Pozycje radiantu PER w poszczególnych dniach w roku 2009 | |
Symbol IMO |
PER |
---|---|
Charakterystyka radiantu | |
Gwiazdozbiór | |
α |
03:04 |
δ |
+58 |
Prędkość w atmosferze |
59 km/s |
Widoczność roju | |
Okres występowania | |
Maksimum | |
Aktywność |
wysoka |
ZHR |
100 |
Widoczność w Polsce |
tak |
Obiekt macierzysty | |
Obiekt macierzysty |
Perseidy (PER) – jeden z najbardziej regularnych rojów meteorów, którego orbita przecina się każdego roku z ziemską w dniach 17 lipca – 24 sierpnia. Maksimum roju obserwuje się pomiędzy 12 i 13 sierpnia. Rój związany jest z kometą 109P/Swift-Tuttle. Podczas okresu występowania roju radiant przemieszcza się przez gwiazdozbiory Kasjopei, Perseusza i Żyrafy (w maksimum aktywności znajduje się w pobliżu gwiazdy η Persei). Jego przeciętna aktywność w ostatnich latach wynosi około 100 ZHR.
Są one obserwowane od około 2000 lat, zaś najwcześniejsze informacje o obserwacjach pochodzą z Dalekiego Wschodu[1]. Czasem nazywane są „łzami świętego Wawrzyńca”, co wiąże się z datą jego domniemanej męczeńskiej śmierci 10 sierpnia[2].
Rój widoczny jest od około połowy lipca każdego roku, ze szczytem aktywności pomiędzy 9 i 14 sierpnia. Meteory widoczne są na całym niebie, ale z powodu parametrów orbity komety Swifta-Tuttle’a Perseidy są najlepiej widoczne na półkuli północnej. Zwykle najwięcej Perseidów obserwuje się w drugiej połowie nocy i nad ranem, ponieważ wówczas radiant znajduje się wystarczająco wysoko nad horyzontem.
Rok | Okres aktywności | Szczyt aktywności |
---|---|---|
2024 | 17 lipca – 24 sierpnia | 12 sierpnia godz. 13:00–16:00 UT[3] (ZHRmax 51)[4]. Zmniejszona widoczność spowodowana była wystąpieniem zorzy polarnej (silnej burzy geomagnetycznej G4)[5] |
2023 | 14 lipca – 1 września | 13 sierpnia 8:00 UT[6] (ZHRmax 68)[7]. 14 sierpnia 2:00 UT Ziemia prawdopodobnie przelatywała przez pozostałość po warkoczu komety Swifta-Tuttle’a z czasu jej przejścia w pobliżu Słońca w 69 roku p.n.e.[8] Nów był 16 sierpnia. |
2022 | 17 lipca – 24 sierpnia | 12–13 sierpnia (ZHRmax 50) (pełnia była 12 sierpnia)[9] |
2021 | 17 lipca – 24 sierpnia[10] | 11–12 sierpnia (ZHRmax 150) (nów był 8 sierpnia)[11] |
2020 | 16 lipca – 23 sierpnia[12] | 12–13 sierpnia (ZHRmax 100) (pełnia była 3 sierpnia)[12] |
2019 | 17 lipca – 24 sierpnia | 12–13 sierpnia[13] (ZHRmax 80) (pełnia była 15 sierpnia) |
2018 | 17 lipca – 24 sierpnia | 11–13 sierpnia[14] (ZHRmax 60) |
2017 | 17 lipca – 24 sierpnia | 12 sierpnia[15] |
2016 | 17 lipca – 24 sierpnia | 11–12 sierpnia[16] (ZHRmax 150) |
2015 | 10 lipca – 24 sierpnia | 13 sierpnia (ZHRmax 95)[17] |
2014 | 20 lipca – 18 sierpnia | 12–13 sierpnia (ZHRmax 68)[18]. Słabsze meteory były niewidoczne z powodu silnego światła Księżyca, którego pełnia nastąpiła 10 sierpnia wraz ze zjawiskiem Superksiężyca. |
2013 | 10 lipca – 17 sierpnia | 12 sierpnia (ZHRmax 109)[19] |
2012 | 10 lipca – 25 sierpnia | 12 sierpnia (ZHRmax 122)[20] |
2011 | 20 lipca – 19 sierpnia | 12–13 sierpnia (ZHRmax 58)[21] |
2010 | 23 lipca – 24 sierpnia | 12 sierpnia (ZHRmax 91)[22] |
2009 | 14 lipca – 24 sierpnia[23] | 13 sierpnia (ZHRmax 173)[23][24]. Słabsze meteory były niewidoczne z powodu silnego światła Księżyca |
2008 | 25 lipca – 24 sierpnia[25] | 13 sierpnia (ZHRmax 116)[25] |
2007 | 19 lipca – 25 sierpnia[26] | 13 sierpnia (ZHRmax 93)[26] |
Artykuł Perseidy w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-08-24 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=64885