Kurt Cobain

Kurt Cobain

Imię i nazwisko	Kurt Donald Cobain
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1967 Aberdeen
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1994 Seattle
Przyczyna śmierci	zabójstwo
Instrumenty	gitara elektryczna, perkusja, gitara akustyczna
Typ głosu	tenor
Gatunki	grunge[1], pop alternatywny[1], rock alternatywny[1], indie rock[1]
Zawód	piosenkarz, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów
Aktywność	1985–1994
Wydawnictwo	Sub Pop, Geffen Records
Zespoły
Fecal Matter (1985–1986) Nirvana (1987–1994)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Kurt Donald Cobain (ur. 20 lutego 1967 w Aberdeen, zm. 5 kwietnia 1994^[2] w Seattle^[1]) – amerykański piosenkarz i muzyk grunge’owy, najbardziej znany jako wokalista, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów założonego w 1987 wraz z Kristem Novoselicem i Aaronem Burckhardem zespołu Nirvana.

W 2003 został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu „Rolling Stone”^[3], a w 2006 na 20. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według „Hit Parader“^[4]. Uznawany za jedną z najbardziej kultowych postaci rockowej muzyki alternatywnej.

Życiorys

Urodził się 20 lutego 1967 w Aberdeen w stanie Waszyngton jako syn Donalda Cobaina i jego żony Wendy z domu Fradenburg^[5], którzy pobrali się 31 lipca 1965. Jego ojciec pracował jako mechanik, a matka zajmowała się dziećmi^[6]. 24 kwietnia 1970 urodziło im się kolejne dziecko, córka Kimberly. W lutym 1976 Cobainowie się rozstali, co spowodowało, że Kurt zamknął się w sobie i znienawidził oboje rodziców^[7]. Mimo że sąd przyznał matce prawo do opieki nad synem, chłopiec zamieszkał z ojcem, a matkę odwiedzał w weekendy^[8].

Z czasem przeszedł nastoletni bunt, który objawiał się pyskowaniem, odmawianiem wykonywania obowiązków i tyranizowaniem innych dzieci^[8]. Ojciec chłopca zwrócił się o pomoc do terapeuty, a ten zalecił, aby chłopiec wychowywany był tylko przez jedną rodzinę. W 1979 roku matka Kurta przekazała pełne prawo do opieki nad synem jego ojcu. Nowa rodzina nie poradziła sobie z dorastającym, zbuntowanym chłopakiem, a macocha w końcu nakazała Donowi, aby Kurt wyniósł się z domu. Ten więc podrzucał dziecko swoim znajomym i rodzinie w nadziei, że ten gdzieś zostanie na stałe. Kurt przez jakiś czas mieszkał z przyjacielem, którego rodzina była bardzo wierząca, dlatego sam zaczął uczęszczać regularnie do kościoła, ale potem odrzucił chrześcijaństwo. Czuł się odrzucony nie tylko w domu, ale i w szkole. Gdy zaprzyjaźnił się z homoseksualnym kolegą, zaczął być dręczony przez rówieśników. W czasie swojej kariery muzycznej często słyszał potem pytania o swoją seksualność. Odpowiadał, że w młodości nie miał nic przeciwko łatce geja, ponieważ nie lubił ludzi, a kiedy myśleli, że jest osobą homoseksualną, to go unikali. Pojawiły się u niego również pierwsze myśli samobójcze, a nawet próba ich realizacji – pewnego dnia położył się na torach i czekał na nadjeżdżający pociąg, ten jednak przejechał obok. Doświadczenie to przeraziło Kurta, który postanowił wziąć się za siebie^[9].

Cobain rzucił szkołę średnią zaledwie dwa tygodnie przed jej ukończeniem. Stwierdził, że został wyrzucony z domu i przez pewien czas był bezdomny, mieszkał wtedy pod mostem^[10].

Od dzieciństwa interesował się muzyką, początkowo słuchał zespołów The Beatles i The Monkees, a pod koniec lat 70. zainteresował się twórczością grup: Kiss, Black Sabbath, Sex Pistols i The Clash^[1]. W 1985 założył punkowy zespół Fecal Matter, w którym grał z Dale Croverem i Buzzem Osbornem. Zespół nie odniósł sukcesu i szybko zakończył działalność.

Międzynarodową sławę przyniósł mu, założony w 1987 z Kristem Novoselicem, grunge’owy zespół Nirvana, którego był wokalistą, gitarzystą oraz autorem tekstów^[1][11].

W lutym 1992 podczas skromnej uroczystości na Waikiki Beach na Hawajach poślubił Courtney Love, liderkę zespołu Hole^[12]. 18 sierpnia 1992 urodziła im się córka, Frances Bean^[13].

