Iga Świątek (2023) | |||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Iga Natalia Świątek | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
31 maja 2001 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||||||||||||||
Status profesjonalny |
październik 2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | |||||||||||||||||||||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
22 WTA, 7 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
1 (4 kwietnia 2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Australian Open |
SF (2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Roland Garros |
W (2020, 2022–2024) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wimbledon |
QF (2023) | ||||||||||||||||||||||||||||||
US Open |
W (2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 0 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
29 (14 lutego 2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Roland Garros |
F (2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
US Open |
2R (2019) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
ⓘIga Natalia Świątek (ur. 31 maja 2001 w Warszawie[1]) – polska tenisistka, zwyciężczyni dwudziestu dwóch turniejów WTA w grze pojedynczej, w tym pięciu turniejów wielkoszlemowych: French Open 2020, 2022, 2023 i 2024 oraz US Open 2022, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Paryża (2024) w grze pojedynczej, uczestniczka igrzysk olimpijskich w 2020 oraz 2024, od kwietnia 2022 do września 2023 i ponownie od listopada 2023 roku liderka rankingu singlowego WTA.
Triumfatorka juniorskich turniejów wielkoszlemowych: Wimbledonu 2018 w grze pojedynczej oraz French Open 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze z Catherine McNally. Była finalistką juniorskiego Australian Open 2017 w grze podwójnej w parze z Mają Chwalińską oraz złotą medalistką Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2018 w grze podwójnej dziewcząt w parze ze Słowenką Kają Juvan. Po zwycięstwie we French Open 2020, gdzie w meczu finałowym pokonała Sofię Kenin 6:4, 6:1, została pierwszym polskim zwycięzcą turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej. 4 kwietnia 2022 roku jako pierwsza Polka została liderką listy WTA. Dwukrotna zwyciężczyni Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na 10 najlepszych sportowców Polski (2022 i 2023).
Jest córką Tomasza Świątka, byłego wioślarza, uczestnika Letnich Igrzysk Olimpijskich w Seulu[2][3] oraz Doroty, ortodontki. Ma starszą o trzy lata siostrę Agatę, która jest lekarzem dentystą.
Jest absolwentką niepublicznego Autorskiego Liceum Ogólnokształcącego nr 42 w Warszawie[4]. Mieszka w Raszynie.
Zaczęła trenować grę w tenisa w wieku pięciu lat[1]. Początkowo trenowała w klubie Mera Warszawa[5], a potem w Klubie Tenisowym Legia Warszawa[6].
Występowała w reprezentacji Polski w tenisie do lat 16. W 2015 roku w parze z Mają Chwalińską zdobyła tytuł mistrzyni Europy młodzików w grze podwójnej[7]. Rok później para osiągnęła triumf w kategorii kadetów[8].
W 2016 roku w drużynie wygrała Junior Fed Cup – juniorską edycję ówczesnego Pucharu Federacji[1].
W 2017 roku razem z Mają Chwalińską awansowały do finału Australian Open w grze podwójnej dziewcząt, lecz zostały w nim pokonane przez Biancę Andreescu i Carson Branstine wynikiem 1:6, 6:7(4).
W czerwcu 2018 roku triumfowała w finale wielkoszlemowego French Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Catherine McNally pokonały w meczu mistrzowskim Yūki Naitō i Naho Satō 6:2, 7:5.
W lipcu 2018 roku zwyciężyła w juniorskim Wimbledonie w grze pojedynczej, pokonując w finale Szwajcarkę Leonie Küng 6:4, 6:2 (wcześniej, w ćwierćfinale pokonała Emmę Raducanu)[9][10]. W październiku tego samego roku wystąpiła na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży w Buenos Aires. W grze pojedynczej odpadła w ćwierćfinale z Clarą Burel 4:6, 2:6, walcząc z problemami żołądkowymi. Z tego samego powodu oddała walkowerem mecz drugiej rundy gry mieszanej. W grze podwójnej w parze z Kają Juvan, rozstawione z numerem drugim, doszły do finału bez straty seta. W meczu mistrzowskim, ze względu na problemy zdrowotne Juvan, przegrały pierwszego seta 6:7(5). W drugim, po serii przełamań, odrobiły straty 7:5 i doprowadziły do super tie-breaka. Decydująca część spotkania przebiegała pod dyktando polsko–słoweńskiej pary, która wygrała 10–4 i sięgnęła po złote medale[11].
Na szczeblu juniorskim osiągnęła piąte miejsce w światowym rankingu ITF World Tennis Tour Juniors[1].
W 2016 roku, w wieku 15 lat, przeszła na zawodowstwo i wygrała debiutancki turniej zawodowy ITF w Sztokholmie (10 000 $).
W 2017 roku wygrała swój drugi zawodowy turniej ITF w Bergamo (15 000 $), w finale pokonując Martinę Di Giuseppe 6:4, 3:6, 6:3. Na początku maja sięgnęła po tytuł w Győr, w meczu finałowym pokonawszy Gabrielę Horáčkovą 6:2, 6:2.
Po wygraniu juniorskiego Wimbledonu w lipcu 2018 roku postanowiła zakończyć juniorską karierę i zacząć budować swój ranking WTA. Pod koniec miesiąca doszła do półfinału turnieju ITF z pulą nagród 80 000 $ w Pradze. W ćwierćfinale odprawiła Monę Barthel 6:2, 6:3, lecz w meczu o finał przegrała z Martiną Di Giuseppe 6:1, 0:6, 6:7(3). Na przełomie sierpnia i września (zrezygnowała z występu na juniorskim US Open na rzecz startów w rozgrywkach seniorskich) wystąpiła w dwóch turniejach ITF z pulą nagród 60 000 $. W Budapeszcie straciła tylko jednego seta, w pokonanym polu zostawiając takie zawodniczki jak Jana Čepelová (6:1, 6:0), czy Sílvia Soler Espinosa (6:0, 6:4). W meczu mistrzowskim ograła wynikiem 6:2, 6:2 Katarinę Zawacką.
Sezon 2019 rozpoczęła od kwalifikacji do zawodów w Auckland – jej pierwszego w karierze turnieju WTA. Premierowy pojedynek wygrała 6:2, 6:2 z Elys Venturą. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu, jednak w decydującej fazie uległa w trzech setach Janie Čepelovej 2:6, 6:4, 4:6. Dzięki zajmowanej pozycji w rankingu WTA Tour wystartowała w kwalifikacjach do Australian Open. Po wygraniu trzech spotkań 15 stycznia 2019 rozegrała pierwszy mecz w głównej drabince turnieju wielkoszlemowego. W debiucie odniosła zwycięstwo, pokonując Anę Bogdan 6:3, 3:6, 6:4. Dzień później otrzymała, w parze z Łukaszem Kubotem, dziką kartę do turnieju gry mieszanej. 17 stycznia rozegrała kolejny mecz w głównej drabince w ramach drugiej rundy, przegrywając z Camilą Giorgi 2:6, 0:6 i tym samym odpadając z turnieju głównego. W grze mieszanej u boku Kubota pokonała w pierwszej rundzie parę Alicja Rosolska–Nikola Mektić 6:1, 2:6, 10–5. W drugiej rundzie polska para musiała jednak uznać wyższość późniejszych triumfatorów imprezy Barbory Krejčíkovej i Rajeeva Rama 3:6, 6:4, 5–10.
Kolejnym startem były zawody w Budapeszcie, do których dostała się przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie pokonała 6:3, 6:0 Olgę Danilović, aby w drugiej rundzie ulec najwyżej rozstawionej obrończyni tytułu Alison Van Uytvanck 4:6, 5:7. W Indian Wells w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała rozstawioną z numerem 7. Larę Arruabarrenę 6:1, 6:7(6), 6:2, jednak w kolejnej uległa Ysaline Bonaventure 6:1, 2:6, 4:6. Podobnie zaprezentowała się w turnieju w Miami: w pierwszym meczu kwalifikacji pokonała Zarinę Dijas 6:2, 7:5, lecz w kolejnym spotkaniu lepsza okazała się Sachia Vickery, z którą Polka przegrała 6:7(2), 4:6.
W kwietniu po raz pierwszy w karierze Świątek dostała się do turnieju głównego cyklu WTA dzięki pozycji zajmowanej w rankingu, a miało to miejsce na zawodach w Lugano. W pierwszej rundzie pokonała Katarinę Zawacką 6:0, 6:3, w drugiej wyeliminowała rozstawioną z numerem trzecim Viktórię Kužmovą 6:3, 3:6, 6:2. W ćwierćfinale pokonała rozstawioną z numerem ósmym Wierę Łapko 4:6, 6:4, 6:1, a w półfinale pokonała Kristýnę Plíškovą 6:0, 6:1. O tytuł zmierzyła się z Poloną Hercog, z którą przegrała 3:6, 6:3, 3:6. 15 kwietnia 2019 po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu, zajmując 88. pozycję i zostając jednocześnie najwyżej sklasyfikowaną polską tenisistką.
W wielkoszlemowym French Open pokonała w pierwszej rundzie 6:3, 6:0 Sélénę Janicijevic. W kolejnych meczach pokonała kolejno Wang Qiang 6:3, 6:0 i Mónikę Puig, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której uległa Simonie Halep 1:6, 0:6.
Podczas kwalifikacji do zawodów w Birmingham pokonała kolejno Martinę Trevisan, Destanee Aiavę i Bernardę Perę. W turnieju głównym uległa w pierwszej rundzie Jeļenie Ostapenko 0:6, 2:6. W pierwszej rundzie kwalifikacji turnieju w Eastbourne przegrała z Samanthą Stosur 0:6, 3:6. Udział w wielkoszlemowym Wimbledonie zakończyła na pierwszej rundzie, przegrywając 2:6, 6:7(3) z Viktoriją Golubic.
Kolejnym startem były zawody w Waszyngtonie, podczas których pokonała Uns Dżabir 4:6, 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie uległa jednak Jessice Peguli 7:5, 4:6, 1:6. W turnieju w Toronto przeszła eliminacje, wygrywając kolejno z Shelby Rogers 6:4, 7:5 oraz Heather Watson 6:4, 6:2. W głównej drabince turnieju wygrała z Ajlą Tomljanović po kreczu przy stanie 4:1. Następnie pokonała Caroline Wozniacki 1:6, 6:3, 6:4, w trzeciej rundzie zaś przegrała z Naomi Ōsaką 6:7(4), 4:6. Po tym sukcesie po raz pierwszy znalazła się w pierwszej 50. rankingu, zajmując 49. miejsce[12].
