Nie (tygodnik)

Ten artykuł dotyczy tygodnika. Zobacz też: Nie.

Nie

Wieloletnia siedziba redakcji przy ul. Słonecznej 25 w Warszawie (do 2017 r.)[1]
Częstotliwość	tygodnik
Państwo	Polska
Adres	ul. Poznańska 3 00-678 Warszawa[1]
Wydawca	Urma
Tematyka	społeczno-polityczna
Język	polski
Pierwszy numer	4 października 1990
Liczba stron	16
ISSN	0867-2237
OCLC	29805407
Strona internetowa

„Nie” : dziennik cotygodniowy – ilustrowany tygodnik satyryczny wydawany od 1990 w Warszawie, założony przez Jerzego Urbana, który do 2022 był także jego redaktorem naczelnym.

Historia i działalność

Pismo zostało założone przez Jerzego Urbana w 1990^[2]. Od początku funkcjonowania ujawnia negatywne zjawiska polityczne, afery gospodarcze i patologie społeczne^[3]. Tygodnik cechuje ostra publicystyka, satyra oraz mające budzić kontrowersje ilustracje^[2]. W momencie swojej największej popularności, w latach 90., tygodnik osiągnął nakład przekraczający 700 tysięcy egzemplarzy^[2][4]. Średnia sprzedaż w 2017 wyniosła natomiast około 26 tysięcy egzemplarzy^[5]. Tygodnik „Nie”, poza Polską, sprzedawany jest także do Stanów Zjednoczonych i Kanady^[6]. Dużą popularnością cieszy się również kanał tygodnika w serwisie YouTube, na którym umieszczane były treści satyryczne głównie z udziałem Jerzego Urbana^[7].

Stałymi rubrykami tygodnika są: „Tydzień z głowy”, „Dialogi dam w drodze do kościoła”, „Wieści z kruchty”, „Wieści gminne i inne”, „Listonosz doniósł”, „Z czarnej dupy się wyrwało”, „Blog wszystkich świętych”, „Trybuna ludzi” i „Słówka półgłówka”. W każdym numerze zamieszczano felietony Jerzego Urbana^[8].

Profil redakcyjny

Pismo ma charakter lewicowy, antyprawicowy, antyklerykalny i satyryczny, pojawiają się w nim jednak także krytyczne artykuły o działalności organizacji lewicowych^[8][9].

Tygodnik jest krytyczny wobec polskiej rzeczywistości po 1989, szczególnie względem działań rządów z obozu postsolidarnościowego i Kościoła katolickiego^[2].

Zespół redakcyjny

Redaktorem naczelnym pisma do swojej śmierci był Jerzy Urban^[2]. Zastępcami redaktora naczelnego są: Przemysław Ćwikliński, Waldemar Kuchanny i Andrzej Rozenek. W zespole redakcyjnym pisma znaleźli się stali komentatorzy, publicyści, reporterzy, felietoniści, m.in.: Mateusz Cieślak, Małgorzata Daniszewska, Bożena Dunat, Tadeusz Jasiński, Michał Marszał, Marta Miecińska, Maciej Mikołajczyk, Wojciech Mittelstaedt, Andrzej Sikorski, Joanna Skibniewska oraz Agnieszka Wołk-Łaniewska^[10]. Grafikami tygodnika są Włodek Kierus i Krzysztof Olejnik^[10]. W przeszłości grafiki dla "Nie" tworzył również Tomasz Wiater.

W przeszłości z pismem współpracowali m.in.: Marek Barański^[11], Maciej Wiśniowski, Izabela Kosmala, Piotr Gadzinowski^[4], Joanna Senyszyn, Andrzej Golimont^[12], Ryszard Marek Groński (pod pseudonimem)^[13], Dariusz Cychol^[14] i Wiesław Górnicki (pod pseudonimem).

Ruch Społeczny „NIE”

W latach 90. i w pierwszych latach XXI wieku przy tygodniku działało stowarzyszenie Ruch Społeczny Niezależna Inicjatywa Europejska „NIE”. Stowarzyszenie wprowadziło do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej współpracownika „Nie” Piotra Gadzinowskiego^[15].

Przypisy