Przemysław Saleta (2018) | |
Pseudonim |
Chemek |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
194[1] cm |
Styl walki |
praworęczny |
Kategoria wagowa |
ciężka |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
52 |
Zwycięstwa |
44 |
Przez nokauty |
22 |
Porażki |
8 |
Remisy |
0 |
| |
Strona internetowa |
Przemysław Saleta (ur. 7 marca 1968 we Wrocławiu) – polski kickbokser i bokser wagi ciężkiej, mistrz świata w kick-boxingu, a także mistrz Polski, Europy i interkontynentalny w zawodowym boksie, aktor, osobowość telewizyjna.
Lata młodości spędził w Bystrzycy Kłodzkiej[2].
W latach 1986–1990 studiował handel zagraniczny na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, zaś od 1990 wychowanie fizyczne w Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie[3][4][5][6]. Był też studentem Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[6]. Żadnego kierunku studiów nie ukończył[6][7][8].
W młodości startował z sukcesami w kick-boxingu, w formule full contact.
W 1991 rozpoczął starty w zawodowym boksie. W 2002 osiągnął największy sukces w karierze, gdy pokonał w Dortmundzie przez techniczny nokaut Luana Krasniqi, zdobywając mistrzostwo Europy EBU w wadze ciężkiej. Tytuł stracił niecałe trzy miesiące później na rzecz Sinana Şamila Sama. Do 2006 stoczył łącznie 50 walk, z czego wygrał 43 (21 przez nokaut).
W 2007 podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki i zadebiutował w mieszanych sztukach walki (stoczył dwa pojedynki). Choć w 2010, po wygranej z Marcinem Najmanem zapowiedział, że była to prawdopodobnie jego ostatnia walka w karierze[9], 5 listopada 2011 powrócił, aby stoczyć rewanż z Najmanem na zasadach K-1 podczas gali MMA Attack 1. Zwyciężył w pierwszej rundzie wskutek kontuzji Najmana. Następnie, 23 lutego 2013 w Ergo Arenie w Gdańsku pokonał Andrzeja Gołotę poprzez nokaut w szóstej rundzie. Był to pojedynek pożegnalny boksera z zawodową karierą[10]. 26 września 2015 w Łodzi przegrał przed czasem z Tomaszem Adamkiem (50-4, 30 KO) – w przerwie przed szóstą rundą poddał się z powodu kontuzji barku.
Zajmuje się komentowaniem wydarzeń sportowych w polskich stacjach telewizyjnych i radiowych. W latach 1997–2000 był związany ze stacją RTL7, w latach 2000–2003 – ze stacją Polsat Sport, a od 2003 – ze stacją Eurosport.
W 1995 zadebiutował na ekranie jako aktor, odgrywając epizodyczną rolę Komandosa w filmie Młode wilki[1], w którego wcielił się również w filmie Młode wilki 1/2 (1997)[1]. Ponadto zagrał drobne role w filmach: Sztos (1997)[1], Zakochani (2000)[1], Cudzoziemiec (2002)[1], Skazany na bluesa (2005)[1], Skrzydlate świnie (2010) i Licencja na wychowanie (2011), a także serialach: Klasa na obcasach (1998)[1], Lokatorzy (2002)[1], Rodzinka (2003)[1], Faceci do wzięcia (2007), 39 i pół (2008), Daleko od noszy (2008) i Na dobre i na złe (2008). W 2009 występował w roli Kacpra Sablickiego, byłego boksera i narzeczonego Anny Bilewskiej (Agnieszka Włodarczyk) w serialu Polsatu Pierwsza miłość. W 2012 pojawił się gościnnie w filmie Bokser, który był inspirowany biografią Salety. W rolę boksera wcielił się Szymon Bobrowski.
Od stycznia do listopada 2007 był redaktorem naczelnym polskiego wydania czasopisma „Gentleman’s Magazine”.
Był bohaterem reportażu dokumentalnego Polsat Sport Przemysław Saleta – Historia kariery (2013), uczestnikiem programów rozrywkowych: Gwiazdy tańczą na lodzie (2007), Fort Boyard (2008), Taniec z gwiazdami (2010)[11], Kocham cię, Polsko! (2012), Celebrity Splash! (2015) i Azja Express (2016)[12], jurorem w programie Gwiezdny Cyrk (2008) i prowadzącym programy Gadżety Salety (2008)[13] i Wojownicy (2009). Był gościem programów Szymon Majewski Show (2007), Kuba Wojewódzki (2008), Anna Dymna – Spotkajmy się (2008)[14], Pasje gwiazd (2009), Misiek Koterski Show (2009), Aleja gwiazd (2011), Dzień z mistrzem (2011), As wywiadu (2012) i Kulisy sportu (2013).
W 2019 włączył się w akcję społeczną Fundacja Faktu i serwisu internetowego Plejada.pl „Zdrowie jest męskie”, biorąc udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2020[15].
W lipcu 2020 został dziennikarzem komentującym na kanałach sportowych Polsatu i w systemie pay per-wiew walki bokserskie oraz różnych innych sztuk walki, m.in.: MMA[16].
Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żoną, modelką Ewą Pacułą, ma córkę Nicole. Z drugą żoną, Ewą Byzdrą, również ma córkę. W 2008 był zaręczony z Ewą Wiertel[17]. W latach 2018–2021 był związany z fotomodelką Karoliną Woźniak[18][19].
5 grudnia 2007 w warszawskim szpitalu przy ul. Lindleya przeszedł operację usunięcia nerki. Nerka została przeszczepiona jego córce Nicole, która od kilku lat poddawana była dializom. 11 grudnia 2007 wskutek powikłań po zabiegu wystąpiła u niego niewydolność oddechowa i krwotok wewnętrzny. Konieczna była operacja. Jednym z podejrzeń była zatorowość płucna. Prawdopodobną przyczyną problemów była uogólniona reakcja organizmu na powstały stan zapalny (sepsa)[20]. 13 grudnia 2007 został wybudzony ze śpiączki farmakologicznej[21][22][23]. 17 grudnia 2007 stan Salety poprawił się na tyle, że pozwolono mu samodzielnie wstać z łóżka. 18 grudnia 2007 wieczorem opuścił szpital i święta spędził w domu[24].
Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015[25]. W 2016 opublikował list, w którym stwierdził, że „za rządów PiS atmosfera zrobiła się duszna”, dlatego wyjechał z kraju[26].
Biegle posługuje się językiem angielskim, ponadto komunikuje się w językach rosyjskim i niemieckim[1].
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 1-1 | Marcin Najman (0-1) | Poddanie (duszenie przedramieniem) | 1 | 3:14 | KSW 14: Dzień Sądu | 18.09.2010 | Łódź |
Przegrana | 0-1 | Martin Malchasjan (27-9-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:43 | KSW 7 | 02.06.2007 | Warszawa |
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 2-0 | Marcin Najman | TKO (kontuzja nogi) | 1 | 0:58 | MMA Attack 1 | 05.11.2011 | Warszawa |
Wygrana | 1-0 | Marcin Różalski | Decyzja (jednogłośna)[27][28] | 12 | 5:00 | 25. GBZ - Boxing Europe & Glormax | 27.02.2005 | Wrocławek |
Artykuł Przemysław Saleta w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-07-28 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=174596