Piotr Żyła

Piotr Żyła
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1987 ; Cieszyn
Klub	WSS Wisła
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	21 stycznia 2006 w Sapporo (19. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	21 stycznia 2006 w Sapporo (19. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	17 marca 2013 w Oslo (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	17 marca 2013 w Oslo
Rekord życiowy	248,0 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2019)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Polska
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata w lotach
	Mistrzostwa świata juniorów
Inne nagrody
	Puchar Świata w lotach
3. miejsce ;	2018/2019
3. miejsce ;	2019/2020
	Turniej Czterech Skoczni
2. miejsce ;	2016/2017
	Willingen Five
2. miejsce ;	2019
	Letnie Grand Prix
3. miejsce ;	2018
3. miejsce ;	2020
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Piotr Paweł Żyła^[1] (ur. 16 stycznia 1987 w Cieszynie^[2]) – polski skoczek narciarski, zawodnik klubu WSS Wisła, reprezentant Polski, olimpijczyk z Soczi 2014, Pjongczang 2018 oraz z Pekinu 2022.

Zdobywca siedmiu medali mistrzostw świata – dwóch złotych (2021 i 2023) i brązowego (2017) w konkursach indywidualnych oraz złotego (2017) i trzech brązowych (2013, 2015 i 2021) w konkursach drużynowych. Dwukrotny drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata w lotach narciarskich (2018 i 2020). Drużynowy wicemistrz świata juniorów z 2005. Drugi zawodnik 65. Turnieju Czterech Skoczni. Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix 2018. W konkursach indywidualnych Pucharu Świata był 22 razy na podium (w tym dwukrotnie na 1. miejscu). Były rekordzista Polski w długości skoku narciarskiego. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski, w tym pięciokrotny indywidualny mistrz (dwa tytuły zimą i trzy latem). Swój rekord życiowy (248,0 m) ustanowił 24 marca 2019 na Letalnicy w Planicy^[3]^[4].

Przebieg kariery

Lata 2004–2006

Piotr Żyła podczas lotu w konkursie drużynowym Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2012, który zakończył się nowym rekordem życiowym

Piotr Żyła podczas PŚ w Zakopanem 2006

Piotr Żyła zaczął skakać w wieku 8 lat.

W zawodach Pucharu Kontynentalnego zadebiutował 26 grudnia 2004 w Sankt Moritz. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobył 14 stycznia 2005, zajmując 19. miejsce w Sapporo^[5]. Na Mistrzostwa Świata Juniorów 2005 zajął 13. miejsce indywidualnie, ex aequo z Anže Damjanem^[6], a w konkursie drużynowym zdobył, wraz z Pawłem Urbańskim, Wojciechem Toporem i Kamilem Stochem, srebrny medal^[7].

21 stycznia 2006 w Sapporo dostał szansę debiutu w Pucharze Świata. Już w swoim pierwszym starcie zdobył punkty, zajmując 19. miejsce. Dzień później ponownie, po raz ostatni w sezonie 2005/2006, znalazł się w czołowej trzydziestce. 4 lutego zwyciężył w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Villach^[8].

Lata 2006–2010

W sezonie 2006/2007 czterokrotnie zdobywał punkty PŚ. Najwyższym zajętym przez Żyłę miejscem w tym cyklu było dziewiętnaste z Titisee-Neustadt. Wystartował również na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2007. W zawodach indywidualnych zajął 35. (skocznia duża) i 42. (skocznia normalna) miejsce, zaś w konkursie drużynowym reprezentacja Polski z Żyłą w składzie była piąta^[9].

We wrześniu 2007 zajął 8. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix w Hakubie. W kolejnych latach osiągał słabsze wyniki. W sezonie 2007/2008 nie zdobył punktów Pucharu Świata. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2008, gdzie wraz z reprezentacją Polski w konkursie drużynowym zajął 10. miejsce^[10]. W sezonie 2008/2009 dwukrotnie zajął 29. miejsce w Pucharze Świata w Zakopanem^[11]. Po słabym początku sezonu 2009/2010 został odsunięty od startów w PŚ. Również w Pucharze Kontynentalnym nie osiągał dobrych wyników, tylko raz awansując do drugiej serii^[12].

Lata 2010–2012

Nie znalazł się w kadrze A polskich skoczków narciarskich w sezonie 2010/2011^[13]. Treningi w klubie, prowadzone pod nadzorem Jana Szturca zaowocowały lepszymi wynikami w Pucharze Kontynentalnym. Począwszy od zawodów w Sapporo Żyła rozpoczął regularne starty w Pucharze Świata. 21 stycznia w Zakopanem zajął 21. miejsce, wynik ten powtórzył 13 lutego na skoczni mamuciej w Vikersund. 29 stycznia 2011 roku stanął na najniższym stopniu podium w konkursie drużynowym w Willingen. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011. Na skoczni normalnej zajął 19. miejsce indywidualnie i 4. drużynowo, a na dużej – 21. indywidualnie i 5. drużynowo^[14].

W sezonie 2011/2012 Żyła powrócił do kadry A^[15]. W klasyfikacji generalnej rozpoczynających sezon letni zawodów Lotos Poland Tour zajął ostatnie, 57. miejsce^[16]. Na zawodach Letniego Grand Prix 2011 w Hakubie dwukrotnie zajął drugą pozycję^[17]^[18]. Po zajęciu 4. miejsca w Letnim Grand Prix w Klingenthal zapewnił sobie 5. pozycję w klasyfikacji generalnej cyklu^[19].

Przez cały sezon zimowy 2011/2012 startował w zawodach Pucharu Świata, zajmując głównie miejsca w drugiej dziesiątce. 4 grudnia 2011 po raz pierwszy w karierze uplasował się w pierwszej dziesiątce, zajmując 7. miejsce w Lillehammer^[20]. Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2012 na skoczni w Vikersund. Indywidualnie był 33., w drużynie zajął 7. miejsce. 26 lutego 2012 podczas konkursu drużynowego ustanowił rekord życiowy wynoszący 232,5 m. Tym samym pobił rekord Polski w długości lotu, należący uprzednio do Adama Małysza^[21]. 11 marca w Oslo powtórzył wynik z początku sezonu, zajmując 7. miejsce w konkursie Pucharu Świata^[22]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 19. pozycji z 267 punktami^[23].

Sezon 2012/2013

Dekoracja medalowa konkursu drużynowego Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013, Żyła drugi od prawej

W sezonie 2012/2013 Pucharu Świata pierwsze punkty zdobył dopiero w siódmym starcie, zajmując 30. pozycję w Garmisch-Partenkirchen. 9 stycznia 2013 w Wiśle zajął 6. miejsce. Wynik ten powtórzył 26 stycznia w Vikersund i 13 lutego w Klingenthal. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. W indywidualnych konkursach zajął 23. miejsce na skoczni normalnej i 19. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych zdobył, wraz z Maciejem Kotem, Dawidem Kubackim i Kamilem Stochem, brązowy medal^[24].

17 marca 2013 roku ex aequo z Gregorem Schlierenzauerem zwyciężył w zawodach Pucharu Świata w Oslo. Było to jego pierwsze podium w karierze^[25]. Został piątym w historii polskim skoczkiem po Stanisławie Bobaku, Piotrze Fijasie, Adamie Małyszu i Kamilu Stochu, który wygrał konkurs Pucharu Świata^[26]. Tydzień później w przedostatnim konkursie sezonu zajął trzecie miejsce na Letalnicy w Planicy, a na zakończenie był piąty^[24]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 15. miejscu z 485 punktami, Puchar Świata w lotach narciarskich 2012/2013 ukończył na 8. pozycji^[23].

Lata 2013–2016

Sezon 2013/2014 Pucharu Świata Żyła rozpoczął od 5. pozycji w Klingenthal, która okazała się być dla niego najlepszą w sezonie. Jeszcze dwukrotnie, w grudniu, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce, większość konkursów cyklu kończąc w drugiej i trzeciej^[27]. W klasyfikacji generalnej sezon ukończył na 20. pozycji z 343 punktami^[23]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2014, zajmując 34. pozycję indywidualnie na skoczni dużej, a także 4. w drużynie^[27].

Dwukrotnie stawał na podium Letniego Grand Prix 2014, zajmując 2. miejsce w Wiśle i Einsiedeln. Wystąpił we wszystkich konkursach Pucharu Świata 2014/2015. Indywidualnie siedmiokrotnie kończył je w pierwszej dziesiątce, głównie w drugiej połowie sezonu. Najwyżej znalazł się na 6. miejscu, 14 marca w Oslo^[28]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 19. miejscu z 474 punktami^[23]. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 indywidualnie był 33. na skoczni normalnej i 9. na dużej, natomiast w drużynie, wraz z Klemensem Murańką, Janem Ziobrą i Kamilem Stochem, zdobył brązowy medal^[28].

Na przełomie lipca i sierpnia 2015 zwyciężył w konkursie drużynowym oraz zajął 2. miejsce indywidualnie w zawodach rozgrywanych w Wiśle w ramach Letniego Grand Prix 2015. W sezonie 2015/2016 Pucharu Świata osiągał gorsze wyniki niż w poprzednich sezonach. W większości swoich startów nie zdobył punktów, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 12. pozycji. Występował też w Pucharze Kontynentalnym, raz zajmując 3. miejsce^[29].

Sezon 2016/2017

Występy w Pucharze Świata 2016/2017 Żyła rozpoczął od miejsc w drugiej dziesiątce. W rozpoczynającym 65. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie był 7., następnie zajął 6. pozycję w Garmisch-Partenkirchen i 7. w Innsbrucku^[30]. Zawody w Bischofshofen ukończył na 3. miejscu – pierwszym na podium PŚ od 2013 – dzięki czemu w całym turnieju znalazł się na 2. pozycji, ustępując jedynie Kamilowi Stochowi^[31]. W styczniowych i lutowych zawodach Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce^[30].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017. Na skoczni normalnej zajął 19. miejsce, natomiast na skoczni dużej zdobył brązowy medal indywidualnie^[30], a w drużynie, wraz z Dawidem Kubackim, Maciejem Kotem i Kamilem Stochem, zdobył pierwszy w historii reprezentacji Polski złoty medal^[32]. 18 marca podczas konkursów lotów narciarskich na Vikersundbakken dwukrotnie, skokami na odległość 243 oraz 245,5 m poprawiał rekord Polski^[4]. W marcowych zawodach Pucharu Świata najwyżej sklasyfikowany był na 7. miejscu^[30]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 11. pozycji z 634 punktami^[23].

Sezon 2017/2018

Dwukrotnie stawał na podium konkursów indywidualnych Letniego Grand Prix 2017: w lipcu był 3. w Hinterzarten, a w październiku zajął 2. miejsce w Hinzenbach. W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty. W najlepszym występie zajął 3. miejsce w konkursie w Willingen 4 lutego 2018. Poza tym jeszcze czterokrotnie, w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu 2017, zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce^[33]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął 16. miejsce z 403 punktami^[23].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018. Indywidualnie zajął 17. pozycję, a w konkursie drużynowym, startując wraz z Stefanem Hulą, Dawidem Kubackim i Kamilem Stochem, zdobył brązowy medal^[33]. Znalazł się w składzie reprezentacji Polski na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018, ale ostatecznie nie wystąpił w żadnym z konkursów^[34].

Sezon 2018/2019

W Letnim Grand Prix 2018 trzykrotnie zajmował miejsca na podium zawodów indywidualnych: w lipcu był 2. w Wiśle, w sierpniu zwyciężył w Einsiedeln, a we wrześniu zajął 2. pozycję w Râșnovie^[35]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 3. lokacie^[36].

W listopadowych i grudniowych zawodach sezonu 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca na podium. Był 3. w pierwszym konkursie w Ruce, 2. i 3. w Niżnym Tagile, a także dwukrotnie 2. w Engelbergu. W kolejnych tygodniach zajmował głównie lokaty w pierwszej i drugiej dziesiątce. Na przełomie stycznia i lutego 2019 w Sapporo i Oberstdorfie cztery razy z rzędu zajął 4. miejsce^[35]. 17 lutego 2019 zajął 3. pozycję w drugim z konkursów Willingen Five 2019. Cały turniej zakończył na 2. miejscu^[37].

Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019. Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni dużej oraz 33. na normalnej, zaś konkurs drużynowy ukończył na 4. pozycji. W marcowych konkursach Pucharu Świata raz stanął na podium, zajmując 3. lokatę w pierwszym konkursie w Planicy^[35]. Cały sezon ukończył na 4. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 1131 punktami. Zajął też 3. pozycję w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2018/2019^[23].

Sezon 2019/2020

W ramach Letniego Grand Prix 2019 był 5. i 6. w konkursach rozgrywanych w Polsce, a także zajął 3. miejsce w zawodach w Hinzenbach i Klingenthal^[38].

