Nina Terentiew

Nina Terentiew-Kraśko
Ilustracja
Nina Terentiew (2018)
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1946
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Nina Barbara Terentiew-Kraśko z domu Arcimowicz[potrzebny przypis] (ur. 14 marca 1946 w Warszawie) – polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna, w latach 1998–2006 dyrektor programowa TVP2, od 2007 dyrektor programowa telewizji Polsat.

Życiorys

Córka Jerzego Arcimowicza. Jest absolwentką polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1970–1971 odbyła staż zawodowy w Polskim Radiu Koszalin[1]. Pracę w Telewizji Polskiej rozpoczęła w 1971 w Redakcji Publicystyki Kulturalnej. Przygotowywała program kulturalny Pegaz. Później przygotowywała liczne filmy dokumentalne, reportaże i audycje poświęcone kulturze. Wśród programów, które sama prowadziła, były głównie rozmowy z zaproszonymi gośćmi w ramach cyklów XYZ, Rozmowy z..., Bezludna wyspa i Zwierzenia kontrolowane.

W 1980 została kierownikiem redakcji publicystyki TVP, a w 1986 szefem zespołu artystycznego TVP2, a w 1991 została dyrektorem ds. artystycznych TVP2. W 1991 uzyskała nominację na stanowisko zastępcy dyrektora ds. programowych TVP2. Od 1998 pełniła funkcję dyrektora programowego TVP2. 6 czerwca 2006 złożyła rezygnację, lecz zgodnie z okresem wypowiedzenia telewizyjnej Dwójce przewodziła do września 2006. Wraz z rezygnacją z funkcji dyrektora programowego TVP2 odeszła z Telewizji Polskiej.

Od 1 października 2006 do kwietnia 2007 była doradcą programowym właściciela oraz zarządu Telewizji Polsat ds. produkcji polskiej. Od kwietnia 2007 jest dyrektorem programowym Polsatu.

Jest autorką książki-zbioru wywiadów Zwierzenia kontrolowane.

Działała w Fundacji Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie bez barier”, należy do klubu „22” kierowanego przez Henrykę Bochniarz.

Życie prywatne

Pierwszym mężem był Robert Terentiew, dziennikarz, publicysta, z którym ma syna Huberta[2], zaś drugim mężem dziennikarz Tadeusz Kraśko (ojciec Piotra Kraśki)[2]. Oba małżeństwa zakończyły się rozwodami.

Media

Telewizja Polska (1971-2006)
  • 1980: Kierownik Redakcji publicystycznej TVP.
  • 1986-1991: Szef zespołu artystycznego TVP2.
  • 1991: Zastępca dyrektora ds. programowych w TVP2.
  • 1998-2006: Dyrektor programowy w TVP2.
Polsat (od 2006)
  • 2006-2007: Doradca programowy Polsatu.
  • od 2007: Dyrektor programowy Polsatu.

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

  1. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.): Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1993, s. 739. ISBN 83-223-2644-0.
  2. a b Caryca mediów, Nina Terentiew, nie zna słowa "emerytura". polskatimes.pl. [dostęp 2013-12-12].
  3. M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 160.
  4. M.P. z 1999 r. nr 7, poz. 92.
  5. Указ Президента України № 1302/2004. president.gov.ua. [dostęp 2011-04-29]. (ukr.).
  6. Czerwona Kokardka w Polsce na stronie Krajowego Centrum ds. AIDS. aids.gov.pl. [dostęp 2012-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2012)].

Informacja

Artykuł Nina Terentiew w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-12-16 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=496258