Jarosław Gromadziński

Jarosław Gromadziński
Ilustracja
Jarosław Gromadziński
(w randze gen. dyw.; 2019)
generał broni generał broni
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1971
Góra

Przebieg służby
Lata służby

od 1990

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

14 BZ

Stanowiska

• dowódca plutonu

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

Stabilizacja Iraku, UNDOF, NATO Iraq

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Gwiazda Iraku Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Gwiazda Weterana (SKMP ONZ) Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku Medal „Pro Patria” Brązowy Medal „Za Zasługi dla Policji” Złoty Medal za Zasługi dla Straży Granicznej „Serce Legionu” IV stopnia (Medal Brązowy) Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” Medal za Chwalebną Służbę (Stany Zjednoczone) Odznaka Honorowa "Krzyż Zasługi" (Ukraina) Odznaka Honorowa "Za Wspieranie Wojska" (Ukraina) Medal NATO za udział w misji szkoleniowej w Iraku Medal ONZ za misję UNDOF
Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych

Jarosław Roman Gromadziński (ur. 20 stycznia 1971 w Górze)[1]generał broni Wojska Polskiego; doktor nauk społecznych (2016); dowódca 15 Brygady Zmechanizowanej (2016–2018); dowódca 18 Dywizji Zmechanizowanej (2018–2022); dowódca wielonarodowego Eurokorpusu (2023–2024); od 29 marca 2024 dyspozycja Dyrektora Departamentu Kadr MON z wykonywaniem zadań w DG RSZ.

Życiorys

Jarosław Gromadziński urodził się 20 stycznia 1971 w Górze[1].

Wykształcenie

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1994); Akademii Obrony Narodowej (2002), którą ukończył z pierwszą lokatą. Studia podyplomowe ukończył w 2008 roku na kierunku Zarządzanie Kryzysowe w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Absolwent NATO (ang. NATO Defense College) w Rzymie (2011). W latach 2011–2012 szkolił się z obszaru reagowania kryzysowego NATO w NATO School w Oberammergau (Niemcy). Absolwent Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej (PSPO) w AON (2015)[1].

W 2016 roku uzyskał stopień naukowy doktora w dziedzinie nauk społecznych, w dyscyplinie nauk o bezpieczeństwie[1]. W 2017 roku uczestniczył w kursie dla generałów, oficerów flagowych oraz ambasadorów, który odbył się w Akademii Obrony NATO Defense College w Rzymie. W roku 2019 ukończył kurs „The Senior Leaders’ Course” organizowany w międzynarodowej uczelni wojskowej Baltic Defence College (BALTDEFCOL) w Tallinnie.

Służba wojskowa

We wrześniu 1994 roku, po ukończeniu szkoły pierwsze stanowisko służbowe – dowódcy plutonu objął w 14 BZ w Elblągu. W jednostce tej pozostał do 2000 roku pełniąc służbę wojskową na stanowiskach dowódcy kompanii, szefa sztabu oraz dowódcy batalionu zmechanizowanego. Po ukończeniu AON jako prymus[2] w 2002 roku kolejne stanowisko służbowe objął jako Specjalista w Generalnym Zarządzie Planowania Strategicznego (P5) Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. W 2004 roku powrócił do 16 DZ obejmując stanowisko dowódcy batalionu zmechanizowanego w 9 BKPanc, w Braniewie. W 2007 roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu 9 BKPanc. Następnie został przeniesiony do dowództwa 16 Dywizji Zmechanizowanej (16 DZ), gdzie objął stanowisko szefa wydziału operacyjnego G-3 i pełnił je do 2011. W latach 2004–2009 pełnił służbę w ramach Polskich Kontyngentów Wojskowych. Uczestniczył w III zmianie PKW Irak (2004/2005) pełniąc obowiązki szefa VOB w strukturach MND C-S. W 2007 roku dowodził XXVII zmianą PKW Syria. Na przełomie 2008 i 2009 roku brał udział w Misji Szkoleniowej NATO w Iraku, gdzie zajmował stanowisko szefa zespołu doradców wojskowych (TESC)[1]. W latach 2011–2014 zajmował stanowisko Szefa Oddziału Analiz i Użycia Wojsk Lądowych w Zarządzie Planowania Operacyjnego – P3 SG WP. Po ukończeniu PSPO pełnił służbę na stanowisku koordynatora w Zarządzie Planowania Użycia Sił Zbrojnych i Szkolenia (P3/P7) SG WP w Warszawie[1].

