Małgorzata Windsor (1965) | |
Hrabina Snowdon | |
Jako żona | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1930 |
Data i miejsce śmierci |
9 lutego 2002 |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Mąż | |
Dzieci | |
Odznaczenia | |
Małgorzata Róża Windsor[1] ang. Margaret Rose Windsor (ur. 21 sierpnia 1930 w Glamis[2], zm. 9 lutego 2002 w Londynie) – członkini brytyjskiej rodziny królewskiej, młodsza siostra królowej Elżbiety II[3].
Urodziła się poprzez cięcie cesarskie[4]. Była młodszą córką Alberta, księcia Yorku, który później został królem Jerzym VI i Elżbiety Bowes-Lyon[4]. Wychowywała się razem z siostrą Elżbietą na dworze królewskim. Z zainteresowaniem zajmowała się jazdą konną, pływaniem, ogrodnictwem i muzyką; od wczesnego dzieciństwa grała na fortepianie.
W połowie lat 50. była bliska zawarcia małżeństwa z pilotem Peterem Townsendem, bohaterem bitwy o Anglię[5]. 31 października 1955 zrezygnowała jednak ze ślubu za radą arcybiskupa Canterbury oraz wobec groźby utraty praw do tronu (Townsend był rozwodnikiem)[6]. 6 maja 1960 poślubiła fotografa Antony’ego Armstronga-Jonesa[7][3], mianowanego przez królową Elżbietę lordem Snowdon – od tego czasu księżniczka Małgorzata występowała oficjalnie jako hrabina Snowdon. Ich ślub był pierwszym w dziejach Windsorów, który transmitowała telewizja[7]. Z małżeństwa (zakończonego w 1978 rozwodem) urodziło się dwoje dzieci: syn David Jones (lord Linley, ur. 3 listopada 1961) i córka Sarah (lady Chatto, ur. 1 maja 1964)[3].
W związku z przynależnością do rodziny królewskiej była patronką lub przewodniczącą wielu instytucji i organizacji, m.in. Rady Towarzystw Kształcenia Dziewcząt, Narodowego i Szkockiego Towarzystwa Ochrony Dzieci przed Przemocą w Rodzinie czy Baletu Królewskiego (1957). Udzielała się charytatywnie[8]. Otrzymała doktorat honoris causa z muzyki Uniwersytetu w Londynie, a także Cambridge i Keele. Pełniła także honorowe funkcje wojskowe, m.in. komandora RAF i dowódcy Korpusu Pielęgniarskiego Armii Królewskiej im. Królowej Aleksandry.
Rezydowała w londyńskim Pałacu Kensington.
Uchodziła w przeciwieństwie do swojej siostry Elżbiety za osobę słabego zdrowia. Nałogowo paliła papierosy[9], co w znaczący sposób odbiło się na późniejszym stanie jej zdrowia. Z nałogiem zerwała dopiero w 1991, co miało bezpośredni związek z przebytą operacją lewego płuca sześć lat wcześniej. Przez ostatnie lata życia dużo chorowała. Na początku 2001 zdiagnozowano u niej udar mózgu, który spowodował częściowy zanik wzroku i niedowład lewej strony ciała. Z tego powodu czasami poruszała się za pomocą wózka inwalidzkiego. Ostatnie publiczne wystąpienie Małgorzaty Windsor miało miejsce w 2001 z okazji 101-lecia jej ciotki – księżnej Alicji.
Zmarła 9 lutego 2002 o godzinie 6.30 czasu lokalnego w King Edward VII’s Hospital Sister Agnes (londyńskim szpitalu króla Edwarda VII) po kolejnym poważnym udarze mózgu[10]. Zgodnie ze swą wolą została skremowana, a urnę z prochami umieszczono w grobie jej ojca. W następnym miesiącu po jej odejściu zmarła jej matka – Elżbieta Bowes-Lyon[11].
Artykuł Małgorzata Windsor (księżniczka) w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-01-02 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=94220