R-360 Neptun

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. R-360 Neptun
R-360 Neptun
Ilustracja
Państwo  Ukraina
Producent KB Łucz
Rodzaj ziemia-woda
Przeznaczenie przeciwokrętowy
Operacyjność Wojna rosyjsko-ukraińska
Długość 5050 mm
Średnica 420 mm
Masa 870 kg
Prędkość 900 km/h
Zasięg 280 km
Masa głowicy 150 kg
Użytkownicy
Indonezja, Ukraina

R-360 Neptun (ukr. Р-360 Непту́н) – ukraiński przeciwokrętowy pocisk manewrujący opracowany i rozwijany przez ukraińskie Państwowe Przedsiębiorstwo Kijowskie Biuro Projektowe Łucz należące do koncernu Ukroboronprom. Pocisk stanowi amunicję dla mobilnego nadbrzeżnego systemu rakietowego Neptun RK-360MC. W 2020 roku pierwszy dywizjon Neptunów trafił na wyposażenie Sił Zbrojnych Ukrainy.

Historia

Po aneksji Krymu przez Rosję w 2014 i stracie okrętów oraz systemów przeciwokrętowych, armia ukraińska zaczęła podkreślać potrzebę posiadania systemów krajowej produkcji, które mogłyby zagrozić okrętom rosyjskiej Floty Czarnomorskiej. Potrzebę tę wzmagał przerzut na półwysep sprzętu wojskowego, który zwiększał możliwości ofensywne i defensywne wojsk Federacji Rosyjskiej[1]. Odpowiedzią na to był pocisk R-360 Neptun, który został zaprojektowany przez należące do państwowego koncernu Ukroboronprom zakłady FB Łucz[2][3][4]. Pierwsze testy poligonowe odbyły się 30 stycznia 2018 roku[4], a 17 sierpnia 2018 roku podczas testów pocisk trafił w cel morski odległy o ponad 100 km[2][3]. W 2019 roku odbyła się pierwsza publiczna prezentacja pocisku. Innowacją było zamontowanie w nim dwuzakresowej samonaprowadzającej głowicy z aktywnym radarem[5].

10 czerwca 2019 roku poinformowano, że ukraińska armia zamówiła trzy dywizjony systemu rakietowego Neptun RK-360MC. Dywizjony te miały wejść w skład Marynarki Wojennej Ukrainy. Na jeden dywizjon miały składać się dwie baterie po sześć wyrzutni. Według założeń Neptun RK-360MC ma zastąpić system 4K51 Rubież z pociskiem P-20 Termit[6][7].

17 czerwca 2020 roku odbyły się ostatnie testy pocisku z głowicą bojową na poligonie koło Odessy. KB Łucz poinformował wówczas o gotowości do seryjnej produkcji pocisków i systemów. Już w 2020 roku pierwsze systemy miały trafić na wyposażenie armii ukraińskiej[8]. W tym samym roku system Neptun RK-360MC wraz z pociskiem został przyjęty na wyposażenie armii, a w grudniu Siły Zbrojne Ukrainy otrzymały pierwszy dywizjon Neptunów[9].

Armia Ukrainy podpisała w 2020 roku porozumienie z KB Łucz o rozpoczęciu prac rozwojowych dla lotniczej wersji pocisku Neptun, którą miałyby przenosić samoloty Su-24M[10]. W planach jest również przygotowanie wersji pocisku odpalanego z pokładów okrętów wojennych[11].

W grudniu 2020 roku przedstawiciele KB Łucz poinformowali, że system Neptun RK-360MC został zakupiony przez Indonezję[12].

13 kwietnia 2022 r., podczas inwazji Rosji na Ukrainę, Ukraina poinformowała o trafieniu dwoma pociskami Neptun flagowego okrętu Floty Czarnomorskiej, krążownika rakietowego „Moskwa”. Trafienie to miało wywołać pożar okrętu i wybuch amunicji[13][14]. Następnego dnia (14 kwietnia) wieczorem Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej potwierdziło, że holowany do portu uszkodzony okręt zatonął[15][16][a].

Charakterystyka

System rakietowy RK-360MC

W skład systemu rakietowego Neptun RK-360MC wchodzi wóz bojowy (początkowo na podwoziu KrAZ-7634NE o napędzie 8×8, później Tatra 815[12]), wóz dowodzenia RKP-360, od jednej do czterech ciężarówek transportowych TZM-360 i pojazdów transportowo-załadowczych TM-360, a także wyrzutnia czterech pocisków Neptun na wozie bojowym[6][17].

Wóz bojowy może rozwijać maksymalną prędkość 70 km/h po drogach asfaltowych i 20 km/h na drogach gruntowych. Czas przygotowania wyrzutni do wystrzelenia to ok. 15 min[18].

