Kult (zespół muzyczny)

Kult

Kult (2022)
Rok założenia	1982
Pochodzenie	Warszawa
Gatunek	rock alternatywny[1], post-punk, pop rock, folk miejski, poezja śpiewana[2], hard rock, punk rock, jazz-rock
Wydawnictwo	S.P. Records, Polton, Klub Płytowy Razem, Arston, Zic Zac
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kult – polski zespół muzyczny, grający głównie rock alternatywny, założony w 1982 w Warszawie przez Kazika Staszewskiego i Piotra Wieteskę, na bazie zespołu Novelty Poland^[a].

Muzyka Kultu ma swoje korzenie w punku i nowej fali, wykorzystuje też elementy rocka psychodelicznego, a nawet jazzu. Od początków istnienia grupa wyróżnia się charakterystycznym, rozpoznawalnym brzmieniem klawiszy i instrumentów dętych, a także głosem i często prowokacyjnymi tekstami wokalisty Kazika Staszewskiego. Zespół zasłynął atmosferą tworzoną na koncertach oraz niekonwencjonalnym przesłaniem piosenek. W latach 80. duży wpływ na teksty Kultu miało zainteresowanie Staszewskiego i pozostałych członków zespołu Biblią (jeden z członków zespołu – Piotr Wieteska – był Świadkiem Jehowy)^[3]; utwory zespołu z tego okresu uderzały w „system” rozumiany jako konglomerat socjalistycznego aparatu państwowego, Kościoła katolickiego i narodowych tradycji. W latach 90. Kult równie ostro rozprawiał się z „systemem” opartym – według niego – na władzy pseudodemokratów, klerykałów i wielkich korporacji finansowych.

Historia

Początki

Kult powstał na początku 1982 na bazie zespołów Poland (1979–1981) oraz Novelty Poland (1981), a do pierwszego składu weszli: Kazik Staszewski (Poland, Novelty Poland), Piotr Wieteska (Poland), Tadeusz Bagan (Novelty Poland) i Dariusz Gierszewski (Poland, Novelty Poland)^[4]. Pomysłodawcą nazwy „Kult” był Tomasz Hornung (Novelty Poland)^[5]. Przez pierwsze pół roku od uformowania składu grupa kompletowała swój repertuar, a pierwszym numerem, który nagrali, była „Krew Boga”^[6]. 7 lipca 1982 w studenckim klubie „Remont” w Warszawie zagrali swój pierwszy koncert^[7], na który sprzedano 14 biletów.

Po premierowym koncercie miejsce Gierszewskiego za perkusją zajął Norbert Kozakiewicz, a drugim gitarzystą został Alek Januszewski^[7]. Wkrótce Januszewski i Bagan opuścili zespół, po czym założyli własną grupę Totentanz. Jednocześnie do składu Kultu na kilka miesięcy dołączył Piotr Morawiec, jednak jego miejsce w listopadzie 1982 zajął Janusz Grudziński, który grał na fortepianie i wiolonczeli^[8]. W pierwszej połowie lat 80. jeden koncert z Kultem zagrał, w charakterze gitarzysty, Piotr Klatt^[9]. W tym okresie z zespołu odszedł Kozakiewicz, ponieważ urodziło mu się dziecko^[9].

