Roman Kostrzewski

Ten artykuł należy dopracować: → napisać artykuł w sposób neutralny, → usunąć/zweryfikować prawdopodobną twórczość własną. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Roman Kostrzewski

Kostrzewski podczas występu z grupą Kat & Roman Kostrzewski (2010)
Imię i nazwisko	Roman Ryszard Kostrzewski
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1960 Piekary Śląskie
Pochodzenie	Polska
Data i miejsce śmierci	10 lutego 2022 Bytom
Gatunki	thrash metal[1], heavy metal, dark wave[2], rock[2], ambient[2]
Zawód	wokalista, autor tekstów, muzyk
Aktywność	1981-2022
Wydawnictwo	Mystic Production
Powiązania	Valdi Moder, Piotr Luczyk, Krzysztof Oset,Jacek Regulski,Ireneusz Loth, Jacek Hiro, Michał laksa
Zespoły
Kat (1981-2004) Alkatraz (2000-2002) Kat & Roman Kostrzewski (2004-2022)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Roman Ryszard Kostrzewski (ur. 15 lutego 1960 w Piekarach Śląskich^[3], zm. 10 lutego 2022 w Bytomiu^[4][5]) – polski muzyk, wokalista i autor tekstów. Najbardziej znany jako wieloletni wokalista zespołu Kat (w latach 1981-2004). Współzałożyciel grup Alkatraz (2000-2002) oraz Kat & Roman Kostrzewski (2004-2022). Członek Akademii Fonograficznej ZPAV^[6].

Działalność artystyczna

Pozostałych muzyków Kata spotkał 12 grudnia 1981 roku na pierwszej edycji festiwalu Silesian Rock w Bytomiu. Wkrótce dołączył do zespołu. Do wczesnych osiągnięć zespołu Kat zaliczały się m.in występ na festiwalu w Jarocinie w 1984 r. oraz wspólna trasa po Polsce z grupą Hanoi Rocks. W 1985 r. Kat z Kostrzewskim w składzie nagrał pierwszą płytę – 666 (oraz jej anglojęzyczną wersję pt. Metal and Hell). W maju 1988 nastąpiła premiera nagranego w roku poprzednim albumu Oddech wymarłych światów, po czym, w wyniku nieporozumień muzyków, Kat zawiesił działalność. Kostrzewski w tym okresie udzielał się w różnych projektach muzyków chorzowskiej „Leśniczówki”: z Józefem Skrzekiem, Leszkiem Winderem, Jerzym Kawalcem i innymi. Po zmianach składu w zespole Kat (dochodzą Jacek Regulski i Krzysztof Oset) wokalista ponownie podjął pracę nad następnym albumem Bastard ze „Łzą dla cieniów minionych” (tekst i kompozycja – Roman Kostrzewski). Pierwszy dzień sprzedaży zbiegł się z kolejnym udanym występem w Jarocinie, gdzie sprzedano 4000 kaset.

W roku 1993 w Wiśle zespół nagrał płytę Ballady, prezentującą łagodniejszą muzykę.

Kostrzewski stał się jednym z najbardziej rozpoznawanych wokalistów polskiego metalu. Duża w tym zasługa jego kontrowersyjnych tekstów – w których od początku przewijał się bunt przeciw Bogu, magia i okultyzm – oraz jego charakterystycznego głosu i sposobu śpiewania (m.in. częste użycie kontrapuntku). Otwarcie przyznawał się do fascynacji twórczością Tadeusza Micińskiego czy Marka Twaina.

1995 rok przyniósł pierwsze solowe przedsięwzięcie muzyka. Wybór padł na Biblię Satanistyczną Antona Szandora LaVeya. Kostrzewski recytuje w specyficzny sposób przetłumaczone fragmenty tego dzieła. Na dwukasetowym nagraniu gościnnie zagrali Jacek Regulski i Piotr Luczyk, gitarzyści Kata, oraz Józef Skrzek. Pozycja ta wywołała mocne kontrowersje, odezwało się wiele głosów oskarżających muzyka o propagowanie satanizmu. Już wcześniej występy zespołu Kat wywoływały protesty środowisk kościelnych. Kostrzewski odpierał zarzuty, odcinając się od aktów wandalizmu i zwracając uwagę na filozoficzne aspekty satanizmu, zawarte w książce LaVeya. Ostatecznie album trafił do niewielu sklepów.

Wcześniej, w 1986 r. miała miejsce pamiętna dyskusja Kostrzewskiego z księdzem, zarejestrowana przez telewizję BBC w dokumencie Moja krew, twoja krew na festiwalu w Jarocinie.

