Henryk Machalica

Henryk Machalica
Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1930 Chybie
Data i miejsce śmierci	1 listopada 2003 Warszawa
Zawód	aktor
Lata aktywności	1953–2003
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Grób Henryka Machalicy

Henryk Machalica (ur. 18 czerwca 1930 w Chybiu, zm. 1 listopada 2003 w Warszawie) – polski aktor filmowy i teatralny.

Życiorys

Syn Zygmunta i Alojzji^[1]. W 1954 zdał egzamin eksternistyczny dla aktorów lalkarzy, w 1958 egzamin eksternistyczny dla aktorów dramatycznych. Początkowo (1952–1955) pracował w Teatrze Lalek w Bielsku-Białej, a od 1955 roku także jako aktor dramatyczny^[2]. Występował w teatrach:

• 1955–1958 – Teatry Dolnośląskie w Jeleniej Górze i Wałbrzychu
• 1958–1959 – Teatr Polski w Bielsku-Białej
• 1959–1961 – Teatr Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze
• 1961–1962 – Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki w Białymstoku
• 1962–1969 – Teatr Polski w Poznaniu
• 1969–1983 – Teatr Narodowy w Warszawie
• 1983–1987 – Teatru Ateneum w Warszawie
• 1987–1989 – Teatr Dramatyczny w Warszawie
• 1989–1990 – Teatr Nowy w Warszawie
• 1990–1995 – Teatr Powszechny w Warszawie

Współpracował także z Teatrem Ochoty w Warszawie.

Ojciec aktorów: Piotra Machalicy (ur. 1955–zm. 2020)^[3] i Aleksandra Machalicy oraz sportowca, Krzysztofa Machalicy.

Szeroką popularność przyniosła mu rola Dionizego Złotopolskiego w polskim serialu telewizyjnym Złotopolscy, w którym występował od 1997 do 2003.

Ostatnie lata mieszkał na wsi. Chciał spełnić swoje marzenie i wybudować hotel dla koni, które uwielbiał. Tego nie udało się mu już zrealizować^[4]. Zmarł w wyniku obrażeń odniesionych podczas upadku z konia (złamał kręgosłup i był sparaliżowany)^[5]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 15 rząd 6 grób 12)^[6].