W pierwszym indywidualnym konkursie sezonu 2019/2020 Pucharu Świata, 24 listopada 2019 w Wiśle upadł po skoku w pierwszej serii i zajął 35. miejsce w zawodach^[39]. W wyniku upadku nie odniósł poważnych obrażeń^[40]. W dalszej części sezonu wielokrotnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów cyklu. W grudniu najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu, w konkursie w Oberstdorfie w ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni. Z kolei w styczniu 2020 w najlepszym występie, w drugim konkursie w Predazzo zajął 4. pozycję^[38].

15 lutego 2020 na mamuciej skoczni w Bad Mitterndorf odniósł drugie w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Dzień później zajął 9. miejsce. W marcu najwyżej sklasyfikowany był na 6. lokacie w zawodach w Lahti^[38]. W klasyfikacji generalnej ukończył sezon na 11. miejscu z 617 punktami. Z kolei w Pucharze Świata w lotach narciarskich 2019/2020 znalazł się na 3. pozycji^[23].

Sezon 2020/2021

Zajął 3. miejsce w obu konkursach Letniego Grand Prix 2020 rozgrywanych w Wiśle^[41]. Na tej samej pozycji znalazł się w klasyfikacji generalnej cyklu^[36].

W większości konkursów sezonu 2020/2021 Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W listopadzie 2020 raz stanął na podium zawodów indywidualnych tego cyklu, zajmując 2. pozycję w Ruce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Indywidualnie był 7., a w zawodach drużynowych, w których wystąpił wraz z Andrzejem Stękałą, Kamilem Stochem i Dawidem Kubackim, zdobył brązowy medal. W grudniowych konkursach Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 3. miejscu, w zawodach w Engelbergu. W styczniu 2021 trzykrotnie stawał na podium cyklu: był 3. w Garmisch-Partenkirchen i Titisee-Neustadt oraz 2. w Willingen. W lutym najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w zawodach w Klingenthal^[41].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. W zawodach indywidualnych na skoczni normalnej zdobył złoty medal, o 3,6 punktu wyprzedzając drugiego Karla Geigera, zaś na skoczni dużej zajął 4. miejsce. W drużynie mieszanej był 6., zaś w zespole męskim, wraz ze Stękałą, Stochem i Kubackim, zdobył brązowy medal. W marcowych konkursach Pucharu Świata w Planicy najwyżej sklasyfikowany był na 7. pozycji^[41]. Sezon zakończył na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej cyklu z 825 punktami^[23].

Sezon 2021/2022

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najczęściej zajmował pozycje w drugiej dziesiątce. Pomiędzy listopadem 2021 a styczniem 2022 najwyżej w cyklu klasyfikowany był na 7. pozycji, w zawodach w Bischofshofen. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, gdzie indywidualnie był 21. na skoczni normalnej i 18. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 6. miejsce^[42].

W lutym 2022 po powrocie do startów w Pucharze Świata zajął 3. miejsce w konkursie cyklu rozgrywanym w Lahti. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, na których zajął 15. lokatę indywidualnie i 5. w drużynie. W marcowych zawodach Pucharu Świata raz stanął na podium – w drugim konkursie w Oberstdorfie zajął 2. pozycję^[42]. Sezon ukończył na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej cyklu z 480 punktami^[23].

Sezon 2022/23

Piotr Żyła sezon Puchar Świata 2022/23 rozpoczął od 5 i 8 miejsca w Wiśle. Następny konkurs w Ruce Polak zakończył na 3 miejscu. Piotr Żyła kolejne podium zaliczył w Engelbergu, gdy zajął 3 miejsce.

W pierwszym konkursie 71. Turnieju Czterech Skoczni Polak zajął 2 miejsce w Oberstdorfie. Następnie, w Garmisch-Partenkirchen był na 6 miejscu, a w Innsbrucku i w Bischofshofen dwukrotnie kończył zmagania na 10 miejscu. W klasyfikacji generalnej turnieju z dorobkiem wynoszącym 1090,0 punktów zajął 4 miejsce^[43].

W kolejnych konkursach reprezentant Polski kilkukrotnie meldował się w czołowej dziesiątce, najwyżej będąc na 4 miejscu w Bad Mitterndorf i w Willingen. 11 lutego 2023 w Lake Placid wraz z Dawidem Kubackim odniósł zwycięstwo w pierwszym w historii Pucharu Świata konkursie duetów^[44].

25 lutego 2023 w konkursie na skoczni normalnej w Planicy obronił tytuł mistrza świata^[45], atakując z 13 miejsca.

Życie prywatne

W 2003 ukończył naukę w Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego w Szczyrku^[46], natomiast w 2006 został absolwentem SMS w Zakopanem^[47]. Był studentem w dwóch instytutach zamiejscowych Wyższej Szkoły Edukacji w Sporcie na kierunku Wychowanie Fizyczne, specjalność trenersko-menadżerska. Początkowo studiował w Wiśle, ale po przeniesieniu filii uczelni do Bielska-Białej to właśnie tam dokończył studia licencjackie i obronił w 2017 swoją pracę dyplomową pt. Pewność siebie na przykładzie reprezentantów Polski kadry narodowej „A" w skokach narciarskich^[48].

W 2006 ożenił się z Justyną Lazar, kuzynką Adama Małysza^[49]. Mają dwoje dzieci: Jakuba (ur. 2007) i Karolinę (ur. 2012). 18 września 2018 odbyła się ich pierwsza sprawa rozwodowa^[50]. W listopadzie 2018 para otrzymała rozwód za porozumieniem stron^[51].

Piotr Żyła deklaruje przynależność do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego^[52]. Ma siostrę Dorotę, która uprawiała skoki narciarskie i snowboard.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	34. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	21. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	4. miejsce^[a]
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	6. miejsce^[b]

Starty P. Żyły na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
34.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	118,0 m	–	108,7 pkt	170,0 pkt	Kamil Stoch
4.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.^[a]	121,0 m	132,0 m	1011,8 pkt (233,5 pkt)	29,3 pkt	Niemcy
21.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	95,0 m	99,0 m	245,5 pkt	29,5 pkt	Ryōyū Kobayashi
18.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	133,0 m	132,5 m	255,5 pkt	40,6 pkt	Marius Lindvik
6.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.^[b]	118,0 m	125,5 m	880,1 pkt (215,9 pkt)	62,6 pkt	Austria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2007 Sapporo	–	35. miejsce (K-120), 42. miejsce (K-90)
2011 Oslo	–	19. miejsce (K-95), 21. miejsce (K-120)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	23. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-120)
2015 Falun	–	33. miejsce (K-90), 9. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	19. miejsce (K-90), brązowy medal (K-116)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	19. miejsce (K-120), 33. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	złoty medal (K-95), 4. miejsce (K-120)
2023 Planica	–	złoty medal (K-95), 9. miejsce (K-125)

Drużynowo

2007 Sapporo	–	5. miejsce^[c]
2011 Oslo	–	4. miejsce (K-95)^[d], 5. miejsce (K-120)^[d]
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	brązowy medal (K-120)^[e]
2015 Falun	–	brązowy medal (K-120)^[f]
2017 Lahti	–	złoty medal (K-116)^[g]
2019 Seefeld/Innsbruck	–	4. miejsce (K-120)^[h]
2021 Oberstdorf	–	6. miejsce (drużyna mieszana/K-95)^[i], brązowy medal (K-120)^[j]
2023 Planica	–	8. miejsce (drużyna mieszana/K-95)^[k], 4. miejsce (K-125)^[l]

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
35.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywid.	103,0 m	–	76,9 pkt	189,2 pkt	Simon Ammann
5.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.^[c]	115,0 m	111,5 m	857,2 pkt (194,7 pkt)	143,0 pkt	Austria
42.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	86,5 m	–	104,0 pkt	173,0 pkt	Adam Małysz
19.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	93,5 m	96,0 m	224,0 pkt	45,2 pkt	Thomas Morgenstern
4.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.^[d]	98,0 m	101,0 m	953,0 pkt (235,6 pkt)	72,5 pkt	Austria
21.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	121,0 m	124,5 m	232,9 pkt	43,6 pkt	Gregor Schlierenzauer
5.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.	127 m	–^[m]	435,6 pkt (118,0 pkt)	64,4 pkt	Austria
23.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	95,5 m	95,0 m	220,1 pkt	32,5 pkt	Anders Bardal
19.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	124,0 m	126,5 m	268,1 pkt	27,7 pkt	Kamil Stoch
3.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.^[e]	122,0 m	126,0 m	1121,0 pkt (270,6 pkt)	14,9 pkt	Austria
33.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	89,5 m	–	101,1 pkt	151,6 pkt	Rune Velta
9.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	123,0 m	121,5 m	229,8 pkt	38,9 pkt	Severin Freund
3.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.^[f]	123,0 m	123,0 m	848,1 pkt (216,2 pkt)	24,5 pkt	Norwegia
19.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	91,5 m	94,0 m	240,2 pkt	30,6 pkt	Stefan Kraft
3.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	127,5 m	131,0 m	276,7 pkt	2,6 pkt	Stefan Kraft
1.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.^[g]	130,5 m	123,0 m	1104,2 pkt (271,7 pkt)	–
19.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	128,5 m	121,0 m	228,7 pkt	50,7 pkt	Markus Eisenbichler
4.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.^[h]	121,5 m	119,5 m	909,1 pkt (227,4 pkt)	78,4 pkt	Niemcy
33.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	90,5 m	–	82,1 pkt	136,2 pkt	Dawid Kubacki
1.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	105,0 m	102,5 m	268,8 pkt	–
6.	28 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	druż. mix.^[i]	100,0 m	93,0 m	837,6 pkt (236,8 pkt)	163,2 pkt	Niemcy
4.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	130,5 m	137,0 m	264,4 pkt	12,1 pkt	Stefan Kraft
3.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.^[j]	139,0 m	139,0 m	1031,2 pkt (285,7 pkt)	15,4 pkt	Niemcy
1.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	97,5 m	105,0 m	261,8 pkt	–
8.	26 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. mix.^[k]	101,0 m	99,5 m	846,0 pkt (257,4 pkt)	171,2 pkt	Niemcy
9.	3 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	128,5 m	133,5 m	266,0 pkt	21,5 pkt	Timi Zajc
4.	4 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	druż.^[l]	131,5 m	133,0 m	1129,1 pkt (279,7 pkt)	49,8 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2008 Oberstdorf	–	nie zakwalifikował się^[53]
2012 Vikersund	–	33. miejsce
2018 Oberstdorf	–	17. miejsce
2020 Planica	–	7. miejsce
2022 Vikersund	–	15. miejsce

Drużynowo

2008 Oberstdorf	–	10. miejsce^[d]
2012 Vikersund	–	7. miejsce^[n]
2018 Oberstdorf	–	brązowy medal^[h]
2020 Planica	–	brązowy medal^[o]
2022 Vikersund	–	5. miejsce^[p]

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
–	21 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	indywid.	165,0 m	–			145,0 pkt	Nie zakwalifikował się.
10.	24 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	druż.^[d]	168,0 m		–^[q]		573,8 pkt (150,1 pkt)	979,5 pkt	Austria
33.	24–25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywid.	168,0 m	–	–^[m]	–^[m]	133,8 pkt	274,9 pkt	Robert Kranjec
7.	26 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	druż.^[n]	223,5 m		232,5 m		1444,5 pkt (424,7 pkt)	203,9 pkt	Austria
17.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	190,0 m	183,5 m	198,5 m	–^[m]	525,8 pkt	126,1 pkt	Daniel-André Tande
3.	21 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	druż.^[h]	212,5 m		204,0 m		1592,1 pkt (382,0 pkt)	70,1 pkt	Norwegia
7.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	221,5 m	224,5 m	227,0 m	224,5 m	828,6 pkt	48,6 pkt	Karl Geiger
3.	13 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	druż.^[o]	226,0 m		234,0 m		1665,5 pkt (431,6 pkt)	62,2 pkt	Norwegia
15.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	215,0 m	187,0 m	225,0 m	209,5 m	725,7 pkt	128,5 pkt	Marius Lindvik
5.	13 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	druż.^[p]	210,5 m		201,5 m		1495,8 pkt (374,6 pkt)	215,7 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2005

Rovaniemi

–

13. miejsce

Drużynowo

2005

Rovaniemi

–

srebrny medal^[r]

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
2.	23 marca	2005	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	druż.^[r]	94,0 m	95,0 m	978,0 pkt (247,5 pkt)	4,0 pkt	Słowenia^[7]
13.	25 marca	2005	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	indywid.	89,5 m	88,0 m	223,5 pkt	28,5 pkt	Joonas Ikonen^[6]

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2005/2006	51.
2006/2007	55.
2008/2009	81.
2010/2011	54.
2011/2012	19.
2012/2013	15.
2013/2014	20.
2014/2015	19.
2015/2016	35.
2016/2017	11.
2017/2018	16.
2018/2019	4.
2019/2020	11.
2020/2021	7.
2021/2022	14.