Pocisk R-360 Neptun

Pocisk został wyposażony w dwuzakresową samonaprowadzającą głowicę bojową o masie 150 kg z aktywnym radarem. Dzięki zastosowanym radarom pocisk jest w stanie wykryć cel z odległości 50 km i jest odporny na zakłócenia radiowe. Nawigacja opiera się na systemach satelitarnym i inercyjnym, a pocisk nakierowywany jest na cel poprzez autopilota[5]. Pocisk Neptun posiada radiowysokościomierz, który umożliwia mu lot na wysokości od 3 do 10 m, co sprawia, że może być niewidoczny dla radarów przeciwnika[18][19]. W Neptunie zamontowano ulepszony silnik rakietowy oraz poprawiono sterowność i manewrowość[19].

Pocisk Neptun ma masę 870 kg. Deklarowany zasięg to 280 km, a prędkość jaką może rozwinąć wynosi 900 km/h[17]. Średnica kadłuba pocisku to 420 mm[17], długość to 5050 mm[20].

Galeria

  • Neptune cruise missile 01.jpg
  • Neptune cruise missile 02.jpg
  • Neptune cruise missile 03.jpg
  • Neptune cruise missile 04.jpg

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Pomimo że Rosjanie nie potwierdzili, iż do pożaru i wybuchu amunicji na krążowniku doszło wskutek trafienia „Neptunami”, to zaraz po zatonięciu okrętu, 15 kwietnia, zaatakowali rakietami dalekiego zasięgu fabrykę „Vizar” (położoną w Wysznewe nieopodal lotniska Żulany na przedmieściach Kijowa), w której produkowane są „Neptuny”[21][22].

Przypisy

  1. ↑ УДАР «НЕПТУНА», „Defense Express”, 6 kwietnia 2019 [dostęp 2022-04-08].
  2. ↑ a b Sabak 2018b ↓.
  3. ↑ a b Ukraine successfully test-fire Neptun anti-ship cruise missile - Defence Blog, defence-blog.com [dostęp 2018-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-17] (ang.).
  4. ↑ a b Sabak 2018a ↓.
  5. ↑ a b ДККБ "ЛУЧ" ВПЕРШЕ ПРОДЕМОНСТРУВАЛО ГОЛОВКУ САМОНАВЕДЕННЯ "НЕПТУНА" - ВІДЕО, „Defense Express”, 11 listopada 2019 [dostęp 2022-04-08].
  6. ↑ a b Muczyński 2020 ↓.
  7. ↑ Zhurec 2019 ↓.
  8. ↑ Sabak 2020a ↓.
  9. ↑ Na Ukrainie rozpoczęto produkcję drugiego dywizjonu rakietowych Neptunów, „Rzeczpospolita”, 31 stycznia 2022 [dostęp 2022-04-08].
  10. ↑ Міноборони та КБ «ЛУЧ» підготували угоду на розробку «Нептун» для авіації, „Mil.in.ua”, 15 grudnia 2020 [dostęp 2022-04-08].
  11. ↑ Випробування берегової версії “Нептуна” завершаться в травні 2019-го, „Mil.in.ua”, 15 października 2018 [dostęp 2022-04-08].
  12. ↑ a b Sabak 2020b ↓.
  13. ↑ Rosyjski krążownik "Moskwa" trafiony ukraińskimi rakietami (pol.). WP.pl, 2022-04-13. [dostęp 2022-04-13].
  14. ↑ Hubert Rabiega: "Moskwa" płonie. Najpotężniejszy okręt Rosjan na Morzu Czarnym trafiony Neptunami przez Ukraińców (pol.). Polska Times, 2022-04-13. [dostęp 2022-04-13].
  15. ↑ РИА Новости - Telegram
  16. ↑ Минобороны РФ: крейсер «Москва» затонул при буксировке во время шторма (ros.). Meduza, 2022-04-14. [dostęp 2022-04-14].
  17. ↑ a b c Neptune, „Spetstechnoexport” [dostęp 2022-04-08].
  18. ↑ a b Neptune - Coastal missile complex, „Spetstechnoexport” [dostęp 2022-04-08].
  19. ↑ a b ВІДБУЛИСЯ ЧЕРГОВІ ВИПРОБУВАННЯ БЕРЕГОВОЇ ВЕРСІЇ ПРОТИКОРАБЕЛЬНОГО РАКЕТНОГО КОМПЛЕКСУ РК-360МЦ «НЕПТУН» (ВІДЕО), „Defense Express”, 25 maja 2019 [dostęp 2022-04-08].
  20. ↑ Дослідна протикорабельна ракета «Нептун» (Україна. 2016 рік), 12 sierpnia 2016 [dostęp 2022-04-08] [zarchiwizowane 2016-08-15].
  21. ↑ Russian strike hits missile unit outside Kyiv: AFP (ang.). France24, 2022-04-15. [dostęp 2022-04-15].
  22. ↑ Wiktoria Bieliaszyn: Rosja traci krążownik "Moskwa" i grozi Ukrainie "prawdziwą wojną" (pol.). wyborcza.pl, 2022-04-15. [dostęp 2022-04-15].

Bibliografia

Informacja

Artykuł R-360 Neptun w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-04-27 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4352890