Jerzy Osiatyński (2016) | |
Data i miejsce urodzenia | 2 listopada 1941 Ryga |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 lutego 2022 Warszawa |
Minister finansów | |
Okres | od 11 lipca 1992 do 26 października 1993 |
Przynależność polityczna | Unia Demokratyczna |
Poprzednik | Andrzej Olechowski |
Następca | Marek Borowski |
Minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania | |
Okres | od 12 września 1989 do 12 stycznia 1991 |
Poprzednik | Franciszek Gaik |
Następca | Jerzy Eysymontt |
Odznaczenia | |
Jerzy Osiatyński, właśc. Epaminondas Jerzy Osiatyński[1] (ur. 2 listopada 1941 w Rydze, zm. 4 lutego 2022 w Warszawie[2]) – polski ekonomista i polityk, profesor nauk ekonomicznych.
Poseł na Sejm kontraktowy (X kadencji) oraz na Sejm I, II i III kadencji, minister-kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1989–1991) i minister finansów (1992–1993), członek Rady Polityki Pieniężnej (2013–2019).
Był synem ekonomisty Leonidasa Osiatyńskiego i poetki Zinaidy Osiatyńskiej[3][4], a także bratem prawnika i publicysty Wiktora Osiatyńskiego.
Absolwent VII Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Warszawie[5]. W 1964 ukończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Doktoryzował się, a następnie uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk ekonomicznych. Był profesorem w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk.
Od 1963 do 1967 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[6]. W połowie lat 70. zaczął wydawać dzieła zebrane Michała Kaleckiego. W 1980 związał się z „Solidarnością”. W latach 1989–1991 był ministrem-kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego[6]. W okresie 1992–1993 zajmował urząd ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej[6]. W latach 1989–2001 sprawował mandat posła na Sejm X kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego (przystąpił do powstałego w 1990 Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna[7]), I i II kadencji z listy Unii Demokratycznej i III kadencji z listy Unii Wolności. W 2001 nie ubiegał się o reelekcję, od 2005 przez kilka lat zasiadał we władzach Partii Demokratycznej – demokraci.pl.
Był członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego oraz rady naukowej Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a także przewodniczącym rady naukowej INE PAN[8].
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[9]. W październiku tego samego roku został doradcą prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. ekonomicznych. Złożył dymisję z tej funkcji w związku z powołaniem go przez prezydenta w skład Rady Polityki Pieniężnej[1], w której zastąpił Zytę Gilowską. Funkcję w RPP objął 20 grudnia 2013 na okres pełnej sześcioletniej kadencji.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2015)[10]. W 1997 otrzymał Odznakę „Zasłużony dla Sanoka”[11][12].
W 1993 uznany został przez pismo „Central European” za najlepszego ministra finansów w Europie Środkowej i Wschodniej[6].
Artykuł Jerzy Osiatyński w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2022-02-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=37969