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2005/2006	–	–	–	–
2006/2007	–	–	–	–
2007/2008	–	–	–	–
2008/2009	–	–	–	–
2009/2010	–	–	–	–
2010/2011	–	–	–	–
2011/2012	–	–	–	–
2012/2013	1	–	1	2
2013/2014	–	–	–	–
2014/2015	–	–	–	–
2015/2016	–	–	–	–
2016/2017	–	–	1	1
2017/2018	–	–	1	1
2018/2019	–	3	4	7
2019/2020	1	–	–	1
2020/2021	–	2	3	5
2021/2022	–	1	1	2
2022/2023	–	1	2	3
Suma	2	7	13	22

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	17 marca	2013	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	135,5 m	133,5 m	270,1 pkt	*ex aequo z G. Schlierenzauerem
2.	15 lutego	2020	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-200	HS-235	225,5 m	219,5 m	418,5 pkt	* Loty 2019/2020

Zwycięstwa w konkursach PŚ – noty sędziów

Lp	Data	Miejscowość	Skocznia	K	HS	Skok	Nota A	Nota B	Nota C	Nota D	Nota E	Nota (skok)	Nota (styl)	Nota łączna	Nota końcowa
1.	17 marca 2013	Oslo	Holmenkollbakken	K120	HS134	135,5 m	~~19,0~~	19,0	19,0	~~20,0~~	19,0	87,9 pkt	57,0 pkt	137,1 pkt	270,1 pkt
1.	17 marca 2013	Oslo	Holmenkollbakken	K120	HS134	133,5 m	19,0	19,0	~~18,5~~	~~19,5~~	19,0	84,3 pkt	57,0 pkt	133,0 pkt	270,1 pkt
2.	15 lutego 2020	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K200	HS235	225,5 m	19,0	~~19,0~~	19,0	19,5	~~19,5~~	150,6 pkt	57,5 pkt	205,0 pkt	418,5 pkt
2.	15 lutego 2020	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K200	HS235	219,5 m	~~19,0~~	19,0	19,0	~~19,5~~	19,5	143,4 pkt	57,5 pkt	213,5 pkt	418,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 marca	2013	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	135,5 m	133,5 m	270,1 pkt	1.	–
2.	22 marca	2013	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	212,5 m	216,5 m	402,5 pkt	3.	9,7 pkt	Gregor Schlierenzauer
3.	6 stycznia	2017	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	131,0 m	137,0 m	275,8 pkt	3.	13,4 pkt	Kamil Stoch
4.	4 lutego	2018	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	142,0 m	138,5 m	245,1 pkt	3.	26,3 pkt	Johann André Forfang
5.	24 listopada	2018	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	136,0 m	–	135,0 pkt	3.	7,0 pkt	Ryōyū Kobayashi
6.	1 grudnia	2018	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	133,0 m	131,0 m	264,2 pkt	2.	0,2 pkt	Johann André Forfang
7.	2 grudnia	2018	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	126,0 m	133,0 m	258,9 pkt	3.	14,2 pkt	Ryōyū Kobayashi
8.	15 grudnia	2018	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	134,0 m	136,0 m	298,9 pkt	2.	4,7 pkt	Karl Geiger
9.	16 grudnia	2018	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	137,5 m	135,0 m	285,1 pkt	2.	9,3 pkt	Ryōyū Kobayashi
10.	17 lutego	2019	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	142,0 m	137,5 m	250,0 pkt	3.	24,4 pkt	Ryōyū Kobayashi
11.	22 marca	2019	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	242,0 m	234,0 m	437,3 pkt	3.	7,7 pkt	Markus Eisenbichler
12.	15 lutego	2020	Tauplitz/Bad Mitterndorf	Kulm	K-200	HS-235	225,5 m	219,5 m	418,5 pkt	1.	–
13.	28 listopada	2020	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	136,0 m	137,0 m	294,1 pkt	2.	19,3 pkt	Markus Eisenbichler
14.	20 grudnia	2020	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	132,5 m	127,5 m	296,2 pkt	3.	9,2 pkt	Halvor Egner Granerud
15.	1 stycznia	2021	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	129,5 m	137,0 m	260,4 pkt	3.	21,7 pkt	Dawid Kubacki
16.	9 stycznia	2021	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	143,0 m	139,5 m	270,8 pkt	3.	10,8 pkt	Kamil Stoch
17.	31 stycznia	2021	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	137,0 m	–	135,0 pkt	2.	19,3 pkt	Halvor Egner Granerud
18.	25 lutego	2022	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	120,5 m	129,5 m	268,0 pkt	3.	15,1 pkt	Stefan Kraft
19.	20 marca	2022	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	218,5 m	221,0 m	401,1 pkt	2.	6,8 pkt	Timi Zajc
20.	26 listopada	2022	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	143,0 m	142,0 m	300,7 pkt	3.	12,1 pkt	Anže Lanišek
21.	17 grudnia	2022	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	141,0 m	139,0 m	312,3 pkt	3.	8,0 pkt	Anže Lanišek
22.	29 grudnia	2022	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	132,5 m	137,0 m	299,0 pkt	2.	13,4 pkt	Halvor Egner Granerud

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 14 marca 2023

																						punkty
Sezon 2005/2006
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	20	47	q	-	-	-	-	-	q	-	23
Sezon 2006/2007
																								punkty
32	-	q	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	42	19	20	-	27	q	24	33	q		-	34
Sezon 2007/2008
																											punkty
44	-	-	-	-	47	q	-	-	-	-	-	-	-	q	q	38	45	-	-	-	49	49	q	45	39	-	0
Sezon 2008/2009
																											punkty
-	-	-	-	-	44	q	34	41	46	36	-	-	29	29	q	-	38	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4
Sezon 2009/2010
																							punkty
q	q	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2010/2011
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	26	21	32	31	31	46	27	31	21	28	26	-	37
Sezon 2011/2012
																										punkty
19	11	7	19	25	16	42	36	28	q	43	17	22	16	18	13	30	44	42	26	28	10	44	7	24	21	267
Sezon 2012/2013
																											punkty
36	43	48	-	-	36	37	31	30	22	30	6	18	26	22	6	10	22	13	6	-	12	15	9	1	3	5	485
Sezon 2013/2014
																												punkty
5	23	26	6	12	15	6	11	24	q	-	21	15	24	12	19	-	-	22	32	37	q	q	24	12	32	20	13	343
Sezon 2014/2015
																															punkty
14	17	24	33	15	10	46	24	15	26	17	13	33	8	29	27	16	11	23	14	9	18	12	15	18	10	20	6	8	41	10	474
Sezon 2015/2016
																													punkty
39	33	40	19	17	45	42	48	-	-	-	-	40	-	-	-	18	34	12	35	46	16	48	39	18	40	42	q	-	89
Sezon 2016/2017
																										punkty
17	11	20	16	30	20	9	7	6	7	3	7	11	6	10	9	8	10	12	27	18	9	23	23	7	11	634
Sezon 2017/2018
																						punkty
7	11	10	16	19	10	7	25	25	14	23	17	28	13	3	16	19	14	12	12	q	27	403
Sezon 2018/2019
																												punkty
6	3	5	2	3	2	2	6	11	42	13	7	10	19	11	4	4	4	4	10	4	3	26	33	11	9	3	4	1131
Sezon 2019/2020
																											punkty
35	13	24	35	9	8	33	5	15	12	27	7	4	9	8	8	8	21	35	1	9	9	21	37	6	23	26	617
Sezon 2020/2021
																									punkty
5	2	23	-	-	5	3	21	3	4	7	3	16	q	11	9	2	4	17	8	33	5	10	7	13	825
Sezon 2021/2022
																												punkty
32	16	23	27	25	17	14	q	15	38	11	18	13	7	17	-	-	dq	41	3	14	8	22	18	5	2	18	12	480
Sezon 2022/2023
																																punkty
5	8	3	5	6	4	3	5	2	6	10	10	39	14	9	8	4	6	4	7	19	25	-	29	24	27							835
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	3 grudnia	2016	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	^[s]	134,0 m	134,0 m	1128,7 pkt (268,7 pkt)	–
2.	28 stycznia	2017	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	^[g]	134,0 m	138,0 m	931,5 pkt (238,4 pkt)	–
3.	17 listopada	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	^[t]	126,0 m	130,5 m	1026,6 pkt (263,5 pkt)	–
4.	15 lutego	2019	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	^[t]	146,0 m	129,0 m	979,4 pkt (247,7 pkt)	–
5.	23 marca	2019	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	^[u]	226,5 m	242,5 m^[v]	1627,8 pkt (416,3 pkt)	–
6.	14 grudnia	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	^[w]	145,0 m	127,5 m	968,7 pkt (249,6 pkt)	–

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca	Przypisy
1.	29 stycznia	2011	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	^[d]	125,5 m	132,0 m	-	1015,7 pkt (231,3 pkt)	3.	56,1 pkt	Austria	–
2.	12 marca	2011	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	^[x]	118,0 m	119,5 m	-	1028,3 pkt (241,6 pkt)	3.	57,7 pkt	Austria	–
3.	11 stycznia	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	^[y]	129,0 m	128,5 m	-	954,4 pkt (248,8 pkt)	2.	9,1 pkt	Słowenia	–
4.	9 marca	2013	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	^[z]	115,5 m	124,0 m	-	1036,2 pkt (247,4 pkt)	3.	43,3 pkt	Niemcy	–
5.	22 marca	2014	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	^[aa]	141,0 m	126,0 m	-	1007,6 pkt (247,0 pkt)	2.	38,0 pkt	Austria	–
6.	3 grudnia	2016	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	^[s]	134,0 m	134,0 m	-	1128,7 pkt (268,7 pkt)	1.	–		–
7.	21 stycznia	2017	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	^[ab]	133,5 m	137,5 m	-	1111,2 pkt (286,5 pkt)	2.	5,1 pkt	Niemcy	–
8.	28 stycznia	2017	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	^[g]	134,0 m	138,0 m	-	931,5 pkt (238,4 pkt)	1.	–		–
9.	11 marca	2017	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	^[s]	132,0 m	132,5 m	-	986,7 pkt (263,3 pkt)	3.	13,0 pkt	Austria	–
10.	18 marca	2017	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-225	^[g]	245,5 m	192,0 m	-	1538,6 pkt (360,1 pkt)	2.	34,0 pkt	Norwegia	–
11.	25 marca	2017	Planica	Letalnica	K-200	HS-225	^[g]	220,0 m	233,5 m	-	1493,8 pkt (380,0 pkt)	3.	57,8 pkt	Norwegia	–
12.	18 listopada	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	^[g]	121,0 m	116,0 m	-	1006,5 pkt (236,1 pkt)	2.	17,3 pkt	Norwegia	–
13.	9 grudnia	2017	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	^[ab]	133,5 m	134,5 m	-	1082,8 pkt (252,9 pkt)	2.	0,8 pkt	Norwegia	–
14.	17 marca	2018	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	^[h]	225,0 m	166,5 m	-	1301,7 pkt (315,3 pkt)	2.	265,6 pkt	Norwegia	–
15.	17 listopada	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	^[t]	126,0 m	130,5 m	-	1026,6 pkt (263,5 pkt)	1.	–		–
16.	19 stycznia	2019	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	^[ac]	126,5 m	130,0 m	-	1117,2 pkt (261,8 pkt)	3.	40,3 pkt	Niemcy
17.	15 lutego	2019	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	^[t]	146,0 m	129,0 m	-	979,4 pkt (247,7 pkt)	1.	–		–
18.	23 marca	2019	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	^[u]	226,5 m	242,5 m^[v]	-	1627,8 pkt (416,3 pkt)	1.	–		–
19.	23 listopada	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	^[w]	131,0 m	117,0 m	-	990,9 pkt (255,0 pkt)	3.	27,3 pkt	Austria	–
20.	14 grudnia	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	^[w]	145,0 m	127,5 m	-	968,7 pkt (249,6 pkt)	1.	–		–
21.	21 listopada	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	^[ad]	129,0 m	127,5 m	-	1061,5 pkt (270,1 pkt)	3.	16,5 pkt	Austria	–
22.	16 stycznia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	^[ae]	136,0 m	137,0 m	-	982,3 pkt (260,4 pkt)	2.	8,9 pkt	Austria	–
23.	23 stycznia	2021	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	^[o]	123,0 m	126,0 m	-	1018,3 pkt (253,5 pkt)	2.	5,9 pkt	Norwegia	–
24.	14 stycznia	2023	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	^[af]	134,0 m	134,0 m	-	1150,5 pkt (290,1 pkt)	2.	1,0 pkt	Austria	–