W turnieju w Cincinnati również przeszła przez kwalifikacje, zwyciężając w nich Katerynę Kozłową i Wang Yafan. W turnieju głównym wygrała w pierwszej rundzie z Caroline Garcią 7:6(1), 6:1, ulegając jednak w drugiej Anett Kontaveit 4:6, 6:7(2). Podczas wielkoszlemowego US Open w grze pojedynczej wygrała w pierwszej rundzie z Ivaną Jorović 6:0, 6:1, w drugiej rundzie uległa jednak Anastasii Sevastovej 6:1, 1:6, 3:6. Wzięła także udział w zawodach gry podwójnej wraz z Magdą Linette, pokonując w pierwszej rundzie Coco Vandeweghe i Bethanie Mattek-Sands 3:6, 6:3, 7:5, a następnie przegrywając z Hsieh Su-wei i Barborą Strýcovą 4:6, 6:7(4).
21 września ogłosiła, że nie wystąpi w żadnych kolejnych zawodach w 2019 z powodu kontuzji stopy, a do gry w turniejach zamierza powrócić podczas rozgrywek w Australii w styczniu 2020[13], zaczynając sezon od wielkoszlemowego Australian Open[14]. Sezon zakończyła na 61. miejscu w rankingu WTA[12].
Sezon rozpoczęła od udziału w wielkoszlemowym Australian Open. W pierwszej rundzie gry pojedynczej pokonała Tímeę Babos 6:3, 6:2, natomiast w drugiej wygrała z Carlą Suárez Navarro 6:3, 7:5. W trzeciej rundzie stoczyła pojedynek z Donną Vekić, wygrywając 7:5, 6:3. W czwartej rundzie przegrała z Anett Kontaveit 7:6(4), 5:7, 5:7.
W ramach Australian Open wzięła udział także w zawodach gry mieszanej wraz z Łukaszem Kubotem, pokonując w pierwszej rundzie parę Ellen Perez–Luke Saville 6:4, 7:5, a w drugiej duet Chan Hao-ching–Michael Venus 6:2, 6:3. Polski duet odpadł w ćwierćfinale po przegranym pojedynku z parą Astra Sharma–John-Patrick Smith 6:3, 6:7(4), 3–10.
Na początku lutego wraz z prowadzoną przez Dawida Celta reprezentacją Polski, będącą w grupie ze Słowenią, Turcją i Szwecją, rozpoczęła rozgrywki kwalifikacyjne w Pucharze Federacji w Luksemburgu, wygrywając wszystkie trzy mecze kolejno ze Słowenką Niką Radišić 6:2, 6:1, Turczynką Berfu Cengiz 6:3, 6:0 i Szwedką Mirjam Björklund 7:5, 4:6, 6:3. Tym samym reprezentacja Polski zapewniła sobie awans do fazy play-offów. Pod koniec miesiąca rozpoczęła zawody w grze pojedynczej w turnieju w Dosze, pokonując w pierwszej rundzie Donnę Vekić 6:4, 7:5. W drugiej rundzie uległa jednak Swietłanie Kuzniecowej 2:6, 2:6 i odpadła z turnieju.
W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie pokonała rozstawioną z numerem 29. Wieronikę Kudiermietową 6:3, 6:3, następnie Sachię Vickery 6:7(5), 6:3, 6:4, a w trzeciej rundzie przegrała z Wiktoryją Azaranką 4:6, 2:6.
We French Open wyeliminowała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem 15. Markétę Vondroušovą 6:1, 6:2. W kolejnych meczach pokonała Hsieh Su-wei 6:1, 6:4 i Eugenie Bouchard 6:3, 6:2, dochodząc tym samym do czwartej rundy, w której ponownie spotkała się z najwyżej rozstawioną Simoną Halep. Wygrywając 6:1, 6:2, zrewanżowała się za porażkę 1:6, 0:6 sprzed roku. W ćwierćfinale zwyciężyła Martinę Trevisan 6:3, 6:1, a w półfinale Nadię Podoroską 6:2, 6:1. W meczu finałowym pokonała rozstawioną z numerem 4. Sofię Kenin 6:4, 6:1, zostając pierwszym polskim zwycięzcą turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej[15][16]. Wystartowała również na kortach Rolanda Garrosa w grze podwójnej z Nicole Melichar, pokonując w pierwszej rundzie parę Xenia Knoll–Danka Kovinić 6:1, 6:3, w następnej Laurę Siegemund i Wierę Zwonariową (skreczowały przy stanie 6:3). W trzeciej rundzie pokonały rozstawione z numerem 6. Květę Peschke i Demi Schuurs 6:3, 6:4, a w ćwierćfinale Asię Muhammad i Jessicę Pegulę 6:3, 6:4. Debel odpadł w półfinale po przegranym pojedynku z parą Alexa Guarachi–Desirae Krawczyk 6:7(5), 6:1, 4:6.
10 października poinformowała o zakończeniu gry w sezonie 2020 i planowanym powrocie w sezonie 2021[17].
W dniach 7–8 grudnia WTA powiadomiła o przyznaniu jej dwóch spośród kilku najważniejszych dorocznych nagród przydzielanych przez tę organizację: WTA Fan Favorite (dla ulubionej zawodniczki z punktu widzenia kibiców)[18] oraz WTA Most Improved Player of the Year (dla zawodniczki, która w ciągu minionego sezonu uczyniła największy postęp w swoim poziomie gry). Nadto jej główny trener Piotr Sierzputowski otrzymał nagrodę WTA Coach of the Year (dla najlepszego trenera tenisowego na przestrzeni ocenianego roku)[19]. Sezon zakończyła na 17. miejscu w rankingu WTA[12].
9 stycznia w ramach organizowanego przez „Przegląd Sportowy” Plebiscytu na 10 Najlepszych Sportowców Polski 2020 roku zajęła 2. miejsce (za Robertem Lewandowskim)[20].
Sezon rozpoczęła od gry w turnieju w Melbourne. Dzięki tzw. wolnemu losowi zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Kaję Juvan 2:6, 6:2, 6:1, jednak w trzeciej uległa Jekatierinie Aleksandrowej 4:6, 2:6. Kolejnym turniejem był Australian Open, w którym w pierwszej rundzie pokonała Arantxę Rus 6:1, 6:3. W drugiej rundzie wygrała z Camilą Giorgi 6:2, 6:4, a w trzeciej rundzie pokonała Fionę Ferro 6:4, 6:3. W meczu o ćwierćfinał uległa Simonie Halep 6:3, 1:6, 4:6. W zawodach gry mieszanej razem z Łukaszem Kubotem pokonali w pierwszym meczu parę Astra Sharma–John-Patrick Smith 5:7, 7:6(6), 10–6, natomiast w kolejnym spotkaniu ulegli mikstowi Hayley Carter–Sander Gillé 4:6, 1:6.
Kolejnym startem Świątek były zawody w Adelaide, w których została rozstawiona z numerem 5. W pierwszej rundzie pokonała Madison Brengle 6:3, 6:4, w drugiej natomiast wygrała z Maddison Inglis 6:1, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Danielle Collins po kreczu przy stanie 6:2, 3:0, a w półfinale zwyciężyła z Jil Teichmann 6:3, 6:2. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:2, 6:2 nad Belindą Bencic, tym samym sięgając po drugi w karierze tytuł zawodów cyklu WTA Tour.
Następnie wzięła udział w turnieju w Dubaju jako rozstawiona z numerem 8. Zawody rozpoczęła od drugiej rundy, w której wygrała z Misaki Doi 6:2, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Garbiñe Muguruzie 0:6, 4:6. Udział w singlowej rywalizacji podczas turnieju rangi WTA 1000 w Miami polska tenisistka, rozstawiona z numerem 15., zakończyła na trzeciej rundzie, po zwycięstwie 6:4, 6:2 z Barborą Krejčíkovą i porażce 4:6, 6:2, 2:6 z Aną Konjuh[21].
W turnieju w Madrycie Świątek dotarła do trzeciej rundy, wcześniej wygrywając z Alison Riske i Laurą Siegemund. W meczu o ćwierćfinał przegrała z liderką rankingu Ashleigh Barty 5:7, 4:6. Kolejnym startem były rozgrywki w Rzymie, w których została rozstawiona z numerem 15. W pierwszej rundzie pokonała Alison Riske po kreczu rywalki przy stanie 5:4, w drugiej pokonała Madison Keys 7:5, 6:1, a w trzeciej rundzie wygrała z Barborą Krejčíkovą 3:6, 7:6(5), 7:5. W ćwierćfinale zwyciężyła z rozstawioną z numerem szóstym Eliną Switoliną 6:2, 7:5, a w półfinale pokonała Coco Gauff 7:6(3), 6:3. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:0, 6:0 nad byłą liderką rankingu Karolíną Plíškovą, tym samym sięgając po trzeci w karierze tytuł zawodów cyklu WTA Tour i pierwszy tytuł rangi WTA 1000.
Po turnieju w Rzymie przystąpiła do udziału we French Open w grze pojedynczej oraz podwójnej. W singlu rozstawiona z numerem 8. bez straty seta przeszła przez pierwsze rundy turnieju, po drodze pokonując Kaję Juvan 6:0, 7:5, Rebeccę Peterson 6:1, 6:1, Anett Kontaveit 7:6(4), 6:0 oraz Martę Kostiuk 6:3, 6:4. W ćwierćfinale uległa rozstawionej z numerem 17. Marii Sakari 4:6, 4:6. W grze podwójnej w parze z Bethanie Mattek-Sands została rozstawiona z numerem 14. i dotarła do finału imprezy. Polka i Amerykanka pokonały Aubane Droguet i Sélénę Janicijevic 6:0, 6:1, następnie Annę-Lenę Friedsam i Wang Yafan 7:5, 6:3, w trzeciej rundzie najwyżej rozstawione Hsieh Su-wei i Elise Mertens 5:7, 6:4, 7:5, w ćwierćfinale parę rozstawioną z numerem 11. – Dariję Jurak i Andreję Klepač 6:3, 6:2 oraz w półfinale Irinę-Camelię Begu i Nadię Podoroską 6:3, 6:4. W finale uległy parze oznaczonej numerem drugim, Barborze Krejčíkovej i Kateřinie Siniakovej 4:6, 2:6.
