019
10 Jacek Ozdoba od 2019
11 Piotr Uruski od 2015
12 Piotr Sak od 2019
13 Edward Siarka od 2005
14 Aleksandra Szczudło od 2019
15 Marcin Warchoł od 2019
16 Michał Woś od 2019
17 Tadeusz Woźniak od 2005
18 Michał Wójcik 2005–2007, od 2015
19 Zbigniew Ziobro 2001–2009, od 2015
Senatorowie SP X kadencji
(w klubie PiS)
senator w Senacie
1 Mieczysław Golba od 2015
2 Jacek Włosowicz od 2015
Eurodeputowani SP
(od 2019)
europoseł w PE
1 Patryk Jaki od 2019
2 Beata Kempa od 2019
Posłowie SP VIII kadencji
(pod koniec kadencji, w klubie PiS)
poseł w Sejmie
1 Tadeusz Cymański 1997–2009, od 2015
2 Norbert Kaczmarczyk od 2015
3 Edward Siarka od 2005
4 Piotr Uruski od 2015
5 Tadeusz Woźniak od 2005
6 Michał Wójcik 2005–2007, od 2015
7 Zbigniew Ziobro 2001–2009, od 2015
Senatorowie SP IX kadencji
(w klubie PiS)
senator w Senacie
1 Mieczysław Golba od 2015
2 Jacek Włosowicz od 2015
Posłowie SP VII kadencji
(pod koniec kadencji – w klubie ZP)
poseł w Sejmie
1 Andrzej Dera 2005–2015
2 Mieczysław Golba 2005–2015
3 Patryk Jaki 2011–2019
4 Beata Kempa 2005–2019
5 Arkadiusz Mularczyk od 2005
6 Józef Rojek 2005–2006, 2007–2015
7 Andrzej Romanek 2011–2015
8 Edward Siarka od 2005
9 Tadeusz Woźniak od 2005
10 Jan Ziobro 2011–2015
11 Kazimierz Ziobro 2011–2015
Eurodeputowani SP (do 2014)
europoseł w PE
1 Tadeusz Cymański 2009–2014
2 Jacek Kurski 2009–2014
3 Jacek Włosowicz 2009–2014
4 Zbigniew Ziobro 2009–2014

 Zobacz też kategorię: Politycy Solidarnej Polski.

