Państwo | Japonia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 października 1997 Osaka |
Wzrost | 180 cm |
Masa ciała | 69 kg |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Zakończenie kariery | aktywna |
Trener | Wim Fissette |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 7 WTA, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu | 1 (28 stycznia 2019) |
Australian Open | W (2019, 2021) |
Roland Garros | 3R (2016, 2018, 2019) |
Wimbledon | 3R (2017, 2018) |
US Open | W (2018, 2020) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu | 324 (3 kwietnia 2017) |
Australian Open | 1R (2017) |
Roland Garros | 2R (2016) |
Wimbledon | 1R (2017) |
US Open | 1R (2016, 2017) |
Strona internetowa |
Naomi Ōsaka (jap. 大坂 なおみ Ōsaka Naomi; ur. 16 października 1997 w Osace) – japońska tenisistka pochodzenia haitańskiego[1], zwyciężczyni US Open 2018 i 2020 oraz Australian Open 2019 i 2021, liderka rankingu WTA od 28 stycznia do 23 czerwca i od 12 sierpnia do 8 września 2019. Została uhonorowana tytułem Barbie Shero, jako kobieta wzór dla dziewcząt[2].
Jest w związku z amerykańskim raperem Cordae[3].
Najwyżej w rankingu WTA Tour była sklasyfikowana na 1. miejscu w singlu (28 stycznia 2019) oraz na 324. miejscu w deblu (3 kwietnia 2017).
W 2015 uczestniczyła, a następnie triumfowała w zawodach WTA Rising Stars, które rozgrywane były podczas Turnieju Mistrzyń. W listopadzie tego samego roku awansowała do finału turnieju WTA 125K series w Hua Hin.
We wrześniu 2016 w finale zawodów WTA Premier w Tokio przegrała z Caroline Wozniacki 5:7, 3:6.
W marcu 2018 zdobyła swój pierwszy tytuł z cyklu WTA Premier Mandatory, pokonując w Indian Wells takie zawodniczki, jak: Marija Szarapowa, Agnieszka Radwańska, Karolína Plíšková i Simona Halep[4][5]. 8 września 2018 Ōsaka zdobyła swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy, wygrywając US Open po pokonaniu w finale Sereny Williams 6:2, 6:4[6]. Następnie osiągnęła finał w Tokio i półfinał w Pekinie, co pozwoliło jej awansować na najwyższe miejsce rankingowe w karierze.
W 2019 wygrała wielkoszlemowy Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Petrę Kvitovą wynikiem 7:6(2), 5:7, 6:4. We wrześniu tego samego roku zdobyła tytuł w Osace, zwyciężając z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejne turniejowe zwycięstwo zanotowała w Pekinie, gdzie w ostatnim spotkaniu okazała się lepsza od liderki rankingu Ashleigh Barty.
W sezonie 2020 osiągnęła finał rozgrywek przeniesionych z Cincinnati do Nowego Jorku. Mecz rozstrzygający o mistrzostwie oddała jednak walkowerem Azarance. Z Białorusinką Ōsaka zmierzyła się w finale US Open, pokonując ją wynikiem 1:6, 6:3, 6:3. W ten sposób stała się pierwszym zawodnikiem z Azji, który wygrał trzy singlowe turnieje wielkoszlemowe[7]. Podczas zawodów okazywała poparcie dla ruchu Black Lives Matter, wychodząc na kort w czarnych maseczkach z imionami i nazwiskami osób czarnoskórych zabitych przez policjantów w Stanach Zjednoczonych[8].
W 2021 roku ponownie zwyciężyła w Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonała Jennifer Brady wynikiem 6:4, 6:3. Przed rozpoczęciem French Open zapowiedziała, że nie będzie brać udział w pomeczowych konferencjach prasowych w trosce o swoje zdrowie psychiczne. Organizatorzy turniejów Wielkiego Szlema ogłosili, że takie zachowanie może wiązać się z odpowiednimi karami, włącznie z dyskwalifikacją. W odpowiedzi Ōsaka wycofała się z zawodów po wygranym meczu pierwszej rundy. W swoim oświadczeniu przekazała też, że od wygranego US Open 2018 zmagała się z depresją[9]. 23 lipca 2021 podczas ceremonii otwarcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020 w Tokio oficjalnie zapaliła znicz olimpijski, zostając pierwszym przedstawicielem tenisa, który tego dokonał[10].
W sezonie 2022 osiągnęła finał rozgrywek kategorii WTA 1000 w Miami, w którym uległa 4:6, 0:6 Idze Świątek.
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Turniej | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 3R | 2R | 4R | W | 3R | W | 3R | 2 / 7 | 23 – 5 | |||||||||||||
French Open | A | A | A | A | 3R | 1R | 3R | 3R | A | 2R | 0 / 5 | 7 – 4 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | Q1 | A | 3R | 3R | 1R | NH | A | 0 / 3 | 4 – 3 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | Q2 | 3R | 3R | W | 4R | W | 3R | 2 / 6 | 22 – 4 | ||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 1028 | 430 | 250 | 203 | 40 | 68 | 5 | 3 | 3 | 13 | 4 / 21 | 56 – 16 |
Turniej | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | A | A | NH | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | 1R | 1R | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||||||
Ranking na koniec roku | – | – | 1279 | – | 374 | 699 | – | – | – | – | 0 / 5 | 1 – 5 |
Naomi Ōsaka nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 25 września 2016 | Tokio | Twarda | Caroline Wozniacki | 5:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 18 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | Darja Kasatkina | 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 8 września 2018 | US Open | Twarda | Serena Williams | 6:2, 6:4 |
Finalistka | 2. | 23 września 2018 | Tokio | Twarda (hala) | Karolína Plíšková | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 26 stycznia 2019 | Australian Open | Twarda | Petra Kvitová | 7:6(2), 5:7, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 22 września 2019 | Osaka | Twarda | Anastasija Pawluczenkowa | 6:2, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 6 października 2019 | Pekin | Twarda | Ashleigh Barty | 3:6, 6:3, 6:2 |
Finalistka | 3. | 29 sierpnia 2020 | Nowy Jork | Twarda | Wiktoryja Azaranka | walkower |
Zwyciężczyni | 6. | 12 września 2020 | US Open | Twarda | Wiktoryja Azaranka | 1:6, 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 7. | 20 lutego 2021 | Australian Open | Twarda | Jennifer Brady | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 4. | 2 kwietnia 2022 | Miami | Twarda | Iga Świątek | 4:6, 0:6 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 listopada 2015 | Hua Hin | Twarda | Jarosława Szwiedowa | 4:6, 7:6(8), 4:6 |
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2018 | Faza grupowa | Sloane Stephens Angelique Kerber Kiki Bertens |
5:7, 6:4, 1:6 4:6, 7:5, 4:6 3:6, krecz |
2019 | Faza grupowa | Petra Kvitová |
7:6(1), 4:6, 6:4 wycofała się z turnieju po pierwszym meczu |
Runda | Przeciwniczka | Wynik |
---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Japonia | ||
I runda | Chiny: Zheng Saisai | 6:1, 6:4 |
II runda | Szwajcaria: Viktorija Golubic | 6:2, 6:3 |
III runda | Czechy: Markéta Vondroušová | 1:6, 4:6 |
Artykuł Naomi Ōsaka w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-04-14 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3467064