Liz Truss

Liz Truss
Ilustracja
Elizabeth Truss (2022)
Pełne imię i nazwisko

Mary Elisabeth Truss

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1975
Oksford

Premier Wielkiej Brytanii
Okres

od 6 września 2022
do 25 października 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Boris Johnson

Następca

Rishi Sunak

Lider Partii Konserwatywnej
Okres

od 5 września 2022
do 24 października 2022

Poprzednik

Boris Johnson

Następca

Rishi Sunak

Minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii
Okres

od 15 września 2021
do 6 września 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Dominic Raab

Następca

James Cleverly

Minister ds. kobiet i równości Wielkiej Brytanii
Okres

od 10 września 2019
do 6 września 2022

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Amber Rudd

Minister handlu międzynarodowego
Okres

od 24 lipca 2019
do 15 września 2021

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Liam Fox

Następca

Anne-Marie Trevelyan

Główny Minister Skarbu Państwa Wielkiej Brytanii
Okres

od 11 czerwca 2017
do 24 lipca 2019

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

David GaukeInformacje powiązane z artykułem „David Gauke” w Wikidanych

Następca

Rishi Sunak

Lord Kanclerz, Minister sprawiedliwości Wielkiej Brytanii
Okres

od 14 lipca 2016
do 11 czerwca 2017

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Michael Gove

Następca

David Lidington

Minister środowiska, żywności i spraw wsi
Okres

od 15 lipca 2014
do 14 lipca 2016

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Owen Paterson

Następca

Andrea Leadsom

Liz Truss, właśc. Mary Elizabeth Truss (ur. 26 lipca 1975 w Oksfordzie) – brytyjska polityk, w 2022 przewodnicząca Partii Konserwatywnej i premier Wielkiej Brytanii.

Od 2010 posłanka do Izby Gmin. W latach 2014–2016 minister środowiska, żywności i spraw wsi w gabinecie Davida Camerona. Od lipca 2016 do czerwca 2017 minister sprawiedliwości i lord kanclerz, od 11 czerwca 2017 do 24 lipca 2019 główny minister skarbu państwa w gabinecie Theresy May. Od 24 lipca 2019 do 15 września 2021 minister handlu międzynarodowego w gabinecie Borisa Johnsona. Od 2019 do 2022 roku minister ds. kobiet i równości. Od 2021 do 2022 minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii.

Życiorys

Młodość, wykształcenie i praca zawodowa

Elizabeth Mary Truss urodziła się 26 lipca 1975 roku w Oksfordzie, na terenie Anglii, jako córka Johna Kennetha i Priscilli Mary Truss[1]. W młodości uczęszczała do szkoły podstawowej w Paisley, a następnie do szkoły w Roundhay[2][3]. W 1998 roku ukończyła Uniwersytet Oksfordzki, gdzie studiowała tzw. PPE (politics, philosophy and economics), czyli studia łączące w sobie nauki polityczne, filozofię i ekonomię[4].

W latach 1996–2000 Truss pracowała dla koncernu Royal Dutch Shell. W tym czasie zdobyła kwalifikacje księgowego zarządczego, a w latach 2000–2005 była dyrektorem ekonomicznym w firmie Cable & WirelessInformacje powiązane z artykułem „Cable & Wireless plc” w Wikidanych[5]. Od 2008 roku pracowała jako zastępca dyrektora w think tanku Reform[6].

Działalność polityczna

Początki działalności

Początkowo Liz Truss była działaczką Liberalnych Demokratów. Pełniła funkcję przewodniczącej koła partyjnego na Uniwersytecie Oksfordzkim oraz zasiadała w komitecie wykonawczym partyjnej młodzieżówki[7][8]. W 1996 roku przystąpiła do Partii Konserwatywnej[9]. W latach 2006−2010 była radną Royal Borough of Greenwich, jednej z gmin Wielkiego Londynu[10][1].

