Michalina Wisłocka

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Michalina Wisłocka
Michalina Wisłocka
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia Michalina Anna Braun
Data i miejsce urodzenia 1 lipca 1921
Łódź
Data i miejsce śmierci 5 lutego 2005
Warszawa
Miejsce spoczynku Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie
Zawód, zajęcie lekarka
Miejsce zamieszkania ul. Piekarska 5, Warszawa
Narodowość Polska polska
Tytuł naukowy doktor nauk medycznych
Pracodawca Towarzystwo Rozwoju Rodziny
Rodzice Jan Tymoteusz Braun
Anna z Żylińskich
Małżeństwo Stanisław Wisłocki
Krewni i powinowaci Andrzej Braun, Jan Braun (bracia)
Ewa Braun (bratanica)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Tablica MSI na kamienicy przy ulicy Piekarskiej 5 (od strony Rycerskiej) w Warszawie, w której przez wiele lat mieszkała Michalina Wisłocka
Grób Michaliny Wisłockiej na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Michalina Anna[1] Wisłocka z domu Braun (ur. 1 lipca 1921 w Łodzi, zm. 5 lutego 2005 w Warszawie) – polska lekarka, endokrynolog, ginekolog, cytolog i seksuolog, doktor nauk medycznych (1969), autorka popularnonaukowego poradnika seksuologicznego Sztuka kochania (1978).

Życiorys

Urodziła się w rodzinie inteligenckiej. Jej ojciec, Jan Tymoteusz Braun, był nauczycielem w szkole powszechnej przy ul. Klonowej 11, a następnie (od grudnia 1926 do września 1939) kierownikiem Szkoły Powszechnej Nr 30 przy ul. Wspólnej 5/7 w Łodzi; matka – Anna z Żylińskich herbu Ciołek, zajmowała się domem oraz udzielała lekcji języka polskiego. Miała dwóch młodszych braci: Andrzeja (pisarz) i Jana (sumerolog). Jej bratanicą jest Ewa Braun, scenografka i kostiumolożka, laureatka Oscara.

Przed II wojną światową mieszkała wraz z rodzicami w budynku szkoły powszechnej przy ul. Wspólnej 5/7, skąd Niemcy wysiedlili rodzinę w październiku 1939, a niedługo potem, przez obóz przesiedleńczy na Radogoszczu przy ul. Zgierskiej, wywieźli do Generalnego Gubernatorstwa, do Krakowa. Niedługo potem rozstała się z rodzicami, którzy wyjechali do wsi Narama, gdzie ojciec objął stanowisko nauczyciela i tu pozostał do końca okupacji wraz z żoną i synami. Ona zaś wyjechała do męża – Stanisława Wisłockiego (biologa[2]), do Warszawy, gdzie oboje do wybuchu powstania warszawskiego pracowali w Szpitalu Wolskim przy ul. Płockiej[3].

Dyplom lekarza uzyskała 1 września 1952[1], specjalizację z położnictwa i ginekologii 18 marca 1959[1], natomiast stopień naukowy doktora nauk medycznych 24 kwietnia 1969[1].

Była współzałożycielką Towarzystwa Świadomego Macierzyństwa, w którym zajmowała się leczeniem niepłodności i antykoncepcją[4]. Objęła kierownictwo Poradni Świadomego Macierzyństwa w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie. W latach 70. XX wieku kierowała Pracownią Cytodiagnostyczną Towarzystwa Planowania Rodziny.

Oprócz książek z dziedziny seksuologii takich jak: Sukces w miłości, Kalejdoskop seksu, Kultura miłości, Sztuka kochania (1978), Sztuka kochania – w 20 lat później (1988), Sztuka kochania – witamina M (1989), była również autorką pamiętników Miłość na całe życie. Wspomnienia z czasów beztroski.

Jej popularnonaukowy poradnik z dziedziny seksuologii Sztuka kochania wydany w 1978 stał się bestsellerem (nakład łączny 7 mln egzemplarzy) i zapoczątkował większą otwartość w sprawach seksu i życia seksualnego w Polsce.

Zmarła w warszawskim Szpitalu na Solcu z powodu komplikacji kardiologicznych po przebytym zawale serca[potrzebny przypis]. Została pochowana 11 lutego 2005 na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

Upamiętnienie

9 września 1997 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Pamięci Michaliny Wisłockiej poświęcone są Park Miłości w Lubniewicach[6] oraz skwer w Łodzi[7].

Publikacje

Nawiązania w kulturze

W 1995 ukazało się pierwsze wydanie książki będącej zbiorem autoryzowanych rozmów z Michaliną Wisłocką autorstwa Marka Różyckiego jr. Wisłocka w pigułce, która zawiera również felietony obyczajowe inspirowane wieloletnią współpracą autora z seksuolożką. Autorką biografii Michaliny Wisłockiej jest również Violetta Ozminkowski – Michalina Wisłocka. Sztuka kochania gorszycielki, która zawiera fragmenty niepublikowanych dzienników oraz rozmowy z córką, Krystyną Bielewicz.

Konrad Szołajski napisał inspirowaną biografią Wisłockiej fikcyjną powieść kryminalną Wisłocka (wyd. Świat Książki, 2017). Na kanwie życia Michaliny Wisłockiej powstał film Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Centralny Rejestr Lekarzy – informacje podstawowe.
  2. ↑ Urszula Jabłońska, Sztuka kochania, czyli trójkąt z dwójką - rozmowa z córką Michaliny Wisłockiej, Wysokie obcasy, 26 stycznia 2018 [dostęp 2020-02-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-04].
  3. ↑ Michalina Wisłocka, Malinka, Bratek i Jaś, Warszawa 1998, s. 47–48: rozdział „Dziennik wojenny i wyjazd w nieznane”.
  4. ↑ IAR - Zmarła Michalina Wisłocka. money.pl, 2005-02-05. [dostęp 2017-04-02]..
  5. ↑ M.P. z 1997 r. nr 84, poz. 845
  6. ↑ Park Miłośći im. dr Michaliny Wisłockiej, lubniewice.pl [dostęp 2019-04-27] (pol.).
  7. ↑ Monika Wolnicka, Łódź ze skwerem Michaliny Wisłockiej. Kiedyś mieszkała obok niego, lodz.wyborcza.pl, 17 marca 2017 [dostęp 2019-04-27] (pol.).
  8. ↑ Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Michalina Wisłocka w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-03-16 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=125218