Przemysław Czarnek

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Przemysław Czarnek
Przemysław Czarnek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1977
Koło

Minister edukacji i nauki
Okres

od 19 października 2020
do 27 listopada 2023

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Dariusz Piontkowski, Wojciech Murdzek[a]

Następca

Krzysztof Szczucki

Wojewoda lubelski
Okres

od 8 grudnia 2015
do 11 listopada 2019

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Wojciech Wilk

Następca

Lech Sprawka

Faksymile
Odznaczenia
Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Medal „Pro Bono Poloniae” Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Przemysław Czarnek (ur. 11 czerwca 1977 w Kole) – polski prawnik i polityk, nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor uczelni Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Wojewoda lubelski (2015–2019), poseł na Sejm IX i X kadencji (od 2019), minister edukacji i nauki w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego (2020–2023).

Życiorys

Wykształcenie, działalność naukowa i społeczna

Dzieciństwo spędził w Goszczanowie. Jego matka była pielęgniarką, a ojciec kierowcą zawodowym[1]. W 2001 jego matka zmarła wskutek nowotworu, a osiem lat później odszedł jego ojciec, który chorował na stwardnienie rozsiane[2].

W wieku 15 lat[1] trafił pod opiekę wuja, księdza profesora Jerzego Pałuckiego, wykładowcy KUL[3]. Zamieszkał w Lublinie, gdzie ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Zamoyskiego, a w 2001 studia prawnicze na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[4]. Podjął następnie studia doktoranckie na tym samym wydziale[5].

W 2006 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie pracy pt. Zasady państwa prawnego i sprawiedliwości społecznej w praktyce ustrojowej III Rzeczypospolitej Polskiej. Habilitował się również na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL w 2015 w oparciu o dorobek naukowy i rozprawę zatytułowaną Wolność gospodarcza. Pierwszy filar społecznej gospodarki rynkowej[6].

Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu prawa konstytucyjnego[7]. Jednym z recenzentów osiągnięć i aktywności naukowej Czarnka, gdy ubiegał się o habilitację, był Dariusz Dudek, który był promotorem zarówno jego pracy magisterskiej, jak i doktorskiej[8][9][10]. W 2012 ukazała się książka pt. „Rodzina jako podmiot prawa” pod redakcją jego i Marka Dobrowolskiego[11]. W dorobku Czarnka do końca 2020 była jedna monografia (jego rozprawa habilitacyjna), kilkanaście artykułów zamieszczonych w recenzowanych czasopismach oraz recenzowanych rozdziałów w książkach, jak i kilka publikacji nierecenzowanych[10].

W 2003 został zatrudniony w Katedrze Prawa Konstytucyjnego KUL[5]. Pracował także na Akademii Leona Koźmińskiego oraz w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu[7]. W 2020 objął stanowisko profesora uczelni na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, co było komentowane ze względu na jego brak realnej aktywności naukowej, jako że od 2014 roku nie opublikował on żadnego artykułu poddanego recenzji naukowej w czasopiśmie punktowanym przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, z wyjątkiem „Przeglądu Sejmowego”[12]. Krytykowana była także oficjalna strona Ministerstwa Edukacji i Nauki, gdzie dane na temat dorobku naukowego w biogramie Przemysława Czarnka były wyższe niż rzeczywiście[13].

Przez kilkanaście lat był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Lublinie. Pełni w nim funkcję przewodniczącego komisji rewizyjnej[14].

Działalność polityczna

Przemysław Czarnek odbiera zaświadczenie o wyborze na posła IX kadencji Sejmu (2019)

W wyborach samorządowych w 2002 kandydował bez powodzenia do lubelskiej rady miejskiej[15].

8 grudnia 2015 został powołany na stanowisko wojewody lubelskiego[16]. W 2016 był jednym z organizatorów marszu blokującego manifestację Komitetu Obrony Demokracji[17].

W wyborach parlamentarnych w 2019 Przemysław Czarnek wystartował do Sejmu w okręgu nr 6 (Lublin) z drugiego miejsca na liście Prawa i Sprawiedliwości. Otrzymał 87 343 głosy[18] i uzyskał wówczas mandat posła IX kadencji[19]. W związku z wyborem złożył rezygnację z funkcji wojewody lubelskiego[20], zakończył urzędowanie na tym stanowisku 11 listopada 2019[21].

28 czerwca 2022 został w strukturze PiS "opiekunem" województwa opolskiego, mając za zadanie pełnienie nadzoru nad jego rozwojem[22]. W 2023 uzyskał reelekcję do Sejmu jako lider listy PiS w okręgu lubelskim, otrzymując 121 686 głosów[23]. 27 listopada tego samego roku zakończył pełnienie funkcji ministra. W grudniu 2023 wszedł w skład sejmowej komisji Śledczej do zbadania legalności, prawidłowości oraz celowości działań podjętych w celu przygotowania i przeprowadzenia wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2020 r. w formie głosowania korespondencyjnego[24].

Minister edukacji i nauki

19 października 2020 został powołany przez prezydenta RP na urząd ministra edukacji i ministra nauki[25] w drugim rządzie Mateusza Morawieckiego[26]. Początkowo Czarnek miał zostać powołany 5 października, wraz z resztą składu rządu, jednak z powodu pozytywnego wyniku testu na SARS-CoV-2 uroczystość jego zaprzysiężenia opóźniła się o prawie dwa tygodnie[27].

Przemysław Czarnek zapowiedział, że jako minister ograniczy podstawę programową, rozbuduje zarazem podstawę programową zwłaszcza o treści dotyczące Jana Pawła II i żołnierzy wyklętych, będzie zwalczał poglądy lewicowe i liberalne w edukacji, uzależni nabór w szkołach średnich bądź wyższych prócz osiągnięć szkolnych także od działalności w organizacjach katolickich bądź państwowych, wprowadzi nowe podręczniki[28] oraz przywróci obligatoryjny wybór między lekcjami religii a etyki (usuwając tym samym trzeci wariant umożliwiający uczniom nieuczęszczanie na żaden z tych przedmiotów)[29][30].

Debata wokół nominacji na stanowisko ministra
Uczestnicy manifestacji przed Ministerstwem Edukacji Narodowej 4 października 2020 – na jednym z kartonów dokonano trawestacji tekstu utworu „Another Brick in the Wall” zespołu Pink Floyd

Jego nominacja na stanowisko ministra doprowadziła do protestów części młodzieży szkolnej, środowiska nauczycielskiego i naukowego oraz polityków partii opozycyjnych. Demonstracje oraz pikiety sprzeciwiające się jego desygnacji miały miejsce w pierwszych tygodniach października 2020 m.in. w Krakowie[31], Lublinie[32][33], Łodzi[34], Olsztynie[35], Warszawie[36][37] oraz Wrocławiu[38]. 5 października Forum Młodych Nowoczesnych zainicjowało ogólnopolską akcję „Czarny Tydzień”, w ramach której uczniowie, w geście protestu przeciwko nominacji Czarnka, przychodzili do szkół ubrani na czarno[39][40][41].

Krytycznie wobec wyznaczenia Przemysława Czarnka na ministra edukacji i nauki odnieśli się: była minister edukacji narodowej Krystyna Szumilas[42], była minister nauki i szkolnictwa wyższego Lena Kolarska-Bobińska, wicemarszałkowie Sejmu Włodzimierz Czarzasty i Piotr Zgorzelski, marszałek Senatu Tomasz Grodzki, wicemarszałek Senatu Gabriela Morawska-Stanecka, przedstawiciele partii opozycyjnych – przede wszystkim posłowie Lewicy i KO[43][44] oraz Młodzi Demokraci[45][46]. Swoje zaniepokojenie kandydaturą Przemysława Czarnka wyraziło w specjalnym oświadczeniu ponad 100 osób związanych z nauką i kulturą – w tym pracownicy naukowi Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, członkowie Polskiej Akademii Nauk, działacze organizacji pozarządowych, artyści, publicyści oraz intelektualiści[47][48] – a także Związek Nauczycielstwa Polskiego[49].

