Legio Patria Nostra - Legia Naszą Ojczyzną Marche, ou creve - Maszeruj albo giń Pierwsi przybywamy ostatni wychodzimy | |
Flaga i Emblemat Legii Cudzoziemskiej | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
10 marca 1831 przez króla Ludwika Filipa I |
Nazwa wyróżniająca |
Cudzoziemska |
Tradycje | |
Święto | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Obecny | |
Działania zbrojne | |
obecnie Afganistan, Kosowo, Czad, Wybrzeże Kości Słoniowej i Mali | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
Siły Szybkiego Reagowania FAR (Force d'Action Rapide(fr.)) |
Podległość | |
Skład | |
Strona internetowa |
Legia Cudzoziemska (fr. Légion étrangère) – francuska elitarna zawodowa jednostka bojowa, w której formalnie mogą służyć wyłącznie obywatele obcych państw. W praktyce jednak od 5% do 10% żołnierzy stanowią rodowici Francuzi, którzy deklarują przy rekrutacji obywatelstwo Belgii, Szwajcarii, Monako, Kanady lub Luksemburga.
Najbardziej zróżnicowana armia świata pod względem kultur i pochodzenia ochotników, Legia słynie z twardych metod szkoleniowych i brutalnej dyscypliny. Reżim ten ma na celu stworzyć z rekrutów dobrze zorganizowanych i wyszkolonych żołnierzy, nakierowanych na wspólne działanie w imię interesów Francji.
Legia, jako elitarna formacja wojskowa, dysponuje najnowocześniejszym sprzętem i uzbrojeniem - lepszym, niż pozostałe jednostki armii francuskiej[1][2][3][4].
Legia Cudzoziemska została utworzona 9 marca 1831 jako armia najemna, głównie w celu ochrony francuskich terytoriów zamorskich podczas wojny w Algierii i prowadzenia w imieniu Francji wojen kolonialnych w Afryce.
Żołnierze Legii brali udział w misjach stabilizacyjnych i interwencjach wojskowych m.in. w Zatoce Perskiej (1990-1991), Kambodży i w Somalii (1992-1993), Rwandzie (1994), w Bośni, Kosowie i Macedonii (1993-2003) oraz Republice Środkowoafrykańskiej. Aktualnie legioniści biorą udział w wojnie w Afganistanie, Kosowie, Czadzie, na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w walkach z bojownikami islamskimi w Mali oraz wszędzie tam, gdzie istnieje zagrożenie bezpieczeństwa obywateli francuskich za granicą[1][5][6]. Jednostki Legii do dzisiaj posiadają zakaz prowadzenia wszelkich działań bojowych na terenie samej Francji.
W szeregach Legii Cudzoziemskiej we wszystkich wojnach, w których Francja brała udział, zginęło 35 781 legionistów, podoficerów i oficerów. Ostatnią ofiarą poległą w boju jest adiutant-chef Dejvid Nikolic. Zginął 17 lipca 2014 roku w Mali. Służył w 1REG, miał 45 lat.
Legia Cudzoziemska obecnie[kiedy?] liczy 7699 żołnierzy, w tym 413 oficerów, 1741 podoficerów i 5545 legionistów w 11 pułkach (regimentach), z których każdy posiada unikatową funkcję. Najbardziej znany i uważany za „elitarny” jest 2 REP (spadochroniarze) z bazą na Korsyce w Calvi. Jest to regiment o najbardziej zaostrzonej dyscyplinie, w stanie ciągłej gotowości bojowej. 1 Cudzoziemski Pułk Kawalerii zachował najwięcej tradycji Legii i w nim należy szukać dawnych ideałów. Nazywany jest potocznie pułkiem tradycji.
Artykuł 1
Artykuł 2
Artykuł 3
Artykuł 4
Artykuł 5
Artykuł 6
Artykuł 7
Obecnie[kiedy?] Legia stanowi trzon Sił Szybkiego Reagowania (Force d'Action Rapide); zwykle wysyłana jest ona w najbardziej zapalne tereny, stanowiąc pierwszą linię frontu, lub prowadzi działania poza jego linią. Siły te są gotowe do przeprowadzania działań zbrojnych praktycznie w każdej chwili i w każdym miejscu na świecie, w którym Francja ma interesy, bez wymaganej decyzji dowódców poszczególnych jednostek biorących udział w misji bojowej. Oddziały Legii, które wchodzą w skład sił FAR, to spadochroniarze z 2 Cudzoziemskiego Regimentu Powietrznodesantowego, piechota zmotoryzowana z 2 Cudzoziemskiego Regimentu Piechoty i pułk pancerny z 1 Cudzoziemskiego Regimentu Kawalerii[1][7][8].
Legia Cudzoziemska rekrutuje mężczyzn z całego świata w wieku od 17 do 40 lat. Dawniej żołnierze wstępujący do Legii mieli zapewnioną pełną anonimowość w trakcie pełnienia służby, a po jej odbyciu otrzymywali obywatelstwo francuskie i nowe dokumenty. Przyciągało to do Legii wielu kryminalistów. Obecnie[kiedy?] zasady naboru zmieniły się i Legia nie przyjmuje już w swoje szeregi osób podejrzanych o poważne przestępstwa.
Skład narodowy Legii jest bardzo zmienny, obecnie[kiedy?] w szeregach Legii Cudzoziemskiej reprezentowanych jest ponad 140 narodowości. Niemal wszyscy wyżsi oficerowie są Francuzami, często przysyłanymi do Legii z innych jednostek Armii Francuskiej. Do połowy lat 80. XX w. większość składu stanowili „Belgowie”, Brytyjczycy, oraz obywatele państw Wspólnoty Francuskiej. Obecnie[kiedy?] coraz większa część składu pochodzi z krajów Europy Środkowej, w tym z Polski. Legia nie ujawnia jednak pełnych danych statystycznych na ten temat. Aktualnie coraz więcej kandydatów pochodzi z Ameryki Południowej.
Ważnym świętem dla Legii jest Dzień Camerone, obchodzony 30 kwietnia na pamiątkę bitwy o Camerone.
Rekrutacja do Legii Cudzoziemskiej odbywa się w jedenastu punktach werbunkowych we Francji (Paryż, Lille, Nantes, Strasburg, Aubagne, Bordeaux, Lyon, Marsylia, Nicea, Perpignan, Tuluza).
Przyszły legionista musi spełniać następujące warunki:
Przed wstąpieniem do Legii Cudzoziemskiej trzeba zaliczyć testy sportowe, medyczne i psychologiczne. Ponadto Legia nie dopuszcza do werbowania ludzi niezrównoważonych psychicznie lub ściganych przez policję. Nie jest natomiast ważny stan cywilny – niezależnie od tego czy rekrut jest kawalerem, czy jest żonaty, kontrakt podpisuje jako kawaler. Średnio na jedno miejsce w Legii Cudzoziemskiej przypada rocznie ośmiu kandydatów.
Artykuł Legia Cudzoziemska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-11-18 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=117030