Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
19 maja 2022 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
88 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Jerzy Skolimowski, Ewa Piaskowska |
Główne role |
Sandra Drzymalska |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Mirosław Koncewicz |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja |
Marcin Kupiecki (kierownik produkcji) |
Wytwórnia |
Skopia Film |
Dystrybucja |
IO (w dystrybucji międzynarodowej jako EO) – dramat filmowy z 2022 roku w reżyserii Jerzego Skolimowskiego, zrealizowany w polsko-włoskiej koprodukcji na podstawie scenariusza napisanego z Ewą Piaskowską. Film, inspirowany dziełem Na los szczęścia, Baltazarze (1966) Roberta Bressona, przedstawia koleje losu osiołka przekazywanego z rąk do rąk. Tytuł filmu nawiązuje do dźwięku, jaki wydają osły[1].
Film opowiada historię osiołka urodzonego w polskim cyrku, którego opiekunką jest darząca go miłością artystka Kasandra. W cyrku osiołek jest bity i dręczony przez właściciela, toteż Kasandra – żeby ratować zwierzę – donosi na własny cyrk aktywistom chroniącym prawa zwierząt. Osiołek zostaje przeniesiony do stadniny koni, a następnie ośrodka terapeutycznego dla dzieci, skąd jednak ucieka, tęskniąc za swoją dawną opiekunką[2].
Podczas tułaczki osiołek dociera na boisko, gdzie rozgrywa się mecz prowincjonalnego klubu piłki nożnej. Osiołek przypadkiem przynosi zwycięstwo gospodarzom, przez co biorą go oni jako swoją maskotkę. Jednakże nocą, kiedy klub gremialnie świętuje zwycięstwo, obławę przypuszczają na jego członków kibole konkurencyjnej drużyny. Wracając z bandyckiego nalotu, kibole dostrzegają osiołka i brutalnie go biją kijami bejsbolowymi[2].
Osiołek budzi się po pewnym czasie, poddany rehabilitacji. Trafia do zakładu okrutnego hodowcy lisich futer, następnie zaś zostaje sprzedany kierowcy tira, który wyjeżdża za granicę. Kierowca zostaje jednak zabity przez napotkaną bezdomną, którą przedtem próbował molestować seksualnie. W wyniku zamieszania spowodowanego zabójstwem osiołek zostaje przygarnięty przez włoskiego podróżnika, który okazuje się księdzem. Osiołek trafia do Włoch, gdzie okresowo cieszy się względnym spokojem. Jednakże ksiądz – pasierb francuskiej magnatki zwanej Księżną – okazuje się targany ziemskimi namiętnościami i traci możliwość posługi[3].
W ostatniej scenie filmu osiołek zostaje sprzedany do włoskiej rzeźni, gdzie przeznacza się go do uboju[1].
Źródło: Filmpolski.pl[4]
Film otrzymał Nagrodę Jury na 75. festiwalu w Cannes[5].
IO otrzymał nominację do Oscara 2023 dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego[6].
Artykuł IO (film) w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2023-02-02 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=5377955