Kaia Kanepi

Kaia Kanepi

Państwo	Estonia
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1985 Haapsalu
Wzrost	181 cm
Masa ciała	72 kg
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	aktywna
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4 WTA, 20 ITF
Najwyżej w rankingu	15 (20 sierpnia 2012)
Australian Open	QF (2022)
Roland Garros	QF (2008, 2012)
Wimbledon	QF (2010, 2013)
US Open	QF (2010, 2017)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	106 (6 czerwca 2011)
Australian Open	2R (2011, 2012, 2014)
Roland Garros	3R (2012, 2014)
Wimbledon	3R (2008, 2009)
US Open	1R (2006–2010, 2013, 2018)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kaia Kanepi (ur. 10 czerwca 1985 w Haapsalu) – estońska tenisistka, mistrzyni juniorskiego French Open 2001 w grze pojedynczej.

Kariera tenisowa

Jako juniorka wygrała wielkoszlemowy French Open 2001, w którego finale pokonała Swietłanę Kuzniecową i została liderką rankingu juniorskiego.

W czerwcu 2006 roku osiągnęła pozycję 62 w rankingu światowym. Jest zawodniczką praworęczną, z oburęcznym backhandem, o bardzo dobrych warunkach fizycznych. Reprezentowała Estonię na letnich igrzyskach olimpijskich w 2000 roku w Sydney i w 2004 roku w Atenach. Obecnie jest najwyżej notowaną zawodniczką w kraju i jednocześnie jedyną Estonką sklasyfikowaną w pierwszej setce rankingów światowych (druga jest Maret Ani).

W turnieju zawodowym zadebiutowała w Wiedniu w 2001 roku, w pierwszej rundzie trafiła na znacznie wyżej notowaną zawodniczkę, Anke Huber, z którą przegrała. Rok później dostała się do turniejów głównych w Portorožu i w Helsinkach. W latach 2003–2004 odnosiła sukcesy w rozgrywkach ITF, wygrywając kolejne turnieje. Jednak na IO w Atenach przegrała już w pierwszej rundzie. Odniosła kontuzję kolana, która wyeliminowała ją z rozgrywek do lutego 2005.

Rok 2005 to jeden z najlepszych sezonów w jej dotychczasowej karierze. Jako pierwsza w historii Estonka osiągnęła półfinał turnieju zawodowego (w Kolkacie), ulegając dopiero wysoko notowanej Rosjance Anastasiji Myskinie. Zakwalifikowała się do turnieju w Hasselt i wygrała kolejny turniej ITF.

Na początku sezonu 2006 kilkakrotnie odpadła we wczesnych rundach turnieju. Zaliczyła debiut wielkoszlemowy, na Roland Garros, odpadając w drugiej rundzie (w pierwszej rundzie wygrała z Květą Peschke, a w drugiej zdobyła seta w meczu przeciw Anabel Medinie Garrigues). Zadebiutowała też w dwóch pozostałych turniejach Wielkiego Szlema, osiągnęła trzecią rundę US Open (porażka z Virginie Razzano). Odnotowała awans z miejsca 87 na 72 w rankingu światowym. Na tydzień przed zakończeniem sezonu doszła do finału turnieju zawodowego. Był to turniej Gaz de France Stars w Hasselt. Kaia przebrnęła trzy rundy eliminacji, jako zawodniczka rozstawiona z siódemką, ograła między innymi pierwszą rakietę Luksemburga, Anne Kremer. W turnieju głównym ograła kolejno: Nathalie Dechy, Eleni Daniilidu, [2] Francescę Schiavone i Michaëllę Krajicek, ulegając w decydującym meczu rozstawionej z numerem [1] Kim Clijsters 3:6, 6:3, 4:6. Została pierwszą Estonką, która zagrała w finale zawodowej imprezy tenisowej i umocniła się na pozycji liderki wewnętrznych rankingów Estonii.

