Michał Figurski

Michał Figurski

Michał Figurski (2023)
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1973 Moskwa[1]
Zawód, zajęcie	dziennikarz
Miejsce zamieszkania	Warszawa
Narodowość	polska
Małżeństwo	Odeta Moro-Figurska (2002−2014; rozwód) Magdalena Kasperowicz
Dzieci	Sonia Figurska
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Michał Figurski (ur. 16 maja 1973 w Moskwie)^[2] – polski prezenter i producent radiowo-telewizyjny, dziennikarz muzyczny i konferansjer.

Rodzina i edukacja

Jest synem Eugenii i Zbigniewa Figurskich (zm. 1998)^[3][4]. Ojciec był polskim dyplomatą, ostatnim dyrektorem generalnym FOZZ^[5], a matka jest Rosjanką i pracowała w banku^[6]. Urodził się w Moskwie, dokąd był delegowany jego ojciec^[7]. Ma starszą siostrę Olgę^[8]. Od 1985 przez cztery lata mieszkał w Bejrucie, gdzie uczył się w prywatnej szkole średniej International College of Beirut^[9]. Maturę polską uzyskał w 1993 w II Liceum Ogólnokształcącym im. S. Batorego w Warszawie^[10].

W okresie licealnym założył punkowy zespół D.U.S.W. (Dzielnicowy Urząd Spraw Wewnętrznych), z którym wystąpił na kilku przeglądach zespołów niezależnych i który rozwiązał w grudniu 1989^[11]. Dorabiał, tłumacząc filmy na język polski filmy (tłumaczenia produkcji pornograficznych opracowywał pod pseudonimem Kaligula Trzepski) oraz udzielając korepetycji z języka angielskiego i francuskiego^[12]. Pracował także jako tłumacz z języka francuskiego dla dystrybutora filmowego Filmnet i Canal+ oraz lektor języka angielskiego i tłumacz symultaniczny dla Ministerstwa Obrony Narodowej^[13].

Przez trzy lata studiował romanistykę na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego^[14]. Następnie podjął studia na Wydziale Dziennikarstwa Wyższej Szkoły Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie^[15]. Studiów nie ukończył.

Kariera zawodowa

W latach 1993–1995 prowadził audycję Chóśtafka w Rozgłośni Harcerskiej^[16]. Jako DJ prowadził imprezy w klubie „Stodoła” w Warszawie^[17]. Później pracował w Radiu Zet (1995) i Radiu Kolor (1995–1999), dla którego prowadził audycję Jazda Figurowa i którego po trzech latach pracy został dyrektorem programowym^[18]. W 1999 założył firmę eventowo-produkcyjną Frontman^[19]. W latach 1999–2003 pracował w radiu RMF FM jako reporter i prowadzący listy przebojów „Hop Bęc” i „POPLista”^[20]. Jako prezenter telewizyjny zadebiutował w TVP1, dla której prowadził programy muzyczne: Kolejka – lista przebojów, Gwiazdy kontra Gwiazdy i Przeboje Jedynki^[21]. Występował też jako gość w programie Polsatu POPLista^[22].

We wrześniu 2003 rozpoczął pracę w warszawskim Radiu 94 na stanowisku dyrektora programowego stacji, w której współprowadził (z Anną Kochańską) poranne pasmo Wzwód poranny, a następnie – poranne pasmo Antylista (z Kubą Wojewódzkim)^[23]. W 2005 współtworzył nowo powstałą rozgłośnię Antyradio oraz objął funkcję dyrektora programowego Antyradia Śląsk i Antyradia Kraków^[24]. W tym okresie wraz z Kubą Wojewódzkim wystąpił w reklamie telefonii komórkowej Tak Tak oraz został bohaterem komiksu pt. „Najczwartsza RP – Antylista Prezerwatora!” Przemysława Truścińskiego i Tobiasza Piątkowskiego^[25]. Stworzył, wyprodukował i wyreżyserował program Czułe dranie (2006) w TV4 oraz serię dokumentalną Nasze polskie wesele (2008) i polityczno-obyczajowy talk-show Hard Rock Weekend w Polsat Play.