W roku 1999 nagrał dwupłytowe Listy z ziemi na podstawie dzieła Marka Twaina o tym samym tytule. Grającego na klawiszach Kostrzewskiego wspomógł ponownie Józef Skrzek. Nagraniem i miksem zajął się Jacek Regulski. Wcześniej jednak zespół nagrywa najbardziej klimatycznie dopracowany album ...Róże miłości najchętniej przyjmują się na grobach. Treści zawarte na płycie były solą w oku realizatora nagrań, który usłyszawszy je, nie miał ochoty dalej nagrywać albumu. Zespół również nie był zadowolony z wokalisty obawiając się ataków mediów. Album rzeczywiście nie był eksploatowany w mediach, ale to nie przeszkodziło Różom... osiągnąć sukces na miarę najlepszych płyt zespołu. Praca nad płytą ujawniła animozje w zespole. Wiosną 1999 r. z zespołu odszedł Piotr Luczyk. Z nowym gitarzystą Kat wyruszył w ostatnią trasę z Jackiem Regulskim. Muzyk jesienią, jadąc motocyklem, ginie w wypadku. Kat zawiesza działalność.

Wokalista założył zespół Alkatraz i nagrał z nim w 2001 r. płytę Error, łączącą wymykającą się klasyfikacji muzykę metalową z niespotykanymi wcześniej u niego tekstami, będącymi pełnymi kpiny i rozczarowania komentarzami do aktualnej sytuacji w Polsce. Wśród pobocznych projektów można jeszcze wymienić gościnny występ w jednym utworze na płycie blackmetalowego zespołu Besatt. Udzielił też swojego wokalu w utworze „Serce dzwonu” new metalowego zespołu Absynth.

Podczas koncertów Alkatraz I. Loth zastępuje dotychczasowego perkusistę, co katalizuje ponowne zbliżenie muzyków Kat. Wraz z reaktywacją w roku 2002 odbywa z nim trasę koncertową oraz zarejestrowany na płycie i DVD występ przed Iron Maiden w Hali Ludowej we Wrocławiu. Po tym koncercie rozpoczyna solową działalność koncertową z zalążkami muzyki przygotowywanej do albumu Woda.

W 2004 r. w zespole Kat nastąpił kolejny rozłam, związany z konfliktem między P. Luczykiem i R. Kostrzewskim. Wraz z nowymi muzykami oraz dotychczasowym perkusistą Kata Ireneuszem Lothem, Kostrzewski wyruszył na (dobrze przyjętą) trasę koncertową. Powstały w ten sposób zespół Kat & Roman Kostrzewski kontunuował działalność - nagrywając m.in. dwa albumy studyjne - aż do śmierci Kostrzewskiego w 2022 r.

W listopadzie 2007 r. na rynek trafił solowy projekt Woda. Muzyka na nim zawarta okazała się (ponownie) trudna do sklasyfikowania, nie zawierała się w estetyce metalowej. W zamian, Kostrzewski użył syntezatorów oraz automatów perkusyjnych. Tytuł albumu nawiązywał do jednego z czterech żywiołów - artysta planował także albumy poświęcone pozostałym trzem. Jesienią 2021 r. ukazały się zapowiedzi kolejnego albumu solowego, Luft (śl. "powietrze"), ruszyła nawet jego przedsprzedaż, jednak śmierć autora nastąpiła przed oficjalną premierą. Obecny status projektu jest niejasny.

Twórczość Romana Kostrzewskiego była wydawana przez Mystic Production (do 2019).

Życie prywatne

Urodzony jako Roman Kołek - nazwisko zmienił w 1983 r. Od 4 roku życia wychował się w domu dziecka (co, jak podkreślał, miało wpływ na jego światopogląd i twórczość). Był rozwiedziony. Miał córki Natalię^[7] i Carmen^[8] oraz synów Natana^[8] i Juliana^[9].

Roman Kostrzewski chorował na chorobę nowotworową, w wyniku której zmarł. Dnia 18 lutego 2022 roku został pochowany na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Kwiatowej w Bytomiu^[10].

Publikacje

• Mateusz Żyła, Roman Kostrzewski, Roman Kostrzewski. Głos z ciemności, 2016, Wydawnictwo SQN, ISBN 978-83-7924-704-2

Dyskografia

 Zobacz więcej w artykule Kat & Roman Kostrzewski, w sekcji Dyskografia.

 Zobacz więcej w artykule Alkatraz (zespół muzyczny), w sekcji Dyskografia.

Filmografia

• Fala – Jarocin ’85 (2005, film dokumentalny, reżyseria: Piotr Łazarkiewicz)
• Historia polskiego rocka: Teoria hałasu (2008, film dokumentalny, reżyseria: Leszek Gnoiński, Wojciech Słota)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona
• PrzemysławP. Bollin PrzemysławP., Roman Kostrzewski: mówienie, że diabeł to nie jest dobro wspólne, to grube nadużycie (WYWIAD), muzyka.onet.pl, 5 września 2016 [dostęp 2016-09-24]  (pol.).