W 2008 roku grała we wszystkich turniejach Wielkoszlemowych i w trzech wygrała przynajmniej po jednym meczu w turnieju głównym. W turnieju Roland Garros pokonała w turnieju głównym kolejno – Yuan Meng z Chin 6:2, 6:2, następnie rozstawioną Rosjankę Annę Czakwetadze 6:4, 7:6, Hiszpankę Anabel Medinę Garrigues 6:1, 5:7, 7:5 i Petrę Kvitovą 6:3, 3:6, 6:1, ulegając dopiero Swietłanie Kuzniecowej 5:7, 2:6.

Sezon 2009 był dla Estonki podzielony na dobrą część i złą część. Na początku sezonu odpadła co prawda w 1 rundzie Australian Open, jednak później dotarła do 3 rundy turnieju w Indian Wells i w Miami (warto odnotować, że w Miami przegrała w 3 rundzie z Agnieszką Radwańską 3:6, 4:6). Na początku kwietnia dotarła do ćwierćfinału turnieju w Marbelli. Po nieudanym turnieju w Barcelonie w maju Kanepi dość niespodziewanie osiągnęła ćwierćfinał w Rzymie eliminując kolejno amerykańską kwalifikantkę Vanię King 6:4, 6:3, Austriaczkę Sybille Bammer 7:5, 6:3, Szwajcarkę Patty Schnyder 6:3, 6:0 i ulegając dopiero Wiktoryi Azarance 6:7, 3:6. Głównie ten turniej pozwolił awansować Kanepi na 18 – najwyższe w rankingu – miejsce 25 maja właśnie 2009 roku. Jeszcze przed 25 maja Kanepi odpadła w 1 rundzie turnieju w Madrycie i turnieju Roland Garros. Do końca sezonu nie udało jej się już wygrać żadnego meczu w cyklu WTA. Tym sposobem sezon zakończyła już w siódmej dziesiątce rankingu WTA.