Z dniem 2 maja 2016 roku został wyznaczony przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza na stanowisko dowódcy 15 Giżyckiej Brygady Zmechanizowanej[3]. 6 maja 2016 roku w Giżycku w obecności dowódcy 16 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej gen. bryg. Marka Sokołowskiego[4], przyjął obowiązki dowódcy 15 BZ od płk. Jana Rydza[5]. 29 listopada 2016 roku został mianowany na stopień generała brygady przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudę[6][7]. 24 marca 2017 roku został uhonorowany nagrodą miesięcznika Polska Zbrojna „Buzdygany” za 2016 rok „za przekuwanie szkoleniowego rzemiosła w sztukę budowania żołnierza przyszłości”. 9–10 stycznia 2018 w Bemowie Piskim i w rejonie Doliny Rospudy kierował pododdziałami 15 BZ i Batalionowej Grupy bojowej NATO podczas ćwiczenia „Bull Run 3”[8]; w dniach 5–9 lutego w Orzyszu w Ośrodku Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych był kierownikiem ćwiczenia dowódczo-sztabowego „Łasica-18”, wspomagane komputerowo, w którym wykorzystano system JCATS (Joint Conflict and Tactical Simulation)[9]; kierownik ćwiczenia taktycznego z wojskami „Puma-18” w dniach 12–23 luty 2018[10]; kierownik ćwiczenia zgrywającego „Bull Run 4” w dniach 28 lutego–1 marca 2018 15 BZ i Wielonarodowej Batalionowej Grupy Bojowej (BGB) NATO[11]; kierownik międzynarodowego ćwiczenia „Saber Strike 18”[12]; w dniach 5–15 czerwca 2018 był kierownikiem ćwiczenia taktycznego z wojskami „Puma-II-18”[13]. 27 lipca 2018 przekazał dowodzenie 15 BZ dla zastępcy płk. Bogdana Rycerskiego[14].

Z dniem 1 sierpnia 2018 został wyznaczony przez Ministra Obrony Narodowej na stanowisko zastępcy dowódcy – szefa sztabu 12 DZ[15]. 17 września 2018 roku objął funkcję dowódcy nowo formowanej 18 Dywizji Zmechanizowanej[16]. 7 listopada 2018 został mianowany przez prezydenta RP Andrzeja Dudę na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka na stopień generała dywizji[17]. Akt mianowania odebrał 10 listopada 2018. W dniach 12–14 stycznia 2021 w Lublinie był kierownikiem dwuszczeblowego treningu sztabowego „Wkra-21” zorganizowanego przez 18 Dywizję Zmechanizowaną, w którym uczestniczyło dowództwo Litewsko-Polsko-Ukraińskiej Brygady (LITPOLUKRBRIG)[18]. 8 czerwca 2021 po zakończeniu ćwiczenia „Dragon-21” otrzymał certyfikat od ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka potwierdzający gotowość dowództwa 18 DZ do działania operacyjnego zgodnie ze standardami NATO[19]. W roku 2021 ukończył z wyróżnieniem studia podyplomowe „Master of Business Administration (MBA)” – Zarządzanie Cyberbezpieczeństwem na Wydziale Cybernetycznym Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie[20]. 8 sierpnia 2022 przekazał dowodzenie 18 Dywizją Zmechanizowaną dla gen. bryg. Arkadiusza Szkutnika, po czym objął stanowisko zastępcy dowódcy ds. interoperacyjnych w Międzynarodowym Zespole ds. Pomocy Ukrainie[21][a]. Od marca 2023 do czerwca 2023 był Radcą Koordynatorem Szefa SG WP[22]. W 2023 w Święto Narodowe Trzeciego Maja, w 232. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja został awansowany do stopnia generała broni. Akt mianowania został mu wręczony przez Prezydenta RP, Zwierzchnika Sił Zbrojnych Andrzeja Dudę[23].

29 czerwca 2023 objął stanowisko dowódcy wielonarodowego Eurokorpusu[24] przechodząc przed objęciem funkcji w Strasburgu pełną procedurę sprawdzającą przez służby i został upoważniony do dostępu do informacji o najwyższych klauzulach tajności w Polsce i w NATO — Cosmic Top Secret, służby nie miały do niego żadnych zastrzeżeń przed objęciem jednego z najważniejszych stanowisk w Sojuszu[25].

