Kasia Kowalska

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Kasia Kowalska
Kasia Kowalska
Ilustracja
Kasia Kowalska (2015)
Imię i nazwisko Katarzyna Kowalska
Data i miejsce urodzenia 13 czerwca 1973
Sulejówek
Pochodzenie Warszawa
Instrumenty gitara elektryczna, gitara akustyczna
Gatunki rock[1][2], pop-rock[2], pop[1]
Zawód piosenkarka, autorka tekstów, kompozytorka, producentka muzyczna
Aktywność od 1992
Wydawnictwo Izabelin Studio, Universal Music Polska, Agora SA
Powiązania Sebastian Piekarek, Krzysztof Patocki, Michał Dąbrówka, Marcin Ułanowski, Tomasz Krzyżaniak, Radosław Owczarz, Agnieszka Trzeszczak, Adam Sztaba, Michał Grymuza, Wojciech Olszak, Wojtek Pilichowski, Maciej Gładysz, Wojciech „Puzon” Kuzyk, Jarek Chilkiewicz
Współpracownicy
Jerzy Runowski, Jerzy Markuszewski, Bartłomiej Kapłoński, Paweł Grudniak
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Kasia Kowalska, właśc. Katarzyna Kowalska (ur. 13 czerwca 1973 w Sulejówku) – polska piosenkarka rockowa, kompozytorka, autorka tekstów piosenek i producentka. Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[3].

Początkowo występowała w zespole Evergreen Roberta Amiriana. Od 1994 artystka solowa, wydała dziewięć albumów studyjnych: Gemini (1994), Koncert inaczej (1995), Czekając na... (1996), Pełna obaw (1998), 5 (2000), Antidotum (2002), Samotna w wielkim mieście (2004), Antepenultimate (2008) i AYA (2018). Dwie wydane przez nią płyty dotarły na szczyt listy najchętniej kupowanych albumów w Polsce, za ich sprzedaż otrzymała dwie podwójnie platynowe płyty, cztery platynowe i cztery złote. Szacowany nakład ze sprzedaży wszystkich jej płyt wynosi ponad 1 milion 340 tysięcy egzemplarzy, co stawia ją w gronie polskich artystów z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w Polsce.

Reprezentantka Polski w 41. Konkursie Piosenki Eurowizji (1996). Laureatka Europejskiej Nagrody MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy oraz Nagrody Muzycznej „Fryderyka” w kategorii „fonograficzny debiut roku 1994”[4] i wielu nominacji do nagrody w innych kategoriach (m.in. sześciokrotnie jako „wokalistka roku” i dwukrotnie jako „autor roku”)[5][6][7][8][9]. Zdobywczyni pięciu Superjedynek, Eska Music Award i Bursztynowego Słowika i Słowika Publiczności Sopot Festival.

Wzięła udział w trzech dużych kampaniach reklamowych i zagrała główną rolę w filmie Nocne graffiti.

Młodość

Urodziła się i mieszkała w podwarszawskim Sulejówku wraz z rodzicami i dwoma starszymi braćmi. Od wczesnego dzieciństwa wykazywała się talentem muzycznym, z czasem zaczęła śpiewać w chórze kościelnym, wzięła też udział w konkursie piosenki zuchowej, w którym zdobyła pierwszą nagrodę.

Będąc w liceum, bez wiedzy rodziców, wyjechała na festiwal rockowy do Jarocina, na który zarobiła, pracując w sklepie mięsnym oraz jako kelnerka. Po ukończeniu szkoły średniej bez powodzenia zdawała na polonistykę, po czym całkowicie poświęciła się muzyce, mimo sprzeciwu rodziców.

Kariera muzyczna

Karierę muzyczną rozpoczęła w zespole Evergreen, założonym przez Roberta Amiriana. W późniejszych latach współpracowała z zespołami Human, Fatum, Piersi, Hetman czy Talking Pictures[10], z którym w 1992 nagrała płytę pod tym samym tytułem[11].

