| ||
Data i miejsce urodzenia | 22 września 1964 Warszawa | |
Doktor habilitowany nauk prawnych | ||
Specjalność: postępowanie cywilne | ||
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
Doktorat | 2001 – prawo Uniwersytet Warszawski | |
Habilitacja | 2010 – prawo Uniwersytet Warszawski | |
Dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury | ||
Okres spraw. | 21 stycznia 2016[1]–4 czerwca 2020[2] | |
Poprzednik | Leszek Pietraszko | |
Następca | p.o. Adam Sęk | |
Pierwsza Prezes Sądu Najwyższego Przewodnicząca Trybunału Stanu | ||
Okres spraw. | od 26 maja 2020 | |
Poprzednik | Małgorzata Gersdorf
Aleksander Stępkowski (p.o.) |
Małgorzata Manowska z domu Soporek (ur. 22 września 1964 w Warszawie[3]) – polska prawnik, procesualistka cywilna, sędzia, doktor habilitowana nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uczelni Łazarskiego. W 2007 podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, od 2016 do 2020 dyrektor Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, od 2018 sędzia Sądu Najwyższego, od 26 maja 2020 pierwsza prezes Sądu Najwyższego i z urzędu przewodnicząca Trybunału Stanu.
W 1992 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 2001 na podstawie rozprawy pt. „Postępowanie nakazowe w procesie cywilnym” uzyskała stopień naukowy doktora nauk prawnych. Tam też została w 2010 doktorem habilitowanym nauk prawnych na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. „Wznowienie postępowania w procesie cywilnym”. Była nauczycielem akademickim na macierzystym wydziale UW. W 2013 została wykładowcą na Uczelni Łazarskiego, gdzie jest profesorem nadzwyczajnym. Autorka publikacji z zakresu postępowania cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy[4].
W 1994 zdała z wynikiem celującym egzamin sędziowski, po czym orzekała kolejno w: Sądzie Rejonowym Warszawa-Praga, Sądzie Okręgowym w Warszawie i od 2004 w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie. Od 30 marca do 27 listopada 2007 sprawowała funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, odpowiedzialnego za nadzór nad sądownictwem[5]. W 2016 została dyrektorem Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury[6], gdzie była wykładowcą i egzaminatorem na egzaminie sędziowskim. Przez wiele lat wykładała i egzaminowała także aplikantów radcowskich, adwokackich i notarialnych[4].
W lipcu 2018 w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego w Polsce była wymieniana przez media oraz polityków Prawa i Sprawiedliwości jako kandydatka na stanowisko Pierwszej Prezes Sądu Najwyższego[7][8]. Zgłosiła wówczas swoją kandydaturę na sędziego Izby Cywilnej Sądu Najwyższego[9]. 10 października 2018 prezydent Andrzej Duda powołał ją do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego[10].
Postanowieniem z 25 maja 2020 prezydent Andrzej Duda powołał ją na stanowisko I Prezesa Sądu Najwyższego spośród pięciu kandydatów wskazanych przez Zgromadzenie Ogólne SN (Manowska otrzymała 25 głosów, co było drugim wynikiem spośród kandydatów – Włodzimierza Wróbla poparło 50 głosujących[11]), z dniem 26 maja 2020[12][13].
Legalność nominacji prof. Manowskiej na sędziego Sądu Najwyższego oraz sposobu wyboru na stanowisko Pierwszej Prezes Sądu Najwyższego jest przedmiotem kontrowersji w środowisku sędziowskim i wśród przedstawicieli nauki prawa[14][15][16][17][18].
Ma córkę Annę[19] i syna Piotra.
Artykuł Małgorzata Manowska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4334589