| ||
Data i miejsce urodzenia | 3 maja 1951 Kraków | |
Typ głosu | sopran | |
Gatunki | operetka | |
Zawód | solistka operetkowa, aktorka | |
Aktywność | od 1970 | |
Odznaczenia | ||
Strona internetowa |
Grażyna Brodzińska, właśc. Grażyna Szymaszkiewicz[1] (ur. 3 maja 1951 w Krakowie[2]) – polska śpiewaczka operetkowa, musicalowa oraz operowa (sopran) i aktorka.
Jest córką śpiewaczki Ireny Brodzińskiej i reżysera Edmunda „Waydy” Szymaszkiewicza. Jej bratanicą jest Natalia Brodzińska, śpiewaczka i skrzypaczka[3].
Po ukończeniu nauki w szkole baletowej trafiła do Studia Wokalno-Aktorskiego Danuty Baduszkowej w Gdyni. Śpiewu uczyła ją profesor Zofia Janukowicz-Pobłocka. Później w doskonaleniu wokalnego warsztatu przez dziesięć lat pomagali jej Urszula Trawińska-Moroz i Ryszard Karczykowski. Na scenie zadebiutowała w 1970 podczas studiów w Gdyni.
W latach 1969–1976 pracowała w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W późniejszych latach śpiewała w Teatrze Muzycznym w Szczecinie. Była solistką Operetki Warszawskiej i Teatru Muzycznego Roma w Warszawie. Od roku 2002 współpracuje między innymi z Gliwickim Teatrem Muzycznym. Nagrała trzy recitale telewizyjne. Koncertuje w Polsce i za granicą. Brała udział w cyklu telewizyjnym Z batutą i humorem Macieja Niesiołowskiego.
W 2019 dołączyła do obsady serialu Barwy szczęścia grając pianistkę Arletę Banach[4].
Śpiewa repertuar operetkowy, operowy, musicalowy i piosenki ze światowego repertuaru. Współpracuje z wieloma krajowymi orkiestrami filharmonicznymi i operowymi. Dokonała licznych nagrań telewizyjnych i radiowych.
Występowała gościnie przed publicznością Stanów Zjednoczonych, Kanady, Francji, Austrii, Anglii, Włoch, Belgii, Izraela, Holandii oraz Australii. W Kammeroper w Wiedniu śpiewała partię Eurydyki w operetce Offenbacha Orfeusz w piekle oraz partię Zerliny w operze Mozarta „Don Giovanni”. W Teatrze Wielkim w Warszawie śpiewała gościnnie partię Adeli w „Zemście nietoperza” Straussa i partię Kasi w operze Kamieńskiego „Nędza uszczęśliwiona”. Ma w swoim dorobku artystycznym wiele głównych ról w przedstawieniach muzycznych.
Co roku śpiewa na Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Dyrektor artystyczny tego festiwalu, Bogusław Kaczyński powiedział o niej: Prezentuje najwyższy kunszt sztuki wokalnej. Obdarzona urodą, wdziękiem, scenicznym temperamentem, śpiewa, tańczy, czaruje publiczność teatralną i filharmoniczną.
W 2000 odebrała statuetkę Ariona przyznawaną przez Sekcję Teatrów Muzycznych ZASP-u z okazji Dnia Artysty Śpiewaka. W 2006 otrzymała Złotą Myśl – nagrodę dla zasłużonych w dziedzinie kultury i nauki[5].
W 2004 odebrała certyfikat złotej płyty za sprzedaż albumu pt. Śpiewaj, kochaj[6].
W 2007 uhonorowana Srebrnym, a w 2015 Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[7].
Żona aktora Damiana Damięckiego.
Artykuł Grażyna Brodzińska w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:
Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=774334