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan na 19 lutego 2023

Sezon 2006/2007
Sezon 2006/2007							-	7
Sezon 2007/2008
Sezon 2007/2008						11	-	-
Sezon 2009/2010
Sezon 2009/2010					5	-	-	-
Sezon 2010/2011
Sezon 2010/2011				-	3	6	3	4
Sezon 2011/2012
Sezon 2011/2012			7	5	7	6	-	5
Sezon 2012/2013
Sezon 2012/2013		-	11	2	5	-	3	4
Sezon 2013/2014
Sezon 2013/2014				4	-	-	-	2
Sezon 2014/2015
Sezon 2014/2015				9	5	11	4	4
Sezon 2015/2016
Sezon 2015/2016			-	-	-	-	6	-
Sezon 2016/2017
Sezon 2016/2017			1	2	1	3	2	3
Sezon 2017/2018
Sezon 2017/2018	2	6	2	-	-	-	2	4
Sezon 2018/2019
Sezon 2018/2019		1	3	4	1	4	4	1
Sezon 2019/2020
Sezon 2019/2020				3	1	5	6	4
Sezon 2020/2021
Sezon 2020/2021				3	2	2	-	6
Sezon 2021/2022
Sezon 2021/2022		4	5	6	6	7	7	4
Sezon 2022/2023
Sezon 2022/2023		7	2	-	1	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2008/2009	40.
2011/2012	39.
2012/2013	23.
2013/2014	34.
2014/2015	19.
2015/2016	64.
2016/2017	2.
2017/2018	15.
2018/2019	19.
2019/2020	14.
2020/2021	5.
2021/2022	15.
2022/2023	4.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2007	30.
2008	49.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017	14.
2018	18.
2019	17.
2020	17.
2022	16.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	9.
2019	2.
2020	32.
2021	4.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	26.
2019	4.
2021	11.
2022	14.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2020	8.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2010/2011	38.
2011/2012	23.
2012/2013	8.
2013/2014	19.
2014/2015	11.
2015/2016	23.
2016/2017	10.
2017/2018	22.
2018/2019	3.
2019/2020	3.
2020/2021	10.
2021/2022	6.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2007	35.
2011	5.
2012	26.
2013	44.
2014	5.
2015	9.
2016	44.
2017	8.
2018	3.
2019	8.
2020	3.^[ag]^[54]
2021	27.
2022	17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	4 sierpnia	2018	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	115,0 m	112,5 m	267,3 pkt^[ah]

Zwycięstwa w konkursach LGP – noty sędziów

Lp	Data	Miejscowość	Skocznia	K	HS	Skok	Nota A	Nota B	Nota C	Nota D	Nota E	Nota (skok)	Nota (styl)	Nota łączna	Nota końcowa
1.	4 sierpnia 2018	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	115,0 m	AUT ~~19,0~~	POL ~~19,0~~	SUI 19,0	ROU 19,0	FRA 19,0	78,0 pkt	57,0 pkt	136,8 pkt	267,3 pkt
1.	4 sierpnia 2018	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	112,5 m	AUT ~~19,0~~	POL 19,0	SUI 18,5	ROU ~~18,5~~	FRA 18,5	73,5 pkt	56,0 pkt	130,5 pkt	267,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	26 sierpnia	2011	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	127,5 m	131 m	262,2 pkt	2.	15,5 pkt	Tom Hilde
2.	27 sierpnia	2011	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	132,5 m	128 m	262,3 pkt	2.	1,7 pkt	Tom Hilde
3.	26 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	124,0 m	131,5 m	398,5 pkt^[ai]	2.	16,7 pkt	Peter Prevc
4.	9 sierpnia	2014	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	113,5 m	115,5 m	406,5 pkt^[aj]	2.	6,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
5.	1 sierpnia	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	126,5 m	134,0 m	270,0 pkt	2.	4,9 pkt	Dawid Kubacki
6.	29 lipca	2017	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	102,5 m	103,5 m	269,8 pkt	3.	13,5 pkt	Dawid Kubacki
7.	1 października	2017	Hinzenbach	Energie AG-SkisprungArena	K-95	HS-108	87,0 m	92,5 m	246,3 pkt	2.	5,6 pkt	Dawid Kubacki
8.	22 lipca	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	130,5 m	126,5 m	272,3 pkt	2.	8,3 pkt	Kamil Stoch
9.	4 sierpnia	2018	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	115,0 m	112,5 m	267,3 pkt	1.	–
10.	22 września	2018	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	95,5 m	97,0 m	261,0 pkt	2.	8,9 pkt	Karl Geiger
11.	29 września	2019	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	88,5 m	84,5 m	238,6 pkt	3.	5,8 pkt	Dawid Kubacki
12.	5 października	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	–^[ak]	135,6 pkt	3.	2,0 pkt	Anže Lanišek
13.	22 sierpnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	121,5 m	131,0 m	262,5 pkt	3.	13,1 pkt	Dawid Kubacki
14.	23 sierpnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	125,0 m	129,0 m	263,6 pkt	3.	12,3 pkt	Dawid Kubacki

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

								punkty
2005
-	48	39	47	-	q	-	-	0
2006
										punkty
44	40	-	-	42	35	-	-	-	-	0
2007
										punkty
32	35	37	45	44	-	8	11	43	38	56
2008
										punkty
-	-	-	-	47	-	-	-	46	47	0
2010
									punkty
-	-	-	49	-	-	-	-	-	0
2011
											punkty
46	-	-	13	24	20	2	2	5	26	4	298
2012
									punkty
16	15	7	-	-	29	20	38	27	84
2013
											punkty
34	16	11	17	-	-	-	-	-	-	43	53
2014
									punkty
2	2	27	-	-	-	-	13	6	224
2015
											punkty
2	12	11	15	-	-	7	7	-	-	14	232
2016
										punkty
16	43	26	17	-	-	-	-	15	26	55
2017
									punkty
13	3	6	-	-	-	-	2	37	200
2018
									punkty
2	4	1	-	-	-	2	4	12	382
2019
								punkty
5	-	-	6	-	-	3	3	205
2020
		punkty
3	3	120
2021
								punkty
13	24	-	-	-	-	7	20	74
2022
						punkty
6	10	-	-	21	39	76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	6 sierpnia	2011	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	druż.^[e]	103,0 m	100,0 m	995,8 pkt (252,1 pkt)	2.	25,5 pkt	Austria
2.	20 lipca	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.^[e]	120,5 m	–^[m]	477,9 pkt (113,0 pkt)	2.	1,2 pkt	Słowenia
3.	25 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.^[e]	128,5 m	131,5 m	1061,5 pkt (268,1 pkt)	1.	–
4.	31 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.^[e]	126,0 m	131,0 m	1042,7 pkt (257,5 pkt)	1.	–
5.	7 sierpnia	2015	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	druż.^[e]	95,0 m	99,5 m	968,7 pkt (239,4 pkt)	2.	64,3 pkt	Niemcy
6.	14 lipca	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.^[s]	117,0 m	127,0 m	994,7 pkt (234,2 pkt)	1.	–
7.	21 lipca	2018	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.^[al]	136,0 m	130,5 m	1073,3 pkt (282,4 pkt)	1.	–
8.	20 lipca	2019	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.^[am]	128,0 m	130,0 m	1094,1 pkt (272,1 pkt)	1.	–
9.	17 sierpnia	2019	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	druż.^[w]	122,0 m	129,0 m	951,1 pkt (216,7 pkt)	2.	10,8 pkt	Japonia

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2006
2006			5
2007
2007			7
2011
2011		-	2
2012
2012	2	-	-
2014
2014			1
2015
2015		1	2
2017
2017			1
2018
2018		1	-
2019
2019	1	-	2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2006	61.
2007	41.

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011	57.^[16]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2004/2005	92.
2005/2006	21.
2006/2007	91.
2007/2008	39.
2008/2009	58.
2009/2010	119.
2010/2011	59.
2015/2016	47.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	4 lutego	2006	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	96,5 m	99,0 m	264,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	4 lutego	2006	Villach	Alpenarena	K-90	HS-98	96,5 m	99,0 m	264,0 pkt	1.	–
2.	31 stycznia	2016	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	139,0 m	–	136,5 pkt	3.	2,3 pkt	Markus Eisenbichler

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

																														punkty
Sezon 2004/2005
-	-	-	-	-	-	53	63	38	49	64	64	19	33	28	-	-	43	46	12	31	52	38	-	-	-	-	-	-	28	40
Sezon 2005/2006
																										punkty
-	-	10	35	18	24	11	33	26	27	28	-	-	-	-	1	8	16	15	4	14	-	32	30	31	30	315
Sezon 2006/2007
																								punkty
-	12	31	-	-	-	25	22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27
Sezon 2007/2008
																												punkty
-	-	13	20	8	-	-	-	-	-	-	5	9	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	157
Sezon 2008/2009
																																	punkty
22	14	19	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	53	50	-	-	30	36	43	-	37	39	-	-	22	20	96
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	40	22	-	-	36	49	38	34	34	44	-	-	-	-	-	57	57	-	-	-	-	-	9
Sezon 2010/2011
																													punkty
19	20	29	20	17	9	48	21	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	89
Sezon 2015/2016
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	3	4	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	162
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2006	47.
2008	17.
2009	99.
2010	80.
2011	5.
2014	17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	24 września	2011	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	142,5 m	280,0 pkt
2.	25 września	2011	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	130,0 m	132,0 m	248,6 pkt
3.	2 sierpnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	128,0 m	128,0 m	249,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	24 września	2011	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	142,5 m	280,0 pkt	1.	–
2.	25 września	2011	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	130,0 m	132,0 m	248,6 pkt	1.	–
3.	1 sierpnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	125,0 m	127,0 m	269,3 pkt	2.	8,7 pkt	Cene Prevc
4.	2 sierpnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	128,0 m	128,0 m	249,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

								punkty
2006
-	-	-	-	-	-	12	31	22
2008
											punkty
-	-	-	23	10	5	6	21	56	-	-	129
2009
											punkty
37	43	50	29	41	48	dq	-	-	-	-	2
2010
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	19	20	23
2011
										punkty
-	-	-	-	8	6	-	-	1	1	272
2014
														punkty
-	-	2	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2005/2006	28.
2007/2008	22.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 lutego	2008	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	104,5 m	―	135,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	16 lutego	2008	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	101,5 m	97,5 m	244,5 pkt	3.	10,0 pkt	Łukasz Rutkowski
2.	17 lutego	2008	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	104,5 m	―	135,5 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

																					punkty
Sezon 2005/2006
-	-	-	-	5	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	85
Sezon 2007/2008
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	1	-	-	-	-	-	160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - − zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

Zimowe mistrzostwa Polski

Stan w trakcie sezonu 2022/2023. Opracowano na podstawie^[55]^[an].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
27.	27 marca	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	60,0 m	63,0 m	117,5 pkt	116,5 pkt	Adam Małysz
46.	26 grudnia	2003	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	92,5 m	–	53,5 pkt	219,1 pkt	Adam Małysz
6.	28 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	HS-94	druż.	86,0 m	87,5 m	770,5 pkt (197 pkt)	113,5 pkt	AZS Katowice
21.	29 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	HS-94	ind.	79,0 m	78,5 m	200,0 pkt	62,0 pkt	Adam Małysz
28.	31 stycznia	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	99,5 m	100,0 m	146,6 pkt	131,6 pkt	Adam Małysz
18.	26 stycznia	2005	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	ind.	73,5 m	–	86,5 pkt	42,5 pkt	Adam Małysz
9.	8 lutego	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	106,0 m	–	183,0 pkt	78,0 pkt	Adam Małysz
5.	25 lutego	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	121,5 m	122,5 m	234,7 pkt	44,2 pkt	Robert Mateja
11.	26 lutego	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	84,0 m	79,0 m	211,0 pkt	38,5 pkt	Adam Małysz
1.	16 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	druż.	90,0 m	–	420,0 pkt (125,0 pkt)	–	KS Wisła
3.	17 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	ind.	83,0 m	72,5 m	193,5 pkt	41,5 pkt	Adam Małysz
8.	26 grudnia	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	122,0 m	122,0 m	233,7 pkt	21,7 pkt	Kamil Stoch
10.	18 marca	2008	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	120,0 m	118,0 m	220,9 pkt	52,8 pkt	Adam Małysz
2.	19 marca	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	druż.	82,5 m	86,5 m	908,0 pkt (225,5 pkt)	35,0 pkt	TS Wisła Zakopane
5.	20 marca	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	85,0 m	85,0 m	228,0 pkt	31,5 pkt	Adam Małysz
3.	14 lutego	2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	112,5 m	120,5 m	211,9 pkt	19,5 pkt	Kamil Stoch
1.	26 marca	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	99,0 m	100,0 m	973,5 pkt (246,5 pkt)	–	KS Wisła
11.	26 grudnia	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	85,0 m	96,5 m	207,0 pkt	49,0 pkt	Adam Małysz
2.	18 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	105,0 m	103,0 m	960,0 pkt (264,0 pkt)	19,3 pkt	TS Wisła Zakopane
11.	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	97,5 m	93,5 m	228,5 pkt	30,0 pkt	Kamil Stoch
2.	26 grudnia	2011	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	130,0 m	129,0 m	283,2 pkt^[56]	6,0 pkt	Kamil Stoch
3.	24 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.	127,0 m	127,5 m	868,9 pkt (255,6 pkt)	190,6 pkt	AZS Zakopane
4.	25 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	125,0 m	124,0 m	244,2 pkt^[57]	41,7 pkt	Kamil Stoch
2.	26 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	123,5 m	134,0 m	926,2 pkt (262,5 pkt)	61,3 pkt	AZS Zakopane
3.	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	128,5 m	132,0 m	313,6 pkt	3,2 pkt	Maciej Kot
1.	23 grudnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	125,5 m	131,5 m	255,1 pkt	–
3.	24 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	121,5 m	141,5 m^[v]	267,3 pkt	42,8 pkt	Kamil Stoch
2.	25 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.	129,0 m	121,0 m	921,5 pkt (247,5 pkt)	52,1 pkt	AZS Zakopane
6.	22 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	130,0 m	124,0 m	255,7 pkt	17,7 pkt	Maciej Kot
3.	23 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	123,0 m	137,0 m	936,1 pkt (244,5 pkt)	36,5 pkt	AZS Zakopane
1.	26 grudnia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	127,5 m	135,5 m	273,4 pkt	–
2.	26 grudnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	119,0 m	120,0 m	231,9 pkt	22,4 pkt	Stefan Hula
6.	26 grudnia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	ind.	117,0 m	127,5 m	275,5 pkt	55,5 pkt	Kamil Stoch
16.	22 grudnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	105,0 m	–	105,9 pkt	50,4 pkt	Tomasz Pilch
2.	23 grudnia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	ind.	130,5 m	141,0 m	308,2 pkt	5,1 pkt	Kamil Stoch
2.	22 grudnia	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	127,0 m	123,5 m	299,7 pkt	0,5 pkt	Kamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski

Stan po zakończeniu sezonu letniego 2022. Opracowano na podstawie^[55].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
33.	29 września	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	68,5 m	–	78,0 pkt	166,0 pkt	Marcin Bachleda
21.	21 września	2003	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	73,0 m	75,5 m	179,5 pkt	68,0 pkt	Adam Małysz
28.	9 października	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	104,5 m	99,0 m	150,3 pkt	127,7 pkt	Adam Małysz
10.	10 października	2004	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	74,5 m	83,0 m	198,5 pkt	55,5 pkt	Adam Małysz
14.	15 października	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	114,5 m	113,5 m	201,4 pkt	75,8 pkt	Adam Małysz
6.	16 października	2005	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	82,5 m	88,5 m	231,0 pkt	27,0 pkt	Adam Małysz
17.	14 października	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	114,5 m	106,5 m	184,8 pkt	77,0 pkt	Adam Małysz
6.	15 października	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	84,0 m	84,0 m	224,5 pkt	35,5 pkt	Adam Małysz
6.	13 października	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	112,5 m	125,5 m	222,9 pkt	49,0 pkt	Adam Małysz
10.	14 października	2007	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	83,5 m	79,0 m	211,5 pkt	41,5 pkt	Adam Małysz
2.	28 września	2008	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	129,5 m	120,0 m	911,8 pkt (248,1 pkt)	65,5 pkt	TS Wisła Zakopane
5.	10 października	2009	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	82,5 m	85,0 m	227,0 pkt	22,5 pkt	Adam Małysz
21.	11 października	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	111,0 m	106,0 m	179,6 pkt	85,1 pkt	Adam Małysz
7.	23 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	94,5 m	95,0 m	225,5 pkt	37,0 pkt	Adam Małysz
2.	24 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	97,5 m	90,5 m	887,5 pkt (222,5 pkt)	79,0 pkt	AZS Zakopane
11.	25 lipca	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	115,0 m	114,5 m	206,1 pkt	72,0 pkt	Adam Małysz
3.	17 września	2011	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	126,5 m	118,5 m	238,5 pkt	14,9 pkt	Kamil Stoch
8.	2 września	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	121,5 m	119,5 m	228,3 pkt	27,4 pkt	Maciej Kot
6.	1 września	2013	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	94,5 m	104,5 m	258,0 pkt	8,5 pkt	Dawid Kubacki
6.	8 września	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	128,0 m	123,0 m	249,3 pkt	14,5 pkt	Jan Ziobro
2.	19 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	129,0 m	126,0 m	256,5 pkt	23,1 pkt	Kamil Stoch
4.	20 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	140,0 m	120,0 m	843,8 pkt (240,0 pkt)	82,7 pkt	AZS Zakopane
1.	11 października	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	106,0 m	105,0 m	276,0 pkt	–
5.	18 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	127,0 m	123,5 m	248,9 pkt	17,7 pkt	Dawid Kubacki
6.	9 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	99,0 m	101,5 m	252,0 pkt	16,5 pkt	Dawid Kubacki
3.	10 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	100,0 m	97,0 m	944,0 pkt (245,0 pkt)	16,0 pkt	AZS Zakopane
7.	8 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	120,0 m	120,5 m	235,6 pkt	56,8 pkt	Maciej Kot
2.	9 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.	127,0 m	124,5 m	946,4 pkt (251,2 pkt)	26,4 pkt	AZS Zakopane
2.	27 października	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	ind.	133,5 m	136,5 m	314,1 pkt	6,5 pkt	Dawid Kubacki
6.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.	90,5 m	–	400,3 pkt (125,2 pkt)	99,5 pkt	AZS Zakopane
1.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	ind.	100,0 m	111,0 m	266,4 pkt	–
9.	17 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	ind.	85,0 m	98,5 m	231,7 pkt	31,0 pkt	Dawid Kubacki
1.	18 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	druż.	105,0 m	106,0 m	1038,5 pkt (276,0 pkt)	–	WSS Wisła
1.	28 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	ind.	103,5 m	106,0 m	279,2 pkt	–
1.	29 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	98,5 m	97,0 m	991,0 pkt (239,0 pkt)	–	WSS Wisła
2.	18 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	ind.	99,5 m	99,5 m	295,2 pkt	14,1 pkt	Dawid Kubacki
2.	19 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	98,0 m	101,0 m	924,9 pkt (238,0 pkt)	22,2 pkt	TS Wisła Zakopane

Rekordy skoczni

Data	Miejsce	Skocznia	Punkt K	HS	Rekord	Uwagi	Źr.
17 lutego 2008	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	104 m	FIS Cup	^[58]
22 marca 2014	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	141 m	PŚ	^[59]

Rekordy życiowe na skoczniach mamucich (chronologicznie)

Lp.	Data	Miejscowość	Skocznia	Odległość	Uwagi	Źr.
1.	16 marca 2006	Planica	Letalnica	133 m	Puchar Świata, trening	^[60]
2.	16 marca 2006	Planica	Letalnica	170,5 m	Puchar Świata, trening	^[61]
3.	17 marca 2006	Planica	Letalnica	175 m	Puchar Świata, trening	^[62]
4.	17 marca 2006	Planica	Letalnica	178,5 m	Puchar Świata, kwalifikacje	^[63]
5.	22 marca 2007	Planica	Letalnica	194 m	Puchar Świata, trening	^[64]
6.	22 marca 2007	Planica	Letalnica	202,5 m	Puchar Świata, trening	^[65]
7.	19 marca 2011	Planica	Letalnica	210 m	Puchar Świata, konkurs drużynowy	^[66]
8.	19 lutego 2012	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	217 m	Puchar Świata, konkurs drużynowy, skok nieustany	^[67]
9.	26 lutego 2012	Vikersund	Vikersundbakken	213,5 m	MŚ, seria próbna	^[68]
10.	26 lutego 2012	Vikersund	Vikersundbakken	223,5 m	MŚ, konkurs drużynowy	^[21]
11.	26 lutego 2012	Vikersund	Vikersundbakken	232,5 m	MŚ, konkurs drużynowy, rekord Polski	^[21]
12.	18 marca 2017	Vikersund	Vikersundbakken	243 m	Puchar Świata, seria próbna	^[4]
13.	18 marca 2017	Vikersund	Vikersundbakken	245,5 m	Puchar Świata, konkurs drużynowy	^[4]
14.	24 marca 2019	Planica	Letalnica	248 m	Puchar Świata, konkurs indywidualny	^[4]

Ciekawostki

Piotr Żyła odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, dokładnie 17 lat po tym kiedy Adam Małysz odniósł swoją pierwszą wygraną w PŚ. Żyła odniósł zwycięstwo w Oslo, gdzie także Małysz po raz pierwszy w karierze wygrał zawody PŚ^[69].

Odznaczenia

Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej^[1].

21 września 2019, podczas gali z okazji 100-lecia PZN, otrzymał przyznany przez Polski Komitet Olimpijski złoty medal „Za zasługi dla polskiego ruchu olimpijskiego”^[70].

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Jan Ziobro, Kamil Stoch
↑ ^a ^b Skład zespołu: Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
↑ ^a ^b Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Robert Mateja, Adam Małysz
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Stefan Hula, Adam Małysz
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
↑ ^a ^b Skład zespołu: Piotr Żyła, Klemens Murańka, Jan Ziobro, Kamil Stoch
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Maciej Kot, Kamil Stoch
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Skład zespołu: Piotr Żyła, Stefan Hula, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
↑ ^a ^b Skład zespołu: Anna Twardosz, Piotr Żyła, Kamila Karpiel, Dawid Kubacki
↑ ^a ^b Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
↑ ^a ^b Skład zespołu: Kinga Rajda, Kamil Stoch, Nicole Konderla, Piotr Żyła
↑ ^a ^b Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł i Dawid Kubacki
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Seria została odwołana.
↑ ^a ^b Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch
↑ ^a ^b ^c Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
↑ ^a ^b Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Jakub Wolny
↑ Polski zespół nie awansował do drugiej serii.
↑ ^a ^b Skład zespołu: Paweł Urbański, Wojciech Topór, Piotr Żyła, Kamil Stoch
↑ ^a ^b ^c ^d Skład zespołu: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Maciej Kot
↑ ^a ^b ^c ^d Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
↑ ^a ^b Skład zespołu: Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Piotr Żyła
↑ ^a ^b ^c Skok podparty
↑ ^a ^b ^c ^d Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
↑ Skład drużyny: Tomasz Byrt, Piotr Żyła, Kamil Stoch, Adam Małysz
↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch.
↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch.
↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Klemens Murańka, Kamil Stoch.
↑ ^a ^b Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
↑ Skład drużyny: Piotr Żyła, Klemens Murańka, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
↑ Skład drużyny: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Andrzej Stękała, Dawid Kubacki
↑ Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Dawid Kubacki
↑ Ze względu na rozegranie jedynie dwóch konkursów indywidualnych w ramach LGP 2020 nie została przyznana nagroda dla triumfatora klasyfikacji generalnej.
↑ Ex aequo z Kamilem Stochem
↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Żyła uzyskał w nich 126,0 m i notę 134,5 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).
↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Żyła uzyskał w nich 113,0 m i notę 135,5 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).
↑ Seria konkursowa została odwołana.
↑ Skład zespołu: Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Piotr Żyła
↑ Skład zespołu: Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch, Dawid Kubacki
↑ Dane dotyczące drużynowych konkursów mogą być niepełne.

