Eugeniusz Kazimirowski

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Eugeniusz Kazimirowski
Eugeniusz Kazimirowski
Ilustracja
autoportret
Data i miejsce urodzenia 11 listopada 1873
Wygnanka
Data i miejsce śmierci 23 września 1939
Białystok
Narodowość polska
Język polski
Alma Mater Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Dziedzina sztuki malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Eugeniusz Marcin Kazimirowski (ur. 11 listopada 1873 w Wygnance, zm. 23 września 1939 w Białymstoku[1]) – polski malarz. Zgodnie z zapisem w kościelnej księdze zgonów parafii farnej w Białymstoku, zmarł 23 września 1939 roku, z powodu zapalenia płuc. A dalej jest zapisane, że pochowany został dwa dni później, 25 września 1939 roku, na cmentarzu parafialnym, w centralnej części cmentarza.[2]

Życiorys

Obraz Kazimirowskiego Jezus miłosierny, 1934

Syn Augusta i Marii z Kossakowskich. W latach 1892–1897 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 18 maja 1897 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Johanna Caspara Hertericha. Do 1914 mieszkał w Krakowie. Często wyjeżdżał podejmując się prac zarobkowych, m.in. w Wilnie i we Lwowie. Letnie miesiące spędzał w wiejskich posiadłościach u przyjaciół na Ukrainie i na Wileńszczyźnie, malując pejzaże i portrety. Od 1915 był wieloletnim nauczycielem seminarium nauczycielskiego w Wilnie i dekoratorem teatralnym w Teatrze Wielkim i Teatrze Polskim w Wilnie[3].

Bardzo aktywny twórczo, ze szczególnym upodobaniem malował portrety i pejzaże, obrazy religijne i kościelne polichromie, ale też zatrudniał się jako dekorator teatralny. Dużą popularnością cieszyły się jego widoki Wilna. Był też E. Kazimirowski działaczem Wileńskiego Towarzystwa Krajoznawczego, które miało swą siedzibę w klasztornym skrzydle kościoła św. Michała. Pracownia i niewielkie mieszkanie artysty mieściły się przy ul. Rasų 6 (obecnie nr 4 a). Drugą część budynku zajmował ksiądz Michał Sopoćko, spowiednik Siostry Faustyny, która od 1933 r. przebywała w Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia na Antokolu. W pracowni E. Kazimirowskiego powstał pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego "Jezu ufam Tobie". Ksiądz M. Sopoćko poprosił artystę o pomoc w malarskim zrealizowaniu widzeń Faustyny.[4]

W 1934 na zamówienie ks. Michała Sopoćki namalował pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego według wskazówek św. Faustyny[5][6].

Od 1936 mieszkał w Białymstoku. Cały dorobek białostocki Kazimirowskiego zaginął po jego śmierci w 1939. Dorobek malarski pozostawiony w Krakowie i we Lwowie zaginął w czasie II wojny światowej. Zachowało się tylko kilka obrazów z okresu wileńskiego.

Przypisy

  1. ↑ biografia, Altius
  2. ↑ Biskup Henryk Ciereszko, biskup pomocniczy archidiecezji białostockiej, biograf bł. ks. Michała Sopoćki w rozmowie z Grzegorzem Górnym, NASZ WYWIAD, https://wpolityce.pl/kosciol/496331-nasz-wywiadczy-eugeniusz-kazimirowski-popelnil-samobojstwo
  3. ↑ faustyna.eu: MALARZ MARCIN EUGENIUSZ KAZIMIROWSKI (pol.). [dostęp 2012-09-30].
  4. ↑ Wilnoteka, Wystawa "Eugeniusz Kazimirowski. Wilno-Białystok", http://www.wilnoteka.lt/artykul/wystawa-quoteugeniusz-kazimirowski-wilno-bialystokquot.
  5. ↑ gloria.tv: Obraz „Jezus Miłosierny” Eugeniusza Kazimirowskiego (pol.). [dostęp 2012-09-30].
  6. ↑ Catherine Odell: Faustina: The Apostle of Divine Mercy. Huntington, Ind. : Our Sunday Visitor, Inc., 1998, s. 86. ISBN 0-87973-923-1.

Linki zewnętrzne

W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:
Eugeniusz Kazimirowski

Informacja

Artykuł Eugeniusz Kazimirowski w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=651264