W sierpniu 1992 Nirvana zagrała koncert na Reading Festival^[14], który przeszedł do historii jako jeden z najlepszych koncertów Nirvany. Cobain – z powodu olbrzymiej fali plotek o jego pogłębiającym się uzależnieniu i pogarszającym stanie zdrowia – wjechał na scenę na wózku inwalidzkim, ubrany w szpitalne odzienie, po czym wstał i zagrał koncert, który porwał tłum. Niecałe dwa tygodnie później Nirvana dała kolejny ważny występ, tym razem na rozdaniu MTV Video Music Awards. Cobain pokazał tam swój buntowniczy charakter – zaśpiewał początek utworu „Rape Me” pomimo wyraźnych zakazów dyrektorów MTV, a gdy skończył grać utwór „Lithium”, zaczął dewastować instrumenty znajdujące się na scenie.

W październiku 1993 Cobain spotkał się w Williamem Burroughsem w Lawrence. Cobain zaproponował Burroughsowi rolę starca na krzyżu w teledysku do utworu Heart-Shaped Box. Próbując przekonać Burroughsa do udziału, zaproponował, że zasłoni jego twarz, aby nikt poza samym Kurtem nie wiedział o jego wystąpieniu. Burroughs odmówił. Wyprodukowali utwór „The 'Priest' They Called Him”. Burroughs nie był zaskoczony samobójstwem Cobaina^[15]. Sądził, że Cobain „zawiódł swoją rodzinę” i „zdemoralizował fanów”, popełniając samobójstwo^[16].

Nałóg

Od wczesnej młodości cierpiał na chroniczne bóle brzucha, których jednak nie potrafili zdiagnozować lekarze. Brał narkotyki – bo jak twierdził – tylko one pomagały mu w uśmierzeniu bólu.

Po raz pierwszy miał styczność z narkotykami w wieku 13 lat, kiedy to po raz pierwszy zapalił konopie indyjskie. Z wiekiem zaczął eksperymentować i zażywać różne rodzaje substancji, m.in. LSD. Był również podatny na alkoholizm. W 1986 po raz pierwszy zażył heroinę, która w latach 80. i 90. była bardzo popularna i łatwo dostępna w Waszyngtonie, rodzinnym stanie Cobaina. Później zażywał heroinę sporadycznie – dopiero w latach 90. na skutek zwiększającej się sławy i bólu brzucha uzależnienie muzyka się pogłębiło.

Samobójstwo

Pogłębiające się uzależnienie od narkotyków spowodowało, że Cobain 30 marca 1994 zgłosił się do kliniki odwykowej w Los Angeles, gdzie po raz ostatni spotkał się z córką. Znajomi wspominają, że nic nie wskazywało na zły nastrój Cobaina i zbliżającą się tragedię. Artysta po dwóch dniach pobytu uciekł z kliniki. 3 kwietnia Courtney Love zatrudniła prywatnego detektywa, Toma Granta, aby odnalazł jej męża. Nirvana wycofała się z udziału w Festiwalu Lollapalooza, co 7 kwietnia rozpętało plotki o rozpadzie zespołu.

8 kwietnia 1994 w pomieszczeniu nad garażem przy rezydencji Cobainów odnaleziono ciało Kurta. Znalazł je elektryk Gary Smith, który przyjechał zainstalować system ochronny. Sekcja zwłok wykazała, że muzyk zmarł już trzy dni wcześniej z powodu postrzału w głowę. Przy ciele muzyka znaleziono strzykawki oraz list pożegnalny skierowany do fanów, córki i żony. W liście napisał: Od lat nie ekscytuje mnie ani słuchanie, ani pisanie muzyki. Z tego powodu mam tak silne poczucie winy, że trudno mi wyrazić je słowami. Chodzi o to, że nie mogę was nabierać. (...) Największą zbrodnią, jaką mógłbym popełnić, byłoby zniechęcenie ludzi do mojej twórczości udawaniem, pozorowaniem, że doskonale się bawię. (...) Nie mogę się uwolnić od poczucia winy i frustracji, od empatii dla wszystkich. Tyle w was dobra i po prostu za bardzo kocham ludzi. Tak bardzo, że jest mi zbyt... smutno i czuję się mało wrażliwy oraz niewdzięczny... Więc pamiętajcie: lepiej ze sobą skończyć, niż stopniowo odchodzić w cień^[17].

Urna z prochami Cobaina została złożona przez Courtney Love w buddyjskim klasztorze Namgyal w Ithace w stanie Nowy Jork^[13].

Wybrana filmografia

Dziedzictwo

Billy Corgan z The Smashing Pumpkins stwierdził, że Cobain otworzył drzwi dla wszystkich na alternatywnej scenie rockowej lat 90.^[24]

W 2018 r. przekształcono jego odręczne pismo na font komputerowy^[25].

Zobacz też

• dyskografia Nirvany
• Montage of Heck: The Home Recordings
• Klub 27

Przypisy

Bibliografia

• Megan Gressor, Kerry Cook: Największe romanse wszech czasów. Bożenna Stokłosa (tłum.). Klub Dla Ciebie, 2005. ISBN 83-7404-194-3.