Kult w trzyosobowym składzie (Staszewski, Grudziński, Wieteska) napisał m.in. piosenki „Wspaniała nowina”, „Hej, czy nie wiecie” i „Religia wielkiego Babilonu”, które w kolejnych latach trafiły na pierwsze dwie płyty zespołu^[9]. Jesienią 1983 muzycy zostali laureatami 4. Festiwalu Nowej Fali w Toruniu^[9]. Niedługo później do składu dołączyli klawiszowiec Jacek Szymoniak i perkusista Tadeusz Kisieliński, i w takim składzie zrealizowali pierwsze nagrania studyjne^[10]. W 1984 zagrali na festiwalu Róbrege oraz nagrali demo z piosenkami: „Berlin”, „Ostatnia wojna”, „Wódka”, „Krew Boga” i „Venom”^[11]. Ostatni utwór (pod nowym tytułem – „Piosenka młodych wioślarzy”) został umieszczony na składance Tonpressu pt. Jeszcze młodsza generacja, a nakręcony do niego teledysk emitowano w telewizji (m.in. w programie Wideoteka)^[12]. Dzięki zdobytej w ten sposób rozpoznawalności Kult, wcześniej występujący jedynie w warszawskim „Remoncie” i toruńskiej „Od nowie”, zaczął otrzymywać propozycje grania koncertów w całej Polsce^[13]. Ówczesnym menedżerem zespołu był Robert Witkowski^[14].

Debiut fonograficzny

Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Tonpress wydali (w nakładzie 1,8 tys. sztuk) swój debiutancki singiel „Piloci / Do Ani”, a drugi z utworów stał się hitem i dotarł m.in. do pierwszego miejsca na Liście przebojów Programu Trzeciego^[15]. Na początku 1986 z zespołu odeszli Jacek Szymoniak i Piotr Wieteska, a nowym liderem Kultu został Kazik Staszewski, który zaprosił do formacji basistę Ireneusza Wereńskiego i saksofonistę Pawła Szanajcę^[16]. Latem odbyli pierwszą próbę w nowym składzie i stworzyli utwór „Polska”^[17]. W lipcu wystąpili w koncercie „Rock Opole” towarzyszącym 23. Krajowemu Festiwalowi Piosenki Polskiej w Opolu^[18]. We wrześniu nagrali materiał na swój pierwszy album, nazwany po prostu Kult, który wydali czerwcu 1987. Zaprezentowali na nim utwory łączące brzmienia nowej fali z funkiem, afro i reggae^[17]. Na płycie umieścili m.in. przeboje: „Krew Boga”, „O Ani” czy „Wspaniała nowina”, a także piosenki „Narodzeni na nowo”, „Zabierz mu wszystko” i „Mędracy”, do których Staszewski napisał teksty inspirowane filozofią Nowego Testamentu^[17]. Repertuar z albumu w dużym stopniu zależał od aparatu cenzury, po której interwencji Kult zrezygnował z publikacji kilku piosenek, m.in. „Polska”, „Wódka” i „Hej, czy nie wiecie”^[19].

Po wydaniu debiutanckiej płyty rozpoczęli pracę nad nowym materiałem. Zainspirowani twórczością grup Spear of Destiny(inne języki) i Fun Boy Three, do swojej muzyki wprowadzili silną sekcję dętą^[20]. W sierpniu 1987 wystąpili na festiwalu w Jarocinie, na którym zagrali sześć numerów, w tym trwający ponad 20 minut „Tan”^[21]. Dwa miesiące później nakładem Klubu Płytowego „Razem” wydali album pt. Posłuchaj to do ciebie, na którym umieścili m.in. piosenki „Wódka” (ale pod zmienionym tytułem – „Na całym świecie źle się dzieje, koledzy”) i „Hej, czy nie wiecie”; oba utwory pół roku wcześniej zostały odrzucone przez cenzurę^[22]. Nad płytą pracowali z Kostkiem Joriadisem, który z uwagi na znaczny wkład w aranżacje został dopisany do listy współkompozytorów piosenek^[23].

W tym okresie Kult grał regularne koncerty w warszawskim klubie „Hybrydy”^[24]. Niedługo później z zespołu odeszli Paweł Szanajca i Tadeusz Kisieliński, którzy przeszli do grupy Izrael, wrócił za to Piotr Morawiec^[25]. W grudniu 1988 zespół w odświeżonym składzie nagrał i wydał psychodeliczny album pt. Spokojnie, zarejestrowany w poznańskim studiu „Giełda” z gościnnym udziałem Szanajcy i Sławomira Pietrzaka, nowego sesyjnego gitarzysty Kultu^[26]. Na płycie umieścili m.in. utwór „Arahja”, który stał się jednym z największych przebojów Kultu^[27], a także piosenkę „Do Ani”.