W odpowiedzi na kontrowersje wokół nominacji Przemysława Czarnka 56 naukowców – m.in. z KUL, UMCS, UMK, Politechniki Lubelskiej, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie oraz Instytutu Historii PAN – wyraziło sprzeciw wobec krytyki Przemysława Czarnka oraz, podobnie jak Akademickie Kluby Obywatelskie im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego oraz Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa KUL, poparcie dla jego kandydatury[50][51][52].

Petycje w sprawie odwołania

Po powołaniu Czarnka na urząd ministra edukacji i nauki przedstawiciele środowiska naukowego i akademickiego kilkukrotnie wystosowywali apele o odwołanie ministra[53][54][55]. Ponadto rozpoczęta została zbiórka podpisów pod petycją „Stop deMENtażowi edukacji”, której autorzy również domagali się odwołania Czarnka ze stanowiska szefa MEiN. Zebrano ponad 88 tys. podpisów, a petycja złożona została do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów[56][57]. W grudniu 2020 premier Mateusz Morawiecki poinformował, iż nie zamierza wystąpić do prezydenta z wnioskiem o odwołanie ministra[58].

Jako minister jest krytykowany za swoje reformy przez Radę Główną Nauki i Szkolnictwa Wyższego[59]. Wśród argumentów przeciw pojawia się zarzut zbyt dużego skupienia się ministra na kształtowaniu światopoglądów[59].

Połączenie ministerstw

1 stycznia 2021 został ministrem edukacji i nauki w wyniku połączenia oddzielnych do tej pory ministerstw: Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa[25].

Zmiany w wykazie punktowanych czasopism naukowych

W lutym 2021 stał się przedmiotem krytyki, kiedy to kierowane przez niego Ministerstwo Nauki i Edukacji zmieniło wykaz punktowanych czasopism naukowych. Znalazły się tam m.in. lokalne tytuły publicystyczne, nierecenzowane, w tym teologiczne, którym przyznano taką samą liczbę punktów co renomowanym zagranicznym czasopismom. Poprzez zmiany w wykazie, Czarnek podwyższył punktację naukową czasopism w których publikował, w sumie o 200 punktów[60][61]. Zmiany w wykazie zostały skrytykowane przez Komitet Nauk Prawnych PAN, który określił je jako arbitralne i niezgodne z prawem[62] oraz Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego[63]. Zdumienie i zaniepokojenie zmianami w wykazie wyraziła również Komisja Ewaluacji Nauki[64]. 19 lutego 2021 minister, bez konsultacji z Komisją Ewaluacji Nauki, dopisał do listy kolejne 5 czasopism a podwyższył punktację 96 czasopismom[65].

Krytykę wykazu podjęto również w międzynarodowych czasopismach naukowych. Biorąc pod uwagę jedne z najniższych w Unii Europejskiej finansowanie nauki w Polsce, wykazano, że wykaz czasopism przyczynia się do nieefektywnego wydawania już i tak niewielkich środków. Mianowicie wykaz zawiera ponad 450 czasopism o wątpliwych standardach etycznych, w tym tzw. czasopisma drapieżne, publikujące za opłatą prace bez względu na ich często niewielką wartość merytoryczną bądź też jej brak. W jednym z takich czasopism w 2018, sprzed czasu obowiązywania wykazu, nie znalazła się ani jedna praca polskich naukowców. W 2019 polscy autorzy opublikowali 28,5% prac w tym czasopiśmie, w 2020 84,7%, w 2021 94,6%. W efekcie zamiast wspierać wartościowe projekty naukowe, publiczne pieniądze wydawane są na opłacanie publikacji w bezwartościowych czasopismach[66].

17 lipca 2023 ministerstwo opublikowało kolejny wykaz[67]. Kolejny raz aktualizację przeprowadzono 6 listopada 2023. Na wykazie pisma takie jak Pedagogika Katolicka, Rocznik Historii Sztuki, Probacja, Nieruchomości czy Ius Novum zostały zrównany w punktacji z Nature, Science czy Lancet przyznając za publikację najwyższą ilość 200 pkt[68][69].

Lex Czarnek

Demonstracja przed Sejmem przeciwko lex Czarnek, 4 stycznia 2022

Zaproponowane przez ministra w 2021 zmiany w ustawie Prawo oświatowe, zakładające wzmocnienie roli kuratora oświaty (m.in. uzależniające od jego pozytywnej opinii możliwość prowadzenia zajęć dodatkowych w szkole przez stowarzyszenia i organizacje społeczne – dotychczas decyzyjność w tym aspekcie posiadała społeczność szkolna; nadające mu możliwość odwołania dyrektora placówki bez wypowiedzenia jeśli ten „uchyla się lub nie realizuje zaleceń wydanych przez kuratora” oraz wzmacniające jego nadzór nad placówkami niepublicznymi)[70][71], zyskały określenie lex Czarnek[72] i wzbudziły rozległe protesty organizacji oraz środowisk oświatowych, samorządowych, społecznych, rodzicielskich i uczniowskich (przeciwko projektowi opowiedzieli się m.in. Związek Nauczycielstwa Polskiego[73], Ogólnopolskie Stowarzyszenie Kadry Kierowniczej Oświaty[74], Unia Metropolii Polskich[75] oraz Związek Miast Polskich[76]), które połączyły się w ruchu „Wolna Szkoła”[77]. Swój sprzeciw wobec zmian zaproponowanych przez ministra wyraziło także 15 z 18 nauczycieli nagrodzonych do 2021 tytułem Nauczyciela Roku[78], Rzecznik Praw Obywatelskich[79], Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego[80] i Konferencja Międzynarodowych Organizacji Pozarządowych Rady Europy[81]. Minister uzasadnia wprowadzanie ustawy między innymi setkami skarg rodziców na organizacje pozarządowe[82]. Wspominany między innymi przez portal Bankier.pl raport z kontroli w kuratoriach wykazuje, że przez 6 lat było w całej Polsce tylko 27 skarg rodziców na organizacje pozarządowe[82].

W sondażu przeprowadzonym dla „Rzeczpospolitej” w styczniu 2022, w trakcie prac parlamentarnych nad projektem, 57,4 proc. respondentów uznało, że po reformach wprowadzonych przez ministra Czarnka dojdzie do upolitycznienia szkoły, 15 proc. badanych nie podzieliło tej opinii[83]. W marcu 2022 prezydent Andrzej Duda zawetował ustawę, jako przyczynę swojej decyzji podając konieczność zakończenia politycznych sporów w obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę[84].

W październiku 2022 do Sejmu wpłynął poselski projekt nowelizacji Prawa oświatowego, bliźniaczy w swoich założeniach z zawetowaną w marcu ustawą, który określony został jako lex Czarnek 2.0[85][86] oraz ponownie wzbudził sprzeciw środowisk oświatowych[87][88]. W grudniu 2022 prezydent powtórnie odmówił podpisania ustawy, stwierdzając, że liczne głosy krytyczne dowodzą braku społecznej akceptacji dla projektu[89].

