Krzysztof Bosak

Krzysztof Bosak

Krzysztof Bosak (2020)
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1982 Zielona Góra
Zawód, zajęcie	polityk
Stanowisko	poseł na Sejm V, IX i X kadencji (2005–2007, od 2019), wicemarszałek Sejmu X kadencji (od 2023)
Partia	LPR (2001–2008) RN (od 2014) Konfederacja (od 2019)
Małżeństwo	Karina Bosak
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Krzysztof Bosak^ⓘKrzysztof Bosak (ur. 13 czerwca 1982 w Zielonej Górze^[1]) – polski polityk, w latach 2005–2006 prezes Młodzieży Wszechpolskiej, poseł na Sejm V, IX i X kadencji, współzałożyciel i jeden z liderów Konfederacji Wolność i Niepodległość, prezes Ruchu Narodowego. Kandydat na urząd prezydenta RP w pierwszych i drugich wyborach w 2020, wicemarszałek Sejmu X kadencji.

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Zielonej Górze (2000)^[2]. W młodości trenował akrobatykę sportową, następnie rozpoczął treningi windsurfingu^[3]. Był instruktorem żeglarskim^[3]. Działał w Związku Harcerstwa Polskiego^[4].

W latach 2001–2004 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej^[3]. Odbył kurs dziennikarski w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu^[5]. W latach 2004–2008 studiował zaocznie ekonomię w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie^[3][6]. Studiował również zaocznie filozofię na prywatnej uczelni. Żadnych z wymienionych studiów nie ukończył^[7].

Działalność publiczna

Działalność do 2019

W 2000 wstąpił do Młodzieży Wszechpolskiej we Wrocławiu, rok później zaczął działać w tej organizacji w województwie lubuskim, sprawując funkcję pełnomocnika, a w latach 2003–2004 prezesa okręgu. W 2002 był członkiem rady naczelnej MW, od lutego 2004 do kwietnia 2005 sekretarzem zarządu głównego, następnie do listopada 2005 rzecznikiem prasowym. 7 listopada 2005 objął stanowisko prezesa krajowego Młodzieży Wszechpolskiej, funkcję tę pełnił do 17 grudnia 2006.

W 2001 wstąpił do Ligi Polskich Rodzin. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia kandydował z jej ramienia do sejmiku lubuskiego^[8].

Od 2004 do 2005 pracował jako asystent eurodeputowanego Macieja Giertycha^[9]. W wyborach parlamentarnych w 2005 uzyskał mandat poselski, kandydując z dziesiątego miejsca listy LPR w okręgu zielonogórskim i otrzymując 3764 głosy^[10]. W Sejmie V kadencji zasiadał w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz w Komisji Kultury i Środków Przekazu^[1]. Był również członkiem delegacji polskiego parlamentu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy^[11] oraz wiceprzewodniczącym zespołu parlamentarnego Polska-Stany Zjednoczone^[12] i grupy bilateralnej Polska-Izrael^[13]. Sprawował też funkcję sekretarza Sejmu RP V kadencji^[14].

W trakcie V kadencji Sejmu wystąpił w szóstej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami^[3][15][16]. W latach 2006–2010 był członkiem Rady Programowej TVP, a od 2007 do 2008 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego^[17].

W 2006 dołączył do rady politycznej LPR. Został powołany przez zarząd główny partii na pełnomocnika do spraw utworzenia Ruchu Młodych LPR^[18]. Objął także stanowisko prezesa wojewódzkiego partii w lubuskim. Bez powodzenia kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007 (otrzymał 2704 głosy). W czerwcu 2008 zrezygnował z członkostwa w LPR, wycofując się także z polityki^[19]. Od 2008 do 2009 był redaktorem naczelnym serwisu internetowego Prawy.pl. W 2008 został prezesem Fundacji Europa Media, którą sam założył. W latach 2011–2012 był wicedyrektorem centrum analiz Fundacji Republikańskiej^[20]. Po odejściu z Fundacji Republikańskiej w grudniu 2012 włączył się w działalność Ruchu Narodowego. Na początku 2013 wszedł w skład rady decyzyjnej tej organizacji^[21].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 otwierał listę RN w okręgu nr 4 (Warszawa I), zdobywając 9952 głosy^[22] (Ruch Narodowy nie osiągnął progu wyborczego). W tym samym roku kandydował na radnego Rady m.st. Warszawy^[23], a także zdobył 1082 głosy (6,42%) w wyborach uzupełniających do Senatu w okręgu wyborczym nr 47^[24]. Został jednym z wiceprezesów powołanej następnie partii pod nazwą Ruch Narodowy. W marcu 2015 startował ze wspólnego komitetu wyborczego Ruchu Narodowego i Kongresu Nowej Prawicy na prezydenta Zielonej Góry, zajmując 3. miejsce spośród 6 kandydatów i otrzymując 1716 głosów (4,45%)^[25].

