| ||
Pełne imię i nazwisko | Izabella Antonina Sierakowska | |
Data i miejsce urodzenia | 22 września 1946 Góra | |
Data śmierci | 31 marca 2021 | |
Zawód, zajęcie | polityk, nauczycielka | |
Stanowisko | posłanka na Sejm kontraktowy oraz Sejm I, II, III, IV i VI kadencji (1989–2005, 2007–2011) | |
Partia | PZPR, SdRP, SLD, SDPL | |
Odznaczenia | ||
Izabella Antonina Sierakowska z domu Kruszyńska (ur. 22 września 1946 w Górze[1], zm. 31 marca 2021[2]) – polska polityk, filolog, nauczycielka i działaczka związkowa. Posłanka na Sejm kontraktowy (X kadencji) oraz na Sejm RP I, II, III, IV i VI kadencji (1989–2005, 2007–2011).
W 1970 ukończyła studia magisterskie z filologii rosyjskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie[3]. Odbyła studia podyplomowe z zakresu literatury rosyjskiej na Uniwersytecie Moskiewskim oraz z zarządzania i organizacji oświaty na Uniwersytecie Kijowskim[1].
Pracowała jako nauczycielka, w latach 1970–1972 w Technikum Samochodowym w Rzeszowie, a następnie w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Staszica w Lublinie, w którym była zatrudniona do 1997. W latach 1970–2001 należała do Związku Nauczycielstwa Polskiego[1], w którym od 1982 do 1989 pełniła funkcję prezesa zarządu miejskiego w Lublinie[1][4].
W 1980 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[5]. Należała do partii do czasu jej rozwiązania w 1990[1]. Była delegatką na X Zjazd PZPR. W 1988 bez powodzenia ubiegała się o mandat radnej Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie[6].
W wyborach w 1989 z ramienia PZPR uzyskała mandat posłanki na Sejm PRL X kadencji w okręgu nr 55[7]. W Sejmie kontraktowym pracowała w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Sprawiedliwości[8]. Pod koniec kadencji należała do Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej[8].
Od 1990 działała w Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, powstałej na bazie rozwiązanej PZPR. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej tego ugrupowania[1]. W trzech kolejnych wyborach w 1991, 1993 i 1997 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia współtworzonego przez SdRP koalicyjnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Mandat uzyskiwała w okręgach lubelskich nr 28 i nr 25[3][9][10]. We wszystkich kadencjach zasiadała w komisjach zajmujących się edukacją (najpierw w Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego, później w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży). Była też członkinią Komisji Kultury i Środków Przekazu (w II kadencji) oraz Komisji Obrony Narodowej (w III kadencji)[9][10]. Pełniła funkcję zastępczyni przewodniczącego KP SLD[1]. W 1996 była współautorką ustawy liberalizującej przepisy dotyczące aborcji.
W 1999 została członkinią przekształconego w partię Sojuszu Lewicy Demokratycznej[1]. Wchodziła w skład zarządu krajowego SLD[4]. W wyborach w 2001 po raz piąty z rzędu została wybrana na posłankę. Mandat uzyskała z ramienia koalicji SLD-UP w okręgu nr 6 (z wynikiem 65 878 głosów)[11]. W IV kadencji sprawowała funkcję zastępczyni przewodniczącego Komisji Obrony Narodowej. Należała także do Komisji Zdrowia oraz Komisji Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn[11]. W 2004 odeszła z SLD, po czym wzięła udział w założeniu Socjaldemokracji Polskiej. Weszła w skład rady politycznej SDPL[1], a także do nowo powołanego klubu parlamentarnego tego ugrupowania[11].
Socjaldemokraci w wyborach w 2005 nie przekroczyli wyborczego progu, Izabella Sierakowska nie uzyskała wówczas poselskiej reelekcji[12]. W wyborach samorządowych w 2006 ubiegała się o urząd prezydenta Lublina z ramienia KKW SLD+SDPL+PD+UP Lewica i Demokraci. W I turze zajęła pierwsze miejsce (25,3% głosów). W II turze uzyskała 37,6% głosów, przegrywając z kandydatem Platformy Obywatelskiej Adamem Wasilewskim[13]. W tych samych wyborach została wybrana na radną Sejmiku Województwa Lubelskiego III kadencji (dostała 15 667 głosów[14]), w którym przewodniczyła Komisji Rewizyjnej[1].
W wyniku wyborów parlamentarnych w 2007 powróciła do Sejmu. Została wybrana jako kandydatka koalicji Lewica i Demokraci w okręgu nr 6, otrzymując 24 870 głosów[15]. W VI kadencji dołączyła do Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Przez 3 miesiące kierowała Komisją Etyki Poselskiej[16]. Od kwietnia 2008 zasiadała w kole poselskim SDPL[16] (do września 2009 działającym pod nazwą SdPL-Nowa Lewica).
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 kandydowała z listy komitetu Porozumienie dla Przyszłości – CentroLewica, który nie osiągnął progu wyborczego[17]. W wyborach w 2010 ponownie ubiegała się bez powodzenia o urząd prezydenta Lublina, zajmując w I turze trzecie miejsce z wynikiem 17,9% głosów[18]. W 2011 bezskutecznie kandydowała na senatora z własnego komitetu w okręgu lubelskim[19], a w 2014 na radną sejmiku z listy SLD Lewica Razem[20].
Była mężatką, miała dwoje dzieci[21]. Została matką chrzestną statku „Lublin II”[4]. Zmarła 31 marca 2021 na skutek choroby nowotworowej[22]. 15 kwietnia 2021 została pochowana na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie[23].
Artykuł Izabella Sierakowska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=127087