Jarosław Gromadziński
Był dowódcą Eurokorpusu od 29 czerwca 2023 do 27 marca 2024
Był d–cą 18 DZ (2018–2022)
Był d–cą 15 BZ (2016–2018)

27 marca 2024 został odwołany ze stanowiska dowódcy Eurokorpusu przez ministra obrony narodowej Władysława Kosiniaka-Kamysza w związku z prowadzonym przez Służbę Kontrwywiadu Wojskowego postępowaniem dotyczącym poświadczenia bezpieczeństwa osobowego pozyskując nowe informacje[b] na jego temat wraz z natychmiastowym powrotem generała do kraju[27]. 53-letni gen. broni Jarosław Gromadziński w nawiązaniu do licznych komentarzy i spekulacji związanych z wszczętym przez SKW postępowaniem dotyczącym poświadczenia bezpieczeństwa osobowego wobec jego osoby wydał oświadczenie w serwisie X, gdzie m.in. napisał[28][29]:

(...) Chciałbym oświadczyć, że przez 34 lata zawodowej służby wojskowej zawsze dobro służby, dobro Ojczyzny stawiałem na pierwszym miejscu, często kosztem rodziny. Pełniąc służbę na stanowiskach sztabowych i dowódczych, w kraju oraz za granicą, jak również współpracując z sojusznikami z NATO zawsze godnie reprezentowałem mundur żołnierza polskiego. Chciałbym zapewnić, że nie mam sobie nic do zarzucenia. Wierzę, że wszczęta przez SKW procedura kontrolna zakończy się dla mnie pozytywnie (...).

29 marca 2024, po powrocie ze Strasburga, został skierowany do dyspozycji Dyrektora Departamentu Kadr MON, który wyznaczył go do wykonywania zadań w Dowództwie Generalnym Rodzajów Sił Zbrojnych[30].

Służba wojskowa

  • 1994–1995 – dowódca plutonu w 14 BZ w Elblągu
  • 1995–1997 – dowódca kompanii w 14 BZ w Elblągu
  • 1997–1999 – szef sztabu – zastępca dowódcy batalionu zmechanizowanego w 14 BZ w Elblągu
  • 1999–2000 – dowódca batalionu zmechanizowanego w 14 BZ w Elblągu
  • 2002–2004 – Specjalista, Wydziału DPQ w Zarządzie Planowania Rozwoju Sił Zbrojnych, Generalny Zarząd Planowania Strategicznego P-5, SG WP w Warszawie
  • 2004–2004 – Specjalista w Oddziale Planowania Celów Sił Zbrojnych w Zarządzie Planowania Rozwoju Sił Zbrojnych, Generalny Zarząd Planowania Strategicznego P-5, SG WP w Warszawie
  • 2004–2007 – dowódca batalionu zmechanizowanego w 9 BKPanc w Braniewie
  • 2007–2008 – szef sztabu w 9 BKPanc w Braniewie
  • 2008–2011 – szef wydziału operacyjnego G-3 w 16 DZ w Elblągu
  • 2011–2014 – Szef Oddziału Analiz i Użycia Wojsk Lądowych w SG WP w Warszawie
  • 2015–2016 – koordynator w Zarządzie Planowania Użycia Sił Zbrojnych i Szkolenia P3/P7 w SG WP w Warszawie
  • od 2 maja 2016 do 31 lipca 2018 – dowódca 15 BZ w Giżycku
  • od 1 sierpnia 2018 do 16 września 2018 – Zastępca Dowódcy – Szef Sztabu 12 DZ[31]
  • od 17 września 2018 do 7 sierpnia 2022 – dowódca 18 DZ w Siedlcach
  • od 8 sierpnia 2022 do czerwca 2023 – Zastępca Dowódcy ds. Interoperacyjnych w Międzynarodowym Zespole ds. Pomocy Ukrainie
  • od 29 czerwca 2023 do 27 marca 2024 – dowódca Eurokorpusu[24]
  • od 29 marca 2024 dyspozycja Dyrektora Departamentu Kadr MON – DG RSZ