Odbiór społeczny

Według sondażu przeprowadzonego w październiku 2021 pracę Ministra źle oceniało 57% Polaków, w tym 44% zdecydowanie źle przy 30% sumie ocen dobrych – badanie przeprowadzone przez Ipsos dla Oko.Press[90]. Jako minister nie posiadał również poparcia dla swoich propozycji reform w nauczycielskich organizacjach związkowych: Związku Nauczycielstwa Polskiego, Forum Związków Zawodowych i oświatowej „Solidarności”[25].

W styczniu 2022 grupa Big Cyc nagrała piosenkę krytykującą reformę edukacji przeprowadzaną za kadencji Przemysława Czarnka. Minister edukacji, w pewnym momencie teledysku do piosenki, został przedstawiony jako Adolf Hitler w koloratce, co miało uwypuklić zarzuty dot. fanatyzmu religijnego, który zdaniem wielu komentatorów politycznych ma reprezentować minister Czarnek[91].

Również w styczniu 2022 zdobył trzecie miejsce[92] w konkursie na Biologiczną Bzdurę Roku 2021, za wypowiedź, że rodzice to związek kobiety i mężczyzny i jest to sprawa „znana ludziom od miliardów lat”[93].

W badaniach sondażowych Ipsos dla Oko.Press z września 2022 63 % badanych ocenia go negatywnie, z czego aż 50 proc. wybrało odpowiedź „zdecydowanie źle”; Najmniejsze poparcie było w grupie 18-29 lat - 79 % negatywnych ocen[94]. W tym samym czasie badanie CBOS wykazywało, że 21% badanych ufa ministrowi a 51% nie ufa[95].

W lutym 2023 w sondażu United Surveys dla RMF FM i Dziennika Gazety Prawnej 62,3% badanych zdecydowanie krytycznie ocenia dotacje od ministra edukacji Przemysława Czarnka na zakup lub remont budynków dla fundacji i stowarzyszeń powiązanych z obozem rządowym. Zdecydowanie pozytywną opinię w tej sprawie wyraziło 8% uczestników badania[96]. Według innego sondażu, przeprowadzonego przez IBRiS dla Rzeczpospolitej wynika, że program "willa plus" powinien być powodem dymisji ministra edukacji. 46,1 % ankietowanych "zdecydowanie zgadza się" ze stwierdzeniem, że w wyniku afery Przemysław Czarnek powinien pożegnać się ze stanowiskiem. Kolejne 9,1 % respondentów "raczej” się zgadza z takim stwierdzeniem. Przeciwnego zdania jest 28,7 % ankietowanych. Przeciwko odwołaniu opowiada się 20,7 % badanych[97].

Dzban roku

W styczniu 2022 otrzymał tytuł Dzbana Roku 2021 w internetowym plebiscycie zorganizowanym przez tygodnik NIE i blog Make Life Harder[98] (w finałowym głosowaniu internautów otrzymał 236 600 głosów[99][100]).

W styczniu 2024 otrzymał ten tyłu ponownie, tym razem za 2023 rok, otrzymując w głosowaniu finałowym więcej głosów niż Grzegorz Braun[101].

Kontrowersje

Protesty przeciwko Przemysławowi Czarnkowi
Demonstracja przed siedzibą MEiN pod hasłem „Czarnek, idź precz!”[102], 21 czerwca 2021
Uczestniczki manifestacji nauczycieli i pracowników oświaty przed MEN z hasłami krytykującymi ministra, 9 października 2021

Udział w aferze Willa+

Na początku lutego 2023 roku jako Minister Nauki i Szkolnictwa stał się głównym sprawcą afery znanej jako Willa+[103] za sprawą jego decyzji o przyznaniu dotacji w sumie łącznej 40 mln PLN dla organizacji pozarządowych[104][105].

Podstawą afery jest ogłoszone w lipcu 2022 rozporządzenie ministra o konkursach i ogłoszenie 23 sierpnia samych konkursu „Rozwój potencjału infrastrukturalnego podmiotów wspierających system oświaty i wychowania”[106], w ramach którego dotowanych jest 45 organizacji[107] z których 12 wystąpiło o nabycie nieruchomości[108]. Polsat oraz TVN24 wskazują, że dotowane organizacje są powiązane z politykami partii Prawo i Sprawiedliwość lub prawicowymi i katolickimi fundacjami[109][110][107] natomiast Koalicja Obywatelska (KO) wskazuje, że powyższy proceder umożliwiła poprawka do nowelizacji ustawy oświatowej z maja 2022 roku, która w zamierzeniu pozwala opłacić etaty psychologa i pedagoga dla dzieci i młodzieży po epidemii Covid-19[106][107]. Marszałek Senatu Tomasz Grodzki pytany przez dziennikarzy w Sejmie o tę sprawę ocenił, że "to niebywały skandal oferować fundacjom, które mogą się mieścić w dwóch, trzech pokojach, drogie, wielomilionowej wartości wille". Jak zauważył za parę lat te fundacje będą mogły sprzedać je z zyskiem[111]. KO twierdzi, że Minister przyznał miliony złotych organizacjom nieuprawnionym lub niespełniającym kryteriów konkursu, dlatego politycy zawiadomili prokuraturę i Najwyższą Izbę Kontroli w sprawie przydzielonych dotacji[112].

Na liście znalazły się między innymi: Fundacja Polska Wielki Projekt, Fundacja Wolność i Demokracja, Fundacja Na Rzecz Wspólnych Spraw Megafon, Fundacja Dumni, Fundacja Edukacji i Mediów, Fundacja pod Damaszkiem, Fundacja Ostre Łąki, Stowarzyszenie Otoczenia Przedsiębiorców Probiznes, Lokalna Organizacja Turystyczna "Inte-Gra", Fundacja Dabar - Dialog Kultur i Religii Pogranicza Polski, Ukrainy i Słowacji, New Europe Foundation, Fundacja Polski Instytut Rozwoju Społecznego i Gospodarczego[111][113]. Wystąpiły one o dotację na zakup nieruchomości m.in. na warszawskim Żoliborzu, Mokotowie i Ursynowie[105], w Toruniu, Lublinie, Katowicach i Jadwisinie. Kwoty dotacji wynoszą od 600 tys. zł do blisko 5 mln zł[111].

Mateusz Morawiecki zapytany o komentarz odpowiedział: "Proszę przyjrzeć się wyraźnie kryteriom, przecież one były zawsze wszędzie dostępne, każdy mógł aplikować. Być może są organizacje, które wcześniej, w czasach Donalda Tuska i Platformy Obywatelskiej, miały bardzo duży dostęp do środków i teraz są niezadowolone" [111].

Do tej sprawy odniósł się również minister Przemysław Czarnek, zaznaczając, że "jednostki szkodliwe i lewackie żadnych pieniędzy z MEiN nie otrzymają"[114].

Sondaż z początku lutego 2023 przeprowadzony przez Kantar dla Faktów (TVN, TVN24) wykazywał, że 68% ankietowanych opowiadało się, że w wyniku ujawnionych okoliczności Minister powinien podać się do dymisji a 20% było przeciwnego zdania[115].

Udział w manifestacji ONR

W 2018 Przemysław Czarnek jako wojewoda lubelski wystąpił na manifestacji zorganizowanej przez Obóz Narodowo-Radykalny, organizacji określanej jako skrajnie nacjonalistyczna albo faszystowska[116][117][118].

Wypowiedzi na temat osób LGBT

Różni politycy, publicystki i działacze społeczni określali wypowiedzi oraz prezentowane publicznie poglądy Przemysława Czarnka jako homofobiczne[38][119][120][121][122].