Okres gry na kortach trawiastych zainaugurowała udziałem w turnieju w Eastbourne. W pierwszej rundzie pokonała Heather Watson 6:3, 6:7(4), 7:5, w drugim meczu zaś uległa Darji Kasatkinie 6:4, 0:6, 1:6. Podczas Wimbledonu pokonała bez straty seta Hsieh Su-wei, Wierę Zwonariową i Irinę-Camelię Begu, a w czwartej rundzie przegrała z Uns Dżabir 7:5, 1:6, 1:6. Osiągnięty rezultat pozwolił Polce awansować w rankingu WTA na ósmą pozycję, najwyższą w dotychczasowej karierze[22].
Po Wimbledonie zagrała na igrzyskach olimpijskich. W pierwszej rundzie singla pokonała Monę Barthel 6:2, 6:2. W kolejnej rundzie Polka uległa Pauli Badosie 3:6, 6:7(4). W duecie z Łukaszem Kubotem wystąpiła też w turnieju miksta. Ich przeciwnikami byli Francuzi Fiona Ferro i Pierre-Hugues Herbert. Polska para wygrała mecz 6:3, 7:6(3). W pojedynku ćwierćfinałowym Kubot i Świątek przegrali z reprezentantami Rosyjskiego Komitetu Olimpijskiego – Jeleną Wiesniną i Asłanem Karacewem 4:6, 4:6.
W kolejnym turnieju na twardej nawierzchni, w Cincinnati, była rozstawiona z numerem 6., co dało jej wolny los w pierwszej rundzie. W drugiej uległa jednak Uns Dżabir 3:6, 3:6. Następnie przystąpiła jako rozstawiona z numerem 7. do US Open. Doszła do czwartej rundy, w której 7:6(12), 6:3 pokonała ją Belinda Bencic. Po drodze pokonała Jamie Loeb 6:3, 6:4, Fionę Ferro 3:6, 7:6(3), 6:0 oraz Anett Kontaveit 6:3, 4:6, 6:3.
Następnie w Ostrawie po raz pierwszy wystartowała jako najwyżej rozstawiona w turnieju rangi WTA 500. W pierwszej rundzie skorzystała z wolnego losu, a w kolejnych dwóch pokonała tenisistki z Kazachstanu: Juliję Putincewę 6:4, 6:4 oraz Jelenę Rybakinę 7:6(5), 6:2. W półfinale uległa jednak rozstawionej z czwórką Marii Sakari 4:6, 5:7. Zdobyte punkty pozwoliły jej awansować na najwyższe w karierze, czwarte miejsce w rankingu WTA.
Tak wysokie miejsce w rankingu pozwoliło jej na rozstawienie z nr 2. i wolny los w pierwszej rundzie turnieju w Indian Wells. W rudzie drugiej pokonała Petrę Martić 6:1, 6:2, a w trzeciej Wieronikę Kudiermietową 6:1, 6:0, jednak w czwartej rundzie uległa zwyciężczyni French Open 2017 – Jeļenie Ostapenko – 4:6, 3:6.
Zdobyte w 2021 punkty rankingowe pozwoliły jej, jako drugiej Polce w historii, wystąpić w WTA Finals, które odbyły się w meksykańskiej Guadalajarze. W czteroosobowej grupie poniosła dwie porażki – z Marią Sakari 2:6, 4:6 i Aryną Sabalenką 6:2, 2:6, 5:7 – oraz odniosła jedno zwycięstwo – z Paulą Badosą 7:5, 6:4. Rok 2021 zakończyła na 9. miejscu w rankingu.
4 grudnia 2021 Iga Świątek zakończyła współpracę z trenerem Piotrem Sierzputowskim, który trenował tenisistkę przez okres ponad pięciu lat[23]. Nowym trenerem został Tomasz Wiktorowski, który wcześniej pełnił funkcję trenera m.in. Agnieszki Radwańskiej[24].
Sezon rozpoczęła od startu w turnieju w Adelaide, gdzie broniła tytułu. Po zwycięstwach w trzech pierwszych rundach nad Darią Saville 6:3, 6:3, Leylah Fernandez 6:1, 6:2 i Wiktoryją Azaranką 6:3, 2:6, 6:1, w półfinale musiała uznać wyższość liderki rankingu Ashleigh Barty 2:6, 4:6[25].
Do pierwszego wielkoszlemowego turnieju sezonu, Australian Open, przystąpiła jako rozstawiona z numerem 7. W pierwszej rundzie pokonała kwalifikantkę Harriet Dart 6:3, 6:0, w drugiej Rebeccę Peterson 6:2, 6:2, a w trzeciej Darję Kasatkinę 6:2, 6:3. Dzięki tym wynikom awansowała po raz szósty z rzędu do drugiego tygodnia turnieju wielkoszlemowego. W czwartej rundzie jej rywalką była Sorana Cîrstea, z którą pojedynek wygrała 5:7, 6:3, 6:3. Turniej zakończyła półfinałową porażką z Danielle Collins 4:6, 1:6, po drodze pokonując w ćwierćfinale Kaię Kanepi 4:6, 7:6(2), 6:3. Dzięki punktom zdobytym na australijskich kortach ponownie osiągnęła 4. miejsce w rankingu WTA.
W pierwszym meczu turnieju WTA 500 w Dubaju pokonała Darję Kasatkinę 6:1, 6:2, ale w następnej rundzie przegrała z Jeleną Ostapenko 6:4, 1:6, 6:7(4).
W pierwszym w ciągu roku turnieju WTA 1000, w Dosze, w pierwszej rundzie miała wolny los. W meczu II rundy z Viktoriją Golubic zwyciężyła 6:2, 3:6, 6:2. W III rundzie triumfowała nad Darją Kasatkiną 6:3, 6:0. W ćwierćfinale zmierzyła się z wiceliderką światowego rankingu, Aryną Sabalenką, odnosząc zwycięstwo 6:2, 6:3. W półfinale nastąpił pojedynek z Marią Sakari, z którą do tej pory Polka nie wygrała ani jednego z trzech rozegranych spotkań. Mecz zakończył się wynikiem 6:4, 6:3, dzięki czemu po raz drugi w karierze awansowała do finału turnieju WTA rangi 1000. Jej rywalką była Anett Kontaveit, którą Polka pokonała 6:2, 6:0, zdobywając drugi tytuł mistrzowski w turnieju tej rangi. Dzięki temu zwycięstwu Iga Świątek wróciła na 4. miejsce w światowym rankingu, wyrównując swój dotychczasowy rekord.
Następnie przystąpiła do zawodów w Indian Wells rozpoczynając zmagania od drugiej rundy, w której pokonała Anhelinę Kalininę 5:7, 6:0, 6:1. Kolejny mecz z Clarą Tauson zakończył się wynikiem 6:7(3), 6:2, 6:1. W czwartej rundzie pokonała Angelique Kerber 4:6, 6:2, 6:3. W ćwierćfinale wygrała z Madison Keys 6:1, 6:0, a w półfinale zwyciężyła Simonę Halep 7:6(6), 6:4. Finałową przeciwniczką była Maria Sakari, którą Polka pokonała 6:4, 6:1. Po turnieju awansowała na pozycję wiceliderki rankingu singlowego.
Na turnieju w Miami była rozstawiona z numerem 2. i zmagania rozpoczęła od drugiej rundy, w której pokonała Viktoriję Golubic 6:2, 6:0. Kolejno wygrywała następnie z: Madison Brengle 6:0, 6:3, Coco Gauff 6:3, 6:1, w ćwierćfinale z Petrą Kvitovą 6:3, 6:3, w półfinale zaś Jessicą Pegulą 6:2, 7:5. W finale zwyciężyła z Naomi Ōsaką 6:4, 6:0, jako czwarta zawodniczka w historii zdobywając tzw. Sunshine Double (zwycięstwo w obydwu amerykańskich wiosennych turniejach rangi 1000)[26]. Po turnieju jako pierwsza Polka w historii awansowała na pozycję liderki rankingu WTA.
W kwietniu wzięła udział w turnieju w Stuttgarcie, będąc rozstawiona z nr 1.[27] Podczas zawodów pokonała kolejno: Evę Lys 6:1, 6:1, Emmę Raducanu 6:4, 6:4, w półfinale Ludmiłę Samsonową 6:7(4), 6:4, 7:5 i w finale Arynę Sabalenkę 6:2, 6:2. Iga Świątek wygrała tym samym czwarty turniej WTA z rzędu i umocniła się na pozycji liderki rankingu WTA[28].
W pierwszej połowie maja wzięła udział w zawodach w Rzymie, gdzie broniła tytułu zdobytego przed rokiem. Wystartowała najwyżej rozstawiona i pokonywała kolejno od drugiej rundy zaczynając: Elenę-Gabrielę Ruse 6:3, 6:0, Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:1, Biancę Andreescu 7:6(2), 6:0. W półfinale wygrała z Aryną Sabalenką 6:2, 6:1 (zostając siódmą zawodniczką, która dotarła do dwóch finałów w Rzymie przed ukończeniem 21. roku życia[29]), w finale zaś pokonała Uns Dżabir 6:2, 6:2. Zdobyła w ten sposób piąty z rzędu tytuł WTA, w tym czwarty w kategorii WTA 1000, jako druga zawodniczka w XXI w. (po Serenie Williams). Tym samym przedłużyła passę wygranych meczów z rzędu do 28. (czwarta najdłuższa seria w tym stuleciu)[30][31].
Następnym turniejem rozgrywanym przez liderkę rankingu był wielkoszlemowy French Open. Rozstawiona z numerem 1. w pierwszych czterech rundach Świątek odniosła zwycięstwa w meczach z: Łesią Curenko 6:2, 6:0, Alison Riske 6:0, 6:2, Danką Kovinić 6:3, 7:5 oraz Zheng Qinwen 6:7(5), 6:0, 6:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Jessicą Pegulą, którą pokonała 6:3, 6:2. W półfinale mecz z Darją Kasatkiną zakończył się wynikiem 6:2, 6:1 na korzyść Polki. W finale zmierzyła się z osiemnastoletnią Coco Gauff, odnosząc po 68 minutach zwycięstwo 6:1, 6:3 i tym samym dołączając do grona dziesięciu zawodniczek, które wygrały więcej niż jeden raz turniej im. Rolanda Garrosa. Finał francuskiego turnieju był 35. spotkaniem z rzędu wygranym przez Świątek. Wyrównała nim osiągnięcie Venus Williams i wyprzedziła Serenę Williams[32].
