Grotniki (województwo łódzkie)

Grotniki
— wieś —
Kąpielisko w Grotnikach
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	zgierski
Gmina	Zgierz
Wysokość	150 – 188 m n.p.m.
Liczba ludności (2015)	514
Strefa numeracyjna	42
Kod pocztowy	95-073[1]
Tablice rejestracyjne	EZG
SIMC	0416829
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zgierz Grotniki
Położenie na mapie Polski Grotniki
Położenie na mapie województwa łódzkiego Grotniki
Położenie na mapie powiatu zgierskiego Grotniki
51°53′48,6″N 19°18′38,9″E/51,896833 19,310806
Multimedia w Wikimedia Commons

Grotniki – wieś letniskowo-wypoczynkowa w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Zgierz. Grotniki wraz z Jedliczem A i Jedliczem B oraz Ustroniem stanowi tzw. Trójwieś.

Charakterystyka

Jest to najprawdopodobniej najmłodsza miejscowość na terenie gminy Zgierz. Jej oficjalne pojawienie się na mapach datuje się na rok 1924 (wraz z powstaniem linii kolejowej Łódź – Kutno i wybudowaniem stacji kolejowej), aczkolwiek historia tych terenów sięga wielu lat wstecz (Jedlicze A i B oraz Ustronie to stosunkowo stare wsie).

Geneza miejscowości związana jest z postacią generała majora Michała Kurysa, carskiego zarządcy okolicznych lasów. W 1905 roku wybudował on pałacyk oraz folwark, który nazwał Grotniki, od nazwy miejscowości w Świętokrzyskim, w której posiadał majątek majoracki. W 1868 roku za straty spowodowane uwłaszczeniem chłopów otrzymał rekompensatę w postaci terenów leśnych w okolicach Łodzi.

Po I wojnie światowej tereny te stały się własnością rodziny Jungowskich, fundatorów kościoła (obecnie kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny)^[5]. Z początkiem lat 20. XX w. rozparcelowali oni swój majątek, przeznaczając go na działki letniskowe. W 1924 roku poprowadzona została linia kolejowa z Łodzi do Kutna, która zapoczątkowała „karierę” letniskowo-wypoczynkową miejscowości.

W okresie międzywojennym Grotniki zyskały uznanie wczasowiczów ze względu na wspaniałe walory środowiska przyrodniczego oraz mikroklimat posiadający cechy zbliżone do mikroklimatu Rabki. Wraz z podobnymi im miejscowościami, tj. Sokolnikami i Kolumną stały się ulubionymi letniskami mieszkańców aglomeracji łódzkiej.

W czasie II wojny światowej miejscowość została przemianowana na Grottensee^[6].

Po II wojnie światowej nastąpił dalszy rozwój miejscowości. Powstała tu znaczna liczba ośrodków kolonijnych i wczasowych, wybudowano szkołę podstawową tysiąclatkę. Z końcem lat 80. XX w., w związku z przemianami ustrojowymi zmienił się częściowo charakter Grotnik. Zaczęły pełnić funkcję „sypialni” dla mieszkańców aglomeracji łódzkiej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.

We wsi na miejscowym cmentarzu został pochowany Krzysztof Krawczyk, który mieszkał w Jedliczu B.

Zobacz też

• Grotniki (przystanek kolejowy)

Przypisy