We wrześniu 2018 Przemysław Czarnek skomentował I Marsz Równości w Lublinie, stwierdzając m.in., że takie inicjatywy służą promocji „zboczeń, dewiacji, wynaturzeń”. W związku z tą wypowiedzią organizator marszu Bartosz Staszewski skierował wobec niego prywatny akt oskarżenia[123]. Ostatecznie sprawa zakończyła się umorzeniem w wyniku ugody zawartej między stronami[124]. W 2019 Czarnek stwierdził, że inicjatywy takie jak Marsz Równości powinny być zakazane[125], a w 2021 określił uczestników warszawskiej Parady Równości mianem osobników, „którzy nie zachowują się w sposób zgodny ze standardami i normalnie”[126][127].

W maju 2019, podczas obchodów Międzynarodowego Dnia Rodziny, Przemysław Czarnek uhonorował medalem i dyplomem samorządowców za „podjęte działania w celu ochrony instytucji rodziny przed zagrożeniami ze strony destrukcyjnych ideologii”, poprzez przyjęcie uchwał deklarujących, że jest to teren wolny od tzw. „ideologii LGBT”[128]. Wśród odznaczonych samorządów znalazły się Sejmik Województwa Lubelskiego, powiat świdnicki, powiat rycki, miasta Świdnik, Ostrów Lubelski, Urzędów, gminy Mełgiew, Zakrzówek, Wilkołaz, a także radni PiS oraz PSL[128]. Ówczesny radny sejmiku lubelskiego z Koalicji Obywatelskiej Jacek Bury złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa twierdząc, że Czarnek przyznając resortowe nagrody namawiał radnych do przyjmowania uchwał anty-LGBT, co nosiło znamiona korupcji. Śledczy Prokuratury Rejonowej Lublin-Południe umorzyli śledztwo w tej sprawie, twierdząc, że czyn nie wyczerpuje znamion przestępstwa[129].

13 czerwca 2020, podczas kampanii w trakcie wyborów prezydenckich, kiedy to był członkiem sztabu wyborczego Andrzeja Dudy, Przemysław Czarnek wziął udział w emitowanym na antenie TVP Info programie Studio Polska, w trakcie którego wywiązała się dyskusja na temat praw osób LGBT. Podczas audycji poseł, pokazując zdjęcie roznegliżowanego mężczyzny stojącego przed gejowskim barem[130], stwierdził, że należy skończyć „słuchać tych idiotyzmów o jakichś prawach człowieka czy jakiejś równości”, oraz że ludzie o nieheteroseksualnej orientacji nie są równi innym, według niego normalnym, ludziom[131][132][133]. W związku z tą wypowiedzią do KRRiT wpłynęły cztery indywidualne skargi dotyczące braku reakcji prowadzących program na te słowa, w tym jedna od Rzecznika Praw Obywatelskich Adama Bodnara, który stwierdził, iż wypowiedź posła ma znamiona mowy nienawiści i narusza godność oraz prawa ludzi o innej niż heteroseksualna orientacji[134][135]. Dodatkowo Ośrodek Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych zapowiedział postawienie posła przed sądem, oskarżając go o zniesławienie[130], a poseł Koalicji Obywatelskiej Michał Krawczyk złożył zawiadomienie do władz KUL o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego przez Czarnka[136]. Rzecznik prasowy uczelni wydał w tej sprawie oświadczenie, w którym podkreślono, iż wypowiedź posła nie była związana z jego działalnością akademicką i nie może być utożsamiana ze stanowiskiem uczelni, ani jej władz[137]. Sam Przemysław Czarnek we własnym oświadczeniu stwierdził, iż jego wypowiedź była oderwana od kontekstu i manipulowana oraz wykorzystywana wbrew jego intencjom i poglądom, oraz że nie ma żadnego związku z jego pracą w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz jego pracownikami[137].

3 sierpnia 2020 Przemysław Czarnek na antenie Radia Maryja przyrównał ruchy LGBT do narodowego socjalizmu, nazwał akcje tych ruchów, jak zawieszenie w lipcu 2020 tęczowej flagi na pomniku Chrystusa przed bazyliką św. Krzyża w Warszawie, bluźnierstwem, a samą flagę określił jako neomarksistowską[138][139]. W październiku 2020 Jakub Urbanik pozwał Przemysława Czarnka za jego wypowiedzi dotyczące osób LGBT udzielone na antenie TVP Info i w Radiu Maryja, uznając je za homofobiczne i naruszające dobra osobiste oraz żądając publicznych przeprosin[140]. Wypowiedzi te były również powodem, dla którego w dniu 18 listopada 2020 Czarnek został ukarany naganą przez Komisję Etyki Poselskiej[141][142]. 23 listopada KRRiT poinformowała, iż nie stwierdziła naruszenia ustawy o radiofonii i telewizji przez Telewizję Polską, na antenie której miała miejsce emisja kontrowersyjnego odcinka programu Studio Polska z udziałem Przemysława Czarnka[143][144].

Wypowiedzi na temat społecznej roli kobiet

W październiku 2019 Przemysław Czarnek wygłosił wykład O wpływie neomarksizmu na nauczanie o rodzinie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w trakcie Kongresu Ruchu Europa Christi. Poseł stwierdził wtedy, iż podstawową funkcją rodziny jest prokreacja, a rolą kobiety powinno być rodzenie dzieci. Wypowiedź wzbudziła kontrowersje[145][146][147].

Odznaczenia i nagrody

  1. 2017: jako wojewoda lubelski został odznaczony Srebrną Odznaką „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej”[148].
  2. 2019: znalazł się gronie 19 polskich polityków odznaczonych przez Prezydent Litwy Dalię Grybauskaitė za wkład w rozwijanie stosunków pomiędzy Litwą i Polską, poprawę współpracy politycznej, kulturalnej, gospodarczej i społecznej pomiędzy obu krajami – otrzymał Krzyż Oficerski Orderu „Za zasługi dla Litwy”[149].
  3. 2019: Order świętej Marii Magdaleny[150].
  4. 2023: w styczniu otrzymał Medal „Pro Bono Poloniae”[151].

Otrzymał honorowe obywatelstwa gmin: Lipinki (2021)[152] i Goszczanów (2021)[153]. Laureat nagrody „Człowieka Roku” Klubów „Gazety Polskiej” za rok 2021[154].

Dwukrotnie otrzymał tytuł Dzban roku po zwycięstwie w plebiscycie.

 Zobacz więcej w sekcji Dzban roku.

Życie prywatne

Syn Henryka i Bożeny[155]. Żonaty z Katarzyną, ma dwójkę dzieci – córkę Julię oraz syna Mateusza[156]. Jest katolikiem[157].

Uwagi

  1. ↑ Dariusz Piontkowski zajmował stanowisko ministra edukacji narodowej, Wojciech Murdzek zajmował stanowisko ministra nauki i szkolnictwa wyższego.