Jeszcze w 1988 zagrali dwa pożegnalne koncerty, po czym zawiesili działalność Kultu. W tym okresie Robert Witkowski zakończył współpracę menedżerską z zespołem, a Kazik Staszewski wyleciał do Londynu w celach zarobkowych, jednak po niespełna czterech miesiącach wrócił do Polski i reaktywował Kult z odświeżonym składem, w którym znaleźli się gitarzysta Rafał Kwaśniewski (na miejsce Morawca, który wyemigrował do Londynu) i perkusista Piotr Falkowski^[28]. W 1989 nakładem wytwórni Arston wydali album pt. Kaseta, którego nagranie sfinansował Staszewski^[29]. Na płycie umieścili rockowy repertuar^[30], m.in. przebój „Po co wolność”. W latach 80. odbyli również trasę koncertową z zespołami KSU, Milion Bułgarów, Moskwa, Róże Europy i Variété^[30].

Wiosną 1989 wystąpili na koncercie wyborczym Waldemara Fydrycha, szefa Pomarańczowej Alternatywy^[31]. Kilka miesięcy później miejsce Rafała Kwaśniewskiego w zespole zajął Mariusz Majewski, a do składu Kultu wrócił Piotr Morawiec^[30]. Jeszcze w tym samym roku muzycy wydali swój pierwszy album koncertowy pt. Tan, na którym umieścili materiał zarejestrowany podczas pożegnalnych koncertów z 1988, a także wcześniej niepublikowane utwory. W grudniu 1989 przez sześć tygodni przebywali w Brazylii na zaproszenie agencji „Homem de Ferro”, która zorganizowała im kilka koncertów dla tamtejszej Polonii^[32]. W trakcie pobytu w kraju zagrali w spocie reklamowym tamtejszego banku stanowego Parana^[33]. Pod koniec lat 80. menedżerem Kultu był Marek Jaszczur^[34].

Lata 90.

Latem 1990 zakończyli współpracę z Markiem Jaszczurem, a ich menedżerką została Katarzyna Przygoda^[34]. Po podpisaniu kontraktu z wytwórnią Zic Zac w 1991 wydali, kolejny sfinansowany przez Staszewskiego, rockowy album pt. 45–89^[35]. Umieścili na nim przebój „Totalna militaryzacja” z pacyfistycznym przesłaniem oraz tytułową piosenkę, opisującą minioną epokę socjalizmu za pomocą fragmentów autentycznych przemówień partyjnych dygnitarzy (Władysława Gomułki, Edwarda Gierka i Wojciecha Jaruzelskiego), które zostały nałożone na podkład muzyczny^[36]. Utwór „45–89” zyskał dużą popularność w rozgłośniach radiowych, szczególnie w Radiu Zet i Trójce^[36]. Jeszcze w 1991 wystąpili na festiwalu w Jarocinie, odbyli trasę koncertową po Czechosłowacji (jako support zespołu Dunaj) oraz, ponownie nakładem Zic Zaca, wydali album pt. Your Eyes, którym powrócili do punkowych brzmień^[37]. Płytę nagrali m.in. z udziałem Janusza Grudzińskiego (który na etapie pisania piosenek przebywał we Francji) oraz z nowym członkiem Kultu, Krzysztofem Banasikiem, który grał na waltorni i gitarze^[38]. Na albumie umieścili m.in. piosenki: „Parada Wspomnień” o stanie wojennym i antyklerykalna „Zgroza”.