Podczas koncertu w warszawskim klubie Stodoła w 1993 została zauważona przez Katarzynę Kanclerz z Izabelin Studio[potrzebny przypis]. 12 września 1994 wydała debiutancki album studyjny, zatytułowany Gemini[12], po czym wyruszyła w trasę koncertową z Edytą Bartosiewicz. Single z płyty, tj. „Wyznanie”, „Jak rzecz”, „Oto ja” i „Kto może to dać” zostały przebojami, sam zaś album osiągnął status podwójnej platynowej płyty. W tym samym roku wystąpiła jako support przed Bobem Dylanem podczas jego dwóch koncertów w Polsce oraz wykonała piosenkę do spotu reklamowego soków „Fortuna”[13].

W 1995 wystąpiła na festiwalu w Sopocie z premierową piosenką „A to, co mam...”, która szybko stała się przebojem w Polsce. Za występ, podczas którego wykonywała również starszą piosenkę „Jak rzecz”, otrzymała zarówno Grand Prix, jak i Nagrodę Publiczności. Singiel zapewnił jej „Fryderyka” w kategorii „utwór roku”[14]. W tym samym roku wydała singiel „Zgubiony dom” promujący film Awantura o Basię[potrzebny przypis]. 20 listopada 1995 wydała pierwszy album koncertowy pt. Koncert inaczej, będący rejestracją kilku występów. W ciągu miesiąca album uzyskał status platynowej płyty. W 1996 przyjęła zaproszenie Telewizji Polskiej do reprezentowania Polski w 41. Konkursie Piosenki Eurowizji w Oslo. 18 maja wystąpiła w finale konkursu z piosenką „Chcę znać swój grzech...” i zajęła 15. miejsce[15]. Również w 1996 nagrała piosenkę do ścieżki dźwiękowej disneyowskiego filmu animowanego Dzwonnik z Notre-Dame. 30 września wydała trzeci album studyjny pt. Czekając na..., którego producentem został jej późniejszy partner, Kostek Joriadis. Album promowała singlami „Coś optymistycznego” i „Tak mi ciebie brak” oraz trasą koncertową, sponsorowaną przez firmę Casio. Krążek uzyskał status platynowej płyty już przed oficjalną premierą[16].

W 1997 nagrała piosenkę „Straciłam swój rozsądek” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu Macieja Dutkiewicza Nocne graffiti, w którym zagrała główną rolę żeńską. Również w 1997 wraz z Kostkiem Joriadisem nagrała piosenkę „Jeśli chcesz kochanym być”. 8 czerwca 1998 wydała czwarty album studyjny pt. Pełna obaw, który osiągnął status platynowej płyty. Płytę promowała singlami: „Co może przynieść nowy dzień” (nagrodzonym statuetką Fryderyka), „Wyrzuć ten gniew”, „Pełni obaw” oraz „Jesteś odrobiną szczęścia”. 8 listopada 1999 wydała reedycję płyty, natomiast 13 listopada 2000 – kolejny, piąty album studyjny pt. 5, poprzedzony wydaniem singla „Nobody”. Miesiąc po premierze album uzyskał status złotej płyty[17], następnie ukazały się kolejne single: „Być tak blisko” i „Będę jak”.

W 2001 wystąpiła podczas 38. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu z premierową piosenką „Starczy słów”, za którą otrzymała Superjedynkę za najlepszą płytę rockową. Pod koniec roku otrzymała Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego polskiego wykonawcy. 14 października 2002 wydała szósty album studyjny pt. Antidotum, który stał się złotą płytą[17]. Krążek promowała singlami „Antidotum” i „Pieprz i sól”, który pokrył się platyną[potrzebny przypis]. W 2003 nagrała dwie piosenki – „Widzę twoją twarz” (oryg. „Listen to Your Heart” Roxette) i „Mniejsze zło” (oryg. „All by Myself” Céline Dion) – na składankę muzyczną pt. RMF FM: Moja i Twoja muzyka, zrealizowaną na potrzeby kampanii społecznej radia RMF FM mającej na celu walkę z piractwem. W tym samym roku otrzymała nagrodę Eska Music Awards w kategorii „artystka roku”.