Przypisy

  1. ↑ a b Przyszły minister edukacji i nauki pochodzi z Goszczanowa, naszemiasto.pl, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-09] (pol.).
  2. ↑ https://www.onet.pl/informacje/onetlodz/przemyslaw-czarnek-kim-jest-minister-edukacji-sylwetka/7q3gtpk,79cfc278
  3. ↑ Joanna Cieśla, Czarnek da nam szkołę. Skutki będziemy odczuwać przez lata, „Polityka”, 36 (3328), 31 sierpnia 2021, s. 12 (pol.).
  4. ↑ Tym fragmentem biografii Przemysław Czarnek się nie chwali. Miał szczególnego opiekuna, kobieta.onet.pl [dostęp 2023-09-05] (pol.).
  5. ↑ a b Oficjalnie: Nowy wojewoda lubelski – dr hab. Przemysław Czarnek z KUL, dziennikwschodni.pl, 8 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-08].
  6. ↑ Czarnek ma nową posadę. Będzie nadzorował rozwój reaktorów jądrowych, Wprost, 23 sierpnia 2021 [dostęp 2022-01-05] (pol.).
  7. ↑ a b Dr hab. Przemysław Czarnek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-12-08].
  8. ↑ Przemysław Czarnek i jego „zadziwiające” deklaracje towarzyszące habilitacji, TOK FM [dostęp 2020-10-06] (pol.).
  9. ↑ Bogusław Markowski: Historia pewnej habilitacji. Przegląd, 19 października 2020. [dostęp 2020-11-01].
  10. ↑ a b Pracownicy: dr hab. Przemysław Czarnek prof. KUL. Dorobek. Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-01-02].
  11. ↑ Przemysław Czarnek, Marek Dobrowolski, Jacek Chaciński, Rodzina jako podmiot prawa, Zamość: GREENart Jacek Kardasz, 2012, ISBN 978-83-62033-19-5, OCLC 804360010 [dostęp 2021-01-15].
  12. ↑ Adam Leszczyński: Obrażał osoby LGBT. Za co poseł Czarnek został profesorem?. oko.press, 2020-09-11. [dostęp 2020-09-11].
  13. ↑ Adam Leszczyński: Cudowne rozmnożenie. Ministerstwo wielokrotnie powiększyło dorobek naukowy ministra Czarnka. oko.press, 2020-10-22. [dostęp 2021-01-08].
  14. ↑ Małgorzata Domagała, Minister Czarnek przez kilkanaście lat zasiadał w komisji rewizyjnej Sokoła. Towarzystwu przyznał pół miliona dotacji, lublin.wyborcza.pl, 10 lutego 2023 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
  15. ↑ Wybory samorządowe 2002. pkw.gov.pl. [dostęp 2020-05-27].
  16. ↑ Premier Beata Szydło powołała nowych wojewodów. mswia.gov.pl, 8 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-08].
  17. ↑ Michał Jackowski: Jak młodzież z towarzystwa gimnastycznego próbowała zablokować marsz KOD-u. lublin.wyborcza.pl, 6 maja 2016. [dostęp 2021-01-22].
  18. ↑ Przemysław Czarnek, oko.press [dostęp 2022-01-05].
  19. ↑ Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-10-14].
  20. ↑ Przemysław Czarnek złożył rezygnację. Premier powoła nowego wojewodę lubelskiego. dziennikwschodni.pl, 26 października 2019. [dostęp 2019-10-31].
  21. ↑ Premier odwołał ośmiu wojewodów. Zobacz listę nazwisk. dorzeczy.pl, 12 listopada 2019. [dostęp 2019-11-12].
  22. ↑ Zmiany w strukturach PiS. Stanowiska m.in. dla Szydło, Czarnka, Sasina i Terleckiego, Wprost, 28 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-28] (pol.).
  23. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-21].
  24. ↑ Posłowie X kadencji: Przemysław Czarnek, sejm.gov.pl [dostęp 2024-01-09].
  25. ↑ a b c Rok z Czarnkiem. Według nauczycieli szef MEiN zasłużył na czerwoną kartkę, Głos Nauczycielski, 19 października 2021 [dostęp 2022-01-05] (pol.).
  26. ↑ Prezydent powołał Przemysława Czarnka na Ministra Edukacji i Nauki. prezydent.pl, 19 października 2020. [dostęp 2020-10-19].
  27. ↑ Przemysław Czarnek został powołany na ministra edukacji i nauki. interia.pl. [dostęp 2020-10-19].
  28. ↑ Joanna Cieśla, Czarnka wizja / Czego nauczy minister Czarnek, „Polityka”, 48 (3289), 27 listopada 2020, s. 26 (pol.).
  29. ↑ Przemysław Czarnek: Religia lub etyka. Nie będzie trzeciej opcji. rp.pl, 21 kwietnia 2021. [dostęp 2021-08-06].
  30. ↑ Czarnek: Kto nie będzie chciał chodzić na religię, będzie uczęszczał na etykę. gazetaprawna.pl, 13 lipca 2021. [dostęp 2021-08-06].
  31. ↑ Bartosz Dybała: Pikieta w Krakowie. Protestowali przeciwko nominacji Przemysława Czarnka na ministra edukacji narodowej [ZDJĘCIA]. dziennikpolski24.pl, 14 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  32. ↑ Sławomir Skomra: Młodzież z Lublina ostro o Czarnku: „powinien stanąć przed sądem”. dziennikwschodni.pl, 8 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  33. ↑ Piotr Staszczuk: Mieszkańcy Lublina protestowali przeciwko nominowaniu Przemysława Czarnka na ministra. centrum.fm, 15 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  34. ↑ Alicja Zboińska: Protest przeciwko nominacji Przemysława Czarnka na stanowisko ministra edukacji i nauki. dzienniklodzki.pl, 6 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  35. ↑ Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Kasper Kalinowski: Protest w Olsztynie przeciwko nominacji Przemysława Czarnka na ministra edukacji. olsztyn.wyborcza.pl, 14 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  36. ↑ Anton Ambroziak: „Od Czarnka emanuje nienawiść”. Protest przeciwko nowemu ministrowi edukacji [RELACJA]. oko.press, 4 października 2020. [dostęp 2020-10-19].
  37. ↑ Michał Litorowicz: „Ministerstwo Transfobii i Homofobii Narodowej”. Protest przeciw nominacji Czarnka. metrowarszawa.gazeta.pl, 4 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  38. ↑ a b Wrocław. Przemysław Czarnek „ministrem homofobii”. Licealistka używa ostrych słów. Wirtualna Polska, 6 października 2020. [dostęp 2020-10-22].
  39. ↑ Natalia Jankowska: Czarny Tydzień w poznańskich szkołach. Młodzi Nowcześni protestują przeciwko nominacji Przemysława Czarnaka. poznan.tvp.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  40. ↑ Radosław Opas: Przemysław Czarnek w rządzie? Uczniowie protestują i organizują Czarny Tydzień. wiadomosci.wp.pl, 6 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  41. ↑ Młodzież przeciwko nowemu szefowi MEN. rp.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  42. ↑ Szumilas: Czarnek jest przeciwieństwem ministra, jakiego chcą nauczyciele. wiadomosci.onet.pl, 2 października 2020. [dostęp 2020-10-22].
  43. ↑ Leszek Rudziński: Przemysław Czarnek nowym ministrem edukacji i nauki. Komentarze polityków. polskatimes.pl, 1 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  44. ↑ Komentarze o możliwej nominacji Czarnka. „Smutno, strasznie, katastrofa”. Biedroń zapowiada interwencję. wiadomosci.gazeta.pl, 29 września 2020. [dostęp 2020-10-18].