2010 rok zaczął się dla Estonki dużo lepiej – w Auckland sprawiła sensację eliminując rozstawioną z numerem 2 Chinkę Li Na. Potem przegrała z wracającą do dobrej formy Rosjanką Mariją Kirilenko 2:6, 3:6. W Hobart spotkała się w 1 rundzie z inną Chinką Zheng Jie rozstawioną z numerem 7 i przegrała po wyrównanym meczu 6:4, 3:6, 6:7. Pod koniec stycznia osiągnęła jeszcze 2 rundę wielkoszlemowego turnieju Australian Open pokonując Tajwankę Chan Yung-jan 7:6, 6:2 i przegrywając z rozstawioną z numerem 19 Rosjanką Nadieżdą Pietrową 4:6, 4:6. W lutym Kanepi zaprezentowała się z bardzo dobrej strony w Memphis osiągając ćwierćfinał. W Acapulco dotarła do 2 rundy, w 1 gromiąc reprezentantkę gospodarzy Alejandrę Granillo. W marcu Kanepi wzięła udział we wszystkich możliwych turniejach, ale tylko w Monterrey awansowała do 2 rundy. Mimo lepszej formy niż w drugiej połowie 2009 roku, Estonka wypadła z pierwszej 100. W kwietniu Kanepi odpuściła sobie starty w turniejach cyklu WTA i startowała z powodzeniem w turniejach mniejszej rangi. Dzięki dobrym występom wróciła do czołowej 100. W maju wystąpiła w wielkoszlemowym Roland Garros, gdzie po pokonaniu Francuzki Pauline Parmentier 6:3, 6:1 przegrała po walce z rozstawioną z numerem 4 Serbką Jeleną Janković 2:6, 6:3, 4:6. W czerwcu wystąpiła w turnieju w Birmingham. Będąc kwalifikantką znalazła się w ćwierćfinale – pokonała w nim niespodziewanie rozstawioną z numerem 12 Brytyjkę Elenę Baltachę w 1 secie 6:1, po czym przeciwniczka zrezygnowała z gry, następnie wygrała z Australijką Jarmilą Groth 7:6, 7:5, Michelle Larcher de Brito 6:2, 6:2 po czym przegrała z rozstawioną z numerem 1 Chinką Li Na 4:6, 2:6. Na porażkę miały wpływ dwa mecze w 1 dniu – właśnie z Li Na oraz z Michelle Larcher de Brito. Potem przyszedł czas na Wimbledon. Estonka znajdowała się przed jego rozpoczęciem na 79 miejscu w rankingu. Kanepi znowu brała udział w kwalifikacjach, w których dość pechowo została rozstawiona z numerem 1 – oznaczało to, że gdyby o jedna zawodniczka więcej znajdująca się przed nią zrezygnowała z gry w Wimbledonie Kanepi znalazłaby się w turnieju bez kwalifikacji. W 1 rundzie kwalifikacji pokonała Ukrainkę Olhę Sawczuk 6:1, 7:5, potem wyeliminowała Jelenę Bowinę 6:1, 6:2, a w ostatniej rundzie pokonała Serbkę Ajlę Tomljanović w takim samym stosunku. W 1 rundzie głównego turnieju trafiła na rozstawioną z 6 Samanthę Stosur – niedawną finalistkę French Open. Ku zdumieniu wielu kibiców wygrała ten mecz 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie jej rywalką była mało znana Rumunka Edina Gallovits. Mimo marnej reputacji Gallovits stawiła zacięty opór – przegrała z Kanepi 4:6, 5:7. W 3 rundzie Kanepi wyeliminowała numer 31 turnieju – zwyciężczynię turnieju Warsaw Open Alexandrę Dulgheru, czyli kolejną Rumunkę – w bardzo jednostronnym meczu 6:1, 6:2. W kolejnej rundzie jej rywalką była Klára Zakopalová. Czeszka przegrała z Estonką 2:6, 4:6. W opublikowanym następnego dnia rankingu Kanepi znalazła się na 80 miejscu – pozycję niżej niż w poprzednim. Zagrała w ćwierćfinale z następną Czeszką – Petrą Kvitovą, z którą w 2008 roku grała o ćwierćfinał Roland Garros – wówczas wygrała po 3 setach Kanepi. Pierwszego seta wygrała Kanepi 6:4. W drugim po tie-breaku triumfowała Kvitová 7:6. W trzecim secie Kanepi prowadziła 4:0 i serwowała, następnie prowadziła 5:2 i 6:5 by przegrać ten set 6:8. Mimo porażki Kanepi awansowała aż o 42 miejsca w rankingu – na 38 miejsce.

W 2012 roku osiągnęła drugą rundę Australian Open oraz ćwierćfinał French Open. W pozostałych turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema nie występowała z powodu kontuzji. We wrześniu 2012 roku osiągnęła finał turnieju w Seulu, w którym uległa Caroline Wozniacki 1:6, 0:6.

Dla Kanepi pierwszym turniejem WTA Tour w sezonie 2013 były zawody w Katowicach, gdzie osiągnęła drugą rundę. Następnie awansowała także do drugiej rundy w Marrakeszu i doszła do półfinału w Oeiras. W Madrycie Estonka osiągnęła ćwierćfinał. Na turnieju w Brukseli pokonała w finale Peng Shuai 6:2, 7:5. Na French Open odpadła w drugiej rundzie, a w 's-Hertogenbosch w pierwszej. W wielkoszlemowym Wimbledonie przegrała w ćwierćfinale z późniejszą finalistką – Sabine Lisicki.