Kolejnym turniejem, w którym wzięła udział, był Wimbledon. W pierwszej rundzie pokonała Janę Fett 6:0, 6:3, w drugiej rundzie Lesley Pattinamę Kerkhove 6:4, 4:6, 6:3, ustanawiając swój rekord 37 spotkań bez porażki i zrównała się z Martiną Hingis. W 3. rundzie przegrała z Alizé Cornet 4:6, 2:6[33].
Pod koniec lipca wystąpiła w turnieju WTA 250 w Warszawie, pokonując w pierwszym spotkaniu Magdalenę Fręch 6:1, 6:2[34]. W kolejnym meczu pokonała Gabrielę Lee 6:3, 6:2, a w ćwierćfinale przegrała z Caroline Garcią 1:6, 6:1, 4:6.
Następnie wzięła udział w turnieju w Toronto. W pierwszej rundzie miała wolny los, w drugiej pokonała Ajlę Tomljanović 6:1, 6:2. W 3. rundzie przegrała z Beatriz Haddad Maią 4:6, 6:3, 5:7[35].
Tydzień później w Cincinnati zmagania również zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Sloane Stephens 6:4, 7:5. W 3. rundzie uległa Madison Keys 3:6, 4:6[36].
Podczas wielkoszlemowego US Open liderka rankingu w pierwszych czterech rundach odniosła zwycięstwa w meczach z: Jasmine Paolini 6:3, 6:0, Sloane Stephens 6:3, 6:2, Lauren Davis 6:3, 6:4 oraz Jule Niemeier 2:6, 6:4, 6:0. W ćwierćfinale trafiła na Jessicę Pegulę, którą pokonała 6:3, 7:6(4). W półfinale zmierzyła się z Aryną Sabalenką, którą pokonała w trzech setach: 3:6, 6:1, 6:4. W finale pokonała Uns Dżabir wynikiem 6:2, 7:6(5). Zdobyła w ten sposób swój dziesiąty tytuł w cyklu WTA Tour oraz trzeci tytuł wielkoszlemowy. Świątek została pierwszą polską triumfatorką US Open[37].
Po tym turnieju udała się do Ostrawy, gdzie zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Ajlę Tomljanović po kreczu 7:5, 2:2. W ćwierćfinale zmierzyła się z Catherine McNally, którą pokonała 6:4, 6:4. W półfinale trafiła na Jekatierinę Aleksandrową, którą pokonała w trzech setach 7:6(5), 2:6, 6:4. W finale przegrała z Barborą Krejčíkovą 7:5, 6:7(4), 3:6[38].
Następnym turniejem Świątek był turniej w San Diego, w którym również miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Zheng Qinwen 6:4, 4:6, 6:1. W ćwierćfinale zwyciężyła Coco Gauff 6:0, 6:3, a w półfinale rozprawiła się z Jessicą Pegulą 4:6, 6:2, 6:2. W finale mierzyła się z Donną Vekić, którą pokonała wynikiem 6:3, 3:6, 6:0[39]. Zdobyła tym samym swój jedenasty tytuł w cyklu WTA w karierze oraz ósmy w sezonie.
Sezon zakończyła startem w Turnieju Mistrzyń rozgrywanym w Fort Worth, do którego przystąpiła jako najwyżej rozstawiona. Trafiła do grupy „Tracy Austin” wraz z: Coco Gauff, Caroline Garcia oraz Darją Kasatkiną[40]. W zmaganiach grupowych pokonała wszystkie przeciwniczki: Darię Kasatkinę 6:2, 6:3, Caroline Garcię 6:3, 6:2[41] a Coco Gauff 6:3, 6:0[42]. Zmagania w WTA Finals 2022 zakończyła na etapie półfinału, w którym przegrała z Aryną Sabalenką 2:6, 6:2, 1:6[43].
Sezon 2022 zakończyła na 1. miejscu w rankingu.
Sezon rozpoczęła udziałem w rozgrywkach United Cup. Wygrała wszystkie swoje mecze w fazie grupowej oraz w finale miasta Brisbane. W półfinale lepsza okazała się Jessica Pegula, natomiast Stany Zjednoczone zwyciężyły w konfrontacji z Polską i awansowały do finału.
Kolejnym turniejem był wielkoszlemowy Australian Open, w którym Świątek grała z nr 1. W pierwszych trzech rundach pokonała kolejno Jule Niemeier 6:4, 7:5, Camilę Osorio 6:2, 6:3 i Cristinę Bucșę 6:0, 6:1. Zmagania zakończyła na czwartej rundzie przegrywając z Jeleną Rybakiną 4:6, 4:6.
Kolejnym startem Polki był turniej rangi WTA 500 w Dosze, gdzie broniła wywalczonego rok wcześniej tytułu. W pierwszej rundzie miała wolny los. W meczu drugiej rundy pokonała Danielle Collins 6:0, 6:1. W ćwierćfinale jej rywalka, Belinda Bencic, poddała mecz walkowerem. W półfinale Polka zmierzyła się z Wieroniką Kudiermietową, odnosząc zwycięstwo 6:0, 6:1. W finale jej rywalką była Jessica Pegula, którą Polka pokonała 6:3, 6:0. Był to dwunasty tytuł Świątek w turniejach WTA, po raz drugi w karierze udało jej się przy tym obronić tytuł sprzed roku. W drodze po tytuł straciła tylko 5 gemów i tym samym pobiła rekord Chris Evert, która w 1981 roku w Lugano straciła siedem gemów w drodze po tytuł[44].
Następnie Polka udała się na turniej rangi WTA 1000 w Dubaju. W pierwszej rundzie miała wolny los. W drugiej rundzie pokonała Leylah Fernandez 6:1, 6:1, a w trzeciej Ludmiłę Samsonową 6:1, 6:0. W ćwierćfinale jej rywalka, Karolína Plíšková poddała mecz walkowerem. W półfinale Świątek pokonała Coco Gauff 6:4, 6:2, dochodząc do swojego 15 finału w karierze. W finale zmierzyła się z Barborą Krejčíkovą przegrywając 4:6, 2:6.
Następnym startem Polki był turniej rangi WTA 1000 w Indian Wells, gdzie broniła tytułu sprzed roku. W pierwszej rundzie miała wolny los. W rundzie drugiej pokonała Claire Liu 6:0, 6:1. W meczu trzeciej rundy pokonała Biancę Andreescu 6:3, 7:6(1), a w czwartej rundzie Emmę Raducanu 6:3, 6:1. W meczu ćwierćfinałowym wygrała z Soraną Cîrsteą 6:2, 6:3. Udział w turnieju zakończyła na półfinale, przegrywając 2:6, 2:6 z Jeleną Rybakiną.
Następnym turniejem Polki miał być turniej rangi WTA 1000 w Miami, gdzie była rozstawiona z nr 1. i broniła tytułu sprzed roku. W drugiej rundzie miała rozegrać mecz z Claire Liu, jednak z powodu urazu żebra Polka wycofała się z turnieju przed rozpoczęciem rywalizacji.
Następnym, po ponad miesięcznej przerwie, turniejem Polki były zawody rangi WTA 500 w Stuttgarcie, gdzie broniła tytułu sprzed roku. W pierwszej rundzie miała wolny los. W drugiej pokonała Zheng Qinwen 6:1, 6:4. W ćwierćfinale zwyciężyła Karolínę Plíškovą 4:6, 6:1, 6:2. W półfinale zmierzyła się z Uns Dżabir, która poddała mecz przy stanie 3:0 z powodu kontuzji. W finale zmierzyła się z wiceliderką rankingu WTA Aryną Sabalenką, którą pokonała 6:3, 6:4. Był to trzynasty w karierze i drugi w sezonie wygrany turniej przez Świątek. Po raz trzeci w karierze udało jej się obronić tytuł zdobyty rok wcześniej.
Kolejnym startem Polki był turniej rangi WTA 1000 w Madrycie. W pierwszej rundzie Polka miała wolny los. W następnych trzech rundach pokonała kolejno Julię Grabher 6:3, 6:2, Bernardę Perę 6:3, 6:2 i Jekatierinę Aleksandrową 6:4, 6:7(3), 6:3. W ćwierćfinale pokonała Petrę Martić 6:0, 6:3, a w półfinale Wieronikę Kudiermietową 6:1, 6:1. W finale, w drugim turnieju z rzędu, zmierzyła się z Aryną Sabalenką, tym razem przegrywając 3:6, 6:3, 3:6.
Natępnym startem był turniej rangi WTA 1000 w Rzymie gdzie Świątek broniła tytułu. W pierwszej rundzie Polka miała wolny los. W drugiej rundzie zmierzyła się z Anastasiją Pawluczenkową którą pokonała 6:0, 6:0. W trzeciej rundzie pokonała Łesię Curenko 6:2, 6:0, a w czwartej rundzie Donnę Vekić 6:3, 6:4. Zmagania zakończyła na ćwierćfinale w którym przegrała z Jeleną Rybakiną 6:2, 6:7(3), 2:2 krecz, poddając mecz w trzecim secie z powodu kontuzji prawego uda.
Kolejnym startem Polki był wielkoszlemowy French Open, w którym Świątek broniła tytułu sprzed roku. W pierwszych czterech rundach pokonała kolejno Cristinę Bucșę 6:4, 6:0, Claire Liu 6:4, 6:0, Wang Xinyu 6:0, 6:0 i Łesię Curenko 5:1 krecz. W ćwierćfinale pokonała zeszłoroczną finalistkę turnieju Coco Gauff 6:4, 6:2. W półfinale pokonała Beatriz Haddad Maię 6:2, 7:6(7). W finale zmierzyła się z Karolíną Muchovą, którą pokonała 6:2, 5:7, 6:4. Był to czwarty wielkoszlemowy tytuł Świątek i trzeci zdobyty na kortach im. Rolanda Garrosa. Polka jest pierwszą zawodniczką od 2007 roku, której udało się obronić tytuł na French Open. Był to czternasty tytuł Polki w karierze i trzeci w sezonie.