Wykształcenie wojskowe

  • WSOWZ we Wrocławiu (1994)
  • AON w Rembertowie (2002), zakończone nadaniem tytułu oficera dyplomowanego, ukończył je z pierwszą lokatą
  • AMW w Gdyni (2008) – studia podyplomowe (Zarządzanie Kryzysowe)
  • NATO Defense College w Rzymie (2010-2011) – Senior Course 117
  • NATO School w Oberammergau w Niemczech (2011) – NATO Crisis Management Course
  • NATO School w Oberammergau w Niemczech (2012) – NATO Senior Officer Policy Course
  • NATO School w Oberammergau w Niemczech (2012) – NATO Crisis Response System Course for Experts
  • AON w Rembertowie (2015) – Podyplomowe Studia Polityki Obronnej
  • AON w Rembertowie (2016) – uzyskanie stopnia naukowego doktora w dziedzinie nauk społecznych
  • NATO Defense College w Rzymie (2017) – Generals, Flag Officers and Ambassadors’ Course
  • Baltic Defence College (2019) – The Senior Leaders’ Course
  • Wojskowa Akademia Techniczna (2021) – Studia Podyplomowe „Master of Business Administration (MBA)” – Zarządzanie Cyberbezpieczeństwem[20]
  • Defence Academy of the United Kingdom (2022) – Senior Strategic Leadership Programme

Awanse

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Publikacje

  • „Planowanie Obronne NATO w kontekście osiągania gotowości do działania w sytuacjach Reagowania Kryzysowego”. AMW, Gdynia, czerwiec 2008
  • „NATO and the Arabian Peninsula: ICI partnerships as a starting point to a better future”. NDC, Rzym, luty 2011
  • „System rażenia Sił Zbrojnych RP”. AON, Warszawa, kwiecień 2012
  • „Identyfikacja wybranych zdolności Sił Zbrojnych RP w obszarach systemu funkcjonalnego rażenie oraz przetrwania i ochrony wojsk”. AON, Warszawa, kwiecień 2013
  • „Prognozy i determinanty przeobrażeń współczesnych działań zaczepnych” AON, Warszawa, luty 2014
  • „Budowa zdolności SZ RP do realizacji połączonego wsparcia ogniowego w operacji”. AON, Warszawa, styczeń 2015
  • „Nowe spojrzenie na połączone wsparcie ogniowe konsekwencją udziału SZ RP w misjach poza granicami kraju”. AON, Warszawa, luty 2015
  • „Rozwój zdolności do prowadzenia Połączonego Wsparcia Ogniowego jako elementu zdolności obronnych Rzeczypospolitej Polskiej” AON, Warszawa, czerwiec 2015
  • „Rola i zadania organizatora systemu funkcjonalnego rażenie w procesie budowy zdolności SZ RP” WSOWL, Wrocław, październik 2015
  • „Koncepcja Połączonego Wsparcia Ogniowego SZ RP” WSOWL, Wrocław, październik 2015
  • „Kierunki zmian w procesie zarządzania kryzysowego NATO” AON, Warszawa, sierpień 2016
  • „Żołnierze Wojska Polskiego na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej. Historia we Współczesne wyzwania” Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego, Siedlce, 2020.

Uwagi

  1. Dziennikarze portalu internetowego Onetu wskazują, że w rzeczywistości został przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka przeniesiony do rezerwy kadrowej, którą odbywał w amerykańskim dowództwie w Niemczech w Wiesbaden[2].
  2. Rozmówcy dziennikarzy portalu internetowego Onet twierdzą, że SKW wszczęła postępowanie kontrolne wobec generała na podstawie anonimu, w którym pojawiają się zarzuty m.in. natury obyczajowej[26].

