Eleni

  1. Strona główna
  2. Polska Wikipedia
  3. Eleni
Zobacz też: Eleni (film).
Eleni
Ilustracja
Helena Tzoka (Busko-Zdrój, 4 marca 2013)
Imię i nazwisko Helena Dzoka / Helena Tzoka
Pseudonim Eleni
Data i miejsce urodzenia 27 kwietnia 1956
Bielawa
Pochodzenie Grecja
Instrumenty gitara
Typ głosu mezzosopran
Zawód piosenkarka
Aktywność od 1975
Wydawnictwo HELLENIC SC
Powiązania Prometheus
Współpracownicy
Kostas Dzokas, Andrzej Ellmann, Aleksander Białous
Odznaczenia
Order Uśmiechu
podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Eleni (odpowiednikiem imienia w języku polskim jest Helena), właściwie Helena Dzoka[1][2] lub Helena Tzoka[3] (gr. Ελένη Τζόκα) z domu Milopoulu[3] (gr. Μυλοπούλουz) (ur. 27 kwietnia 1956 w Bielawie[3]) – polska piosenkarka pochodzenia greckiego.

Życiorys

Jej rodzice, Perykles i Despina Milopulos, są emigrantami (związanymi z sytuacją polityczną) okresu wojny domowej w Grecji, osiadłymi w Polsce w latach 50 XX wieku. Helena Milopulos w Bielawie ukończyła podstawową i średnią szkołę muzyczną w klasie gitary. Zadebiutowała w szkolnym zespole muzycznym Niezapominajki, później śpiewała w licealnym zespole Ballada. Po maturze zaczęła występować w studenckim zespole Hellen[2]. Od 1975 r. piosenkarka działała w zespole Prometheus, w 1980 roku rozpoczęła karierę solową.

Mężem Eleni jest Fotis Tzokas, który jest bratem założyciela zespołu Prometheus, Kostasa Tzokasa. Kostas Tzokas jest również jej managerem oraz autorem niektórych piosenek.

Pierwszy album na LP Po słonecznej stronie życia nagrała z Prometheusem w 1977 roku. Artystka śpiewała piosenkę w czołówce polskiej wersji serialu Bouli i Pinokio.

20 stycznia 1994[4] Eleni spotkała tragedia rodzinna, straciła jedyną córkę – 17-letnią Afrodytę (ur. 26 sierpnia 1976[5]) – zastrzeloną przez 21-letniego Piotra Gruchota, byłego partnera dziewczyny, który nie mógł pogodzić się z ich rozstaniem[6].

1 lutego 2006[7], z okazji 30-lecia pracy artystycznej, Eleni wydała książkę Nic miłości nie pokona (wyd. Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2006). Książka jest rozmową z o. Robertem Mirosławem Łukaszukiem z biura prasowego klasztoru jasnogórskiego o jej życiu, miłości, cierpieniu i rozmowach z Bogiem.

Piosenkarka mieszka w Poznaniu.

Dyskografia

Odznaczenia i wyróżnienia

Skwer Eleni w Bielawie
Ławka Eleni
Muzyczny Plac Zabaw Eleni
Mural imienia Eleni
Mural imienia Eleni
Skwer Eleni.jpg
Skwer Eleni 5.jpg
Skwer Eleni 4.jpg

Upamiętnienia

Izba Czarnej Płyty poświęcona Eleni
  • Skwer imienia Eleni w Bielawie, w tym[18][19] :
    • Mural z postacią Eleni,
    • Ławka z postacią piosenkarki.
  • Izba Czarnej Płyty w Pionkach[20]

Przypisy

  1. ↑ Ryszard Wolański: Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej. Warszawa 1995: Agencja Wydawnicza MOREX. ISBN 83-86848-05-7.
  2. ↑ a b Eleni - biografie na empik.com, web.archive.org, 4 marca 2016 [dostęp 2021-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04].
  3. ↑ a b c Protokół Nr XXX/08 z sesji Rady Miejskiej, która odbyła się w dniu 24 września 2008 roku, pod przewodnictwem Przewodniczącego Rady Miejskiej Leszka Stróżyka, w sali narad RM przy ul.Piastowskiej 1 w Bielawie, bip.um.bielawa.pl [dostęp 2021-05-24].
  4. ↑ Fundacja Opoka / 3W, Wybaczyła – Dom Wydawniczy Rafael – Portal OPOKA, opoka.org.pl [dostęp 2017-11-12].
  5. ↑ Tragiczna śmierć pięknej córki Eleni, „naszahistoria.pl”, 15 maja 2015 [dostęp 2017-11-12].
  6. ↑ Uprowadzenie Afrodyty. poprawny.pl, 2009-10-16. [dostęp 2010-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)].
  7. ↑ Nic miłości nie pokona – Edycja Świętego Pawła | Książka | merlin.pl, merlin.pl [dostęp 2017-11-12].
  8. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2002 roku, ZPAV [dostęp 2020-12-09].
  9. ↑ Eleni – „Kolędy polskie”, Discogs [dostęp 2020-12-09] (ang.).
  10. ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 1998 roku, ZPAV [dostęp 2020-12-09].
  11. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2002 roku, ZPAV [dostęp 2020-12-09].
  12. ↑ Eleni – „Za wszystkie noce” / „Miłość woła nas”, Discogs [dostęp 2020-12-09] (ang.).
  13. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2013 roku, ZPAV [dostęp 2020-12-09].
  14. ↑ Czerwona Kokardka w Polsce na stronie Krajowego Centrum ds. AIDS. aids.gov.pl. [dostęp 30 grudnia 2012]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 grudnia 2012)].
  15. ↑ Nagroda św. Rity: potęga przebaczenia. nasza-arka.pl. [dostęp 2017-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-19)].
  16. ↑ Rozmowa z s. Krystyną Abramczuk OSA - Sekretarka św. Rity. Wybaczyła. opoka.org.pl. [dostęp 2017-02-19].
  17. ↑ Na podstawie informacji Urzędu Miejskiego w Bielawie [dostęp: 2008-09-30]
  18. ↑ W Bielawie powstaje skwer im. Eleni, um.bielawa.pl [dostęp 2020-11-27].
  19. ↑ MURAL ELENI W BIELAWIE PRAWIE GOTOWY, Telewizja Sudecka, 24 października 2020 [dostęp 2020-11-27] (pol.).
  20. ↑ Muzyczny powrót do przeszłości na „Czarnej Płycie” - Służba Więzienna, www.sw.gov.pl [dostęp 2021-05-24] (pol.).

Informacja

Artykuł Eleni w polskiej Wikipedii zajął następujące miejsca w lokalnym rankingu popularności:

O stronie

Prezentowana treść artykułu Wikipedii została wyodrębniona w 2021-06-13 na podstawie https://pl.wikipedia.org/?curid=522966