W grudniu 2007 pojawiły się informacje, że wraz z Kubą Wojewódzkim przechodzą z Antyradia do Eski Rock, za co dziennikarze byli krytykowani w mediach^[26]. W latach 2008–2012 współprowadził z Wojewódzkim audycje: Poranny WF i Śniadanie Mistrzów^[27]. Wskutek kontrowersji, które wywołała ich audycja z maja 2012 rzekomo szkalująca Ukrainców, został zwolniony z pracy, a wskutek zerwania umów przez kontrahentów musiał zamknąć firmę producencką Frontman^[28]. W latach 2012–2014 był dyrektorem programowym telewizji rbl.tv, a także był dyrektorem kanałów 4Fun.tv i TV Disco^[29]. Prowadził talk-show Jazda figurowa w TV4. Był konsultantem muzycznym w wytwórni filmowej Alvernia^[30]. Od października 2014 do września 2015 współprowadził (z Kamilem Olszewskim) audycje Przepraszamy za usterki i Hejt park w Muzo.fm^[31][32]. W tym okresie współprowadził z Włodzimierzem Zientarskim program Szrot lista w Polsat Play^[33]. W latach 2014–2017 prowadził program WidziMiSię w Polsat News 2^[32][34]. W 2017 był nominowany do zdobycia statuetki Gwiazda Plejady dla osobowości roku podczas Wielkiej Gali Gwiazd Plejady^[35].

Wskutek problemów zdrowotnych zawiesił karierę medialną, w 2018 powrócił do pracy w Antyradiu^[36]. Od 8 stycznia 2018 współprowadził z Karoliną Korwin Piotrowską poranny program Najgorsze państwo świata^[37], a po jej odejściu z audycji 15 grudnia 2022 współprowadził program z Małgorzatą Wierzejewską^[38], której nazwa zmieniła się 15 maja 2023 na Mistrz i Małgorzata w Antyradiu^[39][40]. Od 8 stycznia 2019 do 29 marca 2022 prowadził audycję NieZŁY pacjent (później przemianowaną na Zet jak zdrowie) w Radiu ZET^[41], za którą w 2019 otrzymał nagrodę MediaTora (za „nowatorskie podejście do tematu edukacji zdrowotnej” i „skonfrontowanie doświadczeń znanych osób i gwiazd z opiniami ekspertów oraz promowanie wiedzy o zdrowiu w sposób lekki i z humorem”)^[42]. Od października 2022 jest dyrektorem kreatywnym Radia ZET^[37]. W 2023 prowadził reality show Polsatu Temptation Island Polska^[43], a nakładem wydawnictwa Wielka Litera ukaże się jego książka pt. „Najsłodszy. Autobiografia pisana kciukiem”.

Jest współzałożycielem fundacji „Najsłodsi”, której celem jest uświadamianie społeczeństwa o cukrzycy i wspieranie osób zmagających się z tą chorobą^[44].

Życie prywatne

Od 12 października 2002 do 12 lipca 2014 był żonaty z Odetą Moro-Figurską, z którą ma córkę Sonię (ur. 16 maja 2003)^[45][46]. Jeszcze przed rozwodem związał się z Jagną Błażejewską, z którą rozstał się w 2016^[47]. Następnie związał się z dziennikarką Magdaleną Kasperowicz^[48].

We wrześniu 2015 doznał wylewu, który był wynikiem źle leczonej cukrzycy typu I^[49]. W 2016 przeszedł operację przeszczepienia nerki i trzustki^[50].

Kontrowersje

W kwietniu 2010 wraz z Kubą Wojewódzkim nagrał utwór „Po trupach do celu”, którym nawiązali do wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego po katastrofie smoleńskiej^[51]. Piosenka wywołała ogólnopolski skandal i była zaskarżana do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji^[52].

