Jacek Łęski

Jacek Łęski
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1965 Łódź
Zawód, zajęcie	dziennikarz, specjalista public relations
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski
Cytaty w Wikicytatach

Jacek Piotr Łęski (ur. 16 stycznia 1965^[1] w Łodzi) – polski dziennikarz i specjalista od public relations.

Życiorys

Jest absolwentem Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pracę w zawodzie dziennikarza zaczął jesienią 1988 r. w Lublinie w Biuletynie Informacyjnym Zarządu Regionu Środkowowschodniego „Solidarności”^[2], potem pracował w „Gazecie Wyborczej”^[3], „Życiu Warszawy”^[3] i Telewizyjnej Agencji Informacyjnej.

Był prekursorem dziennikarstwa śledczego w polskich mediach po 1989 roku. W 1992 roku opublikował w „Gazecie Wyborczej” cykl artykułów ujawniających kulisy powstania Pierwszego Komercyjnego Banku S.A w Lublinie. Publikacje doprowadziły do aresztowania założyciela banku, Davida Bogatina, jego ekstradycji do USA i w końcu do ratowania banku przez władze poprzez jego nacjonalizację. Według niektórych źródeł od 1992 roku pracował jako tajny współpracownik Urzędu Ochrony Państwa^[4].

W latach 1994–1996 był jednym z prowadzących w „Pulsie dnia”, głównym programie publicystycznym TVP1. Był również dziennikarzem śledczym dziennika „Życie”, gdzie teksty pisał wraz z nim Rafał Kasprów. Sławę przyniosła im seria artykułów dotyczących patologii na styku polskiej polityki i biznesu. Opisali między innymi historię Banku Powierniczo-Gwarancyjnego i przejęcie go przez grupę związaną z Siergiejem Gawriłowem, podejrzewanym przez polskie służby specjalne o pracę dla rosyjskich służb specjalnych. W „Życiu” opublikowano także jego tekst o wspólnych wakacjach Aleksandra Kwaśniewskiego z Władimirem Ałganowem^[3]. Po odejściu z redakcji „Życia” przez jakiś czas współpracował z „Rzeczpospolitą”, Radiem Plus i „Gazetą Polską”^[3]. Prowadził i produkował pierwszy program śledczy w polskiej telewizji Raport Specjalny emitowany w 2001 roku w Telewizji Puls^[3].

Kasprów i Łęski dwukrotnie zostali nagrodzeni przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich – w 1998 za publikacje o Gawriłowie otrzymali nagrodę główną za najlepszy tekst, a w 1999 za tekst o Laboratorium Frakcjonowania Osocza opublikowany w „Rzeczpospolitej”^[5][6].

W latach 2001–2003 prowadził zajęcia z zakresu dziennikarstwa śledczego w Wyższej Szkole Dziennikarskiej im. Melchiora Wańkowicza w Warszawie. Prowadził też zajęcia dla dziennikarzy w Uniwersytecie Warszawskim (2000, 2001) i Akademii Teologii Katolickiej (1998, 1999). W Wyższej Szkole Biznesu w Nowym Sączu prowadził zajęcia z zakresu kontaktów z mediami i autoprezentacji (1998–1999).

Prowadzi własną firmę w branży public relations. W październiku 2013 został rzecznikiem prasowym Stoczni Gdańsk. Od 2008 był też rzecznikiem większościowego ukraińskiego udziałowca Stoczni i kontrolowanej przez niego spółki Gdańsk Shipyard Group^[7].

W 2014 wraz z drugą żoną Aliną Łęską wydał w wydawnictwie Wielka Litera książkę pt. „Pokochać Ukrainę”, opisującą życie codzienne na Ukrainie z perspektywy małżeństwa polsko-ukraińskiego^[8].

Od marca 2016 przez rok prowadził w TVP1 autorski cykl reportaży ekonomicznych „Chodzi o pieniądze”^[3]. W lutym 2017 r. został współprowadzącym programu "Studio Polska" w TVP Info^[9]. W marcu 2017 zaczął prowadzić w TVP Info program ekonomiczny "5x5"^[10]. W kwietniu 2017 został także prowadzącym programu Biznes Info w TVP Info^[11]. Prowadził program „Info Wieczór” a od lutego 2018 jest gospodarzem programu „Alarm!” na antenie TVP1^[12].

W latach 2019–2020 prowadził także program publicystyczny "Woronicza 17" z udziałem polityków na antenie TVP Info^[13]. Od listopada 2020 na antenie tej samej stacji jest jednym z gospodarzy programu W tyle wizji^[14].

Od 2004 do lipca 2008 był członkiem zarządu Stowarzyszenia Transparency International Polska^[15][16]. Jest prezesem Stowarzyszenia Osób Poszkodowanych Przez Instytucje Finansowe „Przywiązani do polisy”^[1][17].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Łęski, Jacek (1965- ). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-03-31].