Marcin Ociepa

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Marcin Ociepa
Marcin Ociepa
ilustracja
Data i miejsce urodzenia 21 października 1984
Opole
Zawód, zajęcie politolog, nauczyciel akademicki, polityk, samorządowiec
Stanowisko wiceminister przedsiębiorczości i technologii (2018–2019), poseł na Sejm IX kadencji (od 2019), wiceminister rozwoju (2019), wiceminister obrony narodowej (od 2019)
Partia PJN (2011–2014)
Polska Razem (2014–2017)
Porozumienie (2017–2021)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Marcin Michał Ociepa (ur. 21 października 1984 w Opolu) – polski polityk, samorządowiec, politolog i urzędnik państwowy. W latach 2010–2014 wiceprzewodniczący i w okresie 2014–2018 przewodniczący rady miejskiej w Opolu, radny sejmiku opolskiego VI kadencji, poseł na Sejm IX kadencji, wiceprezes Porozumienia. W latach 2018–2019 podsekretarz stanu, a w 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii, w 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju, od 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej.

Życiorys

Ukończył studia politologiczne na Uniwersytecie Opolskim[1] o specjalności europejskiej. Pracował jako nauczyciel akademicki w Katedrze Studiów Regionalnych Instytutu Politologii Uniwersytetu Opolskiego i na Politechnice Opolskiej. Uczestnik International Visitor Leadership Program prowadzonego przez Departament Stanu USA[2]. Odbył studia podyplomowe MBA, ukończył program Top Public Executive realizowany przez Krajową Szkołę Administracji Publicznej oraz IESE Business School[3].

W 2002 przystąpił do stowarzyszenia Młodzi Konserwatyści, później był jego przewodniczącym w Opolu[4]. W latach 2005–2009 koordynował kampanię na rzecz wprowadzenia w mieście rad dzielnic. W 2006 w wyborach do rady Opola otwierał listę lokalnego Chrześcijańskiego Bloku Samorządowego[5], który nie uzyskał mandatów. W 2007 współpracował z Prawicą Rzeczypospolitej w okresie powstawania partii[6]. Od 2007 do 2009 był dyrektorem biura europosła Konrada Szymańskiego, a od 2007 do 2010 także kierował biurem posłanki Leny Dąbkowskiej-Cichockiej. W 2009 został koordynatorem projektu „Obywatelski Projekt Strategii Rozwoju Miasta Opola – Opole 2050”. Pracował jako dyrektor Instytutu Spraw Zagranicznych w Opolu i prezes szkoły liderów Collegium Nobilium Opoliense. Został członkiem Komitetu Regionów[2]. W 2010 wspierał w wyborach prezydenckich Marka Jurka[7].

W 2010 wybrany do rady miejskiej w Opolu z listy komitetu „Razem dla Opola” (z poparciem kierowanego przez siebie lokalnego Stowarzyszenia Ludzi Aktywnych „Horyzonty”, którego w 2005 był założycielem[1])[8]. Objął następnie funkcję wiceprzewodniczącego rady miasta. W tym samym roku współtworzył partię Polska Jest Najważniejsza, a w 2011 otwierał jej listę do Sejmu (ugrupowanie nie uzyskało mandatów)[9]. W wyniku decyzji o rozwiązaniu PJN w 2013 współtworzył Polskę Razem, w której objął przewodnictwo struktur w województwie opolskim.

W wyborach samorządowych w 2014 kandydował z ramienia „Razem dla Opola” na stanowisko prezydenta miasta (z poparciem m.in. PiS). W pierwszej turze zdobył 22,13% poparcia[10], dzięki czemu trafił do drugiej tury. Uzyskał w niej 32,14% głosów[11], przegrywając z Arkadiuszem Wiśniewskim. Utrzymał natomiast mandat radnego[12] i w tej kadencji objął stanowisko przewodniczącego rady miejskiej. W kwietniu 2015 został wiceprezesem Polski Razem[13] i z jej rekomendacji w tym samym roku kandydował z ramienia komitetu PiS do Senatu (poparł go również Kukiz’15), uzyskując 26,60% poparcia i zajmując 2. miejsce spośród ośmiu kandydatów[14]. Po przekształceniu w listopadzie 2017 Polski Razem w Porozumienie, pozostał jednym z wiceprezesów tej partii[15], a także stanął na czele jej struktur w okręgu opolskim[16].