  45. ↑ Młodzi Demokraci i Młodzi Nowocześni: “Czarnek w edukacji to koniec demokracji!”. rzeszow-news.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  46. ↑ Młodzieżówka PO przeciw nominacji Przemysława Czarnka na ministra edukacji i nauki. radio.lublin.pl, 2 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  47. ↑ Nominacja Czarnka. Oświadczenie ludzi nauki i kultury. wp.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  48. ↑ Przemysław Czarnek będzie ministrem. Naukowcy, artyści i publicyści wydali oświadczenie. wiadomosci.onet.pl, 5 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  49. ↑ Stanowisko Prezydium ZG ZNP wobec kandydatury Przemysława Czarnka. znp.edu.pl, 6 października 2020. [dostęp 2020-10-22].
  50. ↑ Kilkudziesięciu naukowców we wspólnym oświadczeniu poparło nominację Przemysława Czarnka. pap.pl, 8 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  51. ↑ Sebastian Białach: Niedoszli politycy PiS popierają kandydaturę Przemysława Czarnka. wiadomosci.onet.pl, 12 października 2020. [dostęp 2020-10-18].
  52. ↑ Były protesty i manifestacje, a teraz jest list poparcia dla Przemysława Czarnka jako ministra. dziennikwschodni.pl, 11 października 2020. [dostęp 2021-03-02].
  53. ↑ Apel ponad 340 osób ze środowiska akademickiego o odwołanie ministra Czarnka. naukawpolsce.pap.pl, 6 listopada 2020. [dostęp 2021-06-30].
  54. ↑ Przybywa apeli o odwołanie Czarnka. Wzywają wykładowcy, badacze i nauczyciele. glos.pl, 6 listopada 2020. [dostęp 2021-06-30].
  55. ↑ Apel o odwołanie ministra edukacji i nauki, prof. KUL dr. hab. Przemysława Czarnka. knok.pan.pl, 4 listopada 2020. [dostęp 2021-06-30].
  56. ↑ Blisko 90 tys. podpisów pod petycją o odwołanie min. Przemysława Czarnka. tokfm.pl, 17 listopada 2020. [dostęp 2021-03-02].
  57. ↑ Przemysław Czarnek. Ponad 88 tys. podpisów pod petycją o odwołanie szefa MEN. wiadomosci.wp.pl, 17 listopada 2020. [dostęp 2021-03-02].
  58. ↑ Skany petycji – Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. gov.pl. [dostęp 2021-03-02]. Cytat: „11 grudnia 2020 r. udzielono odpowiedzi informując, iż Prezes Rady Ministrów nie znajduje podstaw do odwołania Pana dr hab. Przemysława Czarnka z funkcji Ministra Edukacji i Nauki i nie planuje obecnie wystąpienia z wnioskiem do Prezydenta RP w tej sprawie.”
  59. ↑ a b Rada Główna Nauki i Szkolnictwa Wyższego o referacie Czarnka. „Nonszalancja, lekceważący ton, wpajanie światopoglądu”, Głos Nauczycielski, 1 grudnia 2020 [dostęp 2022-01-05] (pol.).
  60. ↑ Awantura na uczelniach. Minister Czarnek daje punkty czasopismom, w których publikował. wyborcza.pl, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16].
  61. ↑ Lub czasopisma… teologiczne, czyli dlaczego w nowej punktacji czasopism naukowych wygrywa KUL. oko.press, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16].
  62. ↑ Uchwała nr 01/2021 Komitetu Nauk Prawnych PAN z dnia 15 lutego 2021 roku (dot. wykazu i punktacji czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych). knp.pan.pl. [dostęp 2021-02-16].
  63. ↑ Senat UJ: Nowy wykaz czasopism przyjęto z naruszeniem prawa. uj.edu.pl, 24 lutego 2021. [dostęp 2021-02-25].
  64. ↑ Oświadczenie Komisji Ewaluacji Nauki z dnia 11 lutego br. w sprawie znowelizowanego wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych. forumakademickie.pl. [dostęp 2021-03-02].
  65. ↑ Prof. Kulczycki: Czarnek będzie ręcznie sterował nauką i rozdzielał pieniądze według uznania. oko.press. [dostęp 2021-03-17].
  66. ↑ Magdalena Musiał-Karg, Łukasz Zamęcki, Joanna Rak, Debate: Publish or perish? How legal regulations affect scholars’ publishing strategies and the spending of public funds by universities, „Public Money & Management”, Taylor & Francis, 2023, DOI: 10.1080/09540962.2023.2213920 (ang.).
  67. ↑ Minister Edukacji i Nauki, Komunikat Ministra Edukacji i Nauki z dnia 17 lipca 2023 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych, 18 lipca 2023 [dostęp 2023-07-23] (pol.).
  68. ↑ Czarnek na pożegnanie daje 200 punktów dla „Pedagogiki Katolickiej”. Naukowcy: „to parodia”, oko.press [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  69. ↑ Prezydium PAN: Aktualna lista czasopism „do kosza” - Forum Akademickie, 15 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-22] (pol.).
  70. ↑ Wzmocnienie roli kuratora oświaty – projekt ustawy przyjęty przez Radę Ministrów. gov.pl, 15 listopada 2021. [dostęp 2022-01-07].
  71. ↑ Powrót “Lex Czarnek”. W Sejmie pierwsze czytanie projektu, a przed Sejmem – manifestacja. glos.pl, 3 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-11].
  72. ↑ Karolina Słowik: „Lex Czarnek” w Sejmie. Nauczyciele: „Ministerstwo próbuje nas rozgrywać”. wyborcza.pl, 13 grudnia 2021. [dostęp 2022-01-07].
  73. ↑ Związek Nauczycielstwa Polskiego przygotował opinię do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw. znp.edu.pl, 18 sierpnia 2021. [dostęp 2022-01-07].
  74. ↑ Stanowisko Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Kadry Kierowniczej Oświaty (OSKKO) ws. rządowych założeń zmian w prawie oświatowym, owocujących centralizacją zarządzania oświatą, naruszeniem idei partycypacji obywatelskiej i pomocniczości państwa. oskko.edu.pl, 29 listopada 2021. [dostęp 2022-01-06].
  75. ↑ Michał Cyrankiewicz-Gortyński: Lex Czarnek z negatywną opinią samorządów na KWRiST. metropolie.pl, 7 września 2021. [dostęp 2022-01-06].
  76. ↑ Opinia prawna ws. projektu nowelizacji Prawa oświatowego (druk sejmowy 1812). miasta.pl, 4 grudnia 2021. [dostęp 2022-01-06].
  77. ↑ Wolna Szkoła. O nas. wolnaszkola.org. [dostęp 2022-01-07].
  78. ↑ Kamila Cieślik (oprac.): Nauczyciele Roku przeciwko „lex Czarnek”. „Nie chcemy szkoły opartej na strachu”. wiadomosci.gazeta.pl, 8 grudnia 2021. [dostęp 2022-01-07].
  79. ↑ Projekt MEiN daje nadmierne kompetencje kuratorom oświaty. Rzecznik: zaprzestać prac nad tymi zmianami. bip.brpo.gov.pl, 22 czerwca 2021. [dostęp 2022-01-07].
  80. ↑ Uchwała nr 193/2021 Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 21 września 2021 r. dotycząca projektu ustawy Prawo oświatowe oraz niektórych innych ustaw. rgnisw.nauka.gov.pl, 21 września 2021. [dostęp 2022-01-11].
  81. ↑ List otwarty przewodniczącego Międzynarodowych Organizacji Pozarządowych Rady Europy ws. lex Czarnek. glos.pl, 13 grudnia 2021. [dostęp 2022-01-05].
