Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1979 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
192 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Jarosław Bieniuk (ur. 4 czerwca 1979 w Gdańsku) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Polski.
Karierę rozpoczynał w sezonie 1994/95, występując w zespole Ogniwo Sopot. W następnym roku przeniósł się do Lechii Gdańsk[potrzebny przypis].
Przed sezonem 1998/1999 przeniósł się do Amiki Wronki. W polskiej ekstraklasie debiutował 22 maja 1999 w spotkaniu Amiki Wronki z Polonią Warszawa, zakończonym zwycięstwem wronczan 1:0[1]. Wywalczył też z Amiką Puchar Polski[potrzebny przypis].
W sezonie 1999/2000 stał się podstawowym graczem drużyny. Zagrał w niej 21 meczów ligowych (6. miejsce w Ekstraklasie) oraz zdobył kolejny Puchar Polski (w finale Amica pokonała w dwumeczu Wisłę Kraków – 2:2[2] i 3:0[3]).
W sezonie 2000/2001 strzelił swoją pierwszą bramkę w Ekstraklasie, w trakcie meczu Amica Wronki–GKS Katowice, rozegranego 19 sierpnia 2000 i zakończonego remisem 1:1[4]. W kolejnym sezonie zajął z Amiką 3. miejsce w lidze (zagrał w 24 meczach ligowych i strzelił 3 bramki). Dotarł też do finału Pucharu Polski, gdzie Amica uległa w dwumeczu Wiśle Kraków (2:4[5], 0:4[6]). Bieniuk zagrał tylko w pierwszym spotkaniu[potrzebny przypis].
W sezonie 2001/2002 Amica wystąpiła w rozgrywkach Pucharu UEFA. W rundzie wstępnej wyeliminowała walijski Llansantffraid FC (5:0[7], 7:2[8]), a jedną z bramek strzelił Bieniuk. W I rundzie Amica pokonała w dwumeczu szwajcarski zespół Servette FC (3:2[9], 1:2[10]). W kolejnej fazie wroniecka drużyna zmierzyła się z hiszpańską Málagą. Odpadła po dwóch porażkach 1:2[11][12].
W sezonie 2003/2004 Amica ponownie zajęła 3. miejsce w Ekstraklasie. Bieniuk zagrał w 15 meczach ligowych i strzelił dwie bramki[potrzebny przypis].
Kolejny rok przyniósł zespołowi ponowny występ w Pucharze UEFA. Po wyeliminowaniu w I rundzie eliminacyjnej węgierskiego zespołu Kispest Honved Budapeszt rywalem Amiki w I rundzie został łotewski FK Ventspils. Dwumecz zakończył się wynikami 1:1[13] i 1:0[14]. Bieniuk zagrał w obu spotkaniach. W ten sposób Amica wywalczyła historyczny awans do fazy grupowej Pucharu UEFA[potrzebny przypis].
W grupie F Amica zajęła ostatnie miejsce, przegrywając wszystkie spotkania – 0:5 ze szkockim Rangers FC[15], 1:3 z austriackim Grazerem AK[16], 1:3 z holenderskim AZ Alkmaar[17] i 1:5 z francuskim AJ Auxerre[18]. Bieniuk zagrał we wszystkich meczach[potrzebny przypis].
Po sezonie 2005/2006 opuścił Amikę i podpisał trzyletni kontrakt z klubem tureckiej Superligi Antalyaspor Kulübü. Pierwszą bramkę dla nowego zespołu zdobył 9 września 2006 w meczu z Fenerbahçe SK (2:4)[19]. Już w pierwszym sezonie gry Bieniuk spadł z zespołem z Süper Lig do niższej klasy rozgrywkowej. W kolejnym roku awansował z Antalyasporem do Süper Lig. W sezonie 2008/09 zagrał tylko w 2 spotkaniach i strzelił 1 bramkę. Łącznie w barwach tureckiego klubu zagrał w 53 meczach, strzelając w tym czasie trzy bramki. W 2008 rozwiązał kontrakt z klubem[potrzebny przypis], a pod koniec roku związał się umową z cypryjską Omonią Nikozja[20]. Po niezbyt udanych testach medycznych rozwiązano kontrakt[21].