W latach 90. z zespołem współpracował menedżer i promotor Andrzej Bączyński, grupa ponadto podpisała kontrakt z wytwórnią S.P. Records Sławomira Pietrzaka oraz przeniosła próby z „Hybryd” do warszawskiej „Stodoły”^[39]. W 1993 w odświeżonym składzie (do grupy dołączył perkusista Andrzej Szymańczak) nagrali i wydali album pt. Tata Kazika, na którym umieścili swoje interpretacje piosenek Stanisława Staszewskiego, ojca Kazika Staszewskiego^[40]. Płyta została ciepło przyjęta przez słuchaczy i odniosła sukces komercyjny, rozchodząc się w nakładzie ponad 700 tys. egzemplarzy^[41], a w stacjach radiowych była promowana utworem „Baranek”. W tym samym roku ukazała się reedycja płyty pt. Spokojnie, wzbogacona o „Czarne słońca”, piosenkę napisaną przez Kult do filmu o tym samym tytule w reżyserii Jerzego Zalewskiego.

Wiosną 1994 odbyli trasę koncertową dla amerykańskiej Polonii, dla której przez dwa tygodnie występowali w Chicago i New Jersey^[42]. Po powrocie z USA nagrali, a w październiku wydali album pt. Muj wydafca^[43], na którym umieścili m.in. utwory: „Dziewczyna o perłowych włosach” (cover piosenki zespołu Omega „Gyöngyhajú lány”) i „Pasażer” (cover piosenki Iggy’ego Popa „The Passenger”) oraz nową wersję „Piosenki młodych wioślarzy”. W 1995 do zespołu powrócił Piotr Wieteska, tym razem w charakterze nowego menedżera, zajmując miejsce Katarzyny Przygody^[44]. Jesienią i zimą 1995 nagrali, a w 1996 wydali album pt. Tata 2, stanowiący drugi zbiór piosenek Stanisława Staszewskiego, ale też śpiewane wersje wierszy Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, które wykonywał ojciec Kazika Staszewskiego^[45]. Album, promowany utworem „Kochaj mnie, a będę twoją” (nagranym z gościnnym udziałem Violetty Villas), rozszedł się w nakładzie ponad 100 tys. egzemplarzy^[41].

W 1998 do składu dołączył trębacz Janusz Zdunek, z którym nagrali i wydali album pt. Ostateczny krach systemu korporacji, promowany przebojami: „Panie Waldku, Pan się nie boi czyli lewy czerwcowy”, „Gdy nie ma dzieci”, „Dziewczyna bez zęba na przedzie” i „Komu bije dzwon”^[46]. Ostatni z utworów zadedykowali Andrzejowi Szymańczakowi, perkusiście Kultu, który zmarł poprzez zadławienie się gumą do żucia podczas snu, choć pośrednią przyczyną jego śmierci były narkotyki^[47]. Nowym perkusistą Kultu został Tomasz Goehs z formacji Kazik na Żywo. W 1998 zespół opuścił Janusz Grudziński, którego miejsce zajął Jacek Rodziewicz, z zawodu konserwator zabytków. Również w 1998 muzycy uczestniczyli w tworzeniu pierwszej składanki Muzyka Przeciwko Rasizmowi^[48], firmowanej przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, oraz zagrali pierwszą Pomarańczową trasę po Polsce, którą to od tamtej pory zaczęli odbywać rokrocznie w okresie jesiennym^[49]. W 1999 Grudziński wrócił do składu.

Lata 2000.

W 2001 nagrali i wydali dwupłytowy album pt. Salon Recreativo, na którym umieścili premierowy materiał i swoje stare piosenki w nowych aranżacjach^[50][51]. Album promowali singlem „Brooklyńska Rada Żydów”, do którego zrealizowali teledysk. Media obawiały się emitowania tej piosenki, choć odnosiła się ona w tekście z życzliwością do Żydów, a MTV Polska zakazała emisji teledysku do utworu^[52].