Następnie Polka debiutowała w turnieju rangi WTA 250 w Bad Homburg vor der Höhe, który był jej pierwszym turniejem na kortach trawiastych w tym sezonie. W pierwszym meczu pokonała Tatjanę Marię 5:7, 6:2, 6:0, a w kolejnej rundzie wygrała z Jil Teichmann 6:3, 6:1. W ćwierćfinale Polka wygrała z Anną Blinkową 6:3, 6:2. Ze względu na zatrucie pokarmowe Świątek nie była w stanie zagrać w półfinale i wycofała się z turnieju[45].
Następnie jako najwyżej rozstawiona rozpoczęła zmagania na Wimbledonie. Pokonała w nich Zhu Lin 6:1, 6:3, Sarę Sorribes Tormo 6:2, 6:0, Petrę Martić 6:2, 7:5 oraz w czwartej rundzie Belindę Bencic 6:7(4), 7:6(2), 6:3, obroniwszy piłki meczowe[46]. Po raz pierwszy w karierze awansowała do ćwierćfinału tego turnieju, jednak przegrała w nim z Eliną Switoliną 5:7, 7:6(5), 2:6.
Do gry na kortach twardych powróciła podczas turnieju WTA 250 w Warszawie. W pierwszym meczu pokonała Niginę Abduraimovą 6:4, 6:3, a następnie Claire Liu 6:2, 6:2 i Lindę Noskovą 6:1, 6:4. W półfinale zwyciężyła z Yaniną Wickmayer 6:1, 7:6(6). W finale wygrała z Laurą Siegemund 6:0, 6:1, tym samym zdobywając pierwszy w karierze tytuł zawodów tej rangi.
W kolejnych tygodniach uczestniczyła w rozgrywkach rangi WTA 1000 w Ameryce Północnej. W turnieju w Montrealu Polka zaczęła zmagania od drugiej rundy, zwyciężając kolejno z Karolíną Plíškovą 7:6(6), 6:2, Karolíną Muchovą 6:1, 4:6, 6:4 oraz Danielle Collins 6:3, 4:6, 6:2. W półfinale liderka rankingu uległa rozstawionej z numerem 4. Jessice Peguli 2:6, 7:6(4), 4:6.
W rywalizacji w Cincinnati w spotkaniu drugiej rundy pokonała Danielle Collins z wynikiem 6:1, 6:0. Następnie wygrała z Zheng Qinwen 3:6, 6:1, 6:1 oraz z Markétą Vondroušovą 7:6(3), 6:1. W półfinale przegrała z rozstawioną z numerem 7. Coco Gauff 6:7(2), 6:3, 4:6, jednocześnie osiągając swój najlepszy rezultat w tym turnieju.
Następnym turniejem Polki było wielkoszlemowe US Open w którym rozstawiona z numerem 1. broniła punktów za zeszłoroczne zwycięstwo. W pierwszych trzech rundach pokonała kolejno Rebeccę Peterson 6:0, 6:1, Darię Saville 6:3, 6:4 i Kaję Juvan 6:0, 6:1. W czwartej rundzie przegrała z Jeļeną Ostapenko 6:3, 3:6, 1:6. Nieobronione punkty sprzed roku sprawiły, że po 75. tygodniach przestała być liderką rankingu WTA.
Trzy tygodnie później została najwyżej rozstawiona w turnieju rangi WTA 500 w Tokio. Zmagania zaczęła od drugiej rundy, w której pokonała Mai Hontamę 6:4, 7:5. W ćwierćfinale przegrała z rozstawioną z numerem 8. Wieroniką Kudiermietową 2:6, 6:2, 4:6.
Następnie zaczęła rywalizację w turnieju rangi WTA 1000 w Pekinie, rozstawiona z numerem 2. Kolejno pokonała Sarę Sorribes Tormo 6:4, 6:3, Warwarę Graczową 6:4, 6:1 i Magdę Linette 6:1, 6:1. W ćwierćfinale pokonała Caroline Garcię 6:7(8), 7:6(5), 6:1. W półfinale trafiła na rozstawioną z numerem 3. Coco Gauff, pokonując ją 6:2, 6:3. W finale zmierzyła się z Ludmiłą Samsonową, którą pokonała 6:2, 6:2, tym samym zdobywając 16. singlowy tytuł WTA.
Świątek sezon kończyła udziałem w zawodach WTA Finals w Cancún. W fazie grupowej pokonała Markétę Vondroušovą 7:6(3), 6:0; Coco Gauff 6:0, 7:5 oraz Uns Dżabir 6:1, 6:2, a w półfinale wygrała z najwyżej rozstawioną Aryną Sabalenką 6:3, 6:2[47]. W finale pokonała rozstawioną z numerem 5. Jessicę Pegulę 6:1, 6:0, tym samym zdobyła pierwszy w karierze tytuł w rozgrywkach WTA Finals[48]. Zdobyte punkty pozwoliły Polce, po 8 tygodniach liderowania Aryny Sabalenki, powrócić na 1. miejsce w rankingu WTA i drugi rok z rzędu zakończyć sezon jako liderka rankingu[49].
Na początku roku wystąpiła w drużynowych rozgrywkach United Cup. W obu konfrontacjach fazy grupowej wygrywała w spotkaniach singla i miksta. W ćwierćfinale i półfinale, w których rywalizowała jedynie w grze pojedynczej, pokonała swoje przeciwniczki. W meczu singlowym w finale zawodów pokonała Angelique Kerber 6:3, 6:0, ale w parze z Hubertem Hurkaczem ulegli w spotkaniu miksta 4:6, 7:5, 4–10 z parą Laura Siegemund–Alexander Zverev.
Kolejnym turniejem był wielkoszlemowy Australian Open, w którym grała z pierwszym numerem. W pierwszych dwóch rundach pokonała kolejno Sofię Kenin 7:6(2), 6:2 i Danielle Collins 6:4, 3:6, 6:4, a w trzeciej rundzie przegrała z Lindą Noskovą 6:3, 3:6, 4:6. Następnie w Dosze w drugiej rundzie pokonała Soranę Cîrsteę 6:1, 6:1, potem zwyciężyła Jekatierinę Aleksandrową 6:1, 6:4, w ćwierćfinale pokonała dwukrotną mistrzynię Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:0. Do finału awansowała po walkowerze ze strony Karolíny Plíškovej. W meczu mistrzowskim pokonała 7:6(8), 6:2 Jelenę Rybakinę. Następnie w Dubaju pokonała kolejno Sloane Stephens, Elinę Switolinę i Zheng Qinwen, ulegając w półfinale Annie Kalinskiej 4:6, 4:6[50].
Następnie wystąpiła w turnieju w Indian Wells, gdzie pokonała Danielle Collins 6:3, 6:0, zrewanżowała się Lindzie Noskovej, z którą wygrała 6:4, 6:0. Następnie pokonała Juliję Putincewą 6:1, 6:2. W ćwierćfinale Caroline Wozniacki nie mogła dokończyć gry i poddała mecz przy stanie 6:4, 1:0, natomiast w półfinale pokonała Martę Kostiuk 6:2, 6:1. W finale Polka pokonała Marię Sakari 6:4, 6:0 i sięgnęła po 19. tytuł WTA Tour.
Następnie w Miami w drugiej rundzie pokonała Camilę Giorgi 6:1, 6:1, potem zaś Lindę Noskovą 6:7(7), 6:4, 6:4, a w czwartej rundzie przegrała z Jekatieriną Aleksandrową 4:6, 2:6.
W rundzie kwalifikacyjnej Pucharu Billie Jean King Polska zmierzyła się ze Szwajcarią, a Świątek wygrała z Simoną Waltert 6:3, 6:1 i Céline Naef 6:4, 6:3. Ostatecznie Polska wygrała 4:0 i dostała się do finałów w Sewilli.
Pierwszym turniejem na nawierzchni ceglanej w tym sezonie były zawody w Stuttgarcie. W pierwszym meczu zmierzyła się z Elise Mertens, wygrywając 6:3, 6:4, a w ćwierćfinale wygrała z Emmą Raducanu 7:6(2), 6:3. W półfinale przegrała z Jeleną Rybakiną 3:6, 6:4, 3:6, tym samym nie broniąc tytułu.
W Madrycie Świątek wygrała z Wang Xiyu, Soraną Cîrsteą, Sarą Sorribes Tormo i w ćwierćfinale z Beatriz Haddad Maią oraz w półfinale z Madison Keys. W meczuo trofeum pokonała 7:5, 4:6, 7:6(7) Arynę Sabalenkę, rewanżując jej się tym samym za ubiegłoroczną porażkę[51].
W zawodach w Rzymie wygrała bez straty seta z Bernardą Perą, Juliją Putincewą, Angelique Kerber, Madison Keys i Coco Gauff. W finale ponownie spotkała się z Sabalenką, również tym razem wygrywając z nią z wynikiem 6:2, 6:3[52].
We French Open Polka broniła tytułu zdobytego przed rokiem. W pierwszej rundzie wygrała z Léolią Jeanjean 6:1, 6:2. W kolejnym spotkaniu zmierzyła się z byłą liderką rankingu WTA oraz czterokrotną mistrzynią turniejów wielkoszlemowych, Naomi Ōsaką, zwyciężając z nią 7:6(1), 1:6, 7:5. W następnej rundzie pokonała Marie Bouzkovą 6:4, 6:2. W czwartej rundzie wygrała bez straty gema z Anastasiją Potapową. W ćwierćfinale wygrała 6:0, 6:2 z rozstawioną z numerem piątym Markétą Vondroušovą, w półfinale zaś pokonała 6:2, 6:4 Coco Gauff. W meczu mistrzowskim triumfowała 6:2, 6:1 nad Jasmine Paolini i zdobyła trzeci z rzędu oraz czwarty w karierze tytuł na kortach im. Rolanda Garrosa. Tym samym Polka została pierwszą zawodniczką od czasu Sereny Williams w 2013 roku, która w jednym sezonie wygrała turnieje w Madrycie, Rzymie oraz na French Open[53].
Uczestniczyła w XXXIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, w trakcie których dla reprezentacji Polski zdobyła Olimpijski Brązowy Medal.