Kasia Kowalska podczas koncertu, 2005

26 lipca 2004 zaprezentowała premierowo singiel „To co dobre”, zaś w sierpniu wyjechała do Tokio na sesję zdjęciową do siódmego albumu studyjnego pt. Samotna w wielkim mieście, który ukazał się 13 września. Promowała go trzema singlami: „To co dobre”, „Prowadź mnie” i „Domek z kart”. 6 grudnia wydała reedycję kolekcjonerską płyty, zawierającą dodatkowy singel „Magia tych świąt” i film z pobytu Kowalskiej w Tokio. W 2005 otrzymała Superjedynkę w kategorii „najlepsza płyta rockowa” (za Samotną w wielkim mieście)[potrzebny przypis].

16 grudnia 2006 zaprezentowała premierowo singiel „Dlaczego nie!”, promujący polski film o tym samym tytule[18]. 10 listopada 2008 wydała ósmy album studyjny pt. Antepenultimate, który promowała singlami: „A ty, czego chcesz?”, „Miłość, trzeźwość i pokora” i „Spowiedź”. 6 listopada 2009 wydała reedycję albumu, który został wzbogacony o drugą płytę z dodatkowymi piosenkami oraz materiałem wideo[19].

Kasia Kowalska podczas koncertu w Gdyni, 2009

7 listopada 2010 wraz z zespołem towarzyszącym zagrała koncert w studiu im. Agnieszki Osieckiej, w którym zaprezentowała własne interpretacje utworów Grzegorza Ciechowskiego, lidera zespołu Republika, a także producenta jej debiutanckiej płyty oraz jej muzycznego mentora. Zarejestrowane podczas koncertu nagrania zostały wydane na albumie pt. Ciechowski. Moja krew.

Pod koniec listopada 2012 wydała singiel „Ikar”, promujący książkę Katarzyny Błeszyńskiej pt. Miłosne konstelacje. 27 lipca 2014 wystąpiła podczas trasy koncertowej Lata Zet i Dwójki w Toruniu[20]. Podczas imprezy otrzymała m.in. tort z okazji 20 lat istnienia na polskim rynku muzycznym oraz debiutu albumu Gemini, sprzedanego w ilości ponad 400 tys. egzemplarzy[20]. W trakcie koncertu zaśpiewała piosenki „Spowiedź”, „Antidotum” oraz swoją interpretację utworu Obywatela GC „Tak... tak... to ja”[20].

W 2015 zajęła 13. miejsce w plebiscycie radia RMF FM na artystę 25-lecia[21]. 12 czerwca wraz z zespołem Czerwone Gitary odsłoniła gwiazdę w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[22]. 24 czerwca 2016 zaprezentowała premierowo singiel „Aya”, który zapowiadał jej nowy album studyjny. 15 marca 2018 wydała drugi singiel z płyty, „Alannah (tak niewiele chcę)”, do którego zrealizowała teledysk w Lombardii. 10 czerwca wystąpiła podczas 55. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. 22 czerwca wydała dziewiąty album studyjny pt. Aya, który nagrała w Kalifornii u boku producenta Kena Rose’a[potrzebny przypis]. 16 sierpnia 2018 wystąpiła w ramach festiwalu Top of the Top Sopot Festival, wykonując krótki recital z okazji 25-lecia pracy artystycznej. Gościnnie wystąpił z nią zespół Tulia, z którym wykonała singiel „Aya”. W trakcie koncertu otrzymała nagrodę „Top of the Top” za całokształt twórczości.

Kasia Kowalska w 2019

25 października 2019 wydała album koncertowy pt. MTV Unplugged, będący zapisem koncertu legendarnej serii, który zagrała 8 maja 2019 w Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku[23].

Działalność pozamuzyczna

Zagrała narkomankę Monikę w filmie Macieja Dutkiewicza Nocne graffiti (1997).

Wystąpiła w teledyskach do piosenek: Edyty Bartosiewicz „Koziorożec” (1994), Kasi Nosowskiej i Kazika Staszewskiego „Zoil” (1997), Krzysztofa Kiljańskiego i Kayah „Prócz ciebie nic” (2005) i Hey „Wilk vs kot” (2012) w impresji Marcina Żabiełowicza.