Przypisy

↑ ^a ^b M.P. z 2019 r. poz. 1006.
↑ Wisla (POL) Men's HS134 Extended start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-06-15].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Andrzej Mysiak: Sobota w Vikersund: Dwa rekordy świata, trzy rekordy krajów, czternastu skoczków z życiówkami. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-06-15].
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2005. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ^a ^b FIS Nordic Junior World Ski Championships 2005. Rovaniemi (FIS). Ski Jumping Individual HS 100. Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2005-03-25. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).
↑ ^a ^b FIS Nordic Junior World Ski Championships 2005. Rovaniemi (FIS). Ski Jumping Team HS100. Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2005-03-23. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon. skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2010-07-27].
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012. skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2011-08-18].
↑ ^a ^b Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. Skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2011-09-17]. (pol.).
↑ Andrzej Mysiak: LGP Hakuba: Hilde wygrywa, Żyła drugi!. Skokinarciarskie.pl, 2011-08-26. [dostęp 2011-09-18]. (pol.).
↑ Andrzej Mysiak: LGP Hakuba: Kolejny triumf Hilde, Żyła znów drugi!. Skokinarciarskie.pl, 2011-08-27. [dostęp 2011-09-18]. (pol.).
↑ FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2011-10-03. [dostęp 2021-04-25]. (ang.).
↑ Paweł Guzik: PŚ w Lillehammer: Kofler ponownie zwycięża, Żyła na 7. miejscu!. Skijumping.pl, 2011-12-04. [dostęp 2011-12-04]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: Triumf Austriaków, rekord Polski Piotra Żyły!. skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ZYLA Piotr - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).
↑ ^a ^b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: PŚ w Oslo: Żyła i Schlierenzauer wygrywają!. skijumping.pl, 2013-03-17. [dostęp 2013-03-17].
↑ Marcin Hetnał: Okiem Samozwańczego Autorytetu: „Turniej, którego nie było”. skijumping.pl, 2013-03-18. [dostęp 2013-03-24].
↑ ^a ^b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ Adam Bucholz, Marcin Hetnał: TCS w Bischofshofen: Kamil Stoch nokautuje i wygrywa TCS! Piotr Żyła trzeci w konkursie i drugi w turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-06. [dostęp 2021-04-25].
↑ Adam Bucholz: MŚ w Lahti: Polska mistrzem świata! Historyczne złoto Biało-Czerwonych!. skijumping.pl, 2017-03-04. [dostęp 2021-04-25].
↑ ^a ^b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ PyeongChang (KOR) – Olympic Winter Games. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ZYLA Piotr - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: R. Kobayashi wygrywa konkurs i Willingen Five, Żyła trzeci!. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-06-22].
↑ ^a ^b ^c ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-07-19]. (ang.).
↑ Adam Bucholz: PŚ w Wiśle: Tande wygrywa loteryjne zawody, Stoch trzeci, upadek Żyły. skijumping.pl, 2019-11-24. [dostęp 2020-07-19].
↑ Piotr Bąk: Groźny upadek Piotra Żyły! Lekarz kadry o stanie zdrowia zawodnika. skijumping.pl, 2019-11-24. [dostęp 2020-07-19].
↑ ^a ^b ^c ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
↑ ^a ^b ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).
↑ Viessmann FIS Ski Jumping World Cup Four Hills Tournament (FIS), www.fis-ski.com [dostęp 2023-02-17] .
↑ Skoki narciarskie. PŚ w Lake Placid: Polacy wygrywają historyczny konkurs duetów!, Skijumping.pl [dostęp 2023-02-17] (pol.).
↑ Mistrzostwa Świata 2023, skokinarciarskie.pl [dostęp 2023-02-25] .
↑ Szkoła Mistrzostwa Sportowego - Szczyrk. mediopress.pl. [dostęp 2016-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-06)].
↑ O Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. podhale-sport.pl, 2015-11-19. [dostęp 2016-09-17].
↑ JacekJ. Sroka JacekJ., Piotr Żyła obronił licencjat, tak jak Robert Lewandowski. Skomentował w swoim stylu, Dziennik Zachodni, 5 grudnia 2017 [dostęp 2021-01-30] (pol.).
↑ Skoki Narciarskie - Piotr Żyła na ślubnym kobiercu. skokinarciarskie.pl, 2006-09-23. [dostęp 2012-09-16].
↑ Justyna Żyła po pierwszej rozprawie rozwodowej. Nie pójdzie tak łatwo. gwiazdy.wp.pl. [dostęp 2018-09-19]. (pol.).
↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Piotr Żyła już po rozwodzie z Justyną. Oddał jej dom - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 26 listopada 2018 [dostęp 2019-03-02] (pol.).
↑ Piotr Żyła nie jest katolikiem. Prawda na temat jego wyznania została ujawniona, nigdy o tym nie mówił, ZeStadionu [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-03] (pol.).
↑ FIS Ski-Flying World Championships 2008 - Oberstdorf (GER) – Flying Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 2008-02-21. [dostęp 2015-11-15]. (ang.).
↑ Tadeusz Mieczyński, Dominik Formela, Adam Bucholz: Oficjalnie: Letnie Grand Prix 2020 bez triumfatora klasyfikacji generalnej!. skijumping.pl, 2020-07-31. [dostęp 2020-08-30].
↑ ^a ^b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-04-25].
↑ Skoki Narciarskie: MP w Wiśle: Stoch wygrywa z nowym rekordem skoczni!. skijumping.pl, 26 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).
↑ Skoki Narciarskie: MP w Zakopanem: Kamil Stoch złotym medalistą Mistrzostw Polski!. skijumping.pl, 25 marca 2012. [dostęp 2012-03-25]. (pol.).
↑ Skalite, Szczyrk. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-24]. (niem.).
↑ PŚ w Planicy: Austria prowadzi w ostatnim konkursie. Rekordowy skok Piotra Żyły. eurosport.onet.pl, 2014-03-22. [dostęp 2014-03-22].
↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Trening Planica: Martin Koch 219,5 metra, Adam 213,5. skokinarciarskie.pl, 2006-03-16. [dostęp 2012-02-28].
↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: Romoeren najdalej w II treningu. skokinarciarskie.pl, 2006-03-16. [dostęp 2012-02-28].
↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: Koch przed Romoerenem w treningu. skokinarciarskie.pl, 2006-03-17. [dostęp 2012-02-28].
↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Kwalifikacje PŚ: Dwóch Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 2006-03-17. [dostęp 2012-02-28].
↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: 17 skoków 200 metrowych w 1 treningu. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2012-02-28].
↑ Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica 2 trening: Polacy biją rekordy życiowe. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2012-02-28].
↑ Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Planica: Austria wygrywa, Polska znów za Słowenią. skokinarciarskie.pl, 2011-03-19. [dostęp 2012-02-28].
↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Oberstdorf: Druga seria odwołana, triumf Słoweńców. skokinarciarskie.pl, 2012-02-19. [dostęp 2012-02-28].
↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: Kranjec wygrywa serię próbną, Polacy bardzo słabo.... skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].
↑ Michał Chmielewski: Skoki narciarskie. 17 marca w Oslo wygrali Adam Małysz i Piotr Żyła.. TVP, 2021-03-17. [dostęp 2022-05-25].
↑ Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.

Bibliografia

ZYLA Piotr - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).
ZYLA Piotr 1987.01.16 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-05-17].
ŻYŁA Piotr (Polska). skijumping.pl. [dostęp 2017-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)].
Mistrzostwa Polski. skijumping.pl. [dostęp 2019-06-22].

[IO14-53] Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Jan Ziobro, Kamil Stoch

[IO22-54] Skład zespołu: Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Dawid Kubacki, Kamil Stoch

[autonazwa1-55] Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Robert Mateja, Adam Małysz

[sklad12-56] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Stefan Hula, Adam Małysz

[sklad13-57] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch

[MS15-58] Skład zespołu: Piotr Żyła, Klemens Murańka, Jan Ziobro, Kamil Stoch

[willingen17-59] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Maciej Kot, Kamil Stoch

[msl18-60] Skład zespołu: Piotr Żyła, Stefan Hula, Dawid Kubacki, Kamil Stoch

[MS21m-61] Skład zespołu: Anna Twardosz, Piotr Żyła, Kamila Karpiel, Dawid Kubacki

[MS21-62] Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki

[MS23m-63] Skład zespołu: Kinga Rajda, Kamil Stoch, Nicole Konderla, Piotr Żyła

[ms23-64] Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł i Dawid Kubacki

[odw-65] Seria została odwołana.

[vik12d-67] Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch

[msl20-68] Skład zespołu: Piotr Żyła, Andrzej Stękała, Kamil Stoch, Dawid Kubacki

[msl22-69] Skład zespołu: Piotr Żyła, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Jakub Wolny

[70] Polski zespół nie awansował do drugiej serii.

[sklad05r-71] Skład zespołu: Paweł Urbański, Wojciech Topór, Piotr Żyła, Kamil Stoch

[klingenthal16-72] Skład zespołu: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Maciej Kot

[wisla18-73] Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Dawid Kubacki, Kamil Stoch

[planica19-74] Skład zespołu: Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki, Piotr Żyła

[podparty-75] Skok podparty

[zakopanelgp19-76] Skład zespołu: Piotr Żyła, Jakub Wolny, Kamil Stoch, Dawid Kubacki

[77] Skład drużyny: Tomasz Byrt, Piotr Żyła, Kamil Stoch, Adam Małysz

[sklad10-78] Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch.

[sklad13l-79] Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Krzysztof Miętus, Kamil Stoch.

[80] Skład zespołu: Maciej Kot, Piotr Żyła, Klemens Murańka, Kamil Stoch.

[zako17-81] Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch

[zako19-82] Skład zespołu: Piotr Żyła, Maciej Kot, Kamil Stoch, Dawid Kubacki

[wisla20-83] Skład drużyny: Piotr Żyła, Klemens Murańka, Dawid Kubacki, Kamil Stoch

[zako21-84] Skład drużyny: Piotr Żyła, Kamil Stoch, Andrzej Stękała, Dawid Kubacki

[zako23-85] Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Paweł Wąsek, Dawid Kubacki

[86] Ze względu na rozegranie jedynie dwóch konkursów indywidualnych w ramach LGP 2020 nie została przyznana nagroda dla triumfatora klasyfikacji generalnej.

[88] Ex aequo z Kamilem Stochem

[nsystem-89] W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Żyła uzyskał w nich 126,0 m i notę 134,5 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).

[nsystem2-90] W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Żyła uzyskał w nich 113,0 m i notę 135,5 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).

[seria-91] Seria konkursowa została odwołana.

[wisla18lgp-92] Skład zespołu: Maciej Kot, Dawid Kubacki, Kamil Stoch, Piotr Żyła

[wisla19lgp-93] Skład zespołu: Piotr Żyła, Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch, Dawid Kubacki

[mp-95] Dane dotyczące drużynowych konkursów mogą być niepełne.

[MP2019-1] M.P. z 2019 r. poz. 1006.

[ur-2] Wisla (POL) Men's HS134 Extended start list. fis-ski.com. [dostęp 2020-11-21]. (ang.).

[rek-3] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-06-15].

[vik17-4] Andrzej Mysiak: Sobota w Vikersund: Dwa rekordy świata, trzy rekordy krajów, czternastu skoczków z życiówkami. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-06-15].

[sez5-5] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2005. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[msj05ind-6] FIS Nordic Junior World Ski Championships 2005. Rovaniemi (FIS). Ski Jumping Individual HS 100. Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2005-03-25. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).

[msj05druz-7] FIS Nordic Junior World Ski Championships 2005. Rovaniemi (FIS). Ski Jumping Team HS100. Official Results. Międzynarodowa Federacja Narciarska, 2005-03-23. [dostęp 2022-01-02]. (ang.).

[sez6-8] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2006. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez7-9] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2007. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez8-10] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2008. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez9-11] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2009. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez10-12] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[kadr1-13] Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon. skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2010-07-27].

[sez11-14] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2011. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[kadr2-15] Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012. skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2011-08-18].

[lpt-16] Marcin Hetnał: Lotos Poland Tour - pierwsza edycja za nami. Skijumping.pl, 2011-07-27. [dostęp 2011-09-17]. (pol.).

[lgp1-17] Andrzej Mysiak: LGP Hakuba: Hilde wygrywa, Żyła drugi!. Skokinarciarskie.pl, 2011-08-26. [dostęp 2011-09-18]. (pol.).

[lgp2-18] Andrzej Mysiak: LGP Hakuba: Kolejny triumf Hilde, Żyła znów drugi!. Skokinarciarskie.pl, 2011-08-27. [dostęp 2011-09-18]. (pol.).

[lgp11-19] FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Grand Prix Standing. fis-ski.com, 2011-10-03. [dostęp 2021-04-25]. (ang.).

[lill11-20] Paweł Guzik: PŚ w Lillehammer: Kofler ponownie zwycięża, Żyła na 7. miejscu!. Skijumping.pl, 2011-12-04. [dostęp 2011-12-04]. (pol.).

[vik12-21] Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: Triumf Austriaków, rekord Polski Piotra Żyły!. skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].

[sez12-22] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[klasgen-23] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ZYLA Piotr - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).

[sez13-24] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[win-25] Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: PŚ w Oslo: Żyła i Schlierenzauer wygrywają!. skijumping.pl, 2013-03-17. [dostęp 2013-03-17].

[piaty-26] Marcin Hetnał: Okiem Samozwańczego Autorytetu: „Turniej, którego nie było”. skijumping.pl, 2013-03-18. [dostęp 2013-03-24].

[sez14-27] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez15-28] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez16-29] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez17-30] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[bisch17-31] Adam Bucholz, Marcin Hetnał: TCS w Bischofshofen: Kamil Stoch nokautuje i wygrywa TCS! Piotr Żyła trzeci w konkursie i drugi w turnieju!. skijumping.pl, 2017-01-06. [dostęp 2021-04-25].

[ms17dr-32] Adam Bucholz: MŚ w Lahti: Polska mistrzem świata! Historyczne złoto Biało-Czerwonych!. skijumping.pl, 2017-03-04. [dostęp 2021-04-25].

[sez18-33] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[io18-34] PyeongChang (KOR) – Olympic Winter Games. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[sez19-35] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-06-22]. (ang.).

[klasgenlgp-36] ZYLA Piotr - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).

[wf19-37] Adam Bucholz: PŚ w Willingen: R. Kobayashi wygrywa konkurs i Willingen Five, Żyła trzeci!. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-06-22].

[sez20-38] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-07-19]. (ang.).

[wis19a-39] Adam Bucholz: PŚ w Wiśle: Tande wygrywa loteryjne zawody, Stoch trzeci, upadek Żyły. skijumping.pl, 2019-11-24. [dostęp 2020-07-19].

[wis19b-40] Piotr Bąk: Groźny upadek Piotra Żyły! Lekarz kadry o stanie zdrowia zawodnika. skijumping.pl, 2019-11-24. [dostęp 2020-07-19].

[sez21-41] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).

[sez22-42] ZYLA Piotr - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-05-17]. (ang.).

[43] Viessmann FIS Ski Jumping World Cup Four Hills Tournament (FIS), www.fis-ski.com [dostęp 2023-02-17] .

[44] Skoki narciarskie. PŚ w Lake Placid: Polacy wygrywają historyczny konkurs duetów!, Skijumping.pl [dostęp 2023-02-17] (pol.).

[45] Mistrzostwa Świata 2023, skokinarciarskie.pl [dostęp 2023-02-25] .

[sms.szcz-46] Szkoła Mistrzostwa Sportowego - Szczyrk. mediopress.pl. [dostęp 2016-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-06)].