Przypisy

  1. a b c d e f Gałecki 2017 ↓, s. 254.
  2. a b Historyczny moment. Polski oficer stanął na czele Eurokorpusu. Kim jest gen. Gromadziński. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2024-03-28].
  3. Gałecki 2017 ↓, s. 89.
  4. Gałecki 2017 ↓, s. 92.
  5. Gałecki 2017 ↓, s. 90.
  6. PAP, Prezydent mianował 15 oficerów na stopnie generalskie i admiralskie [online], 23 listopada 2016 [dostęp 2017-01-20].
  7. Gałecki 2017 ↓, s. 253.
  8. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 10-11.
  9. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 26.
  10. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 29.
  11. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 36.
  12. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 86.
  13. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 93.
  14. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 117.
  15. Łukasz Mydlarski, Marcin Kuhiwczak, Patryk Rydzyk, 15. Giżycka Brygada Zmechanizowana im. Zawiszy Czarnego Aktualności [online], 15bz.wp.mil.pl [dostęp 2018-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-25] (pol.).
  16. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 143.
  17. Jakuboszczak 2019 ↓, s. 182.
  18. Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 11.
  19. Anna Dąb-Kostrzewska 2022 ↓, s. 78.
  20. a b [Wczoraj ukończyłem studia...] [online], Twitter [dostęp 2021-06-30] (pol.).
  21. Anna Dąb-Kostrzewska 2023 ↓, s. 135.
  22. Prezydent wręczył awanse generalskie. Gen. Gromadziński dowódcą Eurokorpusu. defence24.pl. [dostęp 2023-05-27].
  23. Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2023-05-03].
  24. a b Historyczny moment. Polski oficer stanął na czele Eurokorpusu. Kim jest generał Gromadziński?. onet.pl. [dostęp 2023-06-29].
  25. Kulisy "polowania" SKW na gen. Gromadzińskiego. "W wojsku huczy od plotek". wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2024-03-27].
  26. Armia dała Władysławowi Kosiniakowi-Kamyszowi kredyt zaufania. W szeregach wojska rośnie frustracja. onet.pl. [dostęp 2024-04-02].
  27. MON: Odwołano dowódcę Eurokorpusu. SKW wszczęła postępowanie kontrolne. TVN24, 2024-03-27. [dostęp 2024-03-27].
  28. Postępowanie wobec Jarosława Gromadzińskiego. Generał zabrał głos. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2024-03-27].
  29. Gen. Gromadziński odwołany z funkcji dowódcy Eurokorpusu w trybie natychmiastowym. Wraca do Polski. wyborcza.pl, 2024-03-27. [dostęp 2024-03-27].
  30. Generał broni / Admirał floty. gov.pl. [dostęp 2024-03-29].
  31. Druga zmiana szefa sztabu. Czy dobra? [online] [dostęp 2018-07-25] (pol.).
  32. M.P. z 2017 r. poz. 31.
  33. M.P. z 2019 r. poz. 27.
  34. M.P. z 2023 r. poz. 828
  35. M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 189 – pkt 42.
  36. Izba Pamięci 9 PSK w 2 bat. zmech. w Giżycku. 9psk.pl, 2 marca 2018. [dostęp 2019-04-11].
  37. Twitter. Informacja na oficjalnym koncie 15 GBZ. twitter.com, 12 lipca 2018. [dostęp 2019-04-11].
  38. a b Twitter. Informacja na oficjalnym koncie 18 DZ. twitter.com, 18 listopada 2019. [dostęp 2019-11-29].
  39. Twitter, informacja na oficjalnym koncie Jarosława Gromadzińskiego [online], 28 stycznia 2023.
  40. Twitter. Informacja na oficjalnym profilu J. Gromadzińskiego [online], Twitter [dostęp 2023-03-04] (pol.).
  41. Twitter. Informacja na oficjalnym profilu J. Gromadzińskiego [online], Twitter [dostęp 2022-12-22] (pol.).
  42. Nagrody za innowacyjność i skuteczne zarządzanie. Poznaliśmy laureatów Bursztynów Polskiej Gospodarki [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2020-01-27].
  43. Generał Gromadziński Honorowym Obywatelem gminy Adamów [online], Regionalny Portal Informacyjny Podlasie24.pl [dostęp 2020-01-27] (pol.).
  44. Laureaci nagrody gen. dyw. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego – Magiczny Kraków [online], krakow.pl [dostęp 2020-02-04].
  45. Marcin Radzimowski, Święto 21 Brygady Strzelców Podhalańskich – były wyróżnienia i odznaczenia dla żołnierzy [online], Echo Dnia Podkarpackie, 27 maja 2020 [dostęp 2020-06-15] (pol.).
  46. Gen. Jarosław Gromadziński Honorowym Obywatelem Terespola (galeria) [online], RadioBiper, 16 grudnia 2021 [dostęp 2022-07-05] (pol.).

Bibliografia

  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2022, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2023, s. 135, ISSN 1734-2317.
  • Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2020, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2021, 11; 78, ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2018, Warszawa: WCEO, 2019, 10-11; 26; 29; 36; 86; 93; 117; 143; 182, ISSN 1734-2317.
  • Artur Gałecki (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: WCEO, 2017, 89; 90; 92; 253; 254, ISSN 1734-2317.

Informacja

Artykuł Jarosław Gromadziński w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-04-02 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3747758