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 2R | 4R | 4R | SF | 4R | 3R | 0 / 6 | 17 – 6 | |||||||||||||||
French Open | A | A | A | 4R | W | QF | W | W | W | 4 / 6 | 35 – 2 | |||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | 1R | NH | 4R | 3R | QF | 3R | 0 / 5 | 11– 5 | |||||||||||||||
US Open | A | A | A | 2R | 3R | 4R | W | 4R | 1 / 5 | 16 – 4 | ||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 903 | 690 | 175 | 61 | 17 | 9 | 1 | 1 | 5 / 22 | 79 – 17 |
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | SF | F | A | A | A | 0 / 2 | 9 – 2 | ||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
US Open | A | A | A | 2R | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | – | – | 1097 | 453 | 75 | 41 | – | – | 0 / 3 | 10 – 3 |
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 2R | QF | 2R | A | A | A | 0 / 3 | 4 – 3 | ||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | NH | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||
0 / 3 | 4 – 3 |
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły |
---|---|---|---|---|
Australian Open | A | 1R | A | 0 / 1 |
French Open | QF | QF | SF | 0 / 3 |
Wimbledon | 1R | A | W | 1 / 2 |
US Open | 2R | A | A | 0 / 1 |
Turniej | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły |
---|---|---|---|---|
Australian Open | A | F | A | 0 / 1 |
French Open | QF | 1R | W | 1 / 3 |
Wimbledon | SF | A | A | 0 / 1 |
US Open | SF | A | A | 0 / 1 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 14 kwietnia 2019 | Lugano | Ceglana | Polona Hercog | 3:6, 6:3, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 10 października 2020 | French Open | Ceglana | Sofia Kenin | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 27 lutego 2021 | Adelaide | Twarda | Belinda Bencic | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 16 maja 2021 | Rzym | Ceglana | Karolína Plíšková | 6:0, 6:0 |
Zwyciężczyni | 4. | 26 lutego 2022 | Doha | Twarda | Anett Kontaveit | 6:2, 6:0 |
Zwyciężczyni | 5. | 20 marca 2022 | Indian Wells | Twarda | Maria Sakari | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 6. | 2 kwietnia 2022 | Miami | Twarda | Naomi Ōsaka | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 7. | 24 kwietnia 2022 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Aryna Sabalenka | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 15 maja 2022 | Rzym | Ceglana | Uns Dżabir | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 9. | 4 czerwca 2022 | French Open | Ceglana | Coco Gauff | 6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 10. | 10 września 2022 | US Open | Twarda | Uns Dżabir | 6:2, 7:6(5) |
Finalistka | 2. | 9 października 2022 | Ostrawa | Twarda (hala) | Barbora Krejčíková | 7:5, 6:7(4), 3:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 16 października 2022 | San Diego | Twarda | Donna Vekić | 6:3, 3:6, 6:0 |
Zwyciężczyni | 12. | 18 lutego 2023 | Doha | Twarda | Jessica Pegula | 6:3, 6:0 |
Finalistka | 3. | 25 lutego 2023 | Dubaj | Twarda | Barbora Krejčíková | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 13. | 23 kwietnia 2023 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Aryna Sabalenka | 6:3, 6:4 |
Finalistka | 4. | 6 maja 2023 | Madryt | Ceglana | Aryna Sabalenka | 3:6, 6:3, 3:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 10 czerwca 2023 | French Open | Ceglana | Karolína Muchová | 6:2, 5:7, 6:4 |
Zwyciężczyni | 15. | 30 lipca 2023 | Warszawa | Twarda | Laura Siegemund | 6:0, 6:1 |
Zwyciężczyni | 16. | 8 października 2023 | Pekin | Twarda | Ludmiła Samsonowa | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 17. | 6 listopada 2023 | Cancún | Twarda | Jessica Pegula | 6:1, 6:0 |
Zwyciężczyni | 18. | 17 lutego 2024 | Doha | Twarda | Jelena Rybakina | 7:6(8), 6:2 |
Zwyciężczyni | 19. | 17 marca 2024 | Indian Wells | Twarda | Maria Sakari | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 20. | 4 maja 2024 | Madryt | Ceglana | Aryna Sabalenka | 7:5, 4:6, 7:6(7) |
Zwyciężczyni | 21. | 18 maja 2024 | Rzym | Ceglana | Aryna Sabalenka | 6:2, 6:3 |
Zwyciężczyni | 22. | 8 czerwca 2024 | French Open | Ceglana | Jasmine Paolini | 6:2, 6:1 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 13 czerwca 2021 | French Open | Ceglana | Bethanie Mattek-Sands | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková |
4:6, 2:6 |
|
|
Turniej | Kategoria do 2020 |
2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z-P |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wielki Szlem | ||||||||||||
Australian Open | A | A | A | 2RQ | 4R | 4R | SF | 4R | 3R | 0 / 6 | 17–6 | |
French Open | A | A | A | 4R | W | QF | W | W | W | 4 / 6 | 35–2 | |
Wimbledon | A | A | A | 1R | NH | 4R | 3R | QF | 3R | 0 / 5 | 11–5 | |
US Open | A | A | A | 2R | 3R | 4R | W | 4R | 1 / 5 | 16–4 | ||
Z–P w Wielkim Szlemiea | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 5–4 | 12–2 | 13–4 | 21–2 | 17–3 | 11–2 | 5 / 21 | 79–17 | |
Igrzyska olimpijskie | ||||||||||||
Letnie igrzyska olimpijskie | A | 2R | B | 0 / 2 | 6–2 | |||||||
Mistrzostwa kończące sezon | ||||||||||||
WTA Finals | A | A | A | A | NH | RR | SF | W | 1 / 3 | 9–3 | ||
Turnieje WTA 1000 | ||||||||||||
Doha | Premier 5/Premier | A | A | A | A | 2R | 500 | W | 500 | W | 2 / 3 | 10–1 |
Dubaj | Premier 5/Premier | A | A | A | A | P | 3R | 500 | F | SF | 0 / 3 | 7–3 |
Indian Wells | Premier Mandatory | A | A | A | LQ | NH | 4R | W | SF | W | 2 / 5 | 19–3 |
Miami | Premier Mandatory | A | A | A | LQ | NH | 3R | W | A | 4R | 1 / 4 | 10–3 |
Madryt | Premier Mandatory | A | A | A | A | NH | 3R | A | F | W | 1 / 3 | 13–2 |
Rzym | Premier 5 | A | A | A | A | 1R | W | W | QF | W | 3 / 5 | 20–2 |
Montreal/Toronto | Premier 5 | A | A | A | 3RQ | NH | A | 3R | SF | A | 0 / 3 | 8–3 |
Cincinnati | Premier 5 | A | A | A | 2RQ | 1R | 2R | 3R | SF | 0 / 5 | 7–5 | |
Guadalajara | – | Nie rozegrano | A | A | 0 / 0 | 0–0 | ||||||
Wuhan | Premier 5 | A | A | A | A | NH | 0 / 0 | 0–0 | ||||
Pekin | Premier Mandatory | A | A | A | A | NH | W | 1 / 1 | 6–0 | |||
Turnieje WTA 500b | ||||||||||||
Melbourne | – | Nie rozegrano | 3R | NH | 0 / 1 | 1–1 | ||||||
Adelaide | Premier | Nie rozegrano | A | W | SF | A | A | 1 / 2 | 8–1 | |||
Doha | Premier 5/Premier | A | A | A | A | P5 | A | 1000 | W | 1000 | 1 / 1 | 3–0 |
Dubaj | Premier 5/Premier | A | A | A | A | A | 1000 | 2R | 1000 | 1000 | 0 / 1 | 1–1 |
Stuttgart | Premier | A | A | A | A | NH | A | W | W | SF | 2 / 3 | 10–1 |
Eastbourne | Premier | A | A | A | LQ | NH | 2R | A | A | A | 0 / 2 | 1–2 |
Ostrawa | Premier | Nie rozegrano | A | SF | F | NH | 0 / 2 | 5–2 | ||||
San Diego | – | Nie rozegrano | W | A | A | 1 / 1 | 4–0 | |||||
Tokio | Premier | A | A | A | A | NH | QF | 0 / 1 | 1–1 | |||
Turnieje WTA 250b | ||||||||||||
Auckland | International | A | A | A | LQ | A | NH | A | A | 0 / 1 | 2–1 | |
Birmingham | Premier | A | A | A | 1RQ | NH | A | A | A | A | 0 / 1 | 3–1 |
Bad Homburg vor der Höhe | – | Nie rozegrano | A | A | SF | 500 | 0 / 1 | 3–0 | ||||
Budapeszt | International | ITF | A | A | 2RQ | NH | A | A | A | A | 0 / 1 | 3–1 |
Praga | International | A | A | A | 1RQ | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 3–1 |
Gdynia/Warszawa | – | Nie rozegrano | A | QF | W | 125 | 1 / 2 | 7–1 | ||||
Waszyngton | International | A | A | A | 2R | NH | A | 500 | 500 | 0 / 1 | 1–1 | |
Dawne turnieje WTAb | ||||||||||||
Lugano | International | NH | A | A | F | NH | 0 / 1 | 4–1 | ||||
Statystyki całej karieryc | ||||||||||||
Bilans spotkań na nawierzchni twardej | 10–1 | 0–0 | 8–1 | 20–10 | 7–4 | 20–11 | 47–7 | 42–8 | 24–3 | 178–45 | ||
Bilans spotkań na nawierzchni ziemnej | 0–0 | 11–2 | 34–5 | 10–3 | 7–1 | 12–2 | 18–1 | 19–2 | 26–2 | 137–18 | ||
Bilans spotkań na nawierzchni trawiastej | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 3–3 | 0–0 | 4–2 | 2–1 | 7–1 | 2–1 | 18–8 | ||
Bilans spotkań na nawierzchni dywanowej | 0–1 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–0 | 0–1 | ||
Ogólny bilans spotkań | 10–2 | 11–2 | 42–6 | 33–16 | 14–5 | 36–15 | 67–9 | 68–11 | 52–6 | 333–72 | ||
Liczba rozegranych turniejów WTA | 0 | 0 | 0 | 15 | 6 | 16 | 17 | 18 | 11 | 83 | ||
Wygrane turnieje | 0 | 0 | 0 | 0 | 1 | 2 | 8 | 6 | 5 | 22 | ||
Procent zwycięstw | 83,33 | 84,62 | 86,67 | 67,35 | 73,68 | 70,59 | 88,15 | 86,08 | 89,66 | 82,22 | ||
