| ||
Grzegorz Markowski, urodziny Manufaktury w Łodzi, maj 2017 | ||
Imię i nazwisko | Grzegorz Bogusław[a] Markowski | |
Data i miejsce urodzenia | 23 września 1953 Józefów | |
Gatunki | rock | |
Zawód | wokalista | |
Aktywność | od 1974 | |
Wydawnictwo | Muza, Savitor, Pronit, Universal Music Polska | |
Powiązania | Hazard, Samolot | |
Zespoły | ||
Perfect (1980–1983, 1987, 1993–2020) | ||
Odznaczenia | ||
Grzegorz Bogusław[a] Markowski (ur. 23 września 1953 w Józefowie) – polski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów[1][2]. Wokalista i frontman zespołu Perfect[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych i najpopularniejszych polskich muzyków rockowych[4]. Wykonawca takich przebojów jak Autobiografia, Nie płacz Ewka, Niewiele ci mogę dać, Ale wkoło jest wesoło, Chcemy być sobą i wielu innych.
Po maturze podjął pracę w Zakładzie Materiałów Magnetycznych „Polfer”[5]. Swoją karierę zaczynał od śpiewania w amatorskiej grupie Watabah, następnie jako wokalista w Studio Piosenki ZAKR[5]. W latach 1974–1978 karierę kontynuował, występując w Teatrze na Targówku, jednocześnie pobierając lekcje śpiewu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej na Okólniku[5], oraz w grupie Victoria Singers, po jego odejściu przemianowanej na Vox. W 1976 wziął udział w Koncercie Debiutów festiwalu opolskiego. Wokalista nagrał również motyw do serialu 07 zgłoś się. W 1978 otrzymał nagrodę za interpretację utworu „Little Things” na festiwalu piosenki International Song Contest w Castlebar w Irlandii. Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[6]. Utwór „Little Things” ukazał się w postaci singla, którego jeden z egzemplarzy dotarł do Bogdana Olewicza i Zbigniewa Hołdysa, którzy następnie złożyli Grzegorzowi Markowskiemu propozycję współpracy[7].
W latach 1980–1983 występował jako główny wokalista zespołu, z którym nagrał dwie płyty. W 1983 grupa Perfect została rozwiązana, a Grzegorz Markowski zaczął występować razem z formacjami Hazard i Samolot. W tym czasie również prowadził firmę budowlaną, w latach 80. pracował jako malarz przy budowie początkowych stacji warszawskiego metra.
W 1987 Polskie Nagrania wydały jego solową płytę Kolorowy telewizor, następnie wraz z reaktywowanym Perfectem zagrał kilka koncertów (m.in. na Stadionie Dziesięciolecia w ramach „Perfect Day”[8] oraz Gdańskiej Hali Olivia[9]). W 1993 powrócił do grupy na stałe jako wokalista po tym, jak w 1992 Zbigniew Hołdys ostatecznie rozwiązał zespół ze sobą jako liderem.
W 2010 wraz z Ryszardem Sygitowiczem wydał płytę Markowski & Sygitowicz.
Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 30 maja 2014 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej, za osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury[10][11].
W 2019 wydał wspólną płytę z córką – Patrycją Markowską, pt. Droga. Jak sam twierdzi, jest to ostatnia płyta w jego długoletniej karierze[12].
Jest drugim z trzech synów prawniczki i inżyniera budownictwa. Żonaty z Krystyną, zawodową tancerką[13]. Ma syna Piotra (ur. 1969)[14][15] i córkę Patrycję, także piosenkarkę. Jest starszym o pięć lat bratem Rafała Markowskiego, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej[16].
Artysta ma na swoim koncie udział w obrazach dokumentalnych i fabularnych, a także pracę nad udźwiękowieniem filmów. W latach 2000–2001 na antenie RMF FM prowadził Perfekcyjną kolekcję[17]. Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[18].
Źródło[19].
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
POL | |||||||||
1987 | Kolorowy telewizor
|
– | |||||||
2010 | Markowski & Sygitowicz (oraz Ryszard Sygitowicz)
|
19[20] | |||||||
2019 | Droga (oraz Patrycja Markowska)
|
7[22] | |||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
LP3 [23] | |||||||||
1997 | Hey – „Moja i twoja nadzieja” (oraz Niemen, Markowski i inni)[24] | 1 | |||||||
2005 | „Nie zatrzyma nikt” (oraz Patrycja Markowska)[25] | – | |||||||
Budka Suflera – „Pokonamy fale” (oraz Rodowicz, Markowski i inni)[26] | – | ||||||||
2018 | Lady Pank – „Mniej niż zero” (oraz Kowalska, Organek, Rogucki, Wyrostek)[27] | – | |||||||
„Na szczycie” (oraz Patrycja Markowska)[28] | – | ||||||||
2019 | „Lustro” (oraz Patrycja Markowska)[29] | – | |||||||
„Aż po horyzont” (oraz Patrycja Markowska) | – | ||||||||
"Echem zostawimy ślad" (oraz Patrycja Markowska)[30] | – | ||||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
LP3 [23] |
WiR [31] |
SLiP [32] | |||||||
1984 | „Kilka z nich” | 10 | – | – | |||||
1986 | „Malowane dni” | 26 | – | – | |||||
1998 | „Wymyśliłem ciebie” (oraz Mika Urbaniak) | 15 | – | 41 | |||||
„Niewiele ci mogę dać” (oraz Richard Clayderman) | 11 | – | – | ||||||
2007 | „Powiedz, czy jest raj” | 47 | – | – | |||||
2008 | „Dwoje różnych” (oraz Dorota Miśkiewicz) | 50 | – | – | |||||
2009 | „Z tobą” (oraz Patrycja Markowska) | – | 2 | – | |||||
2010 | „Każdej nocy” (oraz Ryszard Sygitowicz) | 47 | – | – | |||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Artykuł Grzegorz Markowski w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=107190