[sms.zako-47] O Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego w Zakopanem. podhale-sport.pl, 2015-11-19. [dostęp 2016-09-17].

[48] JacekJ. Sroka JacekJ., Piotr Żyła obronił licencjat, tak jak Robert Lewandowski. Skomentował w swoim stylu, Dziennik Zachodni, 5 grudnia 2017 [dostęp 2021-01-30] (pol.).

[adam-49] Skoki Narciarskie - Piotr Żyła na ślubnym kobiercu. skokinarciarskie.pl, 2006-09-23. [dostęp 2012-09-16].

[50] Justyna Żyła po pierwszej rozprawie rozwodowej. Nie pójdzie tak łatwo. gwiazdy.wp.pl. [dostęp 2018-09-19]. (pol.).

[51] Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., Piotr Żyła już po rozwodzie z Justyną. Oddał jej dom - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 26 listopada 2018 [dostęp 2019-03-02] (pol.).

[52] Piotr Żyła nie jest katolikiem. Prawda na temat jego wyznania została ujawniona, nigdy o tym nie mówił, ZeStadionu [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-03] (pol.).

[msl08-66] FIS Ski-Flying World Championships 2008 - Oberstdorf (GER) – Flying Hill Individual - Results Qualification. fis-ski.com, 2008-02-21. [dostęp 2015-11-15]. (ang.).

[87] Tadeusz Mieczyński, Dominik Formela, Adam Bucholz: Oficjalnie: Letnie Grand Prix 2020 bez triumfatora klasyfikacji generalnej!. skijumping.pl, 2020-07-31. [dostęp 2020-08-30].

[mp-94] Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2021-04-25].

[mp11-96] Skoki Narciarskie: MP w Wiśle: Stoch wygrywa z nowym rekordem skoczni!. skijumping.pl, 26 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).

[mp12-97] Skoki Narciarskie: MP w Zakopanem: Kamil Stoch złotym medalistą Mistrzostw Polski!. skijumping.pl, 25 marca 2012. [dostęp 2012-03-25]. (pol.).

[szcz-98] Skalite, Szczyrk. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-24]. (niem.).

[99] PŚ w Planicy: Austria prowadzi w ostatnim konkursie. Rekordowy skok Piotra Żyły. eurosport.onet.pl, 2014-03-22. [dostęp 2014-03-22].

[pb1-100] Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Trening Planica: Martin Koch 219,5 metra, Adam 213,5. skokinarciarskie.pl, 2006-03-16. [dostęp 2012-02-28].

[pb2-101] Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: Romoeren najdalej w II treningu. skokinarciarskie.pl, 2006-03-16. [dostęp 2012-02-28].

[pb3-102] Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: Koch przed Romoerenem w treningu. skokinarciarskie.pl, 2006-03-17. [dostęp 2012-02-28].

[pb4-103] Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Kwalifikacje PŚ: Dwóch Polaków w konkursie. skokinarciarskie.pl, 2006-03-17. [dostęp 2012-02-28].

[pb5-104] Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica: 17 skoków 200 metrowych w 1 treningu. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2012-02-28].

[pb6-105] Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - Planica 2 trening: Polacy biją rekordy życiowe. skokinarciarskie.pl, 2007-03-22. [dostęp 2012-02-28].

[pb7-106] Paweł Stawowczyk, Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Planica: Austria wygrywa, Polska znów za Słowenią. skokinarciarskie.pl, 2011-03-19. [dostęp 2012-02-28].

[pb8-107] Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - PŚ Oberstdorf: Druga seria odwołana, triumf Słoweńców. skokinarciarskie.pl, 2012-02-19. [dostęp 2012-02-28].

[pb9-108] Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: Kranjec wygrywa serię próbną, Polacy bardzo słabo.... skokinarciarskie.pl, 2012-02-26. [dostęp 2012-02-28].

[oslo13-109] Michał Chmielewski: Skoki narciarskie. 17 marca w Oslo wygrali Adam Małysz i Piotr Żyła.. TVP, 2021-03-17. [dostęp 2022-05-25].

[110] Uroczyste wręczenie odznaczeń na gali 100-lecia PZN. skijumping.pl, 2019-09-23.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[28]

[29]

[30]

[31]

[32]

[33]

[34]

[35]

[36]

[37]

[38]

[39]

[40]

[41]

[42]

[43]

[44]

[45]

[46]

[47]

[48]

[49]

[50]

[51]

[52]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[h]

[i]

[j]

[k]

[l]

[m]

[53]

[n]

[o]

[p]

[q]

[r]

[s]

[t]

[u]

[v]

[w]

[x]

[y]

[z]

[aa]

[ab]

[ac]

[ad]

[ae]

[af]

[ag]

[54]

[ah]

[ai]

[aj]

[ak]

[al]

[am]

[55]

[an]

[56]

[57]

[58]

[59]

[60]

Mężczyźni
Skocznia normalna	1962: Toralf Engan 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Matthias Buse 1982: Armin Kogler 1985: Jens Weißflog 1987: Jiří Parma 1989: Jens Weißflog 1991: Heinz Kuttin 1993: Masahiko Harada 1995: Takanobu Okabe 1997: Janne Ahonen 1999: Kazuyoshi Funaki 2001: Adam Małysz 2003: Adam Małysz 2005: Rok Benkovič 2007: Adam Małysz 2009: Wolfgang Loitzl 2011: Thomas Morgenstern 2013: Anders Bardal 2015: Rune Velta 2017: Stefan Kraft 2019: Dawid Kubacki 2021: Piotr Żyła 2023: Piotr Żyła
Skocznia duża	1925: Willen Dick 1926: Jacob Tullin Thams 1927: Tore Edman 1929: Sigmund Ruud 1930: Gunnar Andersen 1931: Birger Ruud 1933: Marcel Reymond 1934: Kristian Johansson 1935: Birger Ruud 1937: Birger Ruud 1938: Asbjørn Ruud 1939: Josef Bradl 1950: Hans Bjørnstad 1954: Matti Pietikäinen 1958: Juhani Kärkinen 1962: Helmut Recknagel 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Tapio Räisänen 1982: Matti Nykänen 1985: Per Bergerud 1987: Andreas Felder 1989: Jari Puikkonen 1991: Franci Petek 1993: Espen Bredesen 1995: Tommy Ingebrigtsen 1997: Masahiko Harada 1999: Martin Schmitt 2001: Martin Schmitt 2003: Adam Małysz 2005: Janne Ahonen 2007: Simon Ammann 2009: Andreas Küttel 2011: Gregor Schlierenzauer 2013: Kamil Stoch 2015: Severin Freund 2017: Stefan Kraft 2019: Markus Eisenbichler 2021: Stefan Kraft 2023: Timi Zajc
Skocznia duża drużynowo	1982: Norwegia 1985: Finlandia 1987: Finlandia 1989: Finlandia 1991: Austria 1993: Norwegia 1995: Finlandia 1997: Finlandia 1999: Niemcy 2001: Niemcy 2003: Finlandia 2005: Austria 2007: Austria 2009: Austria 2011: Austria 2013: Austria 2015: Norwegia 2017: Polska 2019: Niemcy 2021: Niemcy 2023: Słowenia
Skocznia normalna drużynowo	2001: Austria 2005: Austria 2011: Austria
Kobiety
Skocznia normalna	2009: Lindsey Van 2011: Daniela Iraschko 2013: Sarah Hendrickson 2015: Carina Vogt 2017: Carina Vogt 2019: Maren Lundby 2021: Ema Klinec 2023: Katharina Althaus
Skocznia duża	2021: Maren Lundby 2023: Alexandria Loutitt
Skocznia normalna drużynowo	2019: Niemcy 2021: Austria 2023: Niemcy
Zawody mieszane
Skocznia normalna drużynowo	2013: Japonia 2015: Niemcy 2017: Niemcy 2019: Niemcy 2021: Niemcy 2023: Niemcy

Złoty medal	1962: Toralf Engan 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Matthias Buse 1982: Armin Kogler 1985: Jens Weißflog 1987: Jiří Parma 1989: Jens Weißflog 1991: Heinz Kuttin 1993: Masahiko Harada 1995: Takanobu Okabe 1997: Janne Ahonen 1999: Kazuyoshi Funaki 2001: Adam Małysz 2003: Adam Małysz 2005: Rok Benkovič 2007: Adam Małysz 2009: Wolfgang Loitzl 2011: Thomas Morgenstern 2013: Anders Bardal 2015: Rune Velta 2017: Stefan Kraft 2019: Dawid Kubacki 2021: Piotr Żyła 2023: Piotr Żyła
Srebrny medal	1962: Antoni Łaciak 1966: Dieter Neuendorf 1970: Yukio Kasaya 1974: Dietrich Kampf 1978: Henry Glaß 1982: Jari Puikkonen 1985: Andreas Felder 1987: Matti Nykänen 1989: Ari-Pekka Nikkola 1991: Kent Johanssen 1993: Andreas Goldberger 1995: Hiroya Saitō 1997: Masahiko Harada 1999: Hideharu Miyahira 2001: Martin Schmitt 2003: Tommy Ingebrigtsen 2005: Jakub Janda 2007: Simon Ammann 2009: Gregor Schlierenzauer 2011: Andreas Kofler 2013: Gregor Schlierenzauer 2015: Severin Freund 2017: Andreas Wellinger 2019: Kamil Stoch 2021: Karl Geiger 2023: Andreas Wellinger
Brązowy medal	1962: Helmut Recknagel 1966: Paavo Lukkariniemi 1970: Lars Grini 1974: Aleksiej Borowitin 1978: Aleksiej Borowitin 1982: Ole Bremseth 1985: Per Bergerud 1987: Vegard Opaas 1989: Heinz Kuttin 1991: Ari-Pekka Nikkola 1993: Jaroslav Sakala 1995: Mika Laitinen 1997: Andreas Goldberger 1999: Masahiko Harada 2001: Martin Höllwarth 2003: Noriaki Kasai 2005: Janne Ahonen 2007: Thomas Morgenstern 2009: Simon Ammann 2011: Adam Małysz 2013: Peter Prevc 2015: Stefan Kraft 2017: Markus Eisenbichler 2019: Stefan Kraft 2021: Anže Lanišek 2023: Karl Geiger

Złoty medal	1925: Willen Dick 1926: Jacob Tullin Thams 1927: Tore Edman 1929: Sigmund Ruud 1930: Gunnar Andersen 1931: Birger Ruud 1933: Marcel Reymond 1934: Kristian Johansson 1935: Birger Ruud 1937: Birger Ruud 1938: Asbjørn Ruud 1939: Josef Bradl 1950: Hans Bjørnstad 1954: Matti Pietikäinen 1958: Juhani Kärkinen 1962: Helmut Recknagel 1966: Bjørn Wirkola 1970: Garij Napałkow 1974: Hans-Georg Aschenbach 1978: Tapio Räisänen 1982: Matti Nykänen 1985: Per Bergerud 1987: Andreas Felder 1989: Jari Puikkonen 1991: Franci Petek 1993: Espen Bredesen 1995: Tommy Ingebrigtsen 1997: Masahiko Harada 1999: Martin Schmitt 2001: Martin Schmitt 2003: Adam Małysz 2005: Janne Ahonen 2007: Simon Ammann 2009: Andreas Küttel 2011: Gregor Schlierenzauer 2013: Kamil Stoch 2015: Severin Freund 2017: Stefan Kraft 2019: Markus Eisenbichler 2021: Stefan Kraft 2023: Timi Zajc
Srebrny medal	1925: Henry Ljungmann 1926: Otto Aasen 1927: Willen Dick 1929: Kristian Johansson 1930: Reidar Andersen 1931: Fritz Kaufmann 1933: Rudolf Burkert 1934: Arne Hovde 1935: Reidar Andersen 1937: Reidar Andersen 1938: Stanisław Marusarz 1939: Birger Ruud 1950: Thure Lindgren 1954: Veikko Heinonen 1958: Ensio Hyytiä 1962: Nikołaj Kamienski 1966: Takashi Fujisawa 1970: Jiří Raška 1974: Heinz Wosipiwo 1978: Alois Lipburger 1982: Olav Hansson 1985: Jari Puikkonen 1987: Vegard Opaas 1989: Jens Weißflog 1991: Rune Olijnyk 1993: Jaroslav Sakala 1995: Andreas Goldberger 1997: Dieter Thoma 1999: Sven Hannawald 2001: Adam Małysz 2003: Matti Hautamäki 2005: Roar Ljøkelsøy 2007: Harri Olli 2009: Martin Schmitt 2011: Thomas Morgenstern 2013: Peter Prevc 2015: Gregor Schlierenzauer 2017: Andreas Wellinger 2019: Karl Geiger 2021: Robert Johansson 2023: Ryōyū Kobayashi
Brązowy medal	1925: František Wende 1926: Georg Østerholt 1927: Bertil Carlsson 1929: Hans Kleppen 1930: Sigmund Ruud 1931: Sven Eriksson 1933: Sven Eriksson 1934: Sven Eriksson 1935: Alf Andersen 1937: Sigurd Sollid 1938: Hilmar Myhra 1939: Arnholdt Kongsgård 1950: Arnfinn Bergmann 1954: Bror Östman 1958: Helmut Recknagel 1962: Niilo Halonen 1966: Kjell Sjöberg 1970: Stanisław Gąsienica-Daniel 1974: Rudolf Höhnl 1978: Falko Weißpflog 1982: Armin Kogler 1985: Matti Nykänen 1987: Ernst Vettori 1989: Matti Nykänen 1991: Jens Weißflog 1993: Andreas Goldberger 1995: Jens Weißflog 1997: Sylvain Freiholz 1999: Hideharu Miyahira 2001: Janne Ahonen 2003: Noriaki Kasai 2005: Jakub Janda 2007: Roar Ljøkelsøy 2009: Anders Jacobsen 2011: Simon Ammann 2013: Anders Jacobsen 2015: Rune Velta 2017: Piotr Żyła 2019: Killian Peier 2021: Karl Geiger 2023: Dawid Kubacki