W maju 2003 do zespołu dołączył saksofonista Tomasz Glazik. 5 grudnia 2005 ukazał się nowy album Kultu pt. Poligono Industrial^[53], który został wydany w dwóch wersjach: standardowej i rozszerzonej o dodatkową płytę DVD z dziesięcioma teledyskami zespołu. Singlami z albumu były „Kocham cię a miłością swoją” oraz „Pan Pancerny”, który poruszał tematy religijne. Album już w pierwszym miesiącu sprzedaży osiągnął status złotej płyty. Sami muzycy, jak później przyznawali, nie do końca byli z niego zadowoleni, zwłaszcza że nagrywali go w atmosferze konfliktu (głównie między Banasikiem a Staszewskim)^[54]. 6 marca 2008 Krzysztof „Banan” Banasik opuścił Kult, a do zespołu dołączyli Wojciech Jabłoński (gitara) i Jarosław Ważny (puzon)^[55]. Miesiąc później zagrali trasę koncertową po Czechach z Danielem Landą^[56].

Jeszcze w 2007 zaczęli pracować nad nowym wydawnictwem o roboczym tytule Concentrazion Gigantica^[57]. Album pt. Hurra! wydali w 2009^[58] i promowali go singlami: „Marysia” i „Amnezja”. Album osiągnął status podwójnie platynowej płyty za sprzedaż w nakładzie ponad 60 tys. egzemplarzy^[59]. Płytę uzupełniał suplement Karinga – Hurra! Suplement. 5 lipca 2007 roku w Programie Trzecim Polskiego Radia odbył się jubileuszowy koncert na 25-lecie Kultu. Koncert trwał ponad trzy godziny i był transmitowany przez Trójkę.

Lata 2010–2019

22 września 2010 w warszawskim Och-Teatrze Kult zagrał akustyczny koncert dla telewizji MTV, który został zarejestrowany i wydany w listopadzie tego samego roku na płycie pt. MTV Unplugged^[60][61]. Album został sprzedany w ponad 60 tys. nakładzie i w ponad 10 tys. egzemplarzy na płytach DVD i blu-ray^[59], a sprzedaż wszystkich nośników w poszczególnych zestawach przekroczyła 200 tys., za co muzycy odebrali certyfikat diamentowej płyty^[62]. W 2011 odbyli europejską trasę koncertową, która obejmowała występy dla Polonii w Bristolu, Londynie, Hadze, Paryżu i Luksemburgu^[63]. Zagrali też kilka tras koncertowych pod hasłem Kult Unplugged^[64]. W maju 2013 wydali album pt. Prosto^[65], który uzyskał status złotej płyty. Płytę promowali utworem „Układ zamknięty”, który nagrali na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Ryszarda Bugajskiego o tym samym tytule^[66].

W październiku 2016 wydali album Wstyd, a do piosenki tytułowej nakręcili teledysk w stylu 360 stopni. W grudniu wydali minialbum pt. Wstyd. Suplement 2016.

W 2019 wystąpili na 25. Pol’and’Rock Festival. We wrześniu 2020 z zespołu odeszli Tomasz Glazik i klawiszowiec Janusz Grudziński^[67][68], a ich miejsca w składzie zajęli Mariusz Godzina (saksofony)^[69] i Konrad Wantrych (instrumenty klawiszowe)^[70]. 6 listopada ukazał się album koncertowy Kultu zawierający materiał zarejestrowany w trakcie występu zespołu na Pol’And’Rock Festival 2019^[71].

Od 2020

W 2021 roku zespół wydał album Ostatnia płyta^[72]. W 2023 roku zespół ogłosił wydanie czteropłytowego wydawnictwa podsumowującego jego 41-letnią działalność. Wydawnictwo zatytułowane XLI będzie zawierało cztery płyty, z których każda będzie poświęcona innemu okresowi w historii zespołu^[73].

Zespół nadal aktywnie koncertuje w ramach trasy Akustik^[74] i Pomarańczowej^[75] oraz koncertów okazjonalnych. Po 2020 roku zespół zagrał kilka zagranicznych koncertów m.in. w Nowym Jorku^[76], Chicago^[77], Londynie^[78], Oslo^[79], Berlinie^[80], Hadze^[81].