Kariera parlamentarna i rządowa

W 2001 i 2005 roku kandydowała bez powodzenia do Izby Gmin[11]. Mandat posła otrzymała w 2010 roku[12]. Do czasu objęcia funkcji ministra zasiadała w Komisji Sprawiedliwości. Otrzymała reelekcję w latach: 2015, 2017 i 2019.

4 września 2012 roku została powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Departamencie Edukacji (Ministerstwo Edukacji)[13]. W związku ze zmianami w rządzie Camerona, 15 lipca Truss objęła tekę ministra środowiska Wielkiej Brytanii, stając się najmłodszym ministrem w historii Wielkiej Brytanii[14][15]. 14 lipca 2016 zakończyła pełnienie funkcji ministra w rządzie Davida Camerona, jednocześnie obejmując urząd ministra sprawiedliwości i lorda kanclerza w pierwszym gabinecie Theresy May[16]. Po wyborach w 2017 roku, 11 czerwca Truss objęła funkcję sekretarza generalnego skarbu państwa, co przez komentatorów zostało odebrane jako degradacja[17].

Po rezygnacji premier Theresy May, Liz Truss wyraziła chęć kandydowania na stanowisko przewodniczącej Partii Konserwatywnej, jednak ostatecznie poparła Borisa Johnsona[18]. Po utworzeniu rządu przez Johnsona, Truss otrzymała funkcję minister handlu międzynarodowego oraz prezesa Zarządu Handlowego[19]. 10 września 2019 roku objęła dodatkową funkcję ministra ds. kobiet i równości[20]. 15 września 2021 Truss przestała pełnić nadzór nad handlem międzynarodowym, jednocześnie obejmując urząd ministra spraw zagranicznych[21].

Premier Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej

10 lipca 2022 roku ogłosiła swoją kandydaturę na przewodniczącą Partii Konserwatywnej[22]. Po przejściu wszystkich dotychczasowych tur, podobnie jak Rishi Sunak, dotarła do ostatniej rundy wyborów[23]. 5 września ogłoszono, że Liz Truss wygrała wybory na przewodniczącą, uzyskując 81 326 głosów (57,4%), wobec 60 399 głosów (42,6%) zdobytych przez jej kontrkandydata Rishiego Sunaka[24].

6 września 2022 z rąk brytyjskiej królowej Elżbiety II otrzymała misję stworzenia gabinetuInformacje powiązane z artykułem „Gabinet Liz Truss” w Wikidanych. Tym samym stała się trzecią kobietą (po Margaret Thatcher i Theresie May) na stanowisku premiera Wielkiej Brytanii[25]. Pierwsze posiedzenie rządu odbyło się 7 września 2022[26], na dzień przed śmiercią monarchini. Truss stała się ostatnim premierem Elżbiety II i pierwszym szefem rządu podczas panowania jej następcy, króla Karola III[27].

20 października 2022 roku, wśród trwającego kryzysu gospodarczego i politycznego(ang.), Truss ogłosiła zamiar rezygnacji z funkcji premiera po 44 dniach urzędowania. Jej rezygnacja uczyniła ją najkrócej urzędującym premierem w historii Wielkiej Brytanii(ang.)[28][29]. 24 października 2022 ogłoszono, że wybory w Partii Konserwatywnej wygrał Rishi Sunak, tym samym przejmując władzę w partii po Liz Truss[30].

Życie prywatne

W 2000 roku Truss poślubiła księgowego Hugh O'Leary'ego. Para ma dwie córki[31].