Przypisy

  1. Kurski wyreżyseruje kongres Solidarnej Polski. polskieradio.pl, 18 lutego 2012. [dostęp 5 lipca 2016].
  2. a b Ziobryści powołali nowy klub Solidarna Polska. polskieradio24.pl, 7 listopada 2011. [dostęp 29 grudnia 2019].
  3. Ziobro, Kurski i Cymański wyrzuceni z PiS. wp.pl, 4 listopada 2011. [dostęp 16 listopada 2011].
  4. Ziobro zapowiada objazd po kraju. interia.pl, 19 listopada 2011. [dostęp 21 lutego 2019].
  5. Kolejny poseł PiS przeszedł do klubu Solidarnej Polski. gazeta.pl, 15 listopada 2011. [dostęp 16 listopada 2011].
  6. „Ziobryści” mają trzeciego Ziobrę. tvn24.pl, 2 grudnia 2011. [dostęp 21 października 2020].
  7. Solidarna Polska znowu plus jeden. Dołącza kolejny senator. tvn24.pl, 25 listopada 2011. [dostęp 21 października 2020].
  8. W małopolskim sejmiku powstał klub Solidarna Polska. gazetakrakowska.pl, 21 listopada 2011. [dostęp 24 listopada 2011].
  9. Będzie nowa partia – Ziobro razem z Jurkiem. rp.pl, 12 grudnia 2011. [dostęp 15 grudnia 2011].
  10. Uchwała Rady Naczelnej Prawicy Rzeczypospolitej, Warszawa – 18 marca RP 2012. prawicarzeczypospolitej.org, 19 marca 2012. [dostęp 20 marca 2012].
  11. Oświadczenie w sprawie przystąpienia delegacji Solidarnej Polski do grupy „Europa Wolności i Demokracji” w Parlamencie Europejskim. jacekkurski.blogspot.com, 26 grudnia 2011. [dostęp 12 października 2014].
  12. „Ziobryści” w połowie marca powołają partię. onet.pl, 20 stycznia 2012. [dostęp 20 stycznia 2012].
  13. W Przemyślu ogłoszono powstanie Solidarnej Polski. nowiny24.pl, 22 stycznia 2012. [dostęp 22 stycznia 2012].
  14. Solidarna Polska stała się partią. wp.pl, 24 marca 2012. [dostęp 24 marca 2012].
  15. Łukasz Cieśla: Poseł Tomasz Górski odszedł z PiS do Solidarnej Polski. gloswielkopolski.pl, 12 maja 2012. [dostęp 24 września 2017].
  16. Solidarna Polska chudnie. Ostatni dzień ultimatum. tvn24.pl, 27 lipca 2012. [dostęp 27 lipca 2012].
  17. Jerzy Rębek odchodzi z SP, ponieważ nie chce walczyć z PiS. tvn24.pl, 3 grudnia 2012. [dostęp 5 grudnia 2012].
  18. Dąbrowski odchodzi od Kurskiego i Ziobry. Przechodzi do PSL. tvn24.pl, 10 stycznia 2013. [dostęp 10 stycznia 2013].
  19. Klub SP: Romanek i Górski nowymi wiceprzewodniczącymi. onet.pl, 22 marca 2013. [dostęp 2 czerwca 2014].
  20. Jaworski znów zmienił partię. Przeszedł do Jarosława Gowina. gazeta.pl, 8 grudnia 2013. [dostęp 8 grudnia 2013].
  21. Kongres Antykorupcyjny Solidarnej Polski w Krakowie. solidarna.org, 16 grudnia 2013. [dostęp 21 kwietnia 2019].
  22. Solidarna Polska nawiązała współpracę z Polskim Blokiem Ludowym. interia.pl, 15 marca 2014. [dostęp 21 lutego 2019].
  23. Piotr Szeliga zrezygnował z członkostwa w Solidarnej Polsce. onet.pl, 14 lutego 2014. [dostęp 14 lutego 2014].
  24. Oświadczenie Pana Senatora Macieja Klimy. maciejklima.pl, 26 marca 2014. [dostęp 2 kwietnia 2014].
  25. Poseł Jacek Bogucki wystąpił z Solidarnej Polski. wp.pl, 12 maja 2014. [dostęp 24 września 2017].
  26. Serwis PKW – Wybory 2014
  27. Serwis PKW – Wybory 2014
  28. Koniec klubu parlamentarnego ziobrystów. Dorn i Górski odchodzą z Solidarnej Polski. gazeta.pl, 25 maja 2014. [dostęp 26 maja 2014].
  29. Marzena Wróbel nie jest już posłanką Solidarnej Polski. Czy wystartuje na prezydenta Radomia?. radom24.pl, 31 maja 2014. [dostęp 31 maja 2014].
  30. Paweł Majewski: Gowin z Ziobrą łączą siły. Nowy klub będzie nazywał się Sprawiedliwa Polska. rp.pl, 11 lipca 2014. [dostęp 12 lipca 2014].
  31. Jarosław Kaczyński podpisał porozumienie ze Zbigniewem Ziobro i Jarosławem Gowinem. wp.pl, 19 lipca 2014. [dostęp 19 lipca 2014].
  32. Jacek Kurski o usunięciu z Solidarnej Polski: jestem męczennikiem sprawy zjednoczenia prawicy. wp.pl, 30 lipca 2014. [dostęp 21 lutego 2019].
  33. Andrzej Duda z poparciem Solidarnej Polski. dziennik.pl, 21 marca 2015. [dostęp 21 kwietnia 2019].
  34. Arkadiusz Mularczyk czeka na decyzję komitetu politycznego PiS. parlamentarny.pl, 16 grudnia 2016. [dostęp 17 grudnia 2016].
  35. Konwencja Solidarnej Polski. onet.pl, 7 października 2017. [dostęp 9 listopada 2017].
  36. Ludzie z Kielc na czele Solidarnej Polski!. echodnia.eu, 9 grudnia 2017. [dostęp 1 marca 2018].
  37. Solidarna Polska i Porozumienie: wyrażamy ubolewanie wz. z decyzją Senatu ws. Koguta. wnp.pl, 19 stycznia 2018. [dostęp 21 kwietnia 2019].
  38. Jaki odszedł z Solidarnej Polski. Opowiada o reakcji Ziobry. tvnwarszawa.tvn24.org, 13 października 2018. [dostęp 15 grudnia 2018].
  39. Partia Zbigniewa Ziobry wybrała sekretarza generalnego i skarbnika. onet.pl, 23 grudnia 2019. [dostęp 28 grudnia 2019].
  40. Konwencja Solidarnej Polski. Zbigniew Ziobro zapowiada ciąg dalszy reform. onet.pl, 8 lutego 2020. [dostęp 8 lutego 2020].
  41. Ostry wpis o działaczach, którzy przeszli do Solidarnej Polski. „Pe..liada koniunkturalistów”. To słowa Kukiza?. wpolityce.pl, 10 lutego 2020. [dostęp 12 lutego 2020].
  42. Jakub Szczepański: Solidarna Polska walczy o dotrzymanie umowy koalicyjnej. Chodzi o stanowiska. interia.pl, 28 maja 2020. [dostęp 28 maja 2020].
  43. Porozumienie koalicyjne w Zjednoczonej Prawicy przypieczętowane. onet.pl, 26 września 2020. [dostęp 7 października 2020].
  44. Rekonstrukcja rządu. Prezydent Duda zaprzysiągł nowych ministrów. rp.pl, 6 października 2020. [dostęp 7 października 2020].
  45. Solidarna Polska poparła Marcina Warchoła w ubieganiu się o prezydenturę Rzeszowa. pap.pl, 11 lutego 2021. [dostęp 14 marca 2021].
  46. Nowa konstytucja. solidarna.org, 24 października 2013. [dostęp 21 kwietnia 2019].

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Solidarna Polska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=2461641