Wpływ na popkulturę

O Kaziku i Kulcie opowiadają książki Leszka Gnoińskiego Kult Kazika (wyd. 2000^[82]) oraz Wiesława Weissa Kult. Biała Księga (wyd. 2009^[83] i uaktualnione wyd. 2017^[84]), zawierająca m.in. teksty i historię powstania wszystkich piosenek zespołu.

Muzycy

 Osobny artykuł: Lista muzyków Kultu.

Obecny skład zespołu

• Kazimierz Staszewski – teksty, śpiew, saksofony, sampler (od 1982)
• Piotr Morawiec – gitary, banjo (1982; 1983-1987; 1988-1989; od 1989)
• Ireneusz Wereński – gitara basowa (od 1986)
• Tomasz Goehs – perkusja, instrumenty perkusyjne (od 1998)
• Janusz Zdunek – trąbka (od 1998)
• Wojciech Jabłoński – gitary (od 2008)
• Jarosław Ważny – puzon (od 2008)
• Mariusz Godzina – saksofony (od 2020)^[69]
• Konrad Wantrych – instrumenty klawiszowe (od 2020)^[70]

Dyskografia

Albumy studyjne

Rok	Tytuł	Pozycja na liście	Certyfikat
		POL
1987	Kult Data: 8 czerwca 1987[85] Wydawca: Polton, S.P. Records	–
	Posłuchaj to do ciebie Data: październik 1987 Wydawca: Klub Płytowy Razem, S.P. Records	13[86]
1988	Spokojnie Data: grudzień 1988 Wydawca: Polton, S.P. Records	–
1989	Kaseta Data: 1989 Wydawca: Arston, S.P. Records	7[87]
1991	45–89 Data: luty 1991[88] Wydawca: Arston, Bogdan Studio, S.P. Records	12[89]
	Your Eyes Data: wrzesień 1991 Wydawca: Zic Zac, S.P. Records	–
1993	Tata Kazika Data: kwiecień 1993 Wydawca: S.P. Records	–	złota płyta[90]
1994	Muj wydafca Data: 1 października 1994 Wydawca: S.P. Records	17[91]
1996	Tata 2 Data: 1 marca 1996[92] Wydawca: S.P. Records	13[93]
1998	Ostateczny krach systemu korporacji Data: 4 maja 1998 Wydawca: S.P. Records	–	POL: platynowa płyta[94]
2001	Salon Recreativo Data: 1 października 2001[50] Wydawca: S.P. Records	1[95]
2005	Poligono Industrial Data: 5 grudnia 2005[53] Wydawca: S.P. Records	1[96]	POL: złota płyta[97]
2009	Hurra! Data: 28 września 2009[58] Wydawca: S.P. Records	1[98]	POL: platynowa płyta[99]
2013	Prosto Data: 13 maja 2013[65] Wydawca: S.P. Records	1[100]	POL: platynowa płyta[101]
2016	Wstyd Data: 14 października 2016[102] Wydawca: S.P. Records	1[103]	POL: platynowa płyta[104]
	Wstyd. Suplement 2016 Data: 2 grudnia 2016[105] Wydawca: S.P. Records	16[106]
2021	Ostatnia płyta Data: 28 maja 2021 Wydawca: S.P. Records	1[107]	POL: złota płyta[108]
„–” pozycja nie była notowana. Notowanie OLiS obowiązuje od 2000 roku.