W 2022 roku, mimo 115. pozycji w rankingu WTA, awansowała do ćwierćfinału Australian Open, po drodze pokonując rozstawioną z numerem drugim Arynę Sabalenkę. W meczu o półfinał przegrała z Igą Świątek 6:4, 6:7(2), 3:6.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	Q2	A	Q2	A	Q1	2R	1R	3R	2R	2R	2R	A	1R	1R	A	A	3R	1R	1R	3R	QF	0 / 12	14 – 13
French Open	A	A	A	Q2	A	2R	1R	QF	1R	2R	3R	QF	2R	1R	1R	Q2	A	1R	4R	2R	1R		0 / 14	17 – 14
Wimbledon	A	A	A	A	A	1R	2R	1R	1R	QF	1R	A	QF	2R	1R	A	Q2	1R	2R	NH	1R		0 / 12	11 – 12
US Open	A	Q1	Q2	A	Q2	3R	1R	2R	1R	QF	2R	A	3R	4R	2R	A	QF	4R	2R	2R	2R		0 / 14	24 – 14
Ranking na koniec roku	203	283	167	226	120	64	75	27	61	22	34	19	30	52	126	302	107	58	101	101	72		0 / 52	66 – 53

Występy w grze podwójnej

Turniej	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	1R	A	1R	1R	2R	2R	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 6	3 – 6
French Open	A	A	A	A	A	1R	1R	1R	2R	A	2R	3R	A	3R	A	A	A	A	A	A	A		0 / 7	6 – 7
Wimbledon	A	A	A	A	A	1R	1R	3R	3R	2R	A	A	A	1R	A	A	A	2R	A	NH	1R		0 / 8	6 – 8
US Open	A	A	A	A	A	1R	1R	1R	1R	1R	A	A	1R	A	A	A	A	1R	A	A	A		0 / 7	0 – 7
Ranking na koniec roku	–	546	363	–	501	890	330	244	156	285	150	119	–	167	–	–	–	324	–	–	1384		0 / 28	15 – 28

Występy w grze mieszanej

Turniej	2001	2002	2003	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	Tytuły	Z–P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A		0 / 1	0 – 1
Wimbledon	A	A	A	A	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A		0 / 1	1 – 0
US Open	A	A	A	A	A	A	A	A	1R	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	NH	A		0 / 2	1 – 2
																							0 / 4	2 – 3

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od 2021
	WTA 1000 (1000)
	WTA 1000 (900)
	WTA 500
	WTA 250
	WTA 125

Gra pojedyncza 9 (4–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	5 listopada 2006	Hasselt	Dywanowa (hala)	Kim Clijsters	3:6, 6:3, 4:6
Finalistka	2.	5 października 2008	Tokio	Twarda	Caroline Wozniacki	2:6, 6:3, 1:6
Zwyciężczyni	1.	18 lipca 2010	Palermo	Ceglana	Flavia Pennetta	6:4, 6:3
Finalistka	3.	23 października 2011	Moskwa	Twarda (hala)	Dominika Cibulková	6:3, 6:7(1), 5:7
Zwyciężczyni	2.	7 stycznia 2012	Brisbane	Twarda	Daniela Hantuchová	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	3.	5 maja 2012	Estoril	Ceglana	Carla Suárez Navarro	3:6, 7:6(8), 6:4
Finalistka	4.	23 września 2012	Seul	Twarda	Caroline Wozniacki	1:6, 0:6
Zwyciężczyni	4.	25 maja 2013	Bruksela	Ceglana	Peng Shuai	6:2, 7:5
Finalistka	5.	7 lutego 2021	Melbourne	Twarda	Elise Mertens	4:6, 1:6

Gra podwójna 1 (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	15 kwietnia 2012	Kopenhaga	Twarda	Sofia Arvidsson	Kimiko Date-Krumm Rika Fujiwara	2:6, 6:4, 5–10

Finały turniejów rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75/80 000 $