  82. ↑ a b "Lex Czarnek". Przez 6 lat było w całej Polsce tylko 27 skarg rodziców na organizacje pozarządowe, Bankier.pl, 18 lutego 2022 [dostęp 2023-02-08] (pol.).
  83. ↑ Sondaż: Ponad połowa Polaków obawia się upolitycznienia szkoły przez Czarnka. rp.pl, 23 stycznia 2022. [dostęp 2022-03-17].
  84. ↑ Prezydent wetuje nowelizację Prawa oświatowego. prezydent.pl, 2 marca 2022. [dostęp 2022-03-02].
  85. ↑ Sejm podjął decyzję w sprawie "Lex Czarnek 2.0". polsatnews.pl, 4 listopada 2022. [dostęp 2023-01-28].
  86. ↑ Prezydent: nie podpiszę ustawy lex Czarnek 2.0. tvn24.pl, 15 grudnia 2022. [dostęp 2023-01-28].
  87. ↑ ZNP złożył w kancelarii prezydenta petycję, w której apeluje o weto do lex Czarnek 2.0. Podpisało się pod nią ponad 13 tys. osób. glos.pl, 8 grudnia 2022. [dostęp 2023-01-28].
  88. ↑ Magdalena Raducha: "Lex Czarnek 2.0" z wetem prezydenta. Niedowierzanie nauczycieli, euforia rodziców. interia.pl, 15 grudnia 2022. [dostęp 2023-01-28].
  89. ↑ Weto do nowelizacji Prawa oświatowego. prezydent.pl, 15 grudnia 2022. [dostęp 2023-01-28].
  90. ↑ Czarnek - fatalny minister. Polacy źle go oceniają i chcą innej szkoły [SONDAŻ], oko.press [dostęp 2022-01-05].
  91. ↑ WPROST.pl, Przemysław Czarnek „bohaterem” piosenki. Minister ukazany jako... Hitler w koloratce, Wprost, 18 lutego 2022 [dostęp 2022-02-19] (pol.).
  92. ↑ Łukasz Sakowski, Biologiczna Bzdura Roku 2021 – WYNIKI, To Tylko Teoria, 10 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-10] (pol.).
  93. ↑ Wpadka Przemysława Czarnka w TVP Info: to znane ludziom od miliardów lat | Wiadomości Radio ZET, wiadomosci.radiozet.pl, 1632 [dostęp 2022-01-10] (pol.).
  94. ↑ Sondaż: Druzgocące wyniki dla szefa MEiN. Aż 63 proc. respondentów negatywnie ocenia dotychczasową pracę Czarnka, Głos Nauczycielski, 29 września 2022 [dostęp 2023-02-08] (pol.).
  95. ↑ KOMUNIKAT Z BADAŃ, „KOMUNIKAT Z BADAŃ” (Nr 118/2022), wrzesień 2022, ISSN 2353-5822.
  96. ↑ Sondaż: Jak Polacy oceniają kontrowersyjne dotacje od Czarnka?, rmf24.pl [dostęp 2023-02-08] (pol.).
  97. ↑ Polacy krytycznie oceniają "willę plus". Niemal połowa chce dymisji Czarnka [SONDAŻ], Onet Wiadomości, 7 lutego 2023 [dostęp 2023-02-08] (pol.).
  98. ↑ Paula Leśniewska: Czarnek zdobył tytuł „Dzbana Roku 2021”. tygodnikprzeglad.pl, 4 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  99. ↑ Mikołaj Piotrowski, Znamy zwycięzcę plebiscytu „Dzban Roku”. Walka w finale była bardzo zacięta, nowemedium.pl, 4 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-05].
  100. ↑ Beata Senator, „Dzbanem Roku 2021” został Przemysław Czarnek! Wygrał o włos z Kają Godek!, styl.fm, 4 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-05].
  101. ↑ Przemysław Czarnek Dzbanem Roku 2023. Wygrał z Grzegorzem Braunem, rozrywka.radiozet.pl, 21 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  102. ↑ Demonstracja przed ministerstwem. Protestujący: Czarnek, idź precz!. wiadomosci.onet.pl, 21 czerwca 2021. [dostęp 2021-08-14].
  103. ↑ "Willa Plus", czyli Czarnek do dymisji, Bankier.pl, 7 lutego 2023 [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  104. ↑ Burza w Sejmie o „Wille plus”. Emocjonalne wystąpienie ministra Czarnka, www.rmf24.pl [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  105. ↑ a b AJK, Afera z willą to dopiero początek. Ujawnili listę nieruchomości, wiadomosci.wp.pl, 31 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  106. ↑ a b Lubnauer: Jak weszłyśmy na folwark Czarnka z kontrolą poselską. Nie tylko „willa plus”, oko.press [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  107. ↑ a b c Morawiecki dziękuje Czarnkowi za wille dla „organizacji patriotycznych”. Zobacz ten patriotyzm, oko.press [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  108. ↑ Czarnek się broni i atakuje. Willa plus, burza w Sejmie i wniosek o odwołanie ministra, TVN24 [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  109. ↑ Czarnek o "programie willa plus": Pozostałe fundacje też uzyskają finansowanie. Ale nie lewackie, serwisy.gazetaprawna.pl, 3 lutego 2023 [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  110. ↑ Polsat News, Awantura w Sejmie. Poszło o "wille od Czarnka", polsatnews.pl [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  111. ↑ a b c d Piotr ŚmiłowiczPiotr Śmiłowicz, Politycy opozycji o aferze willowej. Zapowiadają zawiadomienie do prokuratury, Gazeta Prawna, 2 lutego 2023 [dostęp 2023-02-07].
  112. ↑ MLG, "Willa plus", czyli miliony od ministra. Jest donos do prokuratury i NIK, money.pl [dostęp 2023-02-11] (pol.).
  113. ↑ Willa plus. Publiczne pieniądze dla organizacji bliskich PiS. Lista, TVN24 [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  114. ↑ Sylwia Bagińska, Miliony na willę. Czarnek się tłumaczy, wiadomosci.wp.pl, 24 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-07] (pol.).
  115. ↑ Minister Czarnek powinien odejść? Sondaż dla "Faktów" TVN i TVN24, TVN24.pl [dostęp 2023-02-11] (pol.).
  116. ↑ Bartosz Goluch, Wojewoda lubelski na marszu ONR. "Tak PiS walczy z ultraprawicą", wiadomosci.wp.pl, 2 marca 2018 [dostęp 2022-04-24] (pol.).
  117. ↑ Wyborcza.pl, lublin.wyborcza.pl [dostęp 2022-04-24].
  118. ↑ Redakcja, Wojewoda na marszu ONR w Lublinie. "W atmosferę antypolskości wpisali się niektórzy włodarze" (ZDJĘCIA, WIDEO), Kurier Lubelski, 1 marca 2018 [dostęp 2022-04-24] (pol.).
  119. ↑ Oburzenie po słowach posła Czarnka. „Homofobiczna mowa nienawiści”. tvn24.pl, 14 czerwca 2020. [dostęp 2020-10-22].
  120. ↑ Przemysław Czarnek nazwany „homofobicznym świrem”. Jest reakcja przyszłego ministra: „będę się za nich modlił”. Wirtualna Polska, 30 września 2020. [dostęp 2020-10-22].
  121. ↑ Adam Leszczyński: Czarnek ministrem edukacji i nauki? Otwarta furtka dla homofobii, nacjonalizmu i antysemityzmu. OKO.press, 29 września 2020. [dostęp 2020-10-22].
  122. ↑ Renata Grochal: „Obawiam się najgorszego typu indoktrynacji”. Jakie będą rządy Przemysława Czarnka w ministerstwie edukacji i nauki?. Newsweek Polska, 11 października 2020. [dostęp 2020-10-22].
  123. ↑ Bartosz Goluch: Wojewoda lubelski stanie przed sądem. Znów za krytykę Marszu Równości. wp.pl, 7 lutego 2019. [dostęp 2019-03-07].
  124. ↑ Piotr Nowak: Koniec sporu sądowego między działaczem LGBT i wojewodą lubelskim. kurierlubelski.pl, 19 września 2019. [dostęp 2019-10-21].
