Mensa (mebel)

Marmurowy stół zaoblony (mensa lunata) z rzymskiego pałacu

Mensa (łac. mēnsă) – kwadratowy stół w starożytnym Rzymie. Z trzech stron dostawiano do niego sofy pozostawiając z czwartej swobodny dostęp dla usługujących niewolników^[1].

W okresie wczesnego cesarstwa mensy miały postać marmurowych blatów osadzonych na jednonożnej podstawie albo okrągłych jednonożnych stolików z drewna lub z brązu (w rodzaju nowożytnych gerydonów), służąc do wystawiania najcenniejszych domowych przedmiotów (cartibula); określano tak również trójnożne metalowe stoliki o wygiętych nogach zakończonych lwimi łapami^[2].

Zobacz też

• Mensa ołtarzowa

Przypisy