Filmografia

• 1967: Skok – dyrektor spółdzielni
• 1970: Mała ankieta – ławnik
• 1971: 150 na godzinę – zegarmistrz Antoni
• 1971: Wiktoryna, czyli czy pan pochodzi z Beauvais? – mecenas
• 1973: Wielka miłość Balzaka – dr Henryk Knothe (odc. 1 i 7)
• 1974: Ile jest życia – leśniczy Dzieduszycki (odc. 6 i 11)
• 1974: Łukasz – Kamiński, ojciec Łukasza
• 1975: Moja wojna, moja miłość – syn właścicielki pałacu
• 1975: Il lungo viaggio – pop
• 1976: A jeśli będzie jesień... – weterynarz
• 1976: Czerwone ciernie – dyrektor gimnazjum
• 1977: Około północy – lekarz
• 1977: Pasja – Smolka
• 1978: Rodzina Połanieckich – Janisz (odc. 1, 4 i 7)
• 1979: Klucznik – lekarz
• 1979-1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – radca Józef Zerboni di Sposetti (odc. 2)
• 1979: Prom do Szwecji – Samuelson
• 1979: Racławice. 1794 – przeor zakonu karmelitów
• 1980: Ciosy – pisarz-laureat
• 1980: Jeśli serce masz bijące – dyrektor szkoły
• 1980: Polonia Restituta – Wacław Niemojewski
• 1980: Zamach stanu – adwokat Graliński
• 1981: 07 zgłoś się – John Cieplik (odc. 10)
• 1981: Limuzyna Daimler-Benz – dyrektor gimnazjum
• 1981: Ryś – dziad Darus
• 1982: Pensja pani Latter – Dębicki
• 1982: Polonia Restituta – Wacław Niemojewski (odc. 3)
• 1982: Wilczyca – doktor Goldberg
• 1983: Dzień kolibra – pan Janicki
• 1983: Fachowiec – profesor z Berlina
• 1983: Marynia – Janisz
• 1983: Na odsiecz Wiedniowi – przeor Jasnej Góry
• 1983: Wierna rzeka – major kozacki
• 1984: Kobieta w kapeluszu – Jan Ziembiński
• 1985: Przyłbice i kaptury – Mikołaj Trąba
• 1985: Rajska jabłoń – prokurator oskarżający Amelkę
• 1985: Temida – mecenas Gott
• 1985: Tętno – ojciec Haliny
• 1985: Żaglowiec – dziadek Michała
• 1986: Borys Godunow – Jerzy Mniszech
• 1986: Cudzoziemka – doktor Gerhard
• 1986: Głód serca – ojciec Marii
• 1986: Pierścień i róża – drwal Szparagino
• 1986: Pierścień i róża – drwal Szparagino
• 1987: Trzy kroki od miłości – profesor
• 1988: Alchemik – Vasari
• 1988: Alchemik Sendivius – Vasari
• 1988: Błąd w rachunku – profesor Graszkiewicz
• 1988: Chichot Pana Boga – pacjent sanatorium
• 1988: Mistrz i Małgorzata – profesor Kuźmin (odc. 2)
• 1988: Niezwykła podróż Baltazara Kobera – Sigismund
• 1988: Pogranicze w ogniu – profesor Strauss (odc. 1)
• 1988: Pomiędzy wilki – psychoanalityk Denis
• 1989: Kanclerz – Górnicki, teść Klary (odc. 1 i 2)
• 1989: Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce – teść Piotra
• 1989: Kawalerki – mecenas
• 1989: Nocny gość – Felier
• 1990: Dom na głowie – ordynator (odc. 1)
• 1990: Historia niemoralna – aktor na próbie „Antygony"
• 1990: Kapitan Conrad
• 1990: Maria Curie – Kowarski
• 1991: Dziecko szczęścia – wuj Wacka
• 1992: Enak – ginekolog
• 1992: Szwadron – dowódca kosynierów
• 1992: Zwolnieni z życia – psychiatra
• 1994: Dama kameliowa – doktor Molcni
• 1995: Dzieje mistrza Twardowskiego – król Zygmunt August
• 1995: Sukces – profesor Skarbek
• 1997: Księga wielkich życzeń – Henryk Rychter
• 1997-2003: Złotopolscy – Dionizy Złotopolski
• 1998: Złoto dezerterów – hrabia
• 2001: Czarna plaża – wielki pisarz
• 2002: Psie serce – Michał, mąż Ewy

Dubbing

• 1974: Spragniona miłości
• 1976: Premia
• 1976: Ja, Klaudiusz – Arystarch
• 1976: Pogoda dla bogaczy
• 1977: Tabor wędruje do nieba
• 1978: Jak Iwanuszka szukał cudu
• 1994: Prowincjonalne życie – Alex
• 1996: Dzwonnik z Notre Dame – Archidiakon
• 1997: Star Trek: Voyager – Opiekun
• 1997: Herkules – Amfitrion
• 1997: Anastazja – Grigorij Rasputin (wersja kinowa)
• 1998: Mulan – Fa Zu
• 2000: Twarze i maski – profesor Barden

Odznaczenia^[7]

• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Odznaka honorowa „Zasłużony Białostocczyźnie”
• Odznaka „Zasłużony dla m. Krakowa”
• Odznaka „Zasłużony dla m. Poznania”

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Henryk Machalica w bazie filmpolski.pl
• Henryk Machalica, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Henryk Machalica w bazie IMDb (ang.)
• Henryk Machalica w bazie Filmweb
• Henryk Machalica na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”