Albumy kompilacyjne

Rok	Tytuł	Pozycja na liście	Certyfikat
		POL
2023	XLI – [Płyta K] Data: 14 kwietnia 2023 Wydawca: S.P. Records	3[109]	POL: złota płyta[110]
	XLI – [Płyta U] Data: 10 lipca 2023 Wydawca: S.P. Records	1[111]
	XLI – [Płyta L] Data: 25 października 2023 Wydawca: S.P. Records	4[112]
	XLI – [Płyta T] Data: 16 grudnia 2023 Wydawca: S.P. Records	1[113]

Albumy koncertowe

Rok	Tytuł	Pozycja na liście	Certyfikat
		POL
1989	Tan Data: 1989 Wydawca: Polton, S.P. Records	–
2010	MTV Unplugged – Kult Data: 29 listopada 2010[61] Wydawca: S.P. Records	1[114]	diamentowa płyta[115]
2017	Made in Poland Data: 8 września 2017[116] Wydawca: S.P. Records	2[117]	POL: złota płyta[118]
	Made in Poland II Data: 15 grudnia 2017[119] Wydawca: S.P. Records	44[120]
2020	Live Pol’and’Rock Festival 2019 Data: 6 listopada 2020[121] Wydawca: S.P. Records, Złoty Melon	1[122]	POL: platynowa płyta[123]
„–” pozycja nie była notowana. Notowanie OLiS obowiązuje od 2000.

Single

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		LP3 [124]	SLiP [125]
1986	Piloci / Do Ani[126]	11/1	–
1990	45–89[127]	–	–
1998	Panie Waldku, Pan się nie boi czyli lewy czerwcowy[128]	1	6
	Komu bije dzwon[129]	1	1
	Gdy nie ma dzieci[130]	1	1
	Dziewczyna bez zęba na przedzie[131]	1	4
2001	Brooklyńska Rada Żydów[132]	3	8
	Łączmy się w pary, kochajmy się[133]	8	18
2003	Kazelot[134]	–	–
2005	Kocham cię a miłością swoją[135]	4	18
2006	Pan Pancerny[136]	20	20
2009	Marysia[137]	1	7
2010	Karinga – Hurra! Suplement[138]	6	–
2013	Prosto[139]	1	–
2016	Dzisiaj jest mojej córki wesele[140]	5	–
2017	Madryt[141]	1	28
	Wstyd[142]	2	–
„–” pozycja nie była notowana.

Notowane utwory

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		LP3 [124]
1985	Piosenka młodych wioślarzy	15
1987	Krew Boga	1
	Hej, czy nie wiecie	1
	Whenever I Go I Wanna Go With You	25
1988	Arahja	1
	Niejeden	4
1989	Patrz!	7
1990	Oni chcą ciebie	15
	Wysłannik	16
1991	Parada wspomnień	7
	Rząd oficjalny (Generał Ferreira)	1
	6 lat później	3
1992	Marność	5
	Polska	4
	Czterej głupcy	14
	Czarne słońca	4
	Dziewczyna się bała pogrzebów	15
1993	Baranek	7
	Królowa życia	14
	Marianna	29
1994	Oczy niebieskie	9
	Lewe Lewe Loff	11
	Psalm 151	47
1995	Dziewczyna o perłowych włosach	21
1996	Jeśli zechcesz odejść – odejdź	5
2006	Pan Pancerny	20
2010	Arahja (Unplugged)	3
	Amnezja	1
2011	Mieszkam w Polsce (Unplugged)	6
2013	Układ zamknięty	1
2014	Dzisiaj jest mojej córki wesele	5
2014	Prosto	1
2016	Madryt	1
	Wstyd	2

