Małgorzata Chmielewska

Małgorzata Chmielewska
Ilustracja
Małgorzata Chmielewska na Przystanku Woodstock 2016
Kraj działania  Polska
Data i miejsce urodzenia 20 marca 1951
Poznań
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka” Baretka odznaki zasluzony dla warszawy 209x57s.jpg
Strona internetowa

Małgorzata Anna Chmielewska (ur. 20 marca 1951[1] w Poznaniu) – polska zakonnica, prezes Fundacji „Domy Wspólnoty Chleb Życia”[2]; przełożona polskiego oddziału Wspólnoty „Chleb Życia”.

W mediach Małgorzata Chmielewska często jest nazywana siostrą lub siostrą zakonną, gdyż złożyła śluby zakonne w 1998 roku we Wspólnocie „Chleb Życia” we Francji, jednak polski oddział Wspólnoty posiada prawną formę świeckiego stowarzyszenia[3] i nie wymaga od swych członków złożenia ślubów zakonnych.

Życiorys i działalność

W dzieciństwie rodzice nie dbali o jej wychowanie religijne. Po szkole średniej rozpoczęła studia biologiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po ich zakończeniu zwróciła uwagę na katolicyzm. Początkowo myślała o wstąpieniu do zakonu benedyktynek, następnie do małych sióstr Jezusa. Pracowała jako katechetka z niewidomymi dziećmi w Laskach i w duszpasterstwie niewidomych u ks. Stanisława Hoinki przy ul. Piwnej w Warszawie. Organizowała także pomoc dla kobiet z więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

W 1990 w Bulowicach koło Kęt wstąpiła do wspólnoty „Chleb Życia”, śluby wieczyste ubóstwa, posłuszeństwa i czystości złożyła we Francji w 1998[4][5][6]. Obecnie prowadzi domy dla bezdomnych, chorych, samotnych matek oraz noclegownie dla kobiet i mężczyzn. W swoich działaniach i artykułach podkreśla znaczenie ekonomii społecznej. Z troską wyraża się o osobach z marginesu. Osoby wykluczone próbuje przywrócić do społeczności poprzez stworzenie dla nich miejsc pracy. Dlatego powołała specjalne manufaktury, w których pracują osoby bezdomne i chore. Wyroby następnie są sprzedawane w sklepach lub przez Internet.

Członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Innowatorów Społecznych Ashoka[7].

Status w Kościele katolickim

Śluby zakonne s. Małgorzata Chmielewska złożyła w 1998 roku we wspólnocie „Chleb Życia” we Francji rozwiązanej w 2015 roku przez biskupa diecezji Bayeux-Lisieux [8][9].

Obecnie, wspólnota w Polsce została erygowana Dekretem Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego, z dnia 10 sierpnia 2010 roku (Dekret Nr 3562/A/2010)[10]. Wspólnota „Chleb Życia” ma również zgodę na działanie na terenach diecezji Wrocławskiej, Rzeszowskiej, Sandomierskiej oraz archidiecezjach Warszawskiej i Krakowskiej.

Publikacje

  • Wszystko, co uczyniliście... Rozmawia Michał Okoński. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999.
  • Nie ma rzeczy niemożliwych. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2000.
  • Wezwanie. Kraków: Wydawnictwo Fides, 2001.
  • Cerowanie świata. W drodze, 2015.
  • Sposób na (cholernie) szczęśliwe życie. Rozmawiają Błażej Strzelczyk i Piotr Żyłka. WAM, 2016.
  • Dobro jako choroba zakaźna. W drodze, 2016.
  • Odłóż tę książkę i zrób coś dobrego. WAM, 2017

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

  1. Grzegorz Polak: Kto jest kim w Kościele. KAI, 1999.
  2. Fundacja Domy Wspólnoty Chleb Życia (pol.). chlebzycia.org. [dostęp 2020-05-27].
  3. Dokumenty Wspólnoty „Chleb Życia” (pol.). Wspólnota „Chleb Życia”. [dostęp 2020-01-24].
  4. Urodziny niezwykłej kobiety! – Prawapolityka.pl [dostęp 2018-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-26] (pol.).
  5. Krzysztof Ziemiec, Siostra Chmielewska: twarda zakonnica z zasadami, „Gazetakrakowska.pl” [dostęp 2018-07-10] (pol.).
  6. Deon.pl, S. Małgorzata Chmielewska: o łataniu rzeczywistości, „Deon.pl” [dostęp 2018-07-10] (pol.).
  7. Ashoka Poland – Członkowie, Ashoka Poland [dostęp 2020-02-23] (pol.).
  8. Céline Hoyeau: La Communauté du Pain de Vie est dissoute (fr.). la-croix.com, 2015-05-21. [dostęp 2020-05-27].
  9. Le journal La Croix du 21 mai 2015 (fr.). pncds72.free.fr. [dostęp 2020-05-27].
  10. https://chlebzycia.org/wp-content/uploads/2020/10/kilka-razem.pdf.goły link w tytule
  11. „Ewidencja wyróżnień – Zasłużony dla Warszawy”. bip.warszawa.pl. [dostęp 2020-10-25].
  12. Lista osób odznaczonych odznaką honorową „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka”, rpo.gov.pl [dostęp 2010-12-12].
  13. M.P. z 2014 r. poz. 923.
  14. 59 odznaczonych za zasługi dla wolności. prezydent.pl, 2014-06-05. [dostęp 2014-06-05].
  15. Medal Św. Brata Alberta. Fundacja Brata Alberta. [dostęp 2018-01-18].
  16. KAI: Medal św. Brata Alberta m.in. dla s. Małgorzaty Chmielewskiej i Marcina Gortata. Konferencja Episkopatu Polski. [dostęp 2018-01-18].
  17. S.Małgorzata Chmielewska, Ewa Kulik-Bielińska i Katarzyna Przybysławska laureatkami Nagrody RPO im. Pawła Włodkowica, Rzecznik Praw Obywatelskich, 19 listopada 2018 [dostęp 2021-01-13] (pol.).

Bibliografia

  • Małgorzata Chmielewska: Nie ma rzeczy niemożliwych. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2000.
  • Małgorzata Chmielewska: Wezwanie. Kraków: Wydawnictwo Fides, 2001.
  • Wszystko co uczyniliście… z siostrą Małgorzatą Chmielewską rozmawia Michał Okoński. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1998.
  • Stanisław Zasada: Generał w habicie. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2010.

Linki zewnętrzne

Informacja

Artykuł Małgorzata Chmielewska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=105906