Wzięła udział w kampaniach promocyjnych radia RMF FM (2004)[24] i Radia Zet (2007)[25]. Wystąpiła w spotach reklamowych zegarków Casio Baby-G (1996), banku Millenium (2010)[26] i soków Fortuna (2016).

Życie prywatne

Ma córkę Aleksandrę Julię (ur. 2 maja 1997) ze związku z muzykiem Kostkiem Joriadisem i syna Ignacego Ułanowskiego (ur. 24 czerwca 2008) ze związku z perkusistą Marcinem Ułanowskim[27][28].

Dyskografia

 Osobny artykuł: Dyskografia Kasi Kowalskiej.

Filmografia

Nagrody

Gwiazda Kasi Kowalskiej w Opolu

Przypisy

  1. ↑ a b Kasia Kowalska – AllMusic [data dostępu: 2018-04-30] (ang.).
  2. ↑ a b Kasia Kowalska – RMF FM [data dostępu: 2018-04-30].
  3. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) [data dostępu: 2010-10-03].
  4. ↑ 1994 :: Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video, www.zpav.pl [dostęp 2017-11-23].
  5. ↑ 1995 :: Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk, Związek Producentów Audio-Video [dostęp 2017-11-23].
  6. ↑ 1996 :: Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video, www.zpav.pl [dostęp 2017-11-23].
  7. ↑ 2000 :: Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video, www.zpav.pl [dostęp 2017-11-23].
  8. ↑ 2002 :: Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video, www.zpav.pl [dostęp 2017-11-23].
  9. ↑ 2004 :: Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video, www.zpav.pl [dostęp 2017-11-23].
  10. ↑ Kasia Kowalska, Archiwum Polskiego Rocka [zarchiwizowane z adresu 2015-05-27].
  11. ↑ Talking Pictures w bazie Archiwum Polskiego Rocka
  12. ↑ Kasia Kowalska w bazie IMDb (ang.)
  13. ↑ Kasia Kowalska w reklamie Fortuny! Śpiewa znaną piosenkę! [data dostępu: 2016-10-20].
  14. ↑ Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video, zpav.pl [dostęp 2017-11-23].
  15. ↑ Eurovision Song Contest 1996 [data dostępu: 2015-09-16] (ang.).
  16. ↑ Platynowe płyty [data dostępu: 2010-01-26].
  17. ↑ a b Złote płyty [data dostępu: 2010-01-26].
  18. ↑ Kasia Kowalska w bazie filmpolski.pl
  19. ↑ Kasia Kowalska wznawia [data dostępu: 2017-11-24].
  20. ↑ a b c Lato Zet i Dwójki 2014 – Toruń cz. 2 [data dostępu: 2015-03-01].
  21. ↑ Artysta 25-lecia [data dostępu: 2015-02-09].
  22. ↑ Kasia Kowalska i Czerwone Gitary odsłonili swoje gwiazdy w Opolu [data dostępu: 2015-06-12].
  23. ↑ jk: „MTV Unplugged” Kasi Kowalskiej: premiera 10 listopada, płyta już pod koniec października (pol.). W: Wirtualne Media [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2019-10-23. [dostęp 2019-11-13].
  24. ↑ Jak zawsze RMF FM.
  25. ↑ Rusza nowa kampania Radia Zet [data dostępu: 2007-01-02].
  26. ↑ Wizerunki znanych osób w reklamach banków [data dostępu: 2019-11-05].
  27. ↑ Kasia Kowalska – Jestem mamą dwójki dzieci! [data dostępu: 2009-09-15].
  28. ↑ Kasia Kowalska prezentuje [data dostępu: 2009-09-15].
  29. ↑ Nominowani do Superjedynek 2009 są super? [data dostępu: 2009-04-30].

Linki zewnętrzne

Kasia Kowalska
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Single
Reprezentanci Polski w Konkursie Piosenki Eurowizji

EuroPolonia.svg

  1. ↑ Konkurs odwołany
Zwycięzcy festiwalu piosenki w Sopocie
1961–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1998
2005–2009
2012–

Informacja

Artykuł Kasia Kowalska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-12 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=134839