7 czerwca 2011 Rada Etyki Mediów wydała oświadczenie, w którym uznała, że we współprowadzonej przez Figurskiego audycji Poranny WF doszło do „drastycznej demonstracji ksenofobii wobec ciemnoskórego obywatela” (chodziło o polskiego urzędnika Alvina Gajadhura). W opinii Rady Figurski wraz z Kubą Wojewódzkim znieważyli mężczyznę obraźliwymi, rasistowskimi sformułowaniami. Ich zachowanie zostało uznane za pogwałcenie zasady szacunku i tolerancji^[53]. W lipcu 2011 Prokuratura Rejonowa Warszawa Praga-Południe wszczęła śledztwo w sprawie znieważenia mężczyzny przez dziennikarzy^[54]. 13 października Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji nałożyła na Eska Rock SA (pracodawcę Figurskiego) karę finansową w wysokości 50 tys. złotych. W decyzji stwierdzono, że

W jednej z kolejnych audycji, wyemitowanej 6 października 2011, prowadzący m.in. zarzucili temu samemu mężczyźnie rasizm i oskarżyli o szerzenie nienawiści. W związku z powyższym, decyzją z 30 marca 2012 KRRiT stwierdziła, że treść audycji narusza postanowienia ustawy i nałożyła na ESKA Rock SA kolejną karę w wysokości 50 tys. zł^[56]. Niezależnie od powyższego, Figurskiemu został przedstawiony przez Prokuraturę Okręgową Warszawa-Praga zarzut znieważenia, zagrożony karą trzech lat pozbawienia wolności^[57].

W czerwcu 2012 ukraińskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych wydało komunikat, w którym odniosło się do sformułowań użytych przez Figurskiego i Wojewódzkiego 12 czerwca 2012 w programie Poranny WF na antenie Eska Rock. MSZ zaprotestowało przeciw „niedopuszczalnym wypowiedziom, które obrażają cześć i godność Ukraińców”, zdaniem MSZ Wojewódzki wraz z Figurskim „pozwolili sobie na skrajnie poniżające wypowiedzi pod adresem Ukraińców, co jest nie do przyjęcia przez jakiegokolwiek cywilizowanego człowieka, oraz demokratyczne społeczeństwo, w którym nie powinno być miejsca dla publicznych obraz, bądź dyskryminacji na tle narodowościowym” oraz zażądało przeprosin^[58][59]. Rada Etyki Mediów uznała, że dziennikarze prowokowali słuchaczy drastyczną demonstracją ksenofobii, co oceniła jako „nie tylko rażące chamstwo, ale i typową mowę nienawiści”^[60]. Śledztwo w sprawie znieważenia Ukrainek wszczęła Prokuratura Rejonowa Warszawa-Praga-Południe^[61][62]. W uzasadnieniu zwrócono uwagę, że tego radia w dużej części słuchają osoby młode, znajdujące się na początku drogi życiowej, ponad połowę słuchaczy stanowią osoby niesamodzielne i mieszkające z rodzicami; wśród takich osób szczególnie niebezpieczne jest propagowanie postaw i zachowań dyskryminacyjnych, a także lekceważących ciężką pracę jako źródło sukcesu życiowego. Wymierzając karę, organ zwrócił uwagę m.in. na uprzednio prowadzone postępowania oraz fakt ponownego naruszenia ustawy^[62].

25 czerwca 2012 władze Radia Eska Rock zwolniły Kubę Wojewódzkiego i Michała Figurskiego za nieprzyzwoite wypowiedzi pod adresem Ukrainek. Decyzją zarządu radia program zniknął z ramówki^[63]. W związku z tą sprawą 19 grudnia 2012 Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznało Figurskiemu i Wojewódzkiemu tytuł Hieny Roku^[64].

Publikacje

• 2001: stale recenzje muzyczne w tygodniku Newsweek
• 2003: wywiady w magazynie Razem
• 2003–2009: stale recenzje muzyczne w magazynie Cosmopolitan
• 2005: bohater komiksu wraz z Kubą Wojewódzkim Antylista Prezerwatora autorstwa Przemysława Truścińskiego. Wydawnictwo G+J

Nagrody

• 2005: Byk Sukcesu magazynu Sukces w kategorii Media
• 2006: Super Świr – nagroda studentów Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej

Filmografia

• 2004: Rh+ jako Paweł
• 2006: Chasing the Acids jako on sam (dziennikarz muzyczny)^[65]
• 2010: Jak się pozbyć cellulitu jako taksówkarz

Przypisy

Bibliografia

• Michał Figurski: Najsłodszy. Autobiografia pisana kciukiem. Wydawnictwo Wielka Litera, 2023. ISBN 978-83-8032-996-6.

Linki zewnętrzne

• Michał Figurski w bazie filmpolski.pl
• Michał Figurski w bazie Filmweb