Był później współpracownikiem posła Roberta Winnickiego^[26]. W 2018 startował w wyborach samorządowych jako lider listy wyborczej Ruchu Narodowego do sejmiku mazowieckiego w okręgu wyborczym nr 7^[27]; otrzymał 1,29% głosów i nie uzyskał mandatu radnego^[28].

Działalność od 2019

W 2019 został jednym z liderów koalicji pod nazwą Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy, z ramienia której startował w tym samym roku w wyborach do Europarlamentu^[29]. Został też jednym z liderów powołanej w tym samym roku federacyjnej partii pod nazwą Konfederacja Wolność i Niepodległość^[30]. W wyborach parlamentarnych w tymże roku uzyskał z jej ramienia mandat poselski, kandydując w okręgu świętokrzyskim i otrzymując 22 158 głosów^[31]. 18 października 2019 został powołany na wiceprzewodniczącego i rzecznika prasowego nowo zarejestrowanego w Sejmie IX kadencji koła poselskiego Konfederacji^[32].

Został następnie jednym z kandydatów w zorganizowanych przez tę partię prawyborach mających wyłonić jej kandydata w wyborach prezydenckich w 2020^[33]. 18 stycznia 2020 w trakcie zjazdu elektorów wygrał prawybory, uzyskując od swojego ugrupowania nominację na kandydata^[34]. Pod koniec marca 2020 Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała jego kandydaturę^[35]. W czerwcu 2020 PKW ponownie zarejestrowała jego kandydaturę w powtórzonych wyborach w tymże miesiącu^[36]. W pierwszej turze głosowania otrzymał 1 317 380 głosów (6,78%), nie wszedł tym samym do drugiej tury wyborów^[37]. Nie udzielił poparcia żadnemu z kandydatów, którzy dostali się do drugiej tury^[38]. 14 grudnia 2022 został przewodniczącym koła poselskiego Konfederacji^[39], a dwa miesiące później współprzewodniczącym rady liderów tego ugrupowania (wraz ze Sławomirem Mentzenem, prezesem Nowej Nadziei)^[40]. W maju 2023, po rezygnacji Roberta Winnickiego, objął funkcję prezesa Ruchu Narodowego^[41].

W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w okręgu podlaskim, otrzymując 44 902 głosy^[42]. 13 listopada tego samego roku został wybrany na wicemarszałka Sejmu X kadencji^[43].

Życie prywatne

Urodził się w Zielonej Górze, zamieszkał w Warszawie. Jego matka Alicja została nauczycielką^[44], ojciec Ryszard zajął się prowadzeniem przedsiębiorstwa poligraficznego w Zielonej Górze, a brat Marek pracował jako dyrektor w międzynarodowym przedsiębiorstwie pożyczkowym – Vivus^[7][45][46].

Krzysztof Bosak w lutym 2020 zawarł związek małżeński z Kariną Walinowicz – prawniczką, analityczką oraz koordynatorką Centrum Wolności Religijnej Instytutu na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris^[47][48]. Ma troje dzieci: Artura Maksymiliana (ur. 2020)^[49], Daniela Ksawerego (ur. 2022)^[50] i Emilię Marię (ur. 2023)^[51].

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2002		Liga Polskich Rodzin	Sejmik Województwa Lubuskiego II kadencji	nr 4	1221 (2,21%)[8]
2005		Liga Polskich Rodzin	Sejm V kadencji	nr 8	3764 (1,39%)[10]
2007		Liga Polskich Rodzin	Sejm VI kadencji	nr 8	2704 (0,69%)[52]
2014		KWW Ruch Narodowy	Parlament Europejski VIII kadencji	nr 4	9952 (1,30%)[22]
2014		KWW Warszawa Dla Rodziny	Rada m.st. Warszawy	nr 4	509 (1,18%)[23]
2014		KWW Ruch Narodowy	Senat VIII kadencji	nr 47	1082 (6,42%)[24]
2015		KWW Nowej Prawicy i Ruchu Narodowego	Prezydent Miasta Zielona Góra	–	1716 (4,45%)[25]
2018		Ruch Narodowy RP	Sejmik Województwa Mazowieckiego VI kadencji	nr 7	6189 (1,29%)[27]
2019		KWW Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy	Parlament Europejski IX kadencji	nr 4	39 996 (2,89%)[53]
2019		Konfederacja Wolność i Niepodległość	Sejm IX kadencji	nr 33	22 158 (3,89%)[31]
2020		KW Kandydata na Prezydenta RP Krzysztofa Bosaka	Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej	–	1 317 380 (6,78%)[37]
2023		Konfederacja Wolność i Niepodległość	Sejm X kadencji	nr 24	44 902 (7,37%)[42]

Przypisy