Złoty medal	1982: Norwegia Sætre Bergerud Bremseth Hansson 1985: Finlandia Ylipulli Kokkonen Nykänen Puikkonen 1987: Finlandia Nykänen Nikkola Ylipulli Suorsa 1989: Finlandia Nikkola Puikkonen Nykänen Laakkonen 1991: Austria Kuttin Vettori Horngacher Felder 1993: Norwegia Myrbakken Brendryen Berg Bredesen 1995: Finlandia Soininen Ahonen Laitinen Nikkola 1997: Finlandia Nikkola Soininen Laitinen Ahonen 1999: Niemcy Hannawald Duffner Thoma Schmitt 2001: Niemcy Hannawald Uhrmann Herr Schmitt 2003: Finlandia Ahonen Kiuru Lappi Hautamäki 2005: Austria Loitzl Widhölzl Morgenstern Höllwarth 2007: Austria Loitzl Schlierenzauer Kofler Morgenstern 2009: Austria Loitzl Koch Morgenstern Schlierenzauer 2011: Austria Schlierenzauer Koch Kofler Morgenstern 2013: Austria Loitzl Fettner Morgenstern Schlierenzauer 2015: Norwegia Bardal Jacobsen Fannemel Velta 2017: Polska Żyła Kubacki Kot Stoch 2019: Niemcy Geiger Freitag Leyhe Eisenbichler 2021: Niemcy Paschke Freund Eisenbichler Geiger 2023: Słowenia Kos Jelar Zajc Lanišek
Srebrny medal	1982: Austria Walner Neuper Kogler Felder 1985: Austria Felder Kogler Stranner Vettori 1987: Norwegia Eidhammer Stjernen Fidjestøl Opaas 1989: Norwegia Johansen Bråthen Fidjestøl Kjørum 1991: Finlandia Nikkola Ylipulli Hakala Laakkonen 1993: Czechy i Słowacja Jež Parma Sakala Švagerko 1995: Niemcy Weißflog Siegmund Jäkle Thoma 1997: Japonia Funaki Okabe Harada Saitō 1999: Japonia Kasai Miyahira Harada Funaki 2001: Finlandia Jussilainen Soininen Kantee Ahonen 2003: Japonia Funaki Higashi Miyahira Kasai 2005: Finlandia Jussilainen Kiuru Hautamäki Ahonen 2007: Norwegia Hilde Bardal Jacobsen Ljøkelsøy 2009: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2011: Norwegia Jacobsen Evensen Bardal Hilde 2013: Niemcy Wank Freund Neumayer Freitag 2015: Austria Kraft Hayböck Poppinger Schlierenzauer 2017: Norwegia Fannemel Forfang Tande Stjernen 2019: Austria Aschenwald Hayböck Huber Kraft 2021: Austria Aschenwald Hörl Huber Kraft 2023: Norwegia Forfang Sundal Lindvik Granerud
Brązowy medal	1982: Finlandia Korhonen Puikonen Kokkonen Nykänen 1985: NRD Sauerbrey Deckert Ostwald Weißflog 1987: Austria Vettori Schallert Neuländtner Felder 1989: Czechosłowacja Parma Švagerko Dluhoš Ploc 1991: Niemcy Hunger Kiesewetter Thoma Weißflog 1993: Austria Vettori Kuttin Horngacher Goldberger 1995: Japonia Okabe Nishikata Saitō Yasuzaki 1997: Niemcy Duffner Schmitt Jäkle Thoma 1999: Austria Widhölzl Höllwarth Schwarzenberger Horngacher 2001: Austria Goldberger Loitzl Höllwarth Horngacher 2003: Norwegia Ingebrigtsen Bystøl Pettersen Romøren 2005: Norwegia Romøren Pettersen Bystøl Ljøkelsøy 2007: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2009: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2011: Słowenia Prevc Tepeš Damjan Kranjec 2013: Polska Kot Żyła Kubacki Stoch 2015: Polska Żyła Murańka Ziobro Stoch 2017: Austria Hayböck Fettner Schlierenzauer Kraft 2019: Japonia Satō Itō J. Kobayashi R. Kobayashi 2021: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki 2023: Austria Tschofenig Hayböck Hörl Kraft

Zimowe MP (do 1961)	1920: Leszek Pawłowski 1921: Aleksander Rozmus 1922: Aleksander Rozmus 1923: Andrzej Krzeptowski I 1924: Henryk Mückenbrunn 1925: Henryk Mückenbrunn 1926: Andrzej Krzeptowski I 1927: Józef Lankosz 1928: Bronisław Czech 1929: Bronisław Czech 1930: Franciszek Cukier 1931: Bronisław Czech 1932: Stanisław Marusarz 1933: Stanisław Marusarz 1934: Bronisław Czech 1935: Stanisław Marusarz 1936: Stanisław Marusarz 1937: Stanisław Marusarz 1938: Andrzej Marusarz 1939: Stanisław Marusarz 1946: Stanisław Marusarz 1947: Jan Kula 1948: Stanisław Marusarz 1949: Stanisław Marusarz 1950: Jan Kula 1951: Stanisław Marusarz 1952: Stanisław Marusarz 1953: Aleksander Kowalski 1954: Antoni Wieczorek 1955: Andrzej Gąsienica Daniel i Antoni Wieczorek 1956: Władysław Tajner 1957: Władysław Tajner 1958: Władysław Tajner 1959: Zdzisław Hryniewiecki 1960: Józef Gąsienica-Bryjak 1961: Józef Gąsienica-Bryjak
Zimowe MP na normalnej skoczni (od 1962)	1962: Piotr Wala 1963: Ryszard Witke 1964: Józef Przybyła 1965: Andrzej Sztolf 1966: Józef Przybyła 1967: Józef Przybyła 1968: Erwin Fiedor 1969: Józef Przybyła 1970: Stanisław Gąsienica-Daniel 1971: Jan Kawulok 1972: Adam Krzysztofiak 1973: Tadeusz Pawlusiak 1974: Adam Krzysztofiak 1975: Adam Krzysztofiak 1976: Stanisław Bobak 1977: Janusz Waluś 1978: Stanisław Bobak 1979: Stanisław Bobak 1980: Piotr Fijas 1981: Stanisław Bobak 1982: Jan Łoniewski 1983: Janusz Duda 1984: Piotr Fijas 1985: Piotr Fijas 1986: Piotr Fijas 1987: Piotr Fijas 1988: Jan Kowal 1989: Jan Kowal 1990: Jan Kowal 1991: Jan Kowal 1992: Zbigniew Klimowski 1993: Robert Zygmuntowicz 1994: Adam Małysz 1995: Wojciech Skupień 1996: Wojciech Skupień 1997: Robert Mateja 1998: Robert Mateja 1999: Adam Małysz 2000: Adam Małysz 2001: Łukasz Kruczek 2002: Adam Małysz 2003: Adam Małysz 2004: Adam Małysz 2005: Adam Małysz 2006: Adam Małysz 2007: Adam Małysz 2008: Adam Małysz 2009: Adam Małysz 2010: odwołano 2011: Kamil Stoch 2012: odwołano 2013: brak 2014: odwołano
Zimowe MP na dużej skoczni (od 1962)	1962: Piotr Wala 1963: Piotr Wala 1964: Józef Przybyła 1965: Andrzej Sztolf 1966: Józef Przybyła 1967: Erwin Fiedor 1968: Erwin Fiedor 1969: Tadeusz Pawlusiak 1970: Stanisław Gąsienica-Daniel 1971: Adam Krzysztofiak 1972: Wojciech Fortuna 1973: Czesław Janik 1974: Stanisław Bobak 1975: Stanisław Bobak 1976: Marek Pach 1977: Stanisław Bobak 1978: Kazimierz Długopolski 1979: Piotr Fijas 1980: Stanisław Pawlusiak 1981: Stanisław Bobak 1982: Piotr Fijas 1983: Piotr Fijas 1984: Piotr Fijas 1985: Piotr Fijas 1986: Piotr Fijas 1987: Piotr Fijas 1988: Piotr Fijas 1989: Jan Kowal 1990: Jarosław Mądry 1991: Jan Kowal 1992: Jan Kowal 1993: Bartłomiej Gąsienica-Sieczka 1994: Wojciech Skupień 1995: Adam Małysz 1996: Adam Małysz 1997: Adam Małysz 1998: Robert Mateja 1999: Robert Mateja 2000: Adam Małysz 2001: Wojciech Skupień 2002: Adam Małysz 2003: Adam Małysz 2004: Adam Małysz 2005: Adam Małysz 2006: Robert Mateja 2007: Kamil Stoch 2008: Adam Małysz 2009: Kamil Stoch 2010: Adam Małysz 2011: Kamil Stoch 2012: Kamil Stoch 2013: Maciej Kot 2014: Piotr Żyła 2015: Kamil Stoch 2016: Maciej Kot 2017: Piotr Żyła 2018: Stefan Hula 2019: Kamil Stoch 2020: odwołano 2021: Tomasz Pilch 2022: Kamil Stoch 2023: Kamil Stoch
Letnie MP na normalnej skoczni	1996: Adam Małysz 1997: Adam Małysz 1998: Krystian Długopolski 1999: Adam Małysz i Robert Mateja 2000: Robert Mateja 2001: Adam Małysz 2002: Marcin Bachleda 2003: Adam Małysz 2004: Adam Małysz 2005: Adam Małysz 2006: Adam Małysz 2007: Adam Małysz 2009: Adam Małysz 2010: Adam Małysz 2011–2012: brak 2013: Dawid Kubacki 2014: Piotr Żyła 2015: Dawid Kubacki 2016, 2017, 2018: brak 2019: Piotr Żyła 2020: Dawid Kubacki 2021: Piotr Żyła 2022: Dawid Kubacki
Letnie MP na dużej skoczni	2004: Adam Małysz 2005: Adam Małysz 2006: Adam Małysz 2007: Adam Małysz 2008: Adam Małysz 2009: Adam Małysz 2010: Adam Małysz 2011: Kamil Stoch 2012: Maciej Kot 2013: Jan Ziobro 2014: Kamil Stoch 2015: Dawid Kubacki 2016: Maciej Kot 2017: brak 2018: Dawid Kubacki

Mężczyźni – Kadra A	Dawid Kubacki Kamil Stoch Paweł Wąsek Jakub Wolny Piotr Żyła trener Thomas Thurnbichler
Mężczyźni – Kadra B	Jan Habdas Kacper Juroszek Maciej Kot Tomasz Pilch Andrzej Stękała Aleksander Zniszczoł trener Maciej Maciusiak
Mężczyźni – Kadra B (grupa regionalna)	Stefan Hula Jarosław Krzak Klemens Murańka
Mężczyźni – Kadra młodzieżowa	Tymoteusz Amilkiewicz Arkadiusz Jojko Klemens Joniak Adam Niżnik Wiktor Szozda Kacper Tomasiak Jakub Wisełka Marcin Wróbel Szymon Zapotoczny trener Daniel Kwiatkowski
Kobiety – Kadra narodowa	Kamila Karpiel Nicole Konderla Kinga Rajda trenerzy Marcin Bachleda, Szczepan Kupczak
Kobiety – Kadra młodzieżowa	Pola Bełtowska Paulina Cieślar Wiktoria Przybyła Natalia Słowik Sara Tajner Anna Twardosz

Piotr Żyła

Przebieg kariery

Lata 2004–2006

Lata 2006–2010

Lata 2010–2012

Sezon 2012/2013

Lata 2013–2016

Sezon 2016/2017

Sezon 2017/2018

Sezon 2018/2019

Sezon 2019/2020

Sezon 2020/2021

Sezon 2021/2022

Sezon 2022/23

Życie prywatne

Indywidualnie

Drużynowo

Starty P. Żyły na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty P. Żyły na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Zwycięstwa w konkursach PŚ – noty sędziów

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Zwycięstwa w konkursach LGP – noty sędziów

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Zimowe mistrzostwa Polski

Letnie mistrzostwa Polski

Rekordy skoczni

Rekordy życiowe na skoczniach mamucich (chronologicznie)

Ciekawostki

Odznaczenia

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Informacja

O stronie