Przypisy

  1. a b Editorial Staff, Liz Truss Net Worth 2022, Age, Height, Parents, Family, Husband, Children,, Apumone, 1 lutego 2022 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  2. Liz Truss: I played Margaret Thatcher at my primary school in Paisley, www.scotsman.com [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  3. Liz Truss criticised for saying her Leeds school ‘let down’ children, the Guardian, 13 lipca 2022 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  4. About Elizabeth Truss | Elizabeth Truss, web.archive.org, 16 lipca 2014 [dostęp 2022-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-16].
  5. How Liz Truss transformed herself from also-ran to potential PM, „Financial Times”, 10 lutego 2022 [dostęp 2022-07-21].
  6. The value of mathematics - Reform, web.archive.org, 6 kwietnia 2012 [dostęp 2022-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-06].
  7. The Rt Hon Elizabeth Truss MP (1993), Merton College, Oxford [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  8. Barney Davis, Watch: Video shows Liz Truss as monarchy-bashing student Lib Dem member, Evening Standard, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  9. Democracy Live | Your representatives | Elizabeth Truss, web.archive.org, 17 lipca 2014 [dostęp 2022-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-17].
  10. Local Elections Archive Project — Eltham South Ward, www.andrewteale.me.uk [dostęp 2022-07-21].
  11. A political affair: We profile cabinet minister Liz Truss, „belfasttelegraph”, ISSN 0307-1235 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  12. Liz Truss Wiki, Biography, Age, Parents, Ethnicity, Height, 7 lipca 2022 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  13. Elizabeth Truss MP - GOV.UK, web.archive.org, 22 lutego 2014 [dostęp 2022-07-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  14. J.M. Stein, The effect of adrenaline and of alpha- and beta-adrenergic blocking agents on ATP concentration and on incorporation of 32Pi into ATP in rat fat cells, „Biochemical Pharmacology”, 24 (18), 1975, s. 1659–1662, DOI10.1016/0006-2952(75)90002-7, ISSN 0006-2952, PMID12 [dostęp 2022-07-21].
  15. Liz Truss: Conqueror of the Turnip Taliban, The Independent, 18 lipca 2014 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  16. Frances Gibb, Legal Editor, Justice minister quits with blast at ‘novice’ lord chancellor, ISSN 0140-0460 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  17. Liz Truss sacked as Lord Chancellor and demoted, Scottish Legal News [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  18. Conservatives slash timetable for leadership contest, the Guardian, 4 czerwca 2019 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  19. Geraldine Scott, Norfolk MP Liz Truss made international trade secretary, Eastern Daily Press, 24 lipca 2019 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  20. Minister for Women and Equalities - GOV.UK, www.gov.uk [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  21. Cabinet Reshuffle: Liz Truss Appointed Foreign Secretary, HuffPost UK, 15 września 2021 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  22. Foreign Secretary Liz Truss joins Tory leadership race, „BBC News”, 11 lipca 2022 [dostęp 2022-07-21] (ang.).
  23. Jakub Majmurek, Truss i Sunak zawalczą o to, kto jest lepszym dzieckiem Thatcher, KrytykaPolityczna.pl, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-07-21] (pol.).
  24. Andrew Sparrow, Tory leadership results live: Liz Truss pays tribute to Boris Johnson after beating Rishi Sunak to become next UK prime minister, „The Guardian”, 5 września 2022 [dostęp 2022-09-05].
  25. Wielka Brytania ma nową premierkę. Liz Truss oficjalnie objęła urząd szefowej rządu. wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2022-09-06].
  26. Liz Truss przedstawiła skład nowego rządu, TVN24.pl [dostęp 2022-09-08] (pol.).
  27. Król Karol III przyjął na pierwszej audiencji premier Liz Truss, TVN24 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  28. Premier Wielkiej Brytanii Liz Truss rezygnuje, rp.pl [dostęp 2022-10-20] (pol.).
  29. Liz Truss najkrócej rządzącą premier Wielkiej Brytanii. tvn24.pl, 20 października 2022. [dostęp 2022-10-21].
  30. Rishi Sunak zostanie nowym premierem Wielkiej Brytanii. rmf24.pl. [dostęp 2022-10-24].
  31. A political affair: We profile cabinet minister Liz Truss, „belfasttelegraph”, ISSN 0307-1235 [dostęp 2022-07-22] (ang.).

Informacja

Artykuł Liz Truss w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-10-30 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3480175