Teledyski

Rok	Tytuł	Reżyseria	Album	Źródło
1985	„Piosenka młodych wioślarzy”	Hubert Taczanowski, Tadeusz Ciesielski	Jeszcze młodsza generacja	[143], s. 44–45
1992	„Czarne słońca”	Jerzy Zalewski	Spokojnie (reedycja z 1993)	[143], s. 138
1993	„Polska”	Yach Paszkiewicz	Posłuchaj to do ciebie	[143], s. 100
	„45/89”		45–89
	„Czterej głupcy”		Your Eyes
	„Parada wspomnień”	Yach Paszkiewicz, Beata Dunajewska		[143], s. 100, 247
	„Baranek”	Jerzy Zalewski	Tata Kazika	[143], s. 269
	„Oczy niebieskie”	Waldemar Szarek	promujący film Oczy niebieskie	[143], s. 304
1994	„Gaz na ulicach”	–	Muj wydafca	[143], s. 302
1996	„Jeśli zechcesz odejść – odejdź”	Łukasz Jankowski	Tata 2	[143], s. 330
1998	„Lewy czerwcowy”	Kazik Staszewski	Ostateczny krach systemu korporacji	[143], s. 362–364
	„Komu bije dzwon?”	Kazik Staszewski, Piotr Wieteska		[143], s. 389
	„Gdy nie ma dzieci”	Sławomir Pietrzak, Aleks Kłoś, Mateusz Szlachtycz		[143], s. 368–370
	„Dziewczyna bez zęba na przedzie”	Sławomir Pietrzak		[143], s. 375
2000	„Krutkie kazanie na temat jazdy na maxa”	Kazik Staszewski	Muj wydafca	[143], s. 312
2001	„Brooklińska Rada Żydów”	Sławomir Pietrzak, Kazik Staszewski, Krzysztof Banasik	Salon Recreativo	[143], s. 412–414
	„Łączmy się w pary, kochajmy się” (wersja zasadnicza)	Kazik Staszewski		[143], s. 418
	„Łączmy się w pary, kochajmy się” (wersja homeopatyczna)			[143], s. 419
2005	„Kocham cię a miłością swoją”	Sławomir Pietrzak	Poligono Industrial	[143], s. 458–459
	„Pan Pancerny”	Sławomir Pietrzak, Jacek Kościuszko		[144][143], s. 475
2009	„Marysia”	P. Krawczyk, P. Czapla, R. Szermanowicz	Hurra!	[145]
2013	„Układ Zamknięty”	Jacek Kościuszko	Prosto	[146]
	„Dzisiaj jest mojej córki wesele”	Sławomir Pietrzak		[143], s. 549
	„Prosto”	Janek Pietrzak, Janek Gierach		[147][143], s. 553
	„Dobrze być dziadkiem”	Sławomir Pietrzak		[148][143], s. 554
2016	„Madryt”	Sławomir Pietrzak	Wstyd	[149][143], s. 571
	„Wstyd”	Sławomir Pietrzak		[143], s. 574–575
2021	„Wiara”	Sławomir Pietrzak	Ostatnia płyta	[150]
	„Chcę miłości”	Wojciech Jabłoński		[151]
	„Szok szok disco pop”	Sławomir Pietrzak		[152]
	„Rafi”	Wojciech Jabłoński		[153]
2023	„Arahja”	Sławomir Pietrzak	The Best of – 30 lat SP Records	[154]
	"Na łódce w Oslo"	Sławomir Pietrzak	XLI płyta T	[155]

Filmy

Rok	Tytuł
1993	Tata Kazika Wydawca: S.P. Records Reżyseria: Jerzy Zalewski Scenariusz: Jerzy Zalewski, Mariusz Kalinowski
2019	Kult. Film Wydawca: Filmicon Reżyseria: Olga Bieniek Scenariusz: Olga Bieniek, Leszek Gnoiński

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• KazikK. Staszewski KazikK., RafałR. Księżyk RafałR., Idę tam, gdzie idę. Autobiografia, Wydawnictwo Kosmos Kosmos, 2015, ISBN 978-83-942140-1-2 .
• LeszekL. Gnoiński LeszekL., Kult Kazika, InRock, 2000, ISBN 978-83-86365-39-5 .
• WiesławW. Weiss WiesławW., Kult. Biała Księga, Kosmos Kosmos, 2017, ISBN 978-83-942140-7-4 .

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zespołu. [dostęp 2011-04-17]. (pol.).