Ewa Wiśniewska

Nie mylić z: Ewa Wiśniewska-Audykowska.

Ewa Wiśniewska
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1942 Warszawa
Zawód	aktorka
Lata aktywności	od 1956
Zespół artystyczny
Teatr Narodowy w Warszawie
Nagrody Nagroda na FPFF w Gdyni Najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca 1986: Cudzoziemka Nagroda im. Ireny Solskiej za twórczość wywierającą znaczący wpływ na rozkwit sztuki aktorskiej 2018
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Odcisk dłoni i podpis E. Wiśniewskiej w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach

Ewa Maria Wiśniewska (ur. 25 kwietnia 1942 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa, laureatka Orła za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą w filmie Ogniem i mieczem.

Życiorys

W 1959, kiedy była uczennicą warszawskiego Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej, zwyciężyła w konkursie Piękne dziewczęta – na ekrany!, zorganizowanym przez pismo „Film”. W 1963 ukończyła studia na PWST w Warszawie. W latach 1964-1974 była aktorką Teatru Ludowego, w latach 1974–1977 Teatru Kwadrat, a w latach 1977–1983 Teatru Nowego. W 1979 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 1983 występuje na deskach teatru Ateneum. W 1987 otrzymała nagrodę „Złota Kaczka” za 1986 w kategorii: najlepsza polska aktorka. W 1987 na 17 LLF w Łagowie otrzymała tytuł „Gwiazdy Sezonu Filmowego”. W 2000 odcisnęła swoją dłoń na promenadzie gwiazd w czasie V Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach. W 2004 otrzymała nagrodę za najlepszą rolę kobiecą Feliksa Warszawskiego za role Matki, Cioci, Królowej i Hrabiny w Błądzeniu w Teatrze Narodowym. Obecnie występuje gościnnie na deskach Teatru Scena Prezentacje w Warszawie.

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 18 lutego 2003 za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1][2].

14 grudnia 2007 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[3].

Laureatka Nagrody im. Ireny Solskiej za rok 2018^[4].

Życie prywatne

Starsza siostra aktorki Małgorzaty Wiśniewskiej-Niemirskiej. Aktorka była trzykrotnie zamężna, przez wiele lat była związana z aktorem Krzysztofem Kowalewskim^[5]. Ma jedną córkę Grażynę (ur. 1963).

Filmografia

• Kanał (1957) – dziewczyna podająca wodę powstańcom
• Zbrodniarz i panna (1963)
• Prawo i pięść (1964)
• Sam pośród miasta (1965)
• Życie raz jeszcze (1965)
• Podziemny front (1965) − Irena, łączniczka AL (odc. 2 i 6)
• Stawka większa niż życie (serial telewizyjny) (1967-1968)
• Tylko umarły odpowie (1969)
• Doktor Ewa (serial telewizyjny) (1970)
• Janosik (1973)
• Wesołych świąt (1977)
• Granica (1977) – Ewa, znajoma Zenona z Paryża
• Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz (1978)
• Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy (1978)
• Roman i Magda (1978) – Zofia, koleżanka Romana ze studiów
• Umarli rzucają cień (1978)
• Paciorki jednego różańca (1979)
• Białe tango (1981) − dyrektor Anna Pawłowicz (Gajewska)
• Wielka majówka (1981)
• Dolina Issy (1982) − Helena Juchniewicz, ciotka Tomaszka
• Mgła (1983)
• Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (1985)
• Zielone kasztany (1985)
• Cudzoziemka – Róża Żabczyńska (1986)
• Śmieciarz – Marlena (odc. 1) (1987)
• Dotknięci (1988)
• Ucieczka z kina „Wolność” (1990) – była żona cenzora
• Młode wilki (1995) – żona dyrektora banku
• Wszystkie pieniądze świata (1999) – Wika Majchrzakowa, ciotka Burka
• Siedlisko (1998) – Zuza, właścicielka galerii
• Złoto dezerterów (1998) – generałowa, ciotka Oleńki
• Ogniem i mieczem (1999) – Kurcewiczowa
• Twarze i maski (2000) − Irena Knabl
• Wiedźmin (2001) – Calanthe
• Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem (2003) – Jaruha
• Stara baśń (2004) – Jaruha
• Na Wspólnej (2006–2010) – Krystyna Kopczyńska
• 1920 Bitwa warszawska (2011) – Ada
• Piąta pora roku (2012) – Barbara
• Zbliżenia (2014) – matka Marty

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2015)^[6]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)
• Złoty Krzyż Zasługi (1988)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ewa Wiśniewska w bazie filmpolski.pl
• Ewa Wiśniewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2021-04-09] .
• Ewa Wiśniewska w bazie IMDb (ang.)
• Ewa Wiśniewska w bazie Filmweb
• Ewa Wiśniewska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”