  125. ↑ Czarnek: Należy zakazać „marszów równości”. Środowiskom LGBT zależy na wywoływaniu burd i mówieniu o dyskryminacji. wpolityce.pl, 22 lipca 2019. [dostęp 2021-06-24].
  126. ↑ Jakub Czermiński: Minister Czarnek: Polacy dokładnie wiedzą, kto jest normalny, a kto nie. rp.pl, 23 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-24].
  127. ↑ Dominika Sitnicka: Logika Czarnka: uczestnicy parady nie mają takich praw jak ludzie normalni. oko.press, 23 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-24].
  128. ↑ a b Wojewoda lubelski wręczył medale i dyplomy za walkę z ideologią LGBT, Spotted Lublin – Wiadomości Lublin, Wiadomości Lubelskie, 17 maja 2019 [dostęp 2021-01-09] (pol.).
  129. ↑ Alina Pospischil, Przemysław Czarnek korumpował samorządowców? Senator PO walczy, by prokuratura zaczęła ścigać posła PiS, Gazeta Wyborcza Lublin, 15 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-11].
  130. ↑ a b Sebastian Białach: Kolejne kłopoty Przemysława Czarnka. Poseł PiS stanie przed sądem za słowa o LGBT?. wiadomosci.onet.pl, 23 czerwca 2020. [dostęp 2020-09-29].
  131. ↑ Skandaliczne słowa posła PiS o LGBT. „Nie są równi ludziom normalnym”, 14 czerwca 2020 [dostęp 2020-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-20].
  132. ↑ Vanessa Gera, Under fire over LGBT rights, Polish leader blames activist, „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2020-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-08], Cytat: [...] Przemyslaw Czarnek, who has said that LGBT people “are not equal to normal people.” (ang.).
  133. ↑ VANESSA GERA, Under fire over LGBT rights, Polish leader blames activist, AP NEWS, 5 października 2020 [dostęp 2020-10-05].
  134. ↑ Sprawę wypowiedzi posła Przemysława Czarnka w TVP powinna zbadać Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. rpo.gov.pl, 16 czerwca 2020. [dostęp 2020-10-04].
  135. ↑ Skargi na TVP do KRRiT. Chodzi o wypowiedź posła Czarnka o społeczności LGBT. kultura.onet.pl, 16 czerwca 2020. [dostęp 2020-10-04].
  136. ↑ Paweł Puzio: Lubelski poseł chce wyrzucenia Przemysława Czarnka z KUL. Za słowa o LGBT. dziennikwschodni.pl, 15 czerwca 2020. [dostęp 2020-09-29].
  137. ↑ a b Oświadczenie w sprawie wypowiedzi dra hab. Przemysława Czarnka. kul.pl. [dostęp 2020-09-29].
  138. ↑ Czarnek: ideologia LGBT wyrasta z tego korzenia, co narodowy socjalizm hitlerowski. polsatnews.pl, 3 sierpnia 2020. [dostęp 2020-10-04].
  139. ↑ Prof. P. Czarnek: Ideologia LGBT pochodzi z tego samego korzenia, co niemiecki narodowy socjalizm hitlerowski. radiomaryja.pl, 3 sierpnia 2020. [dostęp 2020-10-04].
  140. ↑ Anna Wójcik: Czarnek pozwany za homofobiczne słowa w TVP i Radiu Maryja. Prawnik z UW domaga się przeprosin. OKO.press, 16 października 2020. [dostęp 2020-10-22].
  141. ↑ Przemysław Czarnek ukarany naganą przez komisję etyki. Chodzi o jego słowa ws. LGBT. polsatnews.pl, 18 listopada 2020. [dostęp 2020-11-18].
  142. ↑ Przemysław Malinowski: Przemysław Czarnek ukarany za słowa o LGBT. rp.pl, 18 listopada 2020. [dostęp 2020-11-18].
  143. ↑ Maciej Kozielski: Skandaliczne słowa Czarnka o osobach LGBT w TVP Info. KRRiT problemu nie widzi. press.pl, 23 listopada 2020. [dostęp 2020-12-04].
  144. ↑ Joanna Kobylańska: Przemysław Czarnek bezkarny? KRRiT nie dostrzega problemu w skandalicznej wypowiedzi o LGBT. kobieta.wp.pl, 23 listopada 2020. [dostęp 2020-12-04].
  145. ↑ „Jak się pierwsze dziecko rodzi w wieku 30 lat, to ile tych dzieci można urodzić?”. Wojewoda-poseł przypomina o „powołaniu kobiet”. tokfm.pl, 17 października 2019. [dostęp 2020-10-04].
  146. ↑ Joanna Zaremba: Kobiety mają rodzić a homoseksualizm to „sucha kałuża”. Skandaliczne słowa posła. wiadomosci.radiozet.pl, 17 października 2019. [dostęp 2020-10-04].
  147. ↑ Maria Lipińska, Wiktoria Beczek: Przemysław Czarnek tak widzi rolę kobiety: ma rodzić dzieci i czekać, aż niewierny mąż się nawróci. wiadomosci.gazeta.pl, 2 października 2020. [dostęp 2020-10-04].
  148. ↑ Postanowienie nr 13/OP/2017 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. edziennik.mswia.gov.pl, 2 czerwca 2017. [dostęp 2019-10-20].
  149. ↑ Wysokie odznaczenia Państwa Litewskiego dla polskich polityków. wilnoteka.lt, 22 lutego 2019. [dostęp 2020-10-20].
  150. ↑ Wojewoda z Orderem Świętej Równej Apostołom Marii Magdaleny, lublin.uw.gov.pl [dostęp 2022-08-30].
  151. ↑ Czarnek otrzymał medal „Pro Bono Poloniae”. „W uznaniu szczególnych zasług”, glos.pl, 16 stycznia 2021 [dostęp 2023-05-17].
  152. ↑ Przemysław Czarnek odebrał honorowe obywatelstwo gminy Lipinki. radiokrakow.pl, 24 października 2021. [dostęp 2021-12-12].
  153. ↑ Minister Przemysław Czarnek Honorowym Obywatelem Goszczanowa. gov.pl, 11 listopada 2021. [dostęp 2021-12-12].
  154. ↑ Prof. Przemysław Czarnek Człowiekiem Roku 2021 Klubów „Gazety Polskiej”. czlowiekroku.gazetapolska.pl. [dostęp 2022-04-08].
  155. ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, ipn.gov.pl [zarchiwizowane 2023-02-13].
  156. ↑ Życiorys. czarnek.pl. [dostęp 2020-10-18].
  157. ↑ Przemysław Czarnek: Jestem katolikiem i nie mam żadnych przywilejów z tym związanych. wydarzenia.interia.pl, 2021-08-30. [dostęp 2022-12-09]. (pol.).
Drugi rząd Mateusza Morawieckiego (2019–2023)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

  • kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Ministrowie edukacji narodowej III Rzeczypospolitej
Ministrowie edukacji narodowej
Ministrowie edukacji narodowej i sportu
Minister edukacji narodowej
Minister edukacji i nauki
Ministrowie edukacji narodowej
Minister edukacji i nauki
Ministrowie edukacji

Logotyp Ministra Edukacji

Ministrowie nauki i szkolnictwa wyższego III Rzeczypospolitej
Ministrowie-kierownicy Urzędu Postępu
Naukowo-Technicznego i Wdrożeń w III RP
Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych
Ministrowie nauki
Ministrowie nauki i informatyzacji
Ministrowie edukacji i nauki
Ministrowie nauki i szkolnictwa wyższego
Ministrowie edukacji i nauki
Ministrowie nauki

Godło Polski

Laureaci Nagrody im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia
do 2019
lata 20. XXI wieku

Informacja

Artykuł Przemysław Czarnek w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-01-27 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3594343