22 lutego 2018 powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii, odpowiedzialnego za sprawy europejskie. Pozostał na stanowisku przewodniczącego rady miasta[1]. W tym samym roku z listy PiS, jako kandydat Porozumienia, uzyskał mandat radnego sejmiku opolskiego VI kadencji[17]. 4 czerwca 2019 awansował ze stanowiska podsekretarza stanu na funkcję sekretarza stanu w MPiT[18].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku został wybrany na posła IX kadencji, otrzymując 16 066 głosów[19]. W listopadzie 2019, po przekształceniach w strukturze ministerstw, przeszedł na funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju[20]. W grudniu 2019 powołany na tożsame stanowisko w Ministerstwie Obrony Narodowej[3][21]. 11 sierpnia 2021 ogłosił swoją dymisję z funkcji wiceministra obrony w związku z zapowiedzią odwołania z rządu Jarosława Gowina[22] (premier dymisji tej nie przyjął[23]). Tego samego dnia złożył rezygnację z członkostwa w Porozumieniu[24].

Deklaruje znajomość języka angielskiego i francuskiego[2]. Podharcmistrz Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Piotr Guzik: Marcin Ociepa został wiceministrem w resorcie przedsiębiorczości i technologii. wyborcza.pl, 23 lutego 2018. [dostęp 2018-04-12].
  2. ↑ a b c d e Marcin Ociepa: Sekretarz stanu. Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii. [dostęp 2019-08-09].
  3. ↑ a b Marcin Ociepa: Sekretarz Stanu. Ministerstwo Obrony Narodowej. [dostęp 2019-12-20].
  4. ↑ Nasz temat: 15 lat działalności środowiska konserwatywnego w Opolu. „Przełomowy 2002 rok”. wpolityce.pl, 11 maja 2012. [dostęp 2018-04-12].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2018-04-19].
  6. ↑ Dorota Wodecka-Lasota: ChBS szykuje Prawicę RP. wyborcza.pl, 21 maja 2007. [dostęp 2018-04-19].
  7. ↑ Marek Jurek w Opolu. 24opole.pl, 9 czerwca 2010. [dostęp 2018-04-19].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2018-04-12].
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2018-04-19].
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2018-04-12].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2018-04-12].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2018-04-12].
  13. ↑ Marcin Ociepa wiceprezesem partii Polska Razem – Zjednoczona Prawica. 24opole.pl, 27 kwietnia 2015. [dostęp 2018-04-19].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2018-04-12].
  15. ↑ Artur Janowski: Marcin Ociepa, wiceminister przedsiębiorczości i technologii: „Nie zapomnę o Opolu i regionie”. Nowa Trybuna Opolska, 25 lutego 2018. [dostęp 2018-04-12].
  16. ↑ Struktury okręgowe. pjg.org.pl. [dostęp 2018-04-19].
  17. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-22].
  18. ↑ Marcin Ociepa Sekretarzem Stanu w MPiT. gov.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2021-08-14].
  19. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  20. ↑ Ministerstwo Rozwoju: Kierownictwo ministerstwa. Ministerstwo Rozwoju. [dostęp 2019-11-18].
  21. ↑ Marcin Ociepa wiceministrem obrony. Trzeci resort w dwa lata. tvn24.pl, 29 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-20].
  22. ↑ Marcin Ociepa złożył dymisję. Polityk Porozumienia był wiceministrem obrony narodowej. polsatnews.pl, 11 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-11].
  23. ↑ Strzeżek: odejście Guta-Mostowego z Porozumienia to jego osobista decyzja. wnp.pl, 17 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-17].
  24. ↑ Marcin Ociepa: Rezygnuję z członkostwa w Porozumieniu. tvp.info, 11 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-11].
  25. ↑ M.P. z 2017 r. poz. 362

Informacja

Artykuł Marcin Ociepa w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-08-23 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=4264298