Ranking na koniec roku | 903 | 690 | 175 | 61 | 17 | 9 | 1 | 1 |
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 30/10/2016 | Sztokholm | 10 000 | Twarda (hala) | Laura-Ioana Andrei | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 18/02/2017 | Bergamo | 15 000 | Ceglana (hala) | Martina Di Giuseppe | 6:4, 3:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 07/05/2017 | Győr | 15 000 | Ceglana | Gabriela Horáčková | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 25/02/2018 | Szarm el-Szejk | 15 000 | Twarda | Britt Geukens | 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 5. | 15/04/2018 | Pelham | 25 000 | Ceglana | Allie Kiick | 6:2, 6:0 |
Zwyciężczyni | 6. | 01/09/2018 | Budapeszt | 60 000 | Ceglana | Katarina Zawacka | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 09/09/2018 | Montreux | 60 000 | Ceglana | Kimberley Zimmermann | 6:2, 6:2 |
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Finalistka | 1. | 12/02/2018 | Szarm el-Szejk | 15 000 | Twarda | Constanze Stepan | Anna Morgina Walerija Sołowjowa |
4:6, 2:6 |
Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Polska [6] | |||
I runda | Niemcy: Mona Barthel | 6:2, 6:2 | |
II runda | Hiszpania: Paula Badosa | 3:6, 6:7(4) | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Paryżu 2024, reprezentując państwo Polska [1] | |||
I runda | Rumunia: Irina-Camelia Begu | 6:2, 7:5 | |
II runda | Francja: Diane Parry | 6:1, 6:1 | |
III runda | Chiny: Wang Xiyu | 6:3, 6:4 | |
Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Danielle Collins [8] | 6:1, 2:6, 4:1 krecz | |
Półfinał | Chiny: Zheng Qinwen [6/ITF] | 2:6, 5:7 | |
O brązowy medal | Słowacja: Anna Karolína Schmiedlová [ITF] | 6:2, 6:1 |
Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Polska | |||
I runda | Łukasz Kubot | Francja: Fiona Ferro / Pierre-Hugues Herbert | 6:3, 7:6(3) |
Ćwierćfinał | Rosyjski Komitet Olimpijski: Jelena Wiesnina / Asłan Karacew | 4:6, 4:6 |
Runda | Data | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|---|
WTA Finals 2021 Rozstawienie: 5. | ||||
Faza grupowa (4. miejsce) |
11 listopada | Maria Sakari [4] | 2:6, 4:6 | |
13 listopada | Aryna Sabalenka [1] | 6:2, 2:6, 5:7 | ||
15 listopada | Paula Badosa [7] | 7:5, 6:4 | ||
WTA Finals 2022 Rozstawienie: 1. | ||||
Faza grupowa | 1 listopada | Darja Kasatkina [8] | 6:2, 6:3 | |
3 listopada | Caroline Garcia [6] | 6:3, 6:2 | ||
5 listopada | Coco Gauff [4] | 6:3, 6:0 | ||
Półfinał | 6 listopada | Aryna Sabalenka [7] | 2:6, 6:2, 1:6 | |
WTA Finals 2023 Rozstawienie: 2. | ||||
Faza grupowa | 30 października | Markéta Vondroušová [7] | 7:6(3), 6:0 | |
1 listopada | Coco Gauff [3] | 6:0, 7:5 | ||
3 listopada | Uns Dżabir [6] | 6:1, 6:2 | ||
Półfinał | 4 listopada | Aryna Sabalenka [1] | 6:3, 6:2 | |
Finał | 6 listopada | Jessica Pegula [5] | 6:1, 6:0 |
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2018 | Wimbledon | Trawiasta | Leonie Küng | 6:4, 6:2 |
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2017 | Australian Open | Twarda | Maja Chwalińska | Bianca Andreescu Carson Branstine |
1:6, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 2018 | French Open | Ceglana | Catherine McNally | Yūki Naitō Nato Saho |
6:2, 7:5 |
Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Rywal | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2018 | Europa/Afryka Grupa I | 7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia |
Bułgaria (2:0) | Twarda (hala) | Petia Arshinkova | Zwycięstwo | 6:0, 6:4 |
2019 | 6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska |
Rosja (1:2) | Natalja Wichlancewa | Porażka | 0:6, 2:6 | ||
Dania (3:0) | Clara Tauson | Zwycięstwo | 6:3, 7:6(7) | ||||
Ukraina (2:1) | Dajana Jastremśka | Porażka | 6:7(2), 4:6 | ||||
2020 | 5–8 lutego 2020 Esch-sur-Alzette, Luksemburg |
Słowenia (2:1) | Nika Radišić | Zwycięstwo | 6:2, 6:1 | ||
Turcja (3:0) | Berfu Cengiz | Zwycięstwo | 6:3, 6:0 | ||||
Szwecja (2:0) | Mirjam Björklund | Zwycięstwo | 7:5, 4:6, 6:3 |
Rok | Runda | Data i miejsce | Przeciwnik | Nawierzchnia | Partnerka | Rywalki | Zwycięstwo/Porażka | Rezultat |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2018 | Europa/Afryka Grupa I | 7–10 lutego 2018 Tallinn, Estonia |
Turcja (2:1) | Twarda (hala) | Alicja Rosolska | Ayla Aksu Başak Eraydın |
Porażka | 3:6, 6:2, 1:6 |
2019 | 6–9 lutego 2019 Zielona Góra, Polska |
Rosja (1:2) | Margarita Gasparian Darja Kasatkina |
Zwycięstwo | 6:0, 3:6, 6:3 | |||
Ukraina (2:1) | Marta Kostiuk Kateryna Kozłowa |
Zwycięstwo | 6:1, 1:6, 7:6(5) |
Bilans spotkań w turniejach WTA przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu (aktualne na dzień 2 sierpnia 2024).
Tenisistka | Liczba spotkań | Bilans | Lista spotkań | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aryna Sabalenka | 11 | 8:3 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Karolína Plíšková | 3 | 3:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Angelique Kerber | 3 | 3:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wiktoryja Azaranka | 4 | 3:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Caroline Wozniacki | 2 | 2:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Naomi Ōsaka | 3 | 2:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Simona Halep | 4 | 2:2 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Garbiñe Muguruza | 1 | 0:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ashleigh Barty | 2 | 0:2 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Coco Gauff | 12 | 11:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uns Dżabir | 7 | 5:2 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anett Kontaveit | 5 | 3:2 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Petra Kvitová | 1 | 1:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wiera Zwonariowa | 1 | 1:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Barbora Krejčíková | 4 | 2:2 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Paula Badosa | 2 | 1:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Swietłana Kuzniecowa | 1 | 0:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jessica Pegula | 9 | 6:3 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sloane Stephens | 3 | 3:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Elina Switolina | 3 | 2:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maria Sakari | 6 | 3:3 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jelena Rybakina | 6 | 2:4 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Caroline Garcia | 5 | 4:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Belinda Bencic | 4 | 3:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bianca Andreescu | 2 | 2:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sofia Kenin | 3 | 3:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Samantha Stosur | 1 | 0:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jasmine Paolini | 2 | 2:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Eugenie Bouchard | 1 | 1:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeļena Ostapenko | 4 | 0:4 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 6. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Carla Suárez Navarro | 1 | 1:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Markéta Vondroušová | 4 | 4:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zheng Qinwen | 7 | 6:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Danielle Collins | 8 | 7:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Madison Keys | 5 | 4:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Darja Kasatkina | 6 | 5:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Karolína Muchová | 3 | 2:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 9. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wieronika Kudiermietowa | 5 | 4:1 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Emma Raducanu | 3 | 3:0 |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Beatriz Haddad Maia | 4 | 3:1 |
|
Rok | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Łącznie |
Wygrane | 2 | 3 | 15 | 13 | 9 | 42 |
Lp. | Zawodnik | Ranking | Turniej | Nawierzchnia | Runda | Wynik |
---|---|---|---|---|---|---|
2020 | ||||||
1. | Simona Halep | Nr 2 | French Open, Paryż | Ceglana | 4. runda | 6:1, 6:2 |
