| ||
Pełne imię i nazwisko | Mirosław Mariusz Piotrowski | |
Data i miejsce urodzenia | 9 stycznia 1966 Zielona Góra | |
Zawód, zajęcie | historyk, nauczyciel akademicki, polityk | |
Alma Mater | Katolicki Uniwersytet Lubelski | |
Stanowisko | poseł do Parlamentu Europejskiego VI, VII i VIII kadencji (2004–2019), prezes Ruchu Prawdziwa Europa (od 2019) | |
Partia | Ruch Prawdziwa Europa |
Mirosław Mariusz Piotrowski (ur. 9 stycznia 1966 w Zielonej Górze) – polski historyk, nauczyciel akademicki i polityk, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, poseł do Parlamentu Europejskiego VI, VII i VIII kadencji (2004–2019), założyciel i przewodniczący ugrupowania Ruch Prawdziwa Europa. Kandydat na urząd prezydenta RP w pierwszych i drugich wyborach w 2020.
W 1990 ukończył studia na KUL, w 1993 obronił na tej samej uczelni doktorat, w 2001 habilitował się na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2002 za rozprawę habilitacyjną na temat reemigracji Polaków z Niemiec w latach 1918–1939 otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów[1]. Był m.in. stypendystą Instytutu Herdera i Fundacji Adenauera. W 2003 objął stanowisko profesora KUL, został kierownikiem Katedry Historii Najnowszej w Instytucie Historii tej uczelni[2]. Prowadzi wykłady w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Przez szereg lat regularnie współpracował z „Naszym Dziennikiem”, Telewizją Trwam i Radiem Maryja, do kwietnia 2020 jako felietonista w audycji Myśląc Ojczyzna[3]. W pracy naukowej zajął się stosunkami polsko-niemieckimi w XX wieku, europejską chadecją, historią najnowszą Polski (w tym stosunkami państwo-Kościół), organami bezpieczeństwa PRL. Jest inicjatorem i prezesem Stowarzyszenia „Razem dla Lubelszczyzny”. W 2004 został wiceprezesem Klubu Inteligencji Katolickiej w Lublinie. Wszedł w skład Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków[4].
W 2004, otrzymawszy 48 365 głosów, został posłem do Parlamentu Europejskiego z ramienia Ligi Polskich Rodzin z okręgu obejmującego województwo lubelskie. Brał udział w pracach Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji ds. Rozwoju Regionalnego. Rozpoczął organizowanie corocznego konkursu na największy absurd prawny uchwalony przez instytucje Unii Europejskiej. Należał do frakcji Niepodległość i Demokracja, z której w grudniu 2006 przeszedł do Unii na rzecz Europy Narodów (rezygnując też z reprezentowania LPR). W 2009 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję z ramienia Prawa i Sprawiedliwości, uzyskując 84 904 głosy[5]. W VII kadencji został członkiem grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy. Nie przystąpił do PiS, a w styczniu 2012 opuścił delegację tej partii w PE. W 2014 został jednak ponownie jej kandydatem, z powodzeniem ubiegając się o poselską reelekcję z wynikiem ponad 73 tys. głosów[6]. Niespełna cztery miesiące po wyborach, podobnie jak w poprzedniej kadencji, wystąpił z delegacji PiS[7].
W 2018 założył partię Ruch Prawdziwa Europa[8] (zarejestrowaną w lutym 2019). W 2019 lubelska lista kandydatów jego ugrupowania do PE została wykreślona przed dniem głosowania. W 2019 bezskutecznie próbował się zarejestrować jako kandydat na senatora w okręgu nr 16[9] (z ramienia KWW Lista Mirosława Piotrowskiego do Senatu, który wystawił trzech innych kandydatów w tych wyborach). Zgłosił swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich w 2020[10]. W kwietniu tegoż roku Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała jego kandydaturę[11]. W tym samym miesiącu Telewizja Trwam i Radio Maryja zakończyły z nim współpracę. Od tej pory swoje felietony Mirosław Piotrowski zaczął udostępniać w serwisie YouTube, profilu na portalu Facebook i oficjalnej stronie internetowej. Przedstawiciele toruńskich mediów założonych przez ojca Tadeusza Rydzyka tłumaczyli, że miało to związek z zarejestrowaniem profesora jako kandydata w wyborach prezydenckich przewidzianych na maj 2020. Uznano, że kandydat na ten urząd nie powinien mieć stałej cotygodniowej audycji, która byłaby przez PKW zapewne uznana za agitację wyborczą[12]. W czerwcu 2020 PKW zarejestrowała jego kandydaturę na kolejne wybory w tymże miesiącu[13]. W pierwszej turze otrzymał 21 065 głosów (0,11%), zajmując ostatnie, 11. miejsce[14]. W drugiej turze nie udzielił poparcia żadnemu z kandydatów.
W 2010 skierował prywatny akt oskarżenia o zniesławienie przeciwko Sławomirowi Poleszakowi w związku z nieprzychylną recenzją jego książki[15], zarzucając mu świadome podawanie nieprawdy[16]. Postępowanie karne w tej sprawie zostało umorzone decyzją sądu rejonowego[17] wobec braku znamion przestępstwa. Na łamach „Gazety Wyborczej” został opublikowany list otwarty krytykujący takie postępowanie Mirosława Piotrowskiego, podpisany przez naukowców z różnych ośrodków akademickich[17]. Głosami czytelników „Kuriera Lubelskiego” wybrany został „Człowiekiem Roku 2014”[18].
Mirosław Piotrowski jest żonaty, ma czworo dzieci.
Artykuł Mirosław Piotrowski w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=246679