Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód | |
Lata aktywności |
1954–2011 |
Zespół artystyczny | |
Wrocławski Teatr Współczesny | |
Odznaczenia | |
Marlena Milwiw (ur. 22 września 1931 we Lwowie) – polska aktorka filmowa i teatralna.
W 1955 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Rok wcześniej zadebiutowała na deskach Teatru Nowej Warszawy w roli Ruth w dramacie Niemcy autorstwa Leona Kruczkowskiego. Po kilku latach przeniosła się do Wrocławia, gdzie występowała we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, Teatrze Rozmaitości (1959-1967) oraz Wrocławskim Teatrze Współczesnym (od 1967). Wykładała również w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Natomiast jako aktorka filmowa debiutowała w 1962 roku w filmie Jak być kochaną w reżyserii Wojciecha Hasa.
W 1964 roku otrzymała wyróżnienie na III Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach za rolę Panowej przedstawieniu Lubow Jarowaja Konstantego Treniewa. Została również odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1978), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988) oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007).
Była żoną lwowskiego pisarza, doktora i oficera Adama Barona (1924–1977). Jest matką Piotra Barona – saksofonisty jazzowego oraz babką muzyków: Aleksandra Milwiw-Barona (Afromental) oraz Adama Milwiw-Barona (m.in. Pink Freud).
Artykuł Marlena Milwiw w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-07-11 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3843713