Nicola Zalewski w barwach AS Roma (2023) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
23 stycznia 2002 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo |
włoskie | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
172 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
59 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Nicola Zalewski (ur. 23 stycznia 2002 w Tivoli) – włosko-polski[1] piłkarz, występujący na pozycji pomocnika we włoskim klubie AS Roma oraz w reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2022.
Urodził i wychował się we włoskim mieście Tivoli jako syn polskich emigrantów, którzy w 1989 emigrowali z Łomży[2] do Włoch, by osiedlić się w miejscowości Poli[3][2]. Jego ojcem był Krzysztof Zalewski, który zmarł w 2021 roku na nowotwór[4][5]. Zalewski mieszka w Rzymie[6]. Ma starszą siostrę Jessicę[7]. Jego piłkarskim idolem jest Daniele De Rossi[8].
Zaczynał w szkółce USD Zagarolo, jednak szybko trafił do juniorskich zespołów AS Roma. Krok po kroku przechodził kolejne szczeble w drużynach młodzieżowych. Regularnie występował w drużynie Primavery.
Z czasem został włączony do kadry pierwszej drużyny włoskiego klubu. 6 maja 2021 w rewanżowym meczu półfinałowym Ligi Europy UEFA z Manchesterem United zadebiutował w pierwszym zespole Romy. Pomocnik wszedł na boisku w 76. minucie meczu zastępując Pedro Rodrigueza i miał udział przy zwycięskiej bramce dla Romy na 3:2. 9 maja 2021 w meczu z FC Crotone zadebiutował w Serie A. Zawodnik w 80. minucie spotkania zastąpił Bryana Cristante, a następnie zanotował pierwszą asystę w barwach klubu przy bramce Borjy Mayorala na 5:0.
Znalazł się w kadrze Joségo Mourinho na obóz przygotowawczy do sezonu 2021/2022[9]. 26 września 2021 wystąpił po raz pierwszy w Derbach Rzymu z S.S. Lazio (2:3) rozegranych w ramach 6. kolejki Serie A, zmieniając w 82. minucie Ricka Karsdorpa[10]. W całym sezonie wystąpił w 16 meczach Serie A i 1 meczu Pucharu Włoch. Ponadto, wystąpił siedmiokrotnie w meczach Ligi Konferencji Europy UEFA, wieńcząc sezon występem w wyjściowym składzie na wygrany mecz finałowy z Feyenoordem Rotterdam[11].
12 marca 2023 wystąpił w meczu z Sassuolo Calcio (3-4) w którym zdobył swoją pierwszą bramkę w seniorskiej karierze.
Od 2017 występuje w młodzieżowych reprezentacjach Polski, począwszy od kadry U-16 do U-20. Jego pierwszym spotkaniem w polskich barwach był rozegrany 27 października 2017 mecz z reprezentacją Holandii do lat 16 zakończony porażką Polski 0:3. W reprezentacji Polski U-17 strzelił dwie bramki, w meczach eliminacyjnym Mistrzostw Europy U-17 z Finlandią (2:1) oraz Portugalią (1:2). Był uczestnikiem Mistrzostw Świata U-20 2019. Na turnieju rozegrał 90 minut w drugim meczu fazy grupowej z Tahiti (5:0) i zanotował asystę przy bramce Dominika Steczyka na 4:0[12].
16 sierpnia 2021 selekcjoner Paulo Sousa powołał go do reprezentacji Polski na mecze eliminacji Mistrzostw Świata 2022 z Albanią, San Marino oraz Anglią[13]. 5 września 2021 w meczu z San Marino zadebiutował w reprezentacji Polski. Wszedł na boisko w 66. minucie zmieniając Tymoteusza Puchacza, a w doliczonym czasie gry zaliczył asystę przy bramce Adama Buksy na 7:1[14].
20 września 2021 został powołany na mecze eliminacyjne z San Marino i Albanią[15], natomiast ze względów osobistych nie uczestniczył w zgrupowaniu[16].
Został powołany do kadry na mundial w Katarze, na którym zagrał w bezbramkowym meczu otwarcia z Meksykiem. Został zmieniony po pierwszej połowie meczu. Na turnieju pojawił się jeszcze na boisku w 71 minucie w przegranym 1-3 meczu 1/8 finału z Francją.
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar Włoch | Europa[a] | Suma | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
AS Roma | 2020/2021 | Serie A | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 |
2021/2022 | 16 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 24 | 0 | ||
2022/2023 | 33 | 2 | 2 | 0 | 12 | 0 | 47 | 2 | ||
Ogólnie | 50 | 2 | 3 | 0 | 20 | 0 | 73 | 2 | ||
Ogólnie w karierze | 50 | 2 | 3 | 0 | 20 | 0 | 73 | 2 |
Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki | Asysty |
---|---|---|---|---|
Polska | 2021 | 1 | 0 | 1 |
2022 | 8 | 0 | 1 | |
2023 | 5 | 0 | 3 | |
2024 | 2 | 0 | 3 | |
Suma | 16 | 0 | 8 |
Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data | Miasto | Przeciwnik | Bramki | Wynik | Rozgrywki |
1. | 05.09.2021 | Serravalle | San Marino | el. MŚ 2022 | ||
2. | 01.06.2022 | Wrocław | Walia | LN 2022/2023 | ||
3. | 08.06.2022 | Bruksela | Belgia | LN 2022/2023 | ||
4. | 11.06.2022 | Rotterdam | Holandia | LN 2022/2023 | ||
5. | 14.06.2022 | Warszawa | Belgia | LN 2022/2023 | ||
6. | 22.09.2022 | Warszawa | Holandia | LN 2022/2023 | ||
7. | 25.09.2022 | Cardiff | Walia | LN 2022/2023 | ||
8. | 22.11.2022 | Doha | Meksyk | MŚ 2022 | ||
9. | 04.12.2022 | Doha | Francja | MŚ 2022 | ||
10. | 24.03.2023 | Praga | Czechy | el. ME 2024 | ||
11. | 27.03.2023 | Warszawa | Albania | el. ME 2024 | ||
12. | 20.06.2023 | Kiszyniów | Mołdawia | el. ME 2024 | ||
13. | 17.11.2023 | Warszawa | Czechy | el. ME 2024 | ||
14. | 21.11.2023 | Warszawa | Łotwa | towarzyski | ||
15. | 21.03.2024 | Warszawa | Estonia | el. ME 2024 Baraże półfinał | ||
16. | 26.03.2024 | Cardiff | Walia | el. ME 2024 Baraże finał |
Artykuł Nicola Zalewski w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-04-02 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=5145128