Paulina Hennig-Kloska

Paulina Hennig-Kloska
Ilustracja
Paulina Hennig-Kloska (2021)
Data i miejsce urodzenia

5 października 1977
Gniezno

Minister klimatu i środowiska
Okres

od 13 grudnia 2023

Przynależność polityczna

Polska 2050

Poprzednik

Anna Łukaszewska-Trzeciakowska

Paulina Hennig-Kloska (ur. 5 października 1977 w Gnieźnie[1]) – polska działaczka polityczna i przedsiębiorca, posłanka na Sejm VIII, IX i X kadencji, od 2023 minister klimatu i środowiska w trzecim rządzie Donalda Tuska.

Życiorys

Ukończyła studia politologiczne – w 1999 uzyskała tytuł zawodowy licencjata w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, a w 2001 magisterium na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, kształciła się również w zakresie analizy finansowej i controllingu na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (ukończyła te studia w 2005)[1]. Pracowała jako dziennikarka lokalnej rozgłośni radiowej oraz dyrektor oddziału jednego z banków w Gnieźnie[2]. Później związana z sektorem prywatnym, została dyrektorem generalnym w spółce prawa handlowego[3].

W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydowała do Sejmu w okręgu konińskim z pierwszego miejsca na liście partii Nowoczesna Ryszarda Petru. Uzyskała mandat posłanki VIII kadencji, otrzymując 7306 głosów[4]. 26 maja 2017 zastąpiła Katarzynę Lubnauer na stanowisku rzecznika prasowego Nowoczesnej[5]. W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 16 813 głosów[6]. W lutym 2021 wystąpiła z KP KO i Nowoczesnej, przechodząc do ugrupowania Polska 2050[7].

W wyborach w 2023 po raz trzeci uzyskała mandat poselski, kandydując z ramienia koalicji Trzecia Droga i zdobywając 30 334 głosy[8]. 12 grudnia 2023 Sejm X kadencji wybrał ją na urząd ministra klimatu i środowiska w trzecim rządzie Donalda Tuska[9][10]. Następnego dnia została przez prezydenta RP Andrzeja Dudę powołana na to stanowisko[11].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2015 Nowoczesna Ryszarda Petru Sejm VIII kadencji nr 37 7306 (2,63%)T[4]
2019 Koalicja Obywatelska PO .N iPL Zieloni Sejm IX kadencji 16 813 (4,76%)T[6]
2023 Trzecia Droga Sejm X kadencji 30 334 (7,24%)T[8]

Przypisy

  1. a b Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-02-15].
  2. Gnieźnianka Paulina Hennig-Kloska „jedynką” do Sejmu na liście Nowoczesnej!. informacjelokalne.pl, 26 sierpnia 2015. [dostęp 2015-10-25].
  3. Liderzy list Nowoczesnej. nowoczesna.org, 28 sierpnia 2015. [dostęp 2015-10-25].
  4. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2019-12-29].
  5. Paulina Hennig-Kloska za Katarzynę Lubnauer rzecznikiem prasowym Nowoczesnej. wirtualnemedia.pl, 26 maja 2017. [dostęp 2017-05-26].
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-12-29].
  7. Posłanka KO Paulina Hennig-Kloska przechodzi do ruchu Szymona Hołowni. onet.pl, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-15].
  8. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-20].
  9. Druk nr 96: Przedstawiony przez Prezesa Rady Ministrów wniosek w sprawie wyboru członków Rady Ministrów. sejm.gov.pl, 12 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-13].
  10. Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 grudnia 2023 r. w sprawie wyboru w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1381).
  11. Prezydent powołał Premiera oraz Radę Ministrów. prezydent.pl, 13 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-13].

Informacja

Artykuł Paulina Hennig-Kloska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2023-12-16 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3569075