turnieje z pulą nagród 50/60 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 24 (18–6)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Przeciwniczka	Wynik
Finalistka	1.	04/07/1999	Tallinn	10 000	Ceglana	Anna Zaporożanowa	3:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	25/06/2000	Tallinn	10 000	Ceglana	Margit Rüütel	6:1, 6:2
Zwyciężczyni	2.	17/06/2001	Tallinn	25 000	Ceglana	Ľubomíra Kurhajcová	7:6(4), 6:3
Finalistka	2.	22/07/2001	Modena	50 000	Ceglana	Maja Matevžič	5:7, 6:7(5)
Finalistka	3.	29/07/2001	Ettenheim	50 000	Ceglana	Maja Matevžič	2:6, 3:6
Zwyciężczyni	3.	08/06/2003	Galatina	25 000	Ceglana	María José Martínez Sánchez	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	4.	14/09/2003	Turyn	25 000	Ceglana	Mervana Jugić-Salkić	6:3, 6:3
Finalistka	4.	19/10/2003	Joué-lès-Tours	25 000	Twarda (hala)	Dally Randriantefy	5:7, 4:6
Zwyciężczyni	5.	15/02/2004	Sunderland	25 000	Twarda (hala)	Anna Czakwetadze	7:6(5), 6:0
Zwyciężczyni	6.	03/07/2005	Fano	75 000	Ceglana	Melinda Czink	3:6, 6:1, 7:5
Finalistka	5.	17/12/2005	Dubaj	75 000 +H	Ceglana	Marion Bartoli	2:6, 0:6
Zwyciężczyni	7.	02/05/2010	Cagnes-sur-Mer	100 000 +H	Ceglana	Maša Zec Peškirič	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	8.	16/05/2010	Saint-Gaudens	50 000 +H	Ceglana	Zhang Shuai	6:2, 7:5
Finalistka	6.	06/07/2014	Contrexéville	100 000	Ceglana	Irina-Camelia Begu	3:6, 4:6
Zwyciężczyni	9.	12/07/2014	Biarritz	100 000	Ceglana	Teliana Pereira	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	10.	19/12/2015	Bangkok	75 000	Twarda	Patty Schnyder	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	11.	10/06/2017	Essen	25 000	Ceglana	Patty Schnyder	6:3, 6:7(5), 2:0 krecz
Zwyciężczyni	12.	29/07/2017	Parnawa	15 000	Ceglana	Polina Golubovskaya	6:1, 6:0
Zwyciężczyni	13.	05/11/2017	Nantes	25 000	Twarda (hala)	Richèl Hogenkamp	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	14.	10/06/2018	Brescia	60 000	Ceglana	Martina Trevisan	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	15.	01/12/2019	Milovice	15 000	Twarda (hala)	Anastasija Kulikowa	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	16.	18/10/2020	Cherbourg-en-Cotentin	25 000	Twarda (hala)	Harriet Dart	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	17.	31/10/2020	Stambuł	25 000	Twarda (hala)	Wiera Zwonariowa	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	18.	22/11/2020	Las Palmas de Gran Canaria	25 000	Ceglana	Majar Szarif	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	19.	08/08/2021	Parnawa	25 000	Ceglana	Anna Sisková	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	20.	26/09/2021	Fort Worth	25 000	Twarda	Kayla Day	6:2, 6:1

Gra podwójna 3 (2–1)

Rezultat		Data	Turniej	($)	Naw.	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Finalistka	1.	25/06/2000	Tallinn	10 000	Ceglana	Scarlett Werner	Agata Kurowska Maria Wolfbrandt	6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni	1.	12/10/2003	Jersey	25 000	Twarda (hala)	Sofia Arvidsson	Yvonne Meusburger Hanna Nooni	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	2.	15/07/2007	Biella	100 000	Ceglana	Maret Ani	Mervana Jugić-Salkić Renata Voráčová	6:4, 6:1

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Estonia
I runda	Korea Południowa: Cho Yoon-jeong	6:7(1), 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Estonia
I runda	Włochy: Flavia Pennetta [14]	6:2, 7:6
II runda	Francja: Virginie Razzano	6:4, 7:5
III runda	Chiny: Li Na	6:4, 2:6, 0:6

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Estonia
I runda	Maret Ani	Australia: Alicia Molik / Rennae Stubbs [4]	4:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Estonia
I runda	Maret Ani	Białoruś: Wiktoryja Azaranka / Tacciana Puczak	2:6, 2:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2001	French Open	Ceglana	Swietłana Kuzniecowa	6:3, 1:6, 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 26 listopada 2018].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 26 listopada 2018].
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 26 listopada 2018].