11 lutego 2009 podpisał kontrakt z pierwszoligowym Widzewem Łódź[22]. Zadebiutował w nim 14 marca 2009 w spotkaniu z Koroną Kielce (2:2)[23]. Z łódzkim klubem zajął 1. miejsce w lidze i awansował do Ekstraklasy, lecz z powodu decyzji PZPN w związku z aferą korupcyjną Widzew musiał kolejny sezon rozegrać ponownie w I lidze. Rok później Widzew znów awansował do najwyższej klasy rozgrywek w Polsce[potrzebny przypis].
21 sierpnia 2010 zadebiutował w barwach Widzewa w Ekstraklasie w meczu z Wisłą Kraków (0:1)[24]. Na pierwszą bramkę dla Widzewa Bieniuk czekał aż do 28 sierpnia 2011, gdy pokonał Mariána Kelemena w spotkaniu ze Śląskiem Wrocław (2:1)[25].
9 lipca 2012 rozwiązał za porozumieniem stron kontrakt z Widzewem i związał się z Lechią Gdańsk, z którą podpisał dwuletni kontrakt z możliwością przedłużenia o kolejny rok[26]. W Ekstraklasie zadebiutował w meczu z Pogonią Szczecin[potrzebny przypis].
Przed sezonem 2013/2014 został nowym kapitanem zespołu[27]. 30 lipca 2013 w meczu towarzyskim przeciwko FC Barcelonie strzelił gola na 1:0[potrzebny przypis].
Po sezonie 2013/2014 zakończył karierę piłkarską[28]. 29 października 2014 powrócił do Lechii jako dyrektor sportowy[29].
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Gole[potrzebny przypis] |
---|---|---|---|---|---|
1994/1995 | Ogniwo Sopot | Polska | – | – | |
1995/1996 | Lechia Gdańsk | I liga | – | – | |
1996/1997 | II liga | – | – | ||
1997/1998 | III liga | – | – | ||
1998/1999 | Amica Wronki | I liga | 1 | 0 | |
1999/2000 | 21 | 0 | |||
2000/2001 | 17 | 1 | |||
2001/2002 | 24 | 3 | |||
2002/2003 | 27 | 1 | |||
2003/2004 | 15 | 2 | |||
2004/2005 | Idea Ekstraklasa | 20 | 0 | ||
2005/2006 | Orange Ekstraklasa | 28 | 3 | ||
2006/2007 | Antalyaspor Kulübü | Turcja | Süper Lig | 29 | 1 |
2007/2008 | Bank Asya 1. Lig | 22 | 1 | ||
2008/2009 (j) | Süper Lig | 2 | 1 | ||
2008/2009 (w) | Widzew Łódź | Polska | I liga | 13 | 0 |
2009/2010 | 30 | 0 | |||
2010/2011 | Ekstraklasa | 12 | 0 | ||
2011/2012 | T-Mobile Ekstraklasa | 17 | 2 | ||
2012/2013 | Lechia Gdańsk | 29 | 0 | ||
2013/2014 | 20 | 0 |
W pierwszej reprezentacji zadebiutował 14 lutego 2003 w towarzyskim meczu z Macedonią (3:0). Łącznie rozegrał osiem spotkań w kadrze A i strzelił jedną bramkę. Po blisko 4,5-letniej przerwie, 8 października 2009 został ponownie powołany do reprezentacji Polski, prowadzonej przez trenera Stefana Majewskiego[potrzebny przypis].
Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi | Raport |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 14 lutego 2003 | Split | Macedonia Północna | |||||
2. | 16 listopada 2003 | Płock | Serbia i Czarnogóra | |||||
3. | 11 grudnia 2003 | Ta’ Qali | Malta | |||||
4. | 14 grudnia 2003 | Litwa | ||||||
5. | 21 lutego 2004 | San Fernando | Wyspy Owcze | |||||
6. | 12 lipca 2004 | Chicago | Stany Zjednoczone | |||||
7. | 28 kwietnia 2005 | Meksyk | ||||||
8. | 14 października 2009 | Chorzów | Słowacja |
Jego życiową partnerką była aktorka Anna Przybylska, z którą ma troje dzieci: córkę Oliwię (ur. 2002) oraz dwóch synów, Szymona (ur. 2006) i Jana (ur. 2011). Ze związku z Martyną Gliwińską ma syna Kazimierza (ur. 2020).
Artykuł Jarosław Bieniuk w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2023-10-16 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=196972