2. | Sofia Kenin | Nr 6 | Finał | 6:4, 6:1 | ||
2021 | ||||||
3. | Elina Switolina | Nr 6 | Internazionali d’Italia, Rzym | Ceglana | Ćwierćfinał | 6:2, 7:5 |
4. | Karolína Plíšková | Nr 9 | Finał | 6:0, 6:0 | ||
5. | Paula Badosa | Nr 10 | WTA Finals, Guadalajara | Twarda | Faza grupowa | 7:5, 6:4 |
2022 | ||||||
6. | Aryna Sabalenka | Nr 2 | Qatar Ladies Open, Doha | Twarda | Ćwierćfinał | 6:2, 6:3 |
7. | Maria Sakari | Nr 6 | Półfinał | 6:4, 6:3 | ||
8. | Anett Kontaveit | Nr 7 | Finał | 6:2, 6:0 | ||
9. | Maria Sakari | Nr 6 | Indian Wells Masters, Indian Wells | Twarda | Finał | 6:4, 6:1 |
10. | Aryna Sabalenka | Nr 4 | Porsche Tennis Grand Prix, Stuttgart | Ceglana (hala) | Finał | 6:2, 6:2 |
11. | Aryna Sabalenka | Nr 8 | Internazionali d’Italia, Rzym | Ceglana | Półfinał | 6:2, 6:1 |
12. | Uns Dżabir | Nr 7 | Finał | 6:2, 6:2 | ||
13. | Jessica Pegula | Nr 8 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Ćwierćfinał | 6:3, 7:6(4) |
14. | Aryna Sabalenka | Nr 6 | Półfinał | 3:6, 6:1, 6:4 | ||
15. | Uns Dżabir | Nr 5 | Finał | 6:2, 7:6(5) | ||
16. | Coco Gauff | Nr 8 | San Diego Open, San Diego | Twarda | Ćwierćfinał | 6:0, 6:3 |
17. | Jessica Pegula | Nr 6 | Półfinał | 4:6, 6:2, 6:2 | ||
18. | Darja Kasatkina | Nr 8 | WTA Finals, Fort Worth | Twarda (hala) | Faza grupowa | 6:2, 6:3 |
19. | Caroline Garcia | Nr 6 | 6:3, 6:2 | |||
20. | Coco Gauff | Nr 4 | 6:3, 6:0 | |||
2023 | ||||||
– | Belinda Bencic | Nr 9 | Qatar Ladies Open, Doha | Twarda | Ćwierćfinał | walkower |
21. | Jessica Pegula | Nr 4 | Finał | 6:3, 6:0 | ||
22. | Coco Gauff | Nr 6 | Dubai Tennis Championships, Dubaj | Twarda | Półfinał | 6:4, 6:2 |
23. | Uns Dżabir | Nr 4 | Porsche Tennis Grand Prix, Stuttgart | Ceglana (hala) | Półfinał | 3:0 krecz |
24. | Aryna Sabalenka | Nr 2 | Finał | 6:3, 6:4 | ||
25. | Coco Gauff | Nr 6 | French Open, Paryż | Ceglana | Ćwierćfinał | 6:4, 6:2 |
26. | Markéta Vondroušová | Nr 10 | Cincinnati Masters, Cincinnati | Twarda | Ćwierćfinał | 7:6(3), 6:1 |
27. | Caroline Garcia | Nr 10 | China Open, Pekin | Twarda | Ćwierćfinał | 6:7(8), 7:6(5), 6:1 |
28. | Coco Gauff | Nr 3 | Półfinał | 6:2, 6:3 | ||
29. | Markéta Vondroušová | Nr 6 | WTA Finals, Cancún | Twarda | Faza grupowa | 7:6(3), 6:0 |
30. | Coco Gauff | Nr 3 | 6:0, 7:5 | |||
31. | Uns Dżabir | Nr 7 | 6:1, 6:2 | |||
32. | Aryna Sabalenka | Nr 1 | Półfinał | 6:3, 6:2 | ||
33. | Jessica Pegula | Nr 5 | Finał | 6:1, 6:0 | ||
2024 | ||||||
34. | Jelena Rybakina | Nr 4 | Qatar Ladies Open, Doha | Twarda | Finał | 7:6(8), 6:2 |
35. | Zheng Qinwen | Nr 7 | Dubai Tennis Championships, Dubaj | Twarda | Ćwierćfinał | 6:3, 6:2 |
36. | Maria Sakari | Nr 9 | Indian Wells Masters, Indian Wells | Twarda | Finał | 6:4, 6:0 |
37. | Aryna Sabalenka | Nr 2 | Madrid Open, Madryt | Ceglana | Finał | 7:5, 4:6, 7:6(7) |
38. | Coco Gauff | Nr 3 | Internazionali d’Italia, Rzym | Ceglana | Półfinał | 6:4, 6:3 |
39. | Aryna Sabalenka | Nr 2 | Finał | 6:2, 6:3 | ||
40. | Markéta Vondroušová | Nr 6 | French Open, Paryż | Ceglana | Ćwierćfinał | 6:0, 6:2 |
41. | Coco Gauff | Nr 3 | Półfinał | 6:2, 6:4 | ||
42. | Danielle Collins | Nr 9 | Igrzyska olimpijskie, Paryż | Ceglana | Ćwierćfinał | 6:1, 2:6, 4:1 krecz |
Lp. | Turniej | Kategoria | Data rozpoczęcia turnieju | Nawierzchnia | Runda | Przeciwniczka | Ranking | Wynik |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
– | Dubai Tennis Championships | WTA 500 | 14 lutego 2022 | Twarda | 2R | Jeļena Ostapenko | nr 21 | 6:4, 1:6, 6:7(4) |
1. | Qatar Ladies Open | WTA 1000 | 21 lutego 2022 | Twarda | 2R | Viktorija Golubic | nr 36 | 6:2, 3:6, 6:2 |
2. | 3R | Darja Kasatkina | nr 28 | 6:3, 6:0 | ||||
3. | QF | Aryna Sabalenka (1) | nr 2 | 6:2, 6:3 | ||||
4. | SF | Maria Sakari (6) | nr 6 | 6:4, 6:3 | ||||
5. | F | Anett Kontaveit (4) | nr 7 | 6:2, 6:0 | ||||
6. | Indian Wells Masters | WTA 1000 | 7 marca 2022 | Twarda | 2R | Anhelina Kalinina | nr 50 | 5:7, 6:0, 6:1 |
7. | 3R | Clara Tauson (29) | nr 40 | 6:7(3), 6:2, 6:1 | ||||
8. | 4R | Angelique Kerber (15) | nr 16 | 4:6, 6:2, 6:3 | ||||
9. | QF | Madison Keys (25) | Nr 29 | 6:1, 6:0 | ||||
10. | SF | Simona Halep (24) | nr 26 | 7:6(8), 6:4 | ||||
11. | F | Maria Sakari (6) | nr 6 | 6:4, 6:1 | ||||
12. | Miami Open | WTA 1000 | 21 marca 2022 | Twarda | 2R | Viktorija Golubic | nr 42 | 6:2, 6:0 |
13. | 3R | Madison Brengle | nr 59 | 6:0, 6:3 | ||||
14. | 4R | Coco Gauff (14) | nr 17 | 6:3, 6:1 | ||||
15. | QF | Petra Kvitová (28) | nr 32 | 6:3, 6:3 | ||||
16. | SF | Jessica Pegula (16) | nr 21 | 6:2, 7:5 | ||||
17. | F | Naomi Ōsaka | nr 77 | 6:4, 6:0 | ||||
18. | Puchar Billie Jean King | Puchar Billie Jean King | 15 kwietnia 2022 | Twarda (hala) | QR | Mihaela Buzărnescu | nr 123 | 6:1, 6:0 |
19. | Andreea Prisăcariu | nr 324 | 6:0, 6:0 | |||||
20. | Porsche Tennis Grand Prix | WTA 500 | 18 kwietnia 2022 | Ceglana (hala) | 2R | Eva Lys (Q) | nr 342 | 6:1, 6:1 |
21. | QF | Emma Raducanu (8) | nr 12 | 6:4, 6:4 | ||||
22. | SF | Ludmiła Samsonowa | nr 31 | 6:7(4), 6:4, 7:5 | ||||
23. | F | Aryna Sabalenka (3) | nr 4 | 6:2, 6:2 | ||||
24. | Internazionali d’Italia | WTA 1000 | 9 maja 2022 | Ceglana | 2R | Elena-Gabriela Ruse (LL) | nr 57 | 6:3, 6:0 |
25. | 3R | Wiktoryja Azaranka (16) | nr 16 | 6:4, 6:1 | ||||
26. | QF | Bianca Andreescu (PR) | nr 90 | 7:6(2), 6:0 | ||||
27. | SF | Aryna Sabalenka (3) | nr 8 | 6:2, 6:1 | ||||
28. | F | Uns Dżabir (9) | nr 7 | 6:2, 6:2 | ||||
29. | French Open | Wielki Szlem | 22 maja 2022 | Ceglana | 1R | Łesia Curenko (Q) | nr 119 | 6:2, 6:0 |
30. | 2R | Alison Riske | nr 43 | 6:0, 6:2 | ||||
31. | 3R | Danka Kovinić | nr 95 | 6:3, 7:5 | ||||
32. | 4R | Zheng Qinwen | nr 74 | 6:7(5), 6:0, 6:2 | ||||
33. | QF | Jessica Pegula (11) | nr 11 | 6:3, 6:2 | ||||
34. | SF | Darja Kasatkina (20) | nr 20 | 6:2, 6:1 | ||||
35. | F | Coco Gauff (18) | nr 23 | 6:1, 6:3 | ||||
36. | Wimbledon | Wielki Szlem | 27 czerwca 2022 | Trawiasta | 1R | Jana Fett (Q) | nr 252 | 6:0, 6:3 |
37. | 2R | Lesley Pattinama Kerkhove (LL) | nr 138 | 6:4, 4:6, 6:3 | ||||
– | 3R | Alizé Cornet | nr 37 | 4:6, 2:6 |
Zawodniczka używa odzieży i obuwia On[59] oraz rakiety tenisowej Tecnifibre[60]. Z okazji zwycięstwa Roland Garros 2023 z rakietą Tecnifibre i uznania dla zawodniczki, przedsiębiorstwo na 7 dni zmieniło marketingowo firmę na Swiateknifibre i znak towarowy na kolory biały i czerwony. To pierwszy kobiecy tytuł wielkoszlemowy dla tego producenta[61].
Iga Świątek współpracuje ze sponsorami: Infosys (główny sponsor), Lancôme, Visa[62], Rolex, Oshee, Porsche[63], Lego[64], On, Tecnifibre. Do 31 marca 2023 roku była również ambasadorką Xiaomi Polska[65].
W 2021 roku przekazała 200 tysięcy złotych na rzecz fundacji działających w obszarze zdrowia psychicznego dzieci, zaangażowała się w pomoc rodzinom potrzebującym w Szlachetnej Paczce, a także poprzez aukcje charytatywne w działania WOŚP – dzięki aukcjom Igi udało się zebrać dla fundacji przeszło 300 tysięcy złotych. Wydarzenie “Iga Świątek i Przyjaciele dla Ukrainy” było pierwszym dużym autorskim projektem pomocowym Igi i jej zespołu[1]. W wyniku wydarzenia w Krakowie z udziałem m.in. Agnieszki Radwańskiej, Eliny Svitoliny i Andrija Szewczenki, zebrano 2,5 miliona złotych, które za pośrednictwem trzech organizacji (United 24, Elina Svitolina Foundation, UNICEF Polska) wsparły dzieci dotknięte wojną w Ukrainie[66]. We wrześniu Iga Świątek została zaproszona do inicjatywy pomocowej dla Ukrainy Tennis Plays For Peace organizowanej przez amerykańską federację tenisa USTA. Na stadionie US Open zagrała miksta w parze z Rafaelem Nadalem przeciwko Coco Gauff i Johnowi McEnroe[67]. Z okazji Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego w 2022 roku zawodniczka po raz drugi zdecydowała się wesprzeć finansowo organizację związaną z obszarem zdrowia psychicznego dzieci. Po finale turnieju WTA 500 w Ostrawie (Agel Open) ogłosiła, że przekaże nagrodę z turnieju na ten cel. Kwotą 280 tysięcy złotych zdecydowała się wesprzeć SOS Wioski Dziecięce[68]. Szlachetną Paczkę w 2022 roku wsparła po raz trzeci, pomagając jednej z potrzebujących rodzin, a także zachęcając innych do zaangażowania się[69].